• Hier kun je al je frustraties, euforische momenten en hersenspinsels kwijt.
    Dus zit je iets dwars? Heb je problemen? Is je ijsje niet lekker? Of voel je je gewoon zo ontzettend blij en wil je dat met de rest van Quizlet delen?
    Schrijf hier dan alles van je af.


    •

    Clowder schreef:
    (...)
    Het is zo raar dat mensen, vooral beste vriendinnen, zo om kunnen draaien. Ik heb ongeveer hetzelfde met mijn beste vriendin en ik heb echt het gevoel dat ze op mij neerkijkt, dat merk ik in haar doen en laten, en als ik ernaar vraag antwoord ze niet of antwoord ze op zo'n manier waarop ze de schuld op mij legt.


    Dat is dus precies wat ik ook heb. En als ik een keer niet kan, wanneer zij wel kan dan zegt ze gewoon jammer en hoor ik like weken niks. Alles wat er in haar leven gebeurt staat op Facebook en als ik haar vraag of het goed gaat, liegt ze alles bij elkaar. Ze zegt dat het goed gaat terwijl ik op Facebook andere dingen lees die mijn moeder (mijn moeder is bevriend met haar moeder) kan bevestigen.

    Het enige waar ik goed voor ben is smijten met geld om het haar naar de zin te maken, een praatpaal zijn waar ze raak tegenaan kan zeuren (en ik kan dat nooit bij haar, want ze gunt me die kans niet) en een goedkope fotograaf zijn op haar bruiloft. Dat ga ik niet ga doen, doordat ze me vreselijk behandelde (haar familie gedroeg zich overigens geen haar beter) toen ze haar jurk ging passen. Ik mocht mee om foto's te maken toen ze haar jurk ging passen en als het aan haar familie lag deed ik niets goed en wisten zij alles beter.

    Daarbij kwam het enorm rauw op m'n dak dat haar oma zo geëmotioneerd was toen ze the dress gevonden had en het me eraan herinnerde dat mijn oma mijn trouwjurk nooit zal zien en dat die vriendin me eigenlijk totaal niet gesteund heeft toen mijn oma overleed, terwijl ik er bijna dag en nacht voor dr was toen haar opa overleed.

    Sorry voor de rant. Ik weet niet of ik boos of verdrietig of beide tegelijk moet zijn. Ik voel me in ieder geval gekwetst en dit is ook de reden waarom ik bang ben nieuwe vrienden te maken. Ik ben bang voor teleurstellingen, dat mensen me laten vallen wanneer ik ze het hardst nodig heb.. :/


    26 - 02 - '16

    en het doet zoveel pijn en ik heb honger maar ik kan maar niet eten dus eet ik niet
    ik kan dagen al niet eten en ik heb dagen al niet meer gegeten maaaar HET KAN JOU GEWOON NIET SCHELEN want ja waarom zou het jou eigenlijk wél iets moeten schelen wacht omdat je m'n pa bent
    wacht wat is dat, vaderlijke verantwoordelijkheid? nog nooooit van gehoord

    nee je roept gewoon 'trek uw plan ermee, doe wat je wil want het kan me niet schelen'
    ja echt geweldig dat is het antwoord dat ik wil horen


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    My silent lips already wrote several letters to you...


    — Inner peace, it's hard to find. —

    Goh, waarom denk je dat ik geen zin heb om mee te gaan? Moet ik je dat echt nog gaan uitleggen? -.-


    "Die Erinnerung ist das einzige Paradies, aus dem wir nicht vertrieben werden können."

    I'd be better off dead.


    •

    [ bericht aangepast op 12 feb 2017 - 14:36 ]

    Tulip schreef:
    (...)

    Dat is dus precies wat ik ook heb. En als ik een keer niet kan, wanneer zij wel kan dan zegt ze gewoon jammer en hoor ik like weken niks. Alles wat er in haar leven gebeurt staat op Facebook en als ik haar vraag of het goed gaat, liegt ze alles bij elkaar. Ze zegt dat het goed gaat terwijl ik op Facebook andere dingen lees die mijn moeder (mijn moeder is bevriend met haar moeder) kan bevestigen.

    Het enige waar ik goed voor ben is smijten met geld om het haar naar de zin te maken, een praatpaal zijn waar ze raak tegenaan kan zeuren (en ik kan dat nooit bij haar, want ze gunt me die kans niet) en een goedkope fotograaf zijn op haar bruiloft. Dat ga ik niet ga doen, doordat ze me vreselijk behandelde (haar familie gedroeg zich overigens geen haar beter) toen ze haar jurk ging passen. Ik mocht mee om foto's te maken toen ze haar jurk ging passen en als het aan haar familie lag deed ik niets goed en wisten zij alles beter.

    Daarbij kwam het enorm rauw op m'n dak dat haar oma zo geëmotioneerd was toen ze the dress gevonden had en het me eraan herinnerde dat mijn oma mijn trouwjurk nooit zal zien en dat die vriendin me eigenlijk totaal niet gesteund heeft toen mijn oma overleed, terwijl ik er bijna dag en nacht voor dr was toen haar opa overleed.

