Buitengesloten worden - Stamcafé

De kennis van nu (programma op NPO 2) besteedde er vandaag aan in hun aflevering: Uit de groep, in de put. Ik vond het zeker interessant om te zien. Er werd dus gezegd dat buitensluiten even veel pijn doet als fysiek geweld. Dat vond ik best heftig. Dus ik heb even het artikel opgezocht wat er bij hoorde en daar werd ook gezegd dat het niet alleen op scholen gebeurd. Maar ook op werkplekken.

En eigenlijk heb ik wel behoefte om over dit onderwerp te praten, maar ik wist niet zo goed wie ik er het beste mee kon lastig vallen. Zelf heb ik het mee gemaakt (op school) en misschien wil ik het daarom er over hebben.

Onder spoiler staan linkjes naar het artikel over buitensluiten en de aflevering over buitensluiten. Ook staat er een link naar Het Vertrouwenspersonen Initiatief, voor wie met iemand wil praten zonder dat diegene het door vertelt.

Ben jij wel eens buiten gesloten geweest?

[ bericht aangepast op 23 maart 2017 - 20:42 ]

---

Physics is awesome

MacGyver schreef:
(...)

Misschien kun je het er eens over hebben met iemand van het vertrouwenspersonen initiatief? Als je dat wil.

Het probleem is juist dat ik verlegen ben want anders had ik denk ik nu al hulp gehad

---

Denk aan de toekomst, niet aan het verleden

Ik voel me eigenlijk bijna dagelijks buitengesloten.

---

26 - 02 - '16

@ Nundu, klopt, zo heb ik dat ook ervaren. Want vrienden zijn zo weer weg, hebben we gemerkt Dus waarom zou je er moeite in steken als het toch wel weer fout gaat? Ik merkte dat ik in de vijfde en zesde klas van het vwo juist makkelijker met mijn klasgenoten kon, terwijl ik er dus juist minder moeite voor deed! Heel apart. En uiteindelijk moet je het toch zelf doen, dat is zo, maar het is wel fijn als je in de pauze niet telkens op jezelf bent aangewezen.

Vraag aan iedereen: hebben jullie wel eens het gevoel dat je bekeken wordt als je in een grote groep mensen zit? Dat ze over je oordelen en je meteen ergens onderaan op de sociale ladder plaatsen? Ik heb dat continu op de faculteit namelijk, heel vervelend. En daar word ik een beetje schuw van.

---

oi, suzy

Ik denk dat buitensluiten uiteindelijk meer pijn doet dan fysiek geweld. Met fysiek geweld bedoel ik hier dan: een paar keer vechten met leeftijdsgenoten op school.

Buitensluiten zorgt voor heel veel onzekerheid en wantrouwen bij het slachtoffer. De psychische stress waarvoor het buitensluiten zorgt, wordt door de ophopende twijfels alleen maar erger.
Veel mensen hebben er later nog last van. Het is iets dat steeds blijft vreten aan een persoon. Verschrikkelijk gewoon.

Ik werd vroeger vaak buiten gesloten met als resultaat dat ik mezelf tegenwoordig buiten sluit. Iets wat ik onbewust ben gaan doen ofzo, omdat ik denk dat mensen toch geen zin in me hebben dus dan zoek ik liever helemaal geen toenadering want dan kan ik ook nooit afgewezen worden.

---

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Aloy schreef:
Ik werd vroeger vaak buiten gesloten met als resultaat dat ik mezelf tegenwoordig buiten sluit. Iets wat ik onbewust ben gaan doen ofzo, omdat ik denk dat mensen toch geen zin in me hebben dus dan zoek ik liever helemaal geen toenadering want dan kan ik ook nooit afgewezen worden.

Dit herken ik

---

26 - 02 - '16

^Ja, dat herken ik ook wel. Dat doe ik ook nog steeds. Vooral op school, omdat ik zoveel ouder ben dan de rest.

Aloy schreef:
Ik werd vroeger vaak buiten gesloten met als resultaat dat ik mezelf tegenwoordig buiten sluit. Iets wat ik onbewust ben gaan doen ofzo, omdat ik denk dat mensen toch geen zin in me hebben dus dan zoek ik liever helemaal geen toenadering want dan kan ik ook nooit afgewezen worden.

