Ik ben hier nieuw en ik heb zin in een orpg. Ik zet hieronder een voorbeeldstukje neer van één van mijn orpg's op een andere site 
Ik doe dialogen in het Engels én in het Nederlands. Ik schrijf 3e persoon verleden tijd.
Mijn stukje kunnen van lengte variëren, maar het is meestal één hele vakje of meer
Met een trillende hand hield Valeria het kleine, scherpe voorwerp in haar rechterhand. Naar haar arm kijkend, vulden haar ogen zich langzaam met tranen. Het laptopscherm was de enige lichtbron in haar donkere kamer. Het mesje glinsterde in het licht en het leek het enige voorwerp wat er echt aan toe deed. Ze wist dat ze niet meer kon ontsnappen aan de "Blue Whale challenge". Hoe bang ze er ook voor was, ze wilde het. Ze wist wat de consequenties erna waren niet aan te ontsnappen. Een korte geluid van de laptop zorgde ervoor dat ze opkeek. De tranen in haar ogen zorgden ervoor dat haar beeld wazig was, maar toch kon ze het belicht lezen, beter dan ooit.
- When you're ready, you need to send a picture to the curator. When it's good, you'll be accepted and an username will be send to you. Good luck. -
Hoewel de woorden ervoor zorgden dat ze kippenvel kreeg, het maakte haar blij. Na een paar dagen zou ze eindelijk van haar verlossing af zijn. Elke dag maakte ze dezelfde nachtmerrie mee. Elke dag was als een hel voor haar. De enige uitweg was deze spel. Hoe graag ze ook een ander leven had gewild, het kon niet. Haar hand leek automatisch naar haar linkerarm te gaan. Het scherpe mesje voelde ze tegen haar arm aan. Algauw was het scherpe voorwerp door haar huid gedrongen en liet het alleen een spoor van bloed achter. De pijn was goed te voelen, maar ze was het gewend. Haar tanden leken vastgeklemd op haar onderlip, om geen geluid te maken. Het mesje haalde ze algauw van haar huis weg en ze bekeek het kunstwerk dat ze net op haar eigen lichaam had gemaakt. "F57". De snijwonden brandden na, maar het gaf haar een gevoel van opluchting. Het mesje legde ze in haar nachtkastje, waarna ze die in de la van haar nachtkastje legde. Met trillende handen pakte ze haar telefoon en maakte ze een foto van haar arm. De foto stuurde ze naar de Admin van de groep en vervolgens wachtte ze op een antwoord terug.
