Als jullie een fantasy wereld maken - Story problemen

in hoeverre schrijven jullie dat dan uit? Ik heb nu een aantal vragen die ik ga beantwoorden over mijn wereld, maar over iedere vraag zou ik gedetailleerd een heel boekwerk kunnen schrijven. Dat is overigens voor mij ook helemaal geen probleem, want ik vind het interessant om over dat soort dingen na te denken en ze te verzinnen. Maar ik vroeg mij gewoon af. Als jullie nu aan een OP verhaal gaan beginnen dat zich niet op deze wereld afspeelt, of in een veranderde realiteit van deze wereld. Hoe diep gaan jullie dan in op hoe die wereld eruit ziet, hoe de maatschappij en cultuur functioneert en dat soort dingen allemaal?

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

The soul needs autumn.

Toen ik begon met schrijven, schreef ik vanuit mijn eerste idee. Nu wacht ik tot ik genoeg ideeën heb dat ik een soort eigen sfeer heb in mijn wereld. Ik denk dat je op je eigen gevoel af gaan. Als jij vindt dat je klaar bent om over je verhaal te schrijven, moet je dat doen.

Het ligt er aan hoe lang je je verhaal wil maken. Voor een serie heb je meer ruimte voor details dan een kort verhaal.

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Wervelwind schreef:
Eerlijk gezegd verdiep ik me amper. Ik heb gemerkt dat als ik mijn hele wereld in detail begin uit te werken, ik niet tot schrijven kom en het verhaal gewoonweg beu word.

[Dragonneau > Osha] Valar Morghulis

Ik heb niet echt een hele wereld die ik bedenk, maar ik schrijf een verhaal over Lucifer en God en dat denk ik wel helemaal uit. Hoe het werkt, dat verhaal. Ook een verhaal over mijn eigen soort vampiers, dus hoe hun lichaam werkt zet ik wel op papier.

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

Ik ben echt te perfectionistisch op dat gebied en wil dan echt alles tot op de puntjes uitwerken.. Wat niet altijd handig is want sommige dingen boeien verder niet echt in verhalen..

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Ik loop meestal minstens een jaar met een idee rond en dan gaat de hele wereld zich vormen in mijn hoofd, tot in de detail. Ik schrijf niet alles op, enkel de belangrijke dingen, maar alles zit eigenlijk al in mijn hoofd. Dus ik ken mijn eigen wereld dan door en door. Daardoor schrijf ik ook een stuk vlotter en kan ik op de details ingaan. (:

Take risks and conquer your fears.

Ik werk de wereld nooit uitgebreid uit op papier, maar verwerk het meteen in verhaal, anders (net als anderen) word ik het beu.

Photosynthesis

Ik schrijf een wereld nooit uit op papier. Soms alleen wat steekwoorden voor ideeën zodat ik ze niet vergeet.
De hele wereld zit in mn hoofd. Als ik iets nodig heb dan verzin ik het ter plekke c:
De enige keer dat ik iets iets meer uitwerk, is als ik een aparte taal er in doe. Dan neem ik vaak een bekende grammatica over, verzin zelf wat uitgangen.
Vaak doe ik dan dat ik woorden uit het Latijn ofzo overneem en dan bepaalde letters altijd veranderen (v -> m, l -> i).
Zo kan ik makkelijk nieuwe woorden en zinnen vertalen. Maakt het makkelijk en krijg je toch de magie van een zelfbedachte taal c:

Bij mij is een wereld vaak meer een soort gevoel. Dus het is ook makkelijk om iets te verzinnen, omdat ik gewoon moet denken aan: wat past het beste bij dat gevoel?

"I'm in the mood for chaos." - Cheryl Blossom [Weggooiwashand --> Katalante]

Ik schrijf nooit met fantasy - werelden, maar schrijf achtergrondinformatie ook eigenlijk nooit uit op papier. Het zit allemaal in mijn hoofd en verdiept zich en groeit met de tijd. Als je zoiets laat pruttelen krijg je sowieso met de tijd iets dat detaillistisch uitgewerkt is. De basis kennen is goed genoeg en het uitbreiden en verdiepen het polijsten tot in de details komt sowieso wel automatisch tijdens het schrijfproces.
Dan, hoeveel achtergrondinformatie moet je, naar mijn mening dan toch, in het verhaal toelaten? Lang niet alles. Je kunt zo het leven van een personage bedenken vanop de middelbare school maar als dat niet relevant is voor het verhaal dan moet die achtergrondinformatie er niet in. En alle achtergrondinformatie die wel nuttig is, daarvan heb ik zo'n mentaliteit van: "de lezer komt er vanzelf wel achter''. Infodumps of speciaal stukken wijden aan de diepe uitwerking van een wereld zou ik niet doen.
Ik zou het organisch verweven met het plot. Bij personages geef je ook altijd stukjes die info geven over hoe die persoon is. Je plaatst geen biografie erin. Ik zou lezers je wereld laten leren kennen, zoals ze mensen leren kennen, stukje bij beetje. Ik zou gewoon de info vanzelf laten ontvouwen en prijsgeven, aan de hand van het verhaal zelf en niet omwille van de achtergrondinformatie.

[ bericht aangepast op 20 maart 2017 - 9:16 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.