Nog meer covers nodig! - Covers en Trailers

Een goede morgen/middag/avond/nacht aan degene die dit leest. Mijn naam is Catmint aka Maxime en dit is echt niet relevant, maar goed.
Ik heb altijd met mezelf afgesproken "Niet meer dan drie verhalen tegelijk", maar nu heeft mijn brein toch weer zijn zinnen gezet op het herschrijven van een oude fanfic van mij. Hier zoek ik dus ook een nieuwe cover voor, omdat de oude niet meer volstaat. Ook zoek ik een rechtenvrije cover voor mijn SOTY verhaal, omdat ik van plan ben deze uit te geven (self-publishing waarschijnlijk wel).

De eerste cover dus:
Titel Ik heb momenteel twee titels waartussen ik twijfel:
- Onverwoestbaar bloed
- Het onverwoestbare bloed

Graag zou ik dus twee covers hebben, maar dan met een verschillende titel. Het liefst ook eentje zonder titel, maar dat hoeft niet per se.
* Korte Samenvatting Axelle Blaze komt uit een familie met uitsluitend Gryffindors. Als zij dan eindelijk naar Hogwarts mag, wordt ze zonder enige reden van de hoed in Slytherin ingedeeld. Dit levert haar thuis problemen op, maar ook met de vrienden die ze al had. Haar leven gaat gewoon verder en in haar laatste jaar vindt ze per toeval een boek met een legende in, een legende die haar te bekend voorkomt. (legende onder de spoiler + extra info)

* Eventueel plaatjes die je er in wilt
Het liefst ook rechtenvrij, mocht ik dit verhaal ook als boek in mijn kast willen hebben.
Wat ik er absoluut niet op wil zijn gezichten van mensen. Misschien iets met bloed, maar geen bloedspetters, iets wat magie en macht aanduidt, gewoon iets simpels, niet te veel plaatjes.
Sorry voor deze cryptische omschrijving, ik weet niet precies wat ik er op wil hebben eigenlijk. Ik vind het alleen te duidelijk als ik de ring (zie spoiler) op de cover laat zetten. Nu mag dit wel, maar dan geen trouwring of moderne ring. Gewoon een sierlijke ring, met zilver en rood of met zwart en rood.
Voorbeelden ring: Nummer 1, Nummer 2, Nummer 3
Absoluut niet als ring: Nummer 1, Nummer 2. Zoals je ziet wil ik absoluut geen grote, dikke ringen met grote stenen.
* Sfeer die het weer moet geven Harry Potter-ig, magisch, maar wel duister, gezien het niet zo'n happy verhaaltje gaat worden
* Horizontaal of verticaal? Verticaal, misschien ook met een soort van flap voor de achterkant van het boek. De afmetingen staan onder de volgende coveraanvraag.
* Eventuele Extra's Niet te veel poespas, geen oversierlijke letters, gewoon mooi, niet te extravagant. Ik hou vooral van de simpele covers.
Het liefst zou ik er wel mijn naam op willen, Maxime de Crook of M. de Crook, wat jullie het best bij jullie cover vinden passen. Twee versies mag natuurlijk altijd.



De tweede cover is voor mijn SOTY. Ik heb nu een geweldig mooie cover, gemaakt door Pralines, maar zij heeft geen rechtenvrije plaatjes gebruikt, waardoor ik de cover wel hier kan gebruiken, maar niet als ik het wil laten drukken.
Titel: Defender of the Crown
(Ondertitel:) Mijn naam, Maxime de Crook. Zou je er misschien ook eentje met M. de Crook kunnen maken?
Sfeer: Oorlog, mysterie, (dark) fantasy
Korte Samenvatting:Wanneer de Sylicanen het land Astra binnenvallen vlucht Cerice Devon naar geallieerd territorium: het koninkrijk Emperya. De oorlog tussen Sylican en Emperya woedt al vele jaren en de koning van Emperya heeft besloten een zo groot mogelijk leger te creëren. De gevechtsacademie neemt meer novicen aan dan ooit en Cerice wil zichzelf inzetten om haar land terug te krijgen.
Als echter haar leven besluit zich tegen haar te keren, weet Cerice niet meer wat ze moet doen. Waar moet ze haar trouw aan zweren? En wie of wat moet ze beschermen?
Eventuele plaatjes: Zie hieronder. Deze heb ik momenteel, maar degene die deze heeft gemaakt heeft geen rechtenvrije foto's gebruikt, dus kan ik deze alleen voor op de site hier gebruiken. Dus het liefst gewoon iets soortgelijks, niet te ingewikkeld zoals je vaak ziet, gewoon iets simpels zoals de cover hieronder als dat kan. Het liefst een soortgelijk lettertype.

