250 RPG | Welcome to Storybrooke | Speeltopic - Speeltopics

28 jan 2017 - 21:41 HalfBloodPrince is offline

Welcome to Storybrooke

Praattopic Rollentopic Speeltopic
Door een nieuwe vloek belanden zeer verschillende personages in Storybrooke, dit keer namelijk niet alleen uit die enchanted forest, maar uit alle werelden waarvan wij geloven dat ze alleen in sprookjes bestaan. Helaas is er deze keer geen Redster, geboren en opgegroeid om de vloek te verbreken en iedereen te bevrijden van de vloek. De personages zullen het zelf moeten uitzoeken, of helpt de mysterieuze Benefactor een handje?

A L L things ~~truly~~ wicked start from innocence.

Invullijstje:

Rules
• Alle huisregels van Q gelden ook voor deze RPG
• Geen Mary sue’s/Gary Stues
• Ruzie IC mag, ruzie OOC is niet toegestaan in deze RPG
•Maximaal twee rollen per persoon
•Houdt mannen en vrouwen graag gelijk
•Minimaal 250 woorden per post.
Rollen:

A L L • M A G I C • C O M E S • W I T H • A • P R I C E.

De Vloek en andere informatie:
Lees dit AUB door

De Vloek is veroorzaakt door iemand met zijn eigen motieven. Dit personage kan zijn of haar vroegere zelf herinneren en zorgt ervoor dat het in Storybrooke loopt zoals hij of zij het wilt. Als het erop lijkt dat iemand zijn vroegere zelf lijkt te herinneren, grijpt deze persoon in. Maar deze persoon weet niet wie de Benefactor is tenzij deze Benefactor zich bekend geeft of iemand ontdekt het. In Storybrooke staat de tijd voor 10 jaar al stil door de vloek. Niemand wilt Storybrooke ook echt verlaten. Hoewel alles normaal lijkt, zijn er altijd sporen van magie te vinden in Storybrooke. De vloek valt te verbreken. Alles is omkeerbaar door een kus uit ware liefde. Maar je kunt je herinneren en je eventuele krachten terug krijgen door het item aan te raken dat in je vorig leven heel belangrijk voor je is geweest. Dit mag absoluut geen persoon zijn. De Benefactor valt te vergelijken met Repelsteeltje uit de serie. Dit personage handelt uit zijn eigen belangen en doet wat hem of haar bevalt. Dit personage weet wel wie de vloek heeft veroorzaakt. Alleen zijn of haar eerste actie wordt bepaald door mij. Mijn character krijgt een geheugendrankje van de Benefactor. Hierdoor behoud ik de controle dat het geen Weerwolven van Wakkerdam wedstrijd wordt maar een RPG met wat meer interactie.

[ bericht aangepast op 28 jan 2017 - 21:45 ]

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

2 feb 2017 - 19:09 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Lucy Pevensie Odi BraveHeart

"I Wish You would all Stop Trying to Sound Like Grown-Ups!"

Clothes

Voorzichtig open ik mijn ogen, nee! Ochtend! Ik heb tot laat in de nacht nog doorgewerkt aan mijn nieuwe stuk voor in de krant, ofja, dat hoop ik. Ik studeer wel, maar ik probeer vaak in de krant te komen met mijn stukken. Wat ook regelmatig gebeurd. Veel mensen denken dat ik nog op high school ofzo zit, maar nee, ik ben er eerder mee opgehouden en was een vroege leerling, zo simpel.
Ik sta op en kijk naar mijn mobiel, ik kan zo wel even naar Graham gaan, hij zou zo wel op zijn werk moeten zijn en er is misschien wat gebeurt. Misschien daarna even naar Peter. Gezellige jongen, hele gezellige jongen... Snel trek ik mijn kleren aan en pak wat te eten, heel belangrijk! Eten. Ik lees nog eventjes in mijn lievelingsboek en loop dan, met een notebook naar buiten. Doe mijn deur op slot en ga op weg naar het politiebureau. Mijn blik glijd over de mensen, ze zijn vredig, niet echt iets gebeurd volgens mij.
Na een stukje gelopen te hebben zie ik het bureau, zo te zien zijn er nog niet enorm veel mensen. Het zit er stil en leeg uit. Een zucht verlaat mijn lippen, naar binnen dan maar...
Ik doe de deur open en loop het bureau binnen, daar zie ik Graham zitten, ik loop voorzichtig, bijna onzeker, op hem af en kijk hem aan, "Hi... Ik vroeg me af..." ik ben even stil, "Of er ook nog wat gebeurd is..." ik voel dat mijn onzekerheid iets meer weg trekt en kijk hem glimlachend aan.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

2 feb 2017 - 20:14 R3HAB is offline

R3HAB 12456

Mischief
Human • @ Kantine • & Shelley

'The devil is real
And he is not some little red man with horns and a tail.
He can be beautiful
because he is a fallen angel and he used to be Gods favorite.'

