Ringwraith schreef:
(...)
Een tintelend gevoel trok hem heen. Gaat het echt zo makkelijk? Bij concerten was hij dat wel gewend, maar tijdens zijn vakanties had hij andere ervaringen gehad Al was hij toen ook nog niet zo into de onenightstands geweest. Omdat zijn condooms in zijn tent lagen en hij er niet over piekerde om het onveilig te doen, nam hij haar mee naar zijn tent. Zonder haar hand los te laten, ritste hij de tent open.
Het ging allemaal zo soepel en makkelijk, dat Ilse geen moment in haar om had laten gaan dat er een moment zou komen waarop hij haar zou herkennen. Toen hij echter probeerde haar masker van haar gezicht te halen, ging er een vlaag van paniek door haar lichaam en duwde ze zijn handen weg. In het weinige licht dat door de tentdoeken heen scheen, zag ze verbazing op zijn gezicht, en om hem af te leiden, drukte ze snel haar lippen weer op de zijne. Hij leek daar genoegen mee te nemen en langzaam gleed ze weer achterover, waardoor ze op haar rug lag en hij boven haar hing. Ging ze dit echt doen? Ja, het was vertrouwd en het voelde aan de ene kant goed, maar nu het steeds dichterbij kwam dat hij haar ware identiteit zou ontdekken, begonnen haar zenuwen ook te groeien. Ze had flink wat drankjes achterover gegooid en wist dat ze hier morgen spijt van zou krijgen, maar dat waren zorgen voor later - maar wat als Mosh straks ontdekte wie ze werkelijk was? Ze wist dat hij dan onmiddellijk spijt zou hebben en dat hij misschien wel helemaal niks meer van haar wilde weten. En zodra ze dat masker niet meer had, was ze weer zichzelf: de littekens op haar wang zouden haar direct verraden. Maar ze wilde niet zichzelf zijn. Ze wilde even niet de moeder zijn van een klein meisje, ze wilde even niet zowel lichamelijke als geestelijke littekens hebben; ze wilde de onbekende, zorgeloze vrouw zijn waarvan Mosh dacht dat ze die was. Het masker moest opblijven. Vanavond was ze even niet zichzelf.
Terwijl ze hem bleef kussen, trok ze zijn jasje uit, en ook zijn shirt verdween van zijn lichaam. Ze liet haar handen over zijn torso glijden en genoot van de aanrakingen. Nog steeds had hij een bepaalde aantrekkingskracht op haar die ze niet vaker gevoeld had. Ze wilde hem. En zolang hij niet wist wie zij was, wilde hij haar ook.
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