Edit: Het hoeft niet zo donker als deze, gezien je bijna niet kan zien dat er nog een andere kleur achter de tekst zit, maar ik wil het liefst geen lichte cover, gewoon omdat ik dat niet bij het verhaal vind passen zelf :')
Horizontaal of verticaal: Verticaal. Ik vroeg me af of je er een volledige boekenkaft van zou kunnen maken. De achterkant, waar de flaptekst op zou komen hoeft geen plaatjes, maar iets moois mag wel. Als het niet lukt mag je het ook gewoon effen zwart maken of de voorkant erop doortrekken als je bijvoorbeeld een rode lijn hebt lopen ergens. Zie hieronder voor de maten van de volledige boekenkaft.

De maten voor een volledige boekomslag zijn:

- Minimaal 3mm afloop rondom het bestand.
- 10mm overslag rondom het bestand
- 142mm achter/voorzijde (145mm - 3mm)
- 8mm kneep achter/voorzijde
- 13.1mm rugdikte
- 216mm hoogte (3mm + 210mm + 3mm)

Brutoformaat (zoals aan te leveren, inclusief afloop)
339.1mm breed X 242 mm hoog.

Nettoformaat
333.1mm breed X 236mm hoog

Dit waren dus mijn twee aanvraagjes. Je hoeft niet beide aanvragen te doen, ik ben echt met iedere optie blij. Alvast heel erg bedankt!

[ bericht aangepast op 26 juni 2017 - 9:16 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Niemand?

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
Niemand?

Ik kan wel covers maken, maar deze zullen niet zo fantastisch zijn denk ik Voor Defender of the crown wil ik nog wel iets proberen?

ModernFamily schreef:
(...)

Ik kan wel covers maken, maar deze zullen niet zo fantastisch zijn denk ik Voor Defender of the crown wil ik nog wel iets proberen?

Als je rechtenvrije covers kan maken, is alles welkom ^^

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Ik heb iets geprobeerd op mijn mobiel, want de pc was even niet bruikbaar. De afmetingen zijn nog niet klaar enzo, maar de achtergrond afbeelding is rechtenvrij, dus op mijn pc kan ik het wel wat bewerken Zeg me het maar!

ModernFamily schreef:
Ik heb iets geprobeerd op mijn mobiel, want de pc was even niet bruikbaar. De afmetingen zijn nog niet klaar enzo, maar de achtergrond afbeelding is rechtenvrij, dus op mijn pc kan ik het wel wat bewerken Zeg me het maar!

Hm.. ik vind hem wel gaaf, maar het is iets te licht naar mijn mening. Weet niet of je iets op de pc kan proberen nog?

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
(...)

Hm.. ik vind hem wel gaaf, maar het is iets te licht naar mijn mening. Weet niet of je iets op de pc kan proberen nog?

Ik zal proberen van deze te bewerken, en ik zal ook nog iets helemaal anders proberen, maar het zal pas straks lukken

ModernFamily schreef:
(...)

Ik zal proberen van deze te bewerken, en ik zal ook nog iets helemaal anders proberen, maar het zal pas straks lukken

Geen probleem. Ik zoek zeg maar zoiets als dat ik al heb, dus voornamelijk een zwarte achtergrond met een persoon of een voorwerp dat belicht wordt, maar dan iets meer dan dat het nu is. En een beetje hetzelfde lettertype

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
(...)