Ik hing mijn sporttas over mijn schouder, terwijl ik met Shelley richting de kantine begon te wandelen. Het was een – behoorlijk – inspannende gymles geweest. Niet iets waar ik bepaald van hield dus. Begreep me niet verkeerd – ik was wel sportief, maar meestal eindigde ik toch op de bank in plaats van op de veld. Poor me.
Daarnaast kon je niet verwachten van iemand zoals ik, dat die twee uur lang rondjes kon rennen zonder moe te worden. Ik zat niet aan de anabolen en ik had wel betere dingen te doen dan rondjes door de wereld te rennen, namelijk misdaden in Storybrooke stalken. Helaas klonk dit veel makkelijker dan gedaan. De chief had het niet zo op mij. Waarom wist ik niet. Wie hield er nou niet van iemand die je op je vingers tikte en aanwees waar je wel moest zoeken. He had to be lucky he had me near him. Even without asking for help.
‘Oh LORD i’m starving.’ Klaagde ik dan hardop tegen Shelley. ‘Beter hebben ze curly fries en wat ketchup, want anders maak ik mezelf echt van kant.’ Ik prikte plagend met mijn ellenboog tegen Shelley’s zij, voor ik iets harder begon te lopen en de klapdeuren naar de kantine opende.
Algauw zag ik bakken met bruine bonen en vissticks achter de vitrine staan, wat me mijn neus spontaan op liet trekken. ‘Oh great. Harige Henny is weer terug… Heb je toevallig iets eetbaarder over. Wat muis of rat bijvoorbeeld, cause I won't judge.'

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

2 feb 2017 - 21:10 Exile is offline

Exile 2658

Shelley Hale
“I would never leave without you. Them I would leave.”

Zoals dagelijks liep ik mijn weg door de gangen van onze school, dit keer met Misschief aan mijn zijde. De dagelijkse routine. Het geroezemoes van diverse leerlingen vulde mijn gehoorgangen, dichtslaande kluisjes en pratende vrienden onder elkaar. Leerlingen die nog snel voor de pauze of tussen de lessen door hun spullen wilden wisselen en leraren die zich door de gangen haastten op weg naar hun volgende lokalen. “Jij hebt altijd honger, laat staan als het niet zo is.” Grinnik ik op zijn opmerking terwijl hij de deuren van de kantine opengooit.
Het menu van vandaag werd ons al snel duidelijk gemaakt, bruine bonen en vissticks waar hij zijn neus bij ophaalt.
“Met een beetje fantasie zijn het net frietjes met ketchup Missch. Maar om antwoord te geven op je vraag, ik heb enkel nog een appel in mijn tas zitten maar ik weet zeker dat er genoeg ongedierte in de kelder zit.”
Maar om eerlijk te zijn zag ik het menu van vandaag ook niet zo zitten, het eten in de schoolkantine was al niet al te best, laat staan bruine bonen. Het probleem was dat we het met ons twee niet gingen volhouden op 1 appel, en ik ging echt geen muizen met hem eten. “We kunnen ook ergens anders eten gaan halen?”
Dat ene uur zouden ze ons vast niet missen en daarbij was wiskunde het volgende vak op mijn lijst, dubbel uur, en ik kon nou echt niet zeggen dat ik daar op zat te wachten. Ik zag mezelf al weer zitten met mijn stiften op tafel en de leraar voor de klas, Het is geen kleurboek Shelley.’
Perfect excuus!
“We gaan ergens anders eten halen. Kom mee.“ Deel ik hem daarna mee en zonder op zijn antwoord te wachten pak ik zijn arm en trek hem mee terug de kantine uit voor hij zich bedenken kan.

