Kijk.. Ik weet dat het mijn eigen schuld is, ik had gewoon niet zo naïef moeten zijn, maar dat veranderd het feit dat het nog steeds pijn doet niet.. En ik ben er doodsbang door geworden. Ik ben bang om van iemand te houden. Ik ben bang elke dag omdat er nogal persoonlijke dingen zijn verteld en ik gewoon doodsbang dat anderen die te weten komen. Ik word elke dag wakker met de gedachte dat ik dood wil, en ik ga slapen met dezelfde gedachte. Er is geen nacht voorbij gegaan dat ik niet heb gehuild. Want ik huil nog steeds elke avond. Na maanden nog steeds. En ik geef mezelf de schuld want het is kort gezegd ook allemaal mijn schuld, en ik straf mezelf genoeg. Ik had mezelf beloofd nooit meer voor iemand te vallen, want ik durf het niet meer, maar here we are again. Ik hou weer van iemand en ik ben doodsbang om ook maar een stapje te wagen. Niet dat ik diegene niet geloof, ofzo, maar ik ben bang om hem pijn te doen met mijn shit. God, if anybody knew what was going through my mind... Every. Single. Second.
en misschien ben ik heel slap dat ik hier nog steeds last van heb, maar dit is de reden dat ik nooit een relatie aan durfde te gaan, en de relatie die ik aannam, resulteerde in precies waar ik altijd bang voor ben geweest: ik heb niet voor niets de ergste bindingsangst dat iemand ooit heeft gezien. Ik heb dat voor een reden. Ik word niet snel close met iemand. Ik heb muren om me heen gebouwd en die vielen zo snel neer voor diegene. En diegene deed precies waar ik altijd maar dan ook altijd bang voor ben geweest: om achter gelaten te worden met zoveel pijn dat ik liever mezelf voor de trein zou gooien dan weer gelukkig ga worden.
Overheen komen gaat niet. Ik heb dingen op mijn lichaam, littekens, die voor altijd zichtbaar zullen zijn. Die mij elke keer aan die tijd laten herinneren. En ja; ik weet hoe vreselijk dom dat is geweest maar ik moest iets.. Ik moest iets doen.. En sinds ik niemand anders pijn kan doen, doe ik mezelf pijn. En er is nog geen enkele dag voorbij gegaan dat ik dat niet wilde doen. Gelukkig probeer ik het zo weinig te doen want ik weet dat ik het altijd ga blijven zien. Ik zie ze nog van 7 jaar geleden. 7 jaar geleden was de eerste keer dat ik het deed, en na 7 jaar ben ik nog steeds dagelijks bezig met het gevecht tegen mezelf.. En ik denk dat ik nooit dit gevecht ga winnen.