Geen probleem. Ik zoek zeg maar zoiets als dat ik al heb, dus voornamelijk een zwarte achtergrond met een persoon of een voorwerp dat belicht wordt, maar dan iets meer dan dat het nu is. En een beetje hetzelfde lettertype

Ik zal het proberen! Is er misschien een voorwerp dat in het verhaal vaak terugkomt?

Ik kan wel iets proberen, maar dat is dan waarschijnlijk morgen

---

"I have love in me the likes of which you can scarcely imagine and rage the likes of which you would not believe."

ModernFamily schreef:
(...)

Ik zal het proberen! Is er misschien een voorwerp dat in het verhaal vaak terugkomt?

Ik denk een zwaard.

OIive schreef:
Ik kan wel iets proberen, maar dat is dan waarschijnlijk morgen

Is goed hoor!

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Ik heb iets geprobeerd:

Edit: Nog even zeggen dat je hem kan aanklikken voor een grotere versie

[ bericht aangepast op 26 juni 2017 - 13:47 ]

---

---

Florence Antoinette Idris 🙥 🙥 🙥 Latin Latin/Greek Welsh 🙧 🙧 🙧 Blooming flower Praiseworthy/Flourishing Ardent Lord Geen decadente dubbele achternamen, maar vernoeming naar belangrijke mensen uit de Idris familie. Florence dankt haar naam aan haar vader, Anthony, én zijn moeder, Florence. Een traditie die al zo oud is als de Idris familie zelf. Nooit zal een buitenstaander de namen van deze familie besmetten. Of het de keuze van haar vader was is tot op heden een twijfel in Florence’s hoofd, en zeker haar moeder was het hier niet mee eens. Helaas moet ze het doen met de eeuwige reminder aan haar familie en de druk die dit met zich meebrengt. WRITTEN IN THE CARDS Florence is drieëntwintig, geboren op een regenachtige 31 oktober. Haar verjaardag werd al snel overschaduwd door Halloweensfestiviteiten en activiteiten, en door gebrek aan interesse van haar ouders in het vieren van verjaardagen ook weinig gevierd thuis. Verjaardagen zijn een afleiding – en iedere afleiding kan voor een slechte prestatie zorgen. Cadeaus waren enkel en alleen om beter van te worden – universitaire leerboeken, een nieuwe naschoolse activiteit zoals pianolessen of spitzen voor ballet, of een nieuwe jurk of sieraden voor het volgende liefdadigheidsevenement waar ze verplicht bij moest zijn. Geen gekke speelgoedjes of luxe verf of pennen, waar Florence zelf regelmatig om vroeg – iedere mogelijkheid tot succes moest aangepakt worden en falen stond niet in haar levensplanning.