[ bericht aangepast op 2 feb 2017 - 21:11 ]

You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

5 feb 2017 - 21:11 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Graham Humbert / The Huntsman

" Sometimes clichés are true... " • Outfit

Na enkele regels van de documenten gelezen te hebben legde ik deze terug op mijn bureau waarna ik opstond van mijn stoel om te gaan kijken hoever de koffie al was. Blijkbaar was de tijd best wel snel verstreken, want de koffie was al klaar. Ik schonk een beker voor mezelf in en liep weer terug naar mijn bureau waar ik weer plaats aan nam. Terwijl ik de documenten weer verder begon door te nemen hoorde ik dat iemand het politiebureau binnenkwam. Hoogstwaarschijnlijk zou het Lucy wel zijn, maar het zou me niks verbazen als plots toch Johnathan voor me zou staan. 'Morgen!' riep ik, terwijl ik niet opkeek van de documenten die ik vast hield. Het bleef even stil, waardoor ik nu wel benieuwd was wie er binnen was gekomen. Mijn groene kijkers vangen de gedaante van een jong meisje op met lang bruin haar, Odi. "Hi... Ik vroeg me af..." aan haar stem te horen klonk ze wat zenuwachtig, maar ik had geen idee waarom ze dat moest zijn. Odi was een 'brave burger' en hoefde voor mij dus niet te vrezen en we konden het goed met elkaar vinden. "Of er ook nog wat gebeurd is..." Het leek wel alsof ze mijn gedachtes kon lezen, want de onzekerheid in haar stem leek te verdwijnen. 'Goedemorgen Odi,' zei ik glimlachend terug, terwijl ik naar een stoel wees waar ze mocht plaatsnemen. 'Ik moet je helaas teleurstellen Odi,' terwijl ik sprak passeerde ik haar en liep ik naar het koffiezetapparaat om ook voor de jonge dame een beker koffie te halen. 'Alsjeblieft,' zei ik nadat ik de koffie voor haar had neergezet, waarna ik weer plaats nam aan het bureau. Met mijn hand wreef ik even over mijn baard, waarna ik uit mijn bureaula een nieuw document pakte. 'Ik heb enkel het nieuws van een lokale aanrijding tussen twee bewoners van Storybrooke, maar dat is waarschijnlijk vandaag al te lezen in de krant.'

If no one else will defend the world then I must

5 feb 2017 - 22:21 DarkOne is offline

DarkOne 2666

[center]

Maciver Archer Hood || Oliver Queen
‘’So I've always been a killer?’’

Op mijn mobiel zag ik dat waarschijnlijk de eerste mensen wakker zouden worden om zich klaar te maken voor hun eerste werkdag en ik dus elk moment naar mijn huis moest me op te frissen, ik keek omlaag waar een man met open leegstaande ogen naar de bomen keek, zijn kleding was doorweekt door bloed en ook op de bladerdek lag er bloed, het enige wat ik wist was de naam van deze man, dat hij een strafblad heeft maar verder weet ik niet waarom mijn opdrachtgever wilde dat ik hem afmaakte, ik grijnsde ach wat kon mijn dat toch schelen ik heb weer even mijn plezier gehad. Ik draaide me om en keurde de man geen blik mee waardig binnenkort zouden ze het lijk wel vinden maar de dader nooit, snel liep ik weg tot aan de bosrand waar ik even stil stond een diepe zucht nam en dood normaal terug naar mijn huis liep waar ik mijn blauwe spijkerbroek en trui verwisselde voor een blauwe blouse en een zwarte broek, ik

[ bericht aangepast op 5 feb 2017 - 22:22 ]

6 feb 2017 - 17:28 Saureus is online

Saureus 1960

Lucy Julia Williams
21 jaar//Hulpsheriff//Thea Queen

outfit

Mijn ogen glijden naar de klok, het is nog geen tijd. Ik sla een boek open en begin te lezen, na een tijdje kijk ik weer ophoog naar de klok, het is nu wel tijd om te gaan. Ik leg mijn boek terug en zoek mijn sleutels. Kijk, daar liggen ze ik pak mijn sleutels van tafel en stop die in mijn zak. Oké, nu mijn telefoon zoeken, ik kijk de kamer rond en zie hem dan op de bank liggen, ik pak mijn telefoon die ik ook in mijn zak laat glijden.
Even checken heb ik alles, eeeuuuhmm ik denk het wel. Ik loop de deur uit en doe die achter me op slot. Ik loop door de straten van Storybrooke, vreemd dat ik me eigenlijk niet goed meer goed kan herinneren waar ik hier voor was, maar dat is ook best lang geleden sommige dingen blijven gewoon niet goed hangen denk ik. Ik loop naar het politiebureau, het is niet heel ver van mijn huis, ik ben er ook daarom heel snel.
Ik loop binnen en dan zie ik Odi. 'Goedemorgen,' begroet ik hun.

