Spyke had een leuke avond. Hij was halverwege de avond aangesproken door een knappe meid, die overduidelijk interesse in hem had, en stond nu al de hele avond met haar te kletsen en te flirten. Met wat meer drankjes op had hij misschien wel met haar gezoend, maar hij had even rustig aan gedaan en vermaakte zich vooral met hun gesprekken. Ten slotte was het nooit verkeerd om aandacht te krijgen, of dat nou van het mannelijke of het vrouwelijke geslacht was; het was altijd weer een boost voor zijn ego.
Niet dat zijn ego een groot probleem was. Hij wist dat hij aantrekkelijk was en daardoor had hij niet echt een tekort aan aandacht. Dat hij geen relatie had, lag ook voornamelijk bij hemzelf; hij had niet per se behoefte aan die vastigheid, op dit moment. Zijn laatste relatie was alweer twee jaar geleden, al had hij tussen toen en nu wel een aantal keren gescharreld. Het was gewoon nooit serieus.
Vroeger had hij een keer een vriendin gehad, ook al wist hij toen eigenlijk al dat hij ook op mannen viel. Maar hij kon vrouwen wel aantrekkelijk vinden en het was een leuk meisje geweest - ze was jaren daarna nog zijn beste vriendin gebleven. Inmiddels verwaterde hun contact een beetje en beschouwde hij Bobbi als zijn beste vriendin. Ook zijn andere zussen kon hij goed mee opschieten (gelukkig maar, anders werd het zwaar als enige jongen met 7 zussen), maar met Bobbi wel het meeste. Hun leeftijden lagen het dichtst bij elkaar, ze hadden zelfs een aantal jaar bij elkaar in de klas gezeten (hij was blijven zitten) en daardoor hadden ze ook een beetje dezelfde vrienden. Het fijnste vond hij dat ze volledig eerlijk tegen hem was. Het was een eigenschap die ze beide van hun vader hadden geërfd; zeggen wat je denkt, complete eerlijkheid. Sommigen vonden hen daardoor bot en vermeden hen, maar zelf waardeerde hij de eigenschap enorm in iemand.
Het meisje met wie hij stond te praten, kwam steeds dichterbij hem staan, legde haar arm op de zijne en drukte haar lichaam bijna volledig tegen de zijne. Oké, het werd tijd om eerlijk te zijn. Zeker toen ze vroeg of hij mee naar buiten wilde.
'Lieverd, ik ben gay.'
Het leek alsof ze het niet gehoord had en hij zou het bijna nog een keer herhalen, toen ze een stap achteruit zette en hem met grote ogen aankeek. 'Echt?'
Hij knikte.
'Ik geloof het niet. Je hebt de hele avond met me lopen flirten!'
Hij glimlachte. 'Ik heb gewoon de hele avond met je lopen kletsen,' zei hij. 'Als ik een meisje was geweest, had je het ook niet flirten genoemd.'
'Nee.' Ze fronste. 'Ik geloof het niet. Is dit gewoon een makkelijke manier om me te ditchen? Als je me niet wilt, kun je dat ook gewoon zeggen, hoor.' Ze klonk een beetje onzeker en ook verbijsterd, alsof ze niet gewend was om afgewezen te worden. Terecht, want ze was knap en jongens waren over het algemeen niet erg moeilijk, zeker niet na een paar alcoholische versnaperingen.
'Als ik je zou willen ditchen, had ik dat al veel eerder gedaan, en ook wel wat subtieler,' grinnikte Spyke. Hij vond haar verontwaardiging wel vermakelijk. 'Maar ik kan er niet echt iets aan doen, hè. Maar sorry als ik je het verkeerde beeld heb gegeven. Ik vind het altijd jammer dat vrouwen op zulke avonden alleen maar op zoek zijn naar seks. Mannen zijn echt niet de enigen die dat doen. Want zeg nou zelf; nu heb je geen interesse meer om nog langer met mij te praten.'
Ze keek nogal verbluft en betrapt, omdat dat laatste het geval was. Toen ze niks zei, zwaaide hij. 'Ik ga het je makkelijker maken. Fijne avond. Er zijn vast zat jongens die wel voor je gaan.'
'Maar niemand is zo knap als jij,' flapte ze eruit.
Hij haalde zijn schouders op. 'Daar kan ik helaas ook niks aan veranderen!'
[ bericht aangepast op 23 mei 2017 - 21:46 ]
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