Every minute you waste is a minute they are getting ahead of you

---

Just another pawn in his game. But every pawn is a potential queen

Anthony Francis Idris Christina Donatella Idris (née Bishop-Rhodes) Xavier Anthony Idris 🙥 🙥 🙥 Vader Moeder Broertje 🙧 🙧 🙧 53 45 7 HOW I MET YOUR FATHER? Christina was jong toen ze de succesvolle zakenman Anthony ontmoette bij een fundraising evenement. Te jong, volgens sommigen – in ieder geval voor Anthony, die 8 jaar ouder was. Een mooie jongedame en een toegewijd lid van de gemeenschap, die altijd vooraan stond om een goed doel of anderen te helpen – dat was volgens velen niks voor hem. Maar achter dat lieve, naïeve masker schuilde echter een gevaarlijk ambitieuze vrouw. En ze zou er alles aan doen hogerop in de gemeenschap te komen. Niet verrassend dat ze na Anthony krap een jaar te kennen al met hem trouwde – op 20-jarige leeftijd – en op haar 22e al zwanger was. Ze had haar toekomst – en de toekomst van Anthony's bedrijf Idris Innovations – veiliggesteld. Een slimme zet in het schaakspel van haar leven, maar was ze ook scherp genoeg om de volgende zetten te kunnen pareren? A ROSY FUTURE Waar Florence’s geboorte rozengeur en maneschijn was, gehuld in het geluk van een jonge moeder en een opportunistische vader, was haar jeugd dit niet helemaal.       Florence’s eerste dagen op de wereld waren hét gespreksonderwerp. Was ze wel echt Anthony’s dochter, gezien het kind zo snel na het huwelijk volgde? Had Christina geprobeerd Anthony met een babytrap te behouden nadat hun huwelijk toch niet zo voorspoedig verliep als gehoopt? Of was het Anthony die Christina tegen haar wil een kind had laten baren?       Naast deze vragen viel het iedereen ook op dat Florence's geboortedag de enige regenachtige dag was geweest in een zonnige lente periode – op Halloween nota bene. Opvallend toevallig, vonden velen.       Het gerucht dat steeds meer gehoor kreeg was dat Anthony helemaal geen dochter had gewild en er achter de gesloten deuren van Huize Idris verschrikkelijke dingen gebeurden met Christina nu.       Na deze roddels, die Anthony bijna zijn carrière hebben gekost, is beslist dat Florence zijn reputatie moest redden. Anthony zou bewijzen dat hij Florence met liefde en open armen accepteerde als zijn dochter en ze het perfecte gezin waren. Alles zou hij geven, geen prijs was te hoog, om dat doel te bereiken.       Zo geschiedde. Florence werd naar de beste scholen gestuurd, kreeg de beste tutors thuis voor bijles en pianoles, werd geforceerd balletles te volgen en te helpen bij liefdadigheidsinstellingen zoals haar moeder deed. Al haar vrije tijd werd ingevuld door Anthony. Geen minuut zou ze verspillen aan onnozele vaardigheden of vriendschappen. A NEW HOPE Tot 8 jaar geleden. Een 14-jarige Florence kreeg het heugelijke nieuws dat haar moeder zwanger was. Van een jongetje. Anthony’s tijd en moeite verschoof van Florence’s agenda commanderen naar het leven van zijn ongeboren zoon plannen. De kleine gaten die in haar agenda en supervisie vielen door haar vaders verdeelde aandacht, gaf haar eindelijk wat vrijheid. Stiekem maakte ze zelf vrienden op school, die niet door haar vader waren uitgezocht, die haar liefkozend Flora gingen noemen. Een bijnaam die ze voor de rest van haar leven zou koesteren.       Hoe dichter ze bij de geboorte van haar broertje kwam, hoe meer vrijheid ze vond. Tot Xavier werd geboren. Vernoemd naar hun grootvader én vader – net zoals zij haar tweede naam aan haar vader te danken had – werd hij op een voetstuk geplaatst en vereerd door haar ouders. Een zoon, waar geen twijfels over rondgingen, dat was het beste wat Anthony had kunnen overkomen. De vrijheid die Florence had verkregen de afgelopen maanden was helaas direct weer weg. Ze was een schaakstuk, een pion – misschien wel koningin? – in het familieplan van Anthony en hij zou dat niet kapot laten maken door één foute zet van de dochter die hij dus toch nooit helemaal had gewild. Met de geboorte van de zoon kreeg Anthony nieuwe hoop, en nieuwe ideeën.

