Het is zo vreemd om je vrienden van vroeger terug te zien terwijl zij hun examen in muziek en theater doen. Ik bedoel, een half jaar geleden stond ik daar op het podium en waren zij mijn mental support, maar nu staan jullie er en hebben we geen contact meer. Laten we maar vergeten dat die ene keer dat ik probeerde hallo te komen zeggen in de pauze, jullie me alleen maar glazig aanstaarden of mijn blik vermeden totdat ik me uiteindelijk in het toilet het verstopt van schaamte. Ik mis jullie, ik mis mijn school, ik mis mijn kunstvakken. Maar terug komen, dat doen we niet meer.