This^

---

LaAt ZiEn WiE jE bENt

Nou ja ik heb ook het e.a. meegemaakt met mensen die gewoon niet mijn type waren. Op zich heb ik er vrede mee als een groep mij buitensluit. Ik sluit hun op mijn beurt even goed buiten en neem zulke mensen totaal niet meer serieus. Dan vertrouw ik geheel op m'n eigen initiatief. Wordt me niet altijd in dank afgenomen.

De bemoeienis, het lastiggevallen worden door mensen die me niets te bieden hebben en waar ik niet tot hun vrienden hoor. Doet pijn.
Belaagd worden doet pijn.

Toen ik in de tweede klas zat werd ik enorm buitengesloten. Ze negeerden me in de pauzes, ik zat bijna altijd alleen in de klas, ik werd niet uitgenodigd voor feestjes.. Het was vreselijk. Elke dag ging ik met tegenzin en soms zelfs huilend naar school toe, omdat ik wist dat het weer een vreselijke schooldag zou worden.
Gelukkig heeft die periode voor mij maar een half jaar geduurd. Ik kan me niet voorstellen hoe erg het moet zijn om je je leven lang zo te voelen..

---

Han såg ut så som drömmar känns som.

Ik heb ook een rotijd gehad op school en helaas ben ik na school ook nog veel gepest op het werk. Ik ben zelfs slachtoffer geweest van stalking door een collega.

Ik voel me een leven lang buitengesloten en je went er aan.
Sommige mensen hebben hun onhebbelijkheden kunnen wat emotioneel zijn, maar die hebben tenminste nog het hart om dit van zichzelf erg te vinden. Er zijn ook mensen die hebben geen hart. Dat soort mensen zijn hartelijk tegen iedereen, behalve tegen één die ze continu moeten afsnauwen, lastigvallen en zelfs stalken. Het lastiggevallen worden door iemand die me zielig kortzichtig raar en dom vindt is nog veel erger dan genegeerd worden.

Ik ben in de derde klas tijdens gym eens ZO KWAAD geworden. We moesten een of ander dansje voorbereiden in een groep en wie was de enige die nog geen groepje had? Precies, ik. En toen knapte er iets. Ik heb geschreeuwd en gehuild dat ze gewoon eens FUCKING NORMAAL MOESTEN DOEN. Daarna ging het tijdens die gymles goed, maar tijdens de andere vakken bleef het precies hetzelfde. Nou ja, het was in elk geval fijn om het even uit te schreeuwen.

---

oi, suzy

Ik heb de kennis van nu ook gezien. Interessant, ik had wel meer willen weten eigenlijk. Eerlijk gezegd heb ik me altijd een beetje buitengesloten gevoeld, omdat ik zo stil ben en het lijkt dat iedereen wel een beetje kan praten. Ik heb me altijd een beetje anders gevoeld. Ik vindt dat soms pijnlijk, maar soms ook wel.. ja, misschien klinkt het stom, maar dat ik niet normaal ben. Geen doorsnee. Mezelf. En dat vindt ik ook heel belangrijk.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Aloy schreef:
Ik werd vroeger vaak buiten gesloten met als resultaat dat ik mezelf tegenwoordig buiten sluit. Iets wat ik onbewust ben gaan doen ofzo, omdat ik denk dat mensen toch geen zin in me hebben dus dan zoek ik liever helemaal geen toenadering want dan kan ik ook nooit afgewezen worden.

Ik ben daardoor bang geworden, dat ik afgewezen wordt. Ik ben weer een beetje aan het leren om meer aansluiting te krijgen, maar nog steeds heb ik een soort fobie. En nu net is iemand in me klas die mij afsnauwt terwijl iedereen haar 'aardig' noemt. Dat is ze niet dus.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Ik vind het erg dat zoveel mensen worden buiten gesloten. Maar ik vind het mooi om te zien dat jullie het toch met elkaar er over hebben.

Sommige dingen herken ik echt. Toch vind ik het wel moeilijk om te lezen dat mensen zeggen, uiteindelijk went het wel. Want mijn hart breekt dan toch wel, je zou niet mogen worden buiten gesloten.

Het liefst zou ik jullie allemaal knuffelen. Het ligt niet aan jullie, jullie zijn geweldig en die mensen hebben dat niet gezien.

---

Physics is awesome