---

COTTON CANDY REBEL Flora wist gelukkig zelf wat meer vrijheid te creëren inmiddels, een trucje wat ze van haar nieuwe vrienden had geleerd. Haar pianolessen gaf ze aan een kindje van een familie van lagere komaf. Een slimme zet, al vond ze het zelf. Liefdadigheid én vrijheid in één klap. Ze betaalde de pianist zelfs extra om aan haar ouders te vertellen dat Florence altijd bij de les toekeek en hielp bij het voorbereiden van lessen. Terwijl ze zelf eigenlijk op pad ging met haar vrienden.       Ondanks de nieuwgevonden losbandigheid en de moed om lichtjes te rebellen tegen haar ouders, waren de invloeden van haar vader duidelijk aanwezig. Haar perfectionisme, de drang om altijd als beste te presteren, en de behoefte zichzelf keer op keer te bewijzen – het kostte haar ontzettend veel moeite dit los te laten, hoe kortstondig dit ook was. Ballet was haar ziel, schrijven haar leven, en studieprestaties de kers op de taart. Eli, Julian en de rest van de vriendengroep probeerden haar hierin te sturen en te steunen, bekend met de druk van elite kringen en familie, maar veel thuis in dit ook los durven laten. Ze hielpen haar de sociale evenementen in een ander licht te zien en op een andere manier te navigeren, ondanks dat ze niet echt samen gezien konden worden daar.       Zeker Julian, die ze voor het eerst echt ontmoet had op de begrafenis van zijn moeder, was een belangrijke sleutel voor het loslaten van controle. Zijn "carefree" houding gaf haar nieuwe inzichten en ideeën over hoe ze zich kon gedragen.       Waar Julian hielp met de controle, was Eli er voor haar om de wereld te begrijpen. Hij was er om verhalen over iedereen te vertellen, die kleine geheimpjes waardoor ze iemand beter kon begrijpen en daardoor beter kon reageren. Het was misschien niet de meest ethische of verantwoorde methode - een geheim zou een geheim moeten zijn - maar hij was het engeltje op haar schouder, waar Julian meer de rol van het duiveltje innam. Na de dood van Eli, en vervolgens Maddy, greep Flora terug naar het bekende en is ze zichzelf terug gaan verliezen en verstoppen in haar academische ambities en kunstvormen. Bang om de realiteit te confronteren, om haar zorgvuldig gecreërde masker van kalmte en controle te verliezen, om ook maar enige vorm van imperfectie te tonen. Prestatiedrang was haar coping mechanisme en het was welkom. DARE TO DREAM Flora droomt groot – iets wat door haar vader met de paplepel ingegoten is en ze nu misbruikt om zich achter te verschuilen. Iets wat haar sociale leven erg in de weg zit meestal en waardoor ze vaak de feestjes en bijeenkomsten van de vriendengroep overslaat. Haar dubbele bachelor International Business en Recht aan de University of Melbourne – een eis van haar vader om haar verder te vormen als pion in zijn spel – is inmiddels afgerond. Een welkome afleiding na Eli’s dood, maar haar eigen passie ligt hier niet. Zeker niet gezien haar plek aan de top is weggenomen. Ballerina zou ze nooit worden, daar had ze het figuur niet voor gekregen. Een gemis voor haarzelf, een genot voor anderen als ze de blikken moest geloven. Ondanks haar liefde voor de kunst en de dansstijl, had ze haar passie moeten verleggen. ‘Wereldberoemde auteur’ had daarna lang bovenaan haar lijst gestaan, echter moest ze haar vader hierin gelijk geven dat het geen realistische droom was. Maar ze zou niet Florence zijn als ze niet voor zo’n onrealistische en onhaalbare droom zou gaan.       Bevrijd van haar studie kreeg ze het voor elkaar los te komen van de familie. Een master Creative Writing, in het Verenigd Koninkrijk nota bene, was wat ze mocht gaan doen. Althans, ze had geclaimd een master in Business Law te gaan doen daar en kreeg het akkoord voor twee jaar weg van huis.       Naast haar master Creative Writing volgt ze hier ook een intensief balletprogramma en is ze bezig haar eerste bedrijf op te zetten – een kleinschalige onderneming die Business & Writing Retreats verzorgt, en eventuele workshops aanbiedt. Alsof ze nog niet genoeg te doen had… De sporadische berichtjes die ze nog verstuurde naar de vriendengroep waren het enige wat haar nog verbonden hield met haar oude leven. Een klein draadje om terug te kunnen keren zodra ze er klaar voor was.