(sorry dat het er geen 250 zijn, ik heb dit even snel tussen het huiswerk door gemaakt, zal de volgende wel 250 woorden doen

)

[ bericht aangepast op 6 feb 2017 - 17:30 ]

6 feb 2017 - 18:41 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Lucy Pevensie Odi BraveHeart

"I Wish You would all Stop Trying to Sound Like Grown-Ups!"

Clothes

'Goedemorgen Odi,' de glimlach op Graham's gezicht doet me goed. Hij wijst me een stoel aan waar ik in ga zitten. 'Ik moet je helaas teleurstellen Odi,' zegt hij terwijl hij naar het koffiezetapparaat om, waarschijnlijk, koffie te halen. 'Alsjeblieft,' ik kijk op, was de koffie voor mij? Wat lief... "Bedankt" glimlach ik. Graham gaat weer aan zijn bureau zitten. Hij wrijft met een hand langs zijn baard en pakt een nieuw document. Mijn blik glijd nieuwsgierig, maar niet opvallend, over het papier. 'Ik heb enkel het nieuws van een lokale aanrijding tussen twee bewoners van Storybrooke, maar dat is waarschijnlijk vandaag al te lezen in de krant.' ik scan het papier nog even snel en knik dan, "Ja dat klopt, ik heb er inderdaad al wat over gehoord..." ik pak de koffie en neem voorzichtig een slok, heet! Snel zet ik hem weer neer, nee, ik ben niet gewend aan veel te hete dingen. Op dat moment komt Lucy binnen, "Goedemorgen" zegt ze, "Hey" begroet ik haar terug. Even blijft mijn blik op haar rusten maar keer me al snel weer terug naar Graham. Ik ga wat beter zitten, "Even los van het nieuws en de krant," begin ik, "Maar is het een ernstig ongeluk?" ik kijk hem even aan, doordringend, alsof ik zijn gedachten kon lezen. Tenminste, ik heb wel eens gehoord dat mensen het zo voelden als ik op deze manier keek. "Gewoon voor mezelf, nieuwsgierig, interesse" glimlach ik even en hou de koffiebeker toch wel vast om mijn handen op te warmen.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

6 feb 2017 - 22:35 HalfBloodPrince is offline

HalfBloodPrince 8175

Jonathan Jackson

"A normal day in Storybrooke."

Ik was al vroeg wakker. Nachtmerries hadden mijn slaap gestolen en ik zat hier om 5 uur s’morgens een sigaret op te steken. Slechte gewoonte wat ik maar niet kon afleren. Ik liep naar de achterkamer omdat er maar iets in mijn achterhoofd bleef knagen. Starend naar het prikbord waar ik alle zaken had opgeprikt die mij opvielen door de jaren heen. Ik keek naar een foto van de klok die al jaren vaststond op half tien. En dan nog alle rare dingen die mij opvielen bij de inwoners van Storybrooke. Zoals Reyna die zich altijd raar gedroeg ron de tijd van de volle maan, wat ook haar maandelijks probleem kon zijn. Of Maciver die een dubbele agenda had wat ik persoonlijk niet vertrouwde. Of Lilly die veel te veel praatte voor een psycholoog in spe. En dan kon ik beter mijn mond houden over Aiden. Hoe kreeg hij toch telkens voor elkaar om alles in de hens te zetten? En zo ging het verder op mijn prikbord over verschillende bewoners in Storybrooke. Uiteraard was er ook iets met mij maar ik kon er mijn vinger niet opleggen. Ik keek op de klok en ik schrok. Het was al negen uur geweest. Ik nam een vlugge douche en trok mijn vertrouwde pak aan met rode stropdas. Snel stuurde ik een SMS naar Graham dat ik er aan kwam en of er nog iemand op kantoor koffie wilde. Met een sigaret in mijn mond liep ik naar Grannies Dinner voor mijn dagelijkse flirt met Reyna.