    Sorry voor de rant. Ik weet niet of ik boos of verdrietig of beide tegelijk moet zijn. Ik voel me in ieder geval gekwetst en dit is ook de reden waarom ik bang ben nieuwe vrienden te maken. Ik ben bang voor teleurstellingen, dat mensen me laten vallen wanneer ik ze het hardst nodig heb.. :/

    Ik ken het gevoel helemaal, dus je hoeft je er niet voor te verontschuldigen. Je moet het gewoon even kwijt, vooral omdat je dat niet kwijt kon bij je (beste) vriendin. Als ik zo hoor dat die oma dat op zo'n manier verwoord, heb ik ook niet het gevoel dat ze een haar beter is, want ze weet dan ook dondersgoed dat je ermee zit. Dat is echt zo'n 'ik wrijf het in je gezicht'-zin. Erg laf als je het mij vraagt. Ik wens je iniedergeval snel goede, betrouwbare en lieve vrienden toe die er wel voor je zijn en waar je je dingen kwijt kunt.

    Wil je nog contact met haar? Want het klinkt bij mij ook meer als dat ze je gewoon gebruikt voor dingen dan dat ze je beste vriendin is. Maar dat ben ik, en ik weet niet het hele verhaal en ook niet het verhaal van beide kanten. Praten is geen optie denk ik, want je hebt haar wel aangesproken van wat ik me nog kan herinneren.

    Dat doet me er echt aan herinneren dat toen ik nog recentelijk gesprekken had met een psychiater, dat ze zei dat omdat ik autisme heb mijn vrienden en contacten niet kan behouden. Nou, als mijn beste vriendin zo doet, ik weet niet hoe het dan met haar zit, maar ik heb dan geen zin in een vriendschap. That is common sense, right? Het doen voor een ander, en dat ook terugverwachten. Of is de mens hedendaags zo fucked up dat je zo je vriendschappen moet behouden? Want, als dat zo is, wil ik dat helemaal niet en dan houd ik het wel bij mijn tekeningen en schrijven. Au revoir.

    [ bericht aangepast op 12 feb 2017 - 1:17 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Belangrijke mededeling aan het universum: iedereen in Star Trek is een GIGA NERD

    En ik ben zo dol op al die sterrennerds omg (bloos)


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    HmmMmMHh fuck!


    He cannot pass by without touching and moving and shaping and changing every thing, every boy-city, in his path.

    Heel fijn dat de buren een wild huisfeest geven in de nacht dat ik m'n slaap meer dan ooit nodig heb en al zit te twijfelen over life in general.
    Fuck. People.


    •

    Ik wil alles vergeten.

    You know what, I'm not ready for a new musicalish hype as Dear Evan Hansen. I'm not ready to leave my precious Hamilton just yet.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Wasikowska schreef:
    You know what, I'm not ready for a new musicalish hype as Dear Evan Hansen. I'm not ready to leave my precious Hamilton just yet.

    Dear Evan Hansen is zo perfect en relatable en alles😍


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Clowder schreef:
    (...)
    Ik ken het gevoel helemaal, dus je hoeft je er niet voor te verontschuldigen. Je moet het gewoon even kwijt, vooral omdat je dat niet kwijt kon bij je (beste) vriendin. Als ik zo hoor dat die oma dat op zo'n manier verwoord, heb ik ook niet het gevoel dat ze een haar beter is, want ze weet dan ook dondersgoed dat je ermee zit. Dat is echt zo'n 'ik wrijf het in je gezicht'-zin. Erg laf als je het mij vraagt. Ik wens je iniedergeval snel goede, betrouwbare en lieve vrienden toe die er wel voor je zijn en waar je je dingen kwijt kunt.

    Wil je nog contact met haar? Want het klinkt bij mij ook meer als dat ze je gewoon gebruikt voor dingen dan dat ze je beste vriendin is. Maar dat ben ik, en ik weet niet het hele verhaal en ook niet het verhaal van beide kanten. Praten is geen optie denk ik, want je hebt haar wel aangesproken van wat ik me nog kan herinneren.

    Dat doet me er echt aan herinneren dat toen ik nog recentelijk gesprekken had met een psychiater, dat ze zei dat omdat ik autisme heb mijn vrienden en contacten niet kan behouden. Nou, als mijn beste vriendin zo doet, ik weet niet hoe het dan met haar zit, maar ik heb dan geen zin in een vriendschap. That is common sense, right? Het doen voor een ander, en dat ook terugverwachten. Of is de mens hedendaags zo fucked up dat je zo je vriendschappen moet behouden? Want, als dat zo is, wil ik dat helemaal niet en dan houd ik het wel bij mijn tekeningen en schrijven. Au revoir.


    Eigenlijk wil ik alle contact verbreken, maar op een af andere manier lukt het me niet ):


    26 - 02 - '16

    Ongesteld en zo de hele middag tussen 42 schreeuwende kinderen op Småland. Yay. :W


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.