Dreaming, after all, is a form of planning

---

I'll never be good enough

IMPERFECTLY PERFECT Flora is opgevoed met het ideaal perfect te zijn. Perfecte woorden, uitgesproken zinnen. Een perfecte houding en passende opmerkingen in elke situatie. De beste scores in school, de beste uitvoeringen in kunstvormen, en de beste vrienden zodat ze het beste uit zichzelf kan halen.       De druk van de Idris-idealen ligt hoog en drukt zwaar op haar schouders. Haar vaders reputatie lag immers in haar handen. Ze moest het perfecte plaatje worden en constant zichzelf bewijzen. De keurige dochter die in iedere situatie feilloos haar plek moest kunnen vinden - onschuldig en sereen naar de buitenwereld, maar altijd op haar hoede om in te kunnen spelen op opportuniteiten en zwaktes.       Haar eigen lat ligt nog hoger dan die van haar familie. Maar ondanks haar zelfverzekerde, gecontroleerde houding aan de buitenkant en in iedere sociale situatie, schuilt er een wervelwind aan onzekerheden binnen haar. Nooit is iets goed genoeg. Zeven pirouettes achter elkaar? Dat hadden er ook acht kunnen zijn. Hoge cijfers, met onderscheidingen en andere eer van docenten, konden altijd verhoogd of vermeerderd worden.       De onzekerheid speelt zodra ze een moment rust heeft op haar in. Mochten haar vrienden haar eigenlijk wel? Had ze niet raar gereageerd vandaag? Vonden ze haar vreemd, omdat ze zoveel deed? Was ze wel goed genoeg voor hen? Reden te meer om haar hoofd geen moment rust te gunnen. School, ballet, studeren, piano, schrijven, lezen – tot diep in de nacht en dan zo moe zijn dat er geen tijd was om wakker te liggen door negatieve gedachtes. Strenge regimes op gebied van dagindeling, eten, trainingsschema's, naast haar vader's agenda, waren deels haar oplossing.       Gelukkig kan ze deze twijfels en worstelingen ook nog verschuiven door om anderen te geven op de momenten dat ze zich niet achter haar drukke schema kon of wilde verstoppen. Julian, Eli, Maddy, Tristan, Romée – iedereen krijgt een stukje van Flora. Een stukje van zichzelf zodat ze hier even niet mee hoeft te voelen en andermans problemen kan gebruiken als afleiding. Als de rest aan de drugs ging of zat wilde worden, was zij degene die niet mee deed of in mindere mate dronk om ervoor te zorgen dat niemand iets ernstigs overkwam. Daarnaast vindt ze het ontzettend moeilijk om haar persoonlijke gevoelens en ideeën, en alles wat ze van haar ouders heeft geleerd te combineren en door het leven te navigeren. Graag zou ze het beste in iedereen willen zien, maar haar vader heeft haar verteld niemand te vertrouwen zodat haar zwaktes niet tegen haar gebruikt kunnen worden. Een goede zakenman is voorzichtig.       Misschien dat ze daarom een tikkeltje naïef of juist cynisch kan zijn binnen de vriendengroep. Welke van de twee het is, is per dag anders. Zelfs van moment tot moment kan dit verschillen, door de constante tweestrijd in haar hoofd. Nog meer voeding voor die onzekerheid, omdat haar consistentie ver te zoeken is in deze sociale setting.       Of dit mee heeft gespeeld in haar keuze te vertrekken naar het buitenland na haar studie, durft ze niet uit te spreken. Ze wilde niemand in de steek laten, maar haar eigen twijfels over of men haar daar überhaupt wilde hebben hebben de overhand genomen. Tot op heden heeft ze hier nog spijt van en mist ze hen allemaal, maar durft ze amper contact te zoeken.