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

7 feb 2017 - 12:50 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Graham Humbert / The Huntsman

" Sometimes clichés are true... " • Outfit

Odi bedankte me voor de koffie waarop ik terug glimlachte en klein knikje gaf als teken van geen dank. Odi beaamde dat ze al in de krant van het ongeluk had gelezen, maar toch leek ze er nog steeds nieuwsgierig naar. Ik merkte dat Odi stiekem de documenten wilde lezen, waardoor er een kleine grijns mijn gezicht betrad. Het was niks ernstig om de kleine journalist dit te laten lezen, waardoor ik het haar overhandigde. De deur van het politiebureau gaat weer open en mijn ogen gaan van Odi naar de deur, waar mijn hulpsheriff Lucy in verschijnt. "Goedemorgen" zegt ze. 'Goedemorgen Lucy,' begroet ik haar terug, waarna ik mijn mobiel voel gaan. Het was een sms van mijn andere collega, Johnathan.

Koffie van Grannies is altijd beter dan die troep van het bureau!

Na het bericht verstuurt te hebben borg ik mijn mobiel weer op en keek focuste mij weer op Odi en de documenten. "Even los van het nieuws en de krant," begon Odi plots, waardoor ze mijn volledige aandacht kreeg. "Maar is het een ernstig ongeluk?" haar ogen kijken mij doordringend aan, maar veel maakt het mij niet uit. Als Sheriff was ik veel gewend. "Gewoon voor mezelf, nieuwsgierig, interesse" glimlachte ze er nog bij. Ik schudde mijn hoofd en nam een slok van mijn koffie. Ik kon niet wachten totdat Johnathan zou komen met die andere koffie. 'Het is enkel uitvogelen wie zijn schuld het was. Er waren gelukkig getuigen, dus zo moeilijk is dat niet. Daarna de verzekeringen gaan regelen met beide partijen en er word niet meer gesproken over deze zaak.'

If no one else will defend the world then I must

7 feb 2017 - 22:50 DarkOne is offline

DarkOne 2666

[center]

Maciver Archer Hood || Oliver Queen
‘’So I've always been a killer?’’

Nadat ik al mijn voorraad in mijn eigen restaurant had gecheckt en ik niks bij hoefde te bestellen besloot ik om maar eens wat gebak te halen bij Aidan die de bakkerij hier runde, ik liep de opslagruimte uit en liet naar buiten ik sloot mijn restaurant af en liep richting de bakker het leek nu al veel drukker op straat te zijn dan toen ik naar mijn restaurant ging, wel de scholen zijn inmiddels weer begonnen en elk winkel is nu inmiddels wel open. In het begin toen ik begon als huurmoordenaar was ik bang voor de sheriff dat ze naar mij toe zouden komen als mogelijke verdachten maar gelukkig heb ik de sheriff of een van zijn hulpjes niet vaak gezien tenminste niet voor een of ander moord die ik heb gepleegd, dat doet me er ook aan herinneren dat ik nog naar mijn opdracht gever moet voor de rest van mijn geld die ik van hem zou krijgen het was een succesvolle klus dus hij betaald de volle mep. Al gauw stond ik voor de bakkerij van Aidan en liep ik naar binnen ik rook de geur van vers gebakken brood. ''Goedemorgen.'' zei ik en ik zette een van mijn onschuldigste glimlachjes op terwijl ik naar de toonbank liep en naar de vele gebakjes en brood keek.

8 feb 2017 - 21:36 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Lucy Pevensie Odi BraveHeart

"I Wish You would all Stop Trying to Sound Like Grown-Ups!"

Clothes

Graham overhandigt mij de documenten waarin alles staat. Ik pak het vast, leg mijn, veel te hete, koffie op een plaats waar het kan staan en lees het door. Mijn blik glijd even over Graham wanneer ik zijn mobiel hoor maar al snel zit ik weer in de papieren. Interessant. Handig om te weten. Tenslotte, het is ook belangrijk om te weten wat er allemaal in het dorp gebeurd.
Als ik het heb gelezen leg ik de papieren terug en kijk weer naar Graham die antwoord wil geven op mijn vraag. Graham schudde zijn hoofd en nam een slok van zijn koffie, hoe doet hij dat!? Het is zo warm! 'Het is enkel uitvogelen wie zijn schuld het was. Er waren gelukkig getuigen, dus zo moeilijk is dat niet. Daarna de verzekeringen gaan regelen met beide partijen en er word niet meer gesproken over deze zaak.' ik knik, "Gelukkig niet enorm erg" glimlach ik en ga wat beter zitten. Ik durf weer de koffie te pakken en waag een slok, deze keer gaat het beter. Het is minder warm. Ik pak even snel mijn telefoon om Peter een appje te sturen;

Heyy!
Hoe is het? Iets te doen vandaag?

Dan ga ik naar notities en maak wat aantekeningen van wat Graham had gezegd. Misschien handig. Ik hoop dat het legaal is.
"Ik ben benieuwd wat er vandaag gaat gebeuren" glimlach ik kort en leg mijn telefoon weer weg, "Jij ook?"

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

9 feb 2017 - 23:29 KIaus is offline

KIaus 21035

Aidan Cassidy
21 || Seamus Finnigan || Baker || Baking stuff... Kinda
Ik werkte hard en vrolijk door. Ik had veel klanten die elke dag vers brood wilden en daarbij hield ik echt van mijn baan, zelfs met de ontploffende ovens. Ik rekende net met meneer Jefferson af toen Maciver binnen kwam lopen. Ik schonk hem een brede glimlach en overhandige de klant voor hem zijn brood en wisselgeld, waarna ik me naar de imponerende man keerde, wie met deze glimlach toch verre van beangstigend leek. "Goede morgen." was mijn antwoord op zijn begroeting voor ik met hem mee keek naar al mijn gebakjes. "Wat zal het vandaag zijn? Ik raad de bananenroomtaart aan, die is in het seizoen, al zijn appel, kers, en aardbei altijd knallers. Chocolade kan ook, maar die moet ik dan straks even komen brengen, met die warmte durf ik het niet aan dat de taart smelt." Na het oprechte verkooppraatje keek ik weer naar de man, om te zien wat hij wilde bestellen. Meestal ging het om een aantal broden en twee taarten, maar op drukke dagen kon het wel eens veel meer worden, wat goed was voor zijn en voor mijn zaken. Intussen voelde ik mijn kat door mijn benen stuiven, waarna een doffe piep, gevolgd door gekraak te horn was. Daar ging weer een muis. Ik zei er niets over, al wist ik ook wel dat elke zaak en elk huis hier muizen had.

Bowties were never Cooler

10 feb 2017 - 8:06 inktzwart is offline

inktzwart 7659

Peter Hale/Pan Een lay-out komt als ik mijn laptop heb
Gezien ik al sinds vijf uur 's ochtends wakker had gelegen, was mijn bed nergens meer te bekennen in mijn buurt. De huizen van Storybrooke waren echter overal, en gezien ik rende, leken ze aan me voorbij te razen, alsof ik tegen een stroom van gebouwen in zwom.
Mijn voetstappen waren niet de enigen die in de verdere leegte te horen waren, iets lichtere voetstappen, veroorzaakt door Pliens ballerina's, volgde die van mij vlug op.
Alles ging goed, ik was ver genoeg van haar weg om niet gepakt te worden -waarmee ze zou winnen van het spel- toen één of andere losse stoeptegel besloot in de weg te liggen. Mijn voet bleef er achter haken, en... Kabam, ik viel op de grond.
Ik bleef lachend liggen en al gauw kwam Plien boven me liggen. 'Waar is het?' Haar nu losse blonde haren kietelde in mijn gezicht, gewoonlijk zat het in een knot, maar gezien ik naast haar telefoon ook haar elastiekje had afgepakt, hingen de lokken los over haar schouders.
'Waar is het?' vroeg ze nog eens toen er alleen maar gelach uit mijn mond kwam. 'Silly ass, geef hem terug!'
'Nope, nu is ie van mij, eerlijk afgepakt!' zei ik terwijl ik tussen het lachen door. Dat had ik niet moeten doen - want al snel voelde ik haar handen bij mijn zij, die vervolgens begonnen te kietelen.
'Geef het! Geef het!' zei ze met een grijns op haar gezicht. Daar had ik de tijd eigenlijk niet eens voor, want tussen haar praten door pakte ze haar mobiel weer uit mijn hand. 'Silly ass!'
Ze stond op zodat ik weer normaal kon ademen, in plaats van dat het klonk alsof ik met mijn hoofd onder een kussen lag. Op dat moment hoorde ik het kenmerkende geluid van een whatsappje uit mijn broekzak komen. Snel viste ik mijn mobiel uit mijn zak, Odi.
Heyy! Hoe is het? Iets te doen vandaag?
Ik grijnsde licht en stuurde een appje terug, nog steeds liggend op de stoep, gezien ik helemaal geen zin had op te staan.
Hiiiiiiii, wel goed, maar niks te doen, saaiheid