---

PERSONA NON GRATA Anthony en Christina waren van mening dat de Archambeau-Strathwyn familie een grote rol heeft gespeeld in het verspreiden van de geruchten rondom Florence’s geboorte, en dus een enorme hand hebben gehad in de misère van de familie. Door de regelmatige samenwerking van Christina en Victoire bij liefdadigheidsevenementen, was het voor Anthony slechts een kleine stapje opzij om Augustus te verdenken. Een cutthroat businessman die een instinct had om mensen uit te schakelen. Eén blauwe plek was natuurlijk al voldoende om een roddel te starten, en wat Augustus en Victoire claimden werd al gauw door de gemeenschap geloofd. Florence kreeg het verbod om met dat mottige joch, Julian, om te gaan. Hetzelfde gold voor Eli Noble en nog een handvol namen waarmee ze in de klas was beland.       Misschien was het door de sensatie van het verboden contact, misschien door een fragiele band die ontstond, maar Julian is haar geheime liefdadigheidsproject. Het zielige vogeltje wat ze gevonden heeft toen het gebroken op de grond lag na de dood van zijn moeder. Iets wat Julian in eerste instantie bloedirritant vond overigens, maar later een soort troost of rust in leek te vinden.       Wat hij had met Eli was niet te evenaren, en de onnodig moeilijke verhouding tussen hem en Maddy wilde ze niet, maar Flora vond het haar taak er voor Julian te zijn.       Dit heeft ze na Eli’s dood echter volledig losgelaten, zodat ze niet constant geconfronteerd werd met Eli. Want zoals iedereen wist, Eli was Julian en Julian was Eli. En ondanks hun verschil in uiterlijk zag ze Eli in Julian’s gezicht als ze naar hem keek. Iets waar ze zichzelf tot op de dag van vandaag voor haat, want hij had ook iemand nodig na het verliezen van zijn wederhelft en Maddy. Maar projecten mogen ook on-hold gezet worden had ze geleerd – en dat was een beter idee dan het als mislukt te omschrijven… Ze zou het die 2 jaar hebben volgehouden, ware het niet dat ze een uitnodiging gekregen van Tristan om naar Port Bersea te komen. Om Eli te eren. Haar hart kon het niet aan niet te gaan, maar iederen weer zien na al die maanden met weinig contact durfde ze niet. Wat zouden ze van haar denken? Tot op de laatste dag voordat iedereen zou arriveren bleef ze twijfelen. Het was Julian's telefoontje-zonder-woorden op die dag wat haar overhaalde. Midden in haar nacht belde hij haar - voor hem zou het middag zijn - en zei niks. Minuten gingen voorbij in stilte, tot het telefoontje ineens stopte. Direct daarna boekte ze haar vluchten en zou ze naar Port Bersea gaan. Of het een teken was of toeval, ze wilde er voor hem zijn. En het was tijd om zelf ook afsluiting te vinden...

Behind every perfect facade is a hidden crack

[ bericht aangepast op 29 sep 2025 - 10:06 ]

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen

Catmint schreef:
(...)

Die achterkant is wel echt heel gaaf. Heb je misschien het originele plaatje daarvan? Die zou ik eigenlijk wel bij mijn story hier online willen plaatsen

Waarschijnlijk wel, maar dan moet ik even zoeken

ModernFamily schreef:
(...)

Waarschijnlijk wel, maar dan moet ik even zoeken

http://c7.alamy.com/comp/GG7YCJ/royal-coat-of-arms-on-shield-vector-logo-heraldry-blazonry-set-icons-GG7YCJ.jpg

Hier is het originele plaatje, maar op het wapenschild staan nu opeens a'en... Ik kan wel proberen van ze weg te werken, als je wilt!

ModernFamily schreef:
(...)

http://c7.alamy.com/comp/GG7YCJ/royal-coat-of-arms-on-shield-vector-logo-heraldry-blazonry-set-icons-GG7YCJ.jpg

Hier is het originele plaatje, maar op het wapenschild staan nu opeens a'en... Ik kan wel proberen van ze weg te werken, als je wilt!

Zal eens kijken of ik ze zelf kan vinden of anders iets soortgelijks, anders laat ik het wel weten ^^

---

It finally happened - I'm slightly mad! ~ Queen