[ bericht aangepast op 10 feb 2017 - 8:08 ]

obsessive rage

10 feb 2017 - 8:49 Saureus is online

Saureus 1960

Lucy Julia Williams
21 jaar//Hulpsheriff//Thea Queen

outfit

'Hey,' begroet Odi me terug. 'Goedemorgen Lucy,' begroet ook Graham me terug. Ik kijk naar het document die bij hun op tafel ligt, dat moet het document zijn over de aanrijding van twee bewoners uit Storybrooke. Ik kijk naar de klok, het is nog vroeg,ik kan misschien donuts gaan halen.
Ik draai me weer half om. 'Ik kom zo terug, ik ga wat donuts halen,' zeg ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik loop het politiebureau uit, richting de bakker.
Ik heb vandaag echt zin in donuts, ik heb geen idee hoe het komt, maar donuts zijn gewoon lekker. Als ik bij de bakker aan kom zie ik Maciver binnen staan, er is iets met hem, ik weet niet wat het is, maar ik voel gewoon dat hij anders is.
"Wat zal het vandaag zijn? Ik raad de bananenroomtaart aan, die is in het seizoen, al zijn appel, kers, en aardbei altijd knallers. Chocolade kan ook, maar die moet ik dan straks even komen brengen, met die warmte durf ik het niet aan dat de taart smelt,'' hoor ik Aiden zeggen. 'Goedemorgen,' zeg ik als hij is uitgepraat. Ik denk dat Aiden wel weet dat ik donuts kom halen, ik haal ze wel regelmatige en niemand heeft er bezwaar tegen dus dat is alleen maar goed. Ik kijk naar alle gebakjes die hier liggen, ik heb nu echt zin in iets lekkers.

[ bericht aangepast op 10 feb 2017 - 8:50 ]

11 feb 2017 - 20:33 Amazon_Olympian is offline

Amazon_Olympian 2265

Graham Humbert / The Huntsman

" Sometimes clichés are true... " • Outfit

Odi gaf aan dat ze blij was dat het ongeluk niet heel ernstig was, waarna ze heel even op haar mobiel. Dit gaf mij de mogelijkheid om alle papieren weer bij elkaar te rapen en weer netjes in de goede volgorde te leggen. 'Ik kom zo terug, ik ga wat donuts halen,' klonk Lucy's stem. Ik zie nog een glimlach op haar gezicht, maar voordat ik iets kon zeggen was ze al het politiebureau uitgelopen. Zowel koffie van Grannies en donuts van Aiden, deze ochtend kon niet beter. "Ik ben benieuwd wat er vandaag gaat gebeuren" glimlachte Odi kort, waarna ze haar mobiel weer terug lag. "Jij ook?" Een korte lach verscheen op mijn gezicht door de vraag van Odi. 'Waarschijnlijk niet veel Odi,' maar vlak nadat ik dat heb gezegd gaat plots de telefoon. 'Excuseer mij even,' ik stond op van achter mijn bureau en liep naar de telefoon die op Lucy's bureau stond. 'Sheriff Graham,' sprak ik als begroeting, toen ik de telefoon opnam. De man aan de andere kant van de lijn was Archie, bij brabbelde snel achter elkaar, waardoor ik hem niet verstond. 'Archie, rustig ik versta niks van wat je zegt,' mijn stem klonk nog steeds vrij kalm, maar nadat Archie zijn woorden herhaald had schoten mijn ogen wijd open en je kon merken dat het geen goed nieuws was, wat ik net te horen had gekregen.

If no one else will defend the world then I must

Index RPG Actieve Topics Zoek