[RPG - 100] Creatures Of The Night - Speeltopic - Speeltopics

19 jan 2017 - 21:48 _InsideFire_ is offline

Feeën, elfen, eenhoorns, weerwolven, vampieren en meerminnen/mannen. Creatures of the night, zo worden ze ook wel genoemd. 's Avonds als jij slaapt komen deze wezens tevoorschijn. Ze leven in het hart van het bos. Met ze allen in harmonie. Alles lijkt soepel te gaan, zover dat kan in de bovennatuurlijke wereld. Totdat een groepje tieners blijft kamperen in het midden van het bos. Hoe zal dat aflopen? Houden de creatures of the night zich verscholen? Of komen ze toch tevoorschijn?

Creatures of the night:

Meerminnen/mannen:

Weerwolven:

Weerwolven zijn zeer trouwe en vriendelijke wezens. Totdat je aan hun familie komt. Dan kun je maar beter wegwezen voor je er niet meer bent. Deze weerwolven zijn niet zoals in de meeste verhalen: een mens dat zeer behaard is en met scherpe tanden en klauwen, Of iemand die wordt gedwongen om met volle maan te veranderen, Nee deze weerwolven zijn gewone mensen die zelf kunnen bepalen wanneer ze in een wolf veranderen, Iedere wolf verandert vanaf zijn/haar 14e levensjaar, om exact dezelfde tijd dat ze zijn geboren, voor het eerst in zijn/haar wolf. Alleen de alfa kinderen veranderen al vanaf hun 12e voor het eerst in zijn/haar wolf. Op de leeftijd van 16 jaar kunnen ze hun mate vinden. Een mate is kort voor soulmate, je tweede helft. Zonder je mate zul je het niet overleven. Tuurlijk kun je je mate afwijzen, maar dan onderga je een vreselijke pijn en sterft je wolf langzaam, totdat je uiteindelijk gewoon een mens bent. Iedere weerwolf heeft een stem in zijn/haar hoofd. Dat is zijn/haar wolf. De wolf heeft een eigen naam en eigen persoonlijkheid.

Ranken:
-Alfa en Luna: De hoogste rank die je kunt hebben. Je wordt als alfa geboren en luna wordt als je de mate van de alfa bent. Tuurlijk zijn er ook she-alfa's maar die zijn zeldzaam. Die heb je alleen als de vorige alfa geen zoons kon krijgen. De mate van de she-alfa heet dan een luno. Altijd de oudste zoon van de alfa wordt de volgende alfa. Alle roedel leden moeten respect hebben voor de alfa en luna.
-Bèta: Tweede in rank. Zorgt voor de roedel als de alfa en luna weg zijn voor zaken.
-Gamma: Derde in rank. Zorgt als ook de bèta samen met de alfa en luna weg zijn voor zaken
-Delta: Hoofdkrijger van een roedel. Traint alle krijgers
-Elder: De ouderen in een roedel. Helpt mee met beslissingen van de alfa en luna. Elders worden gerespecteerd zelfs door de alfa en luna.
-Omega: Laagste rank. wordt vaak gezien als ongedierte en zwakkelingen. Omega's worden meestal ook in elkaar geslagen door roedelleden.
-Rogue: Roedelloze wolf. Wordt vaak als gevaarlijk gezien.

Mates: Je kunt je mate herkennen aan zijn of haar geur. Het is een hele lekkere en sterke geur en je wolf wordt er kalm van. Ook kun je je mate herkennen aan het feit dat als je elkaar aanraakt allemaal tintelingen voelt of als je elkaar in de ogen kijkt er bijna in lijkt te verdrinken. Meestal bij de eerste ontmoeting hoor je je wolf meestal keihard 'MATE' roepen of de mannelijke wolf gromt het. Mates zijn zeer bezitterig en beschermend over elkaar, hoe hoger de rank, hoe bezitteriger en beschermende de persoon is. De mannelijke wolven zijn het ergst. Ze worden jaloers als je ook maar met een andere man praat die niet gemated is en ze laten je geen gevaarlijke dingen doen.

Matingsproces: Het matingsproces is een proces waarin je laat zien dat zij/hij van jou is. Het begint met marken. Een mark is het technisch laten bijten door je mate. Nadat de persoon je heeft gebeten dan verschijnt zijn/haar wolf op de plek waar je gebeten bent. Een soort tattoo. De mark wordt geplaatst waar de nek en schouder elkaar raken. Je sweetspot wordt het ook wel genoemd. De tweede stap en gelijk ook de laatste stap is het met elkaar doen. Met elke stap van dit proces wordt je geur meer met de ander vermengd waardoor andere wolven ruiken wie je mate is en of je al gemated hebt.

Weerwolf

Vampieren:

Eenhoorns:

Elfen en feeën:

Invullijstjes:

Meermin/man

Weerwolf:

Vampier:

Eenhoorn:

Elf en feeën:

Mens:

Rollen:

Meermin/man:
-(v) Serena Ross DarkOne
-(v) Teagan Madison Stewart Coronam

Weerwolf:
-(v) Lilyana 'Lily' // Lone Red - Rogue Choctaw
-(m) Tomas Eli Galen // Eyolf - BetaMissBurton
-(m) Mason Aiden Crawford // Filtrian - Alfa Coronam
-(v) Adelaide Clarissa Dawson // Phoenix - Omega _InsideFire_
-(m) Eoin Jace Twain // Midnight - Gamma _InsideFire_

Vampier:
-(m) Dysdaimon Dracul Blackwood DarkOne
-(m) Joey Whistle JoSnape
-(v) Amelia Roberts Oscura
-(v) Lucretia Celine Dean Aniketos

Eenhoorn:
-(v) Naiomi Kessier // Eretria Mw0
-(v) Anna Firefly // Nightwish MyDreams
-(m) Atticus Elias Boaz // Atticus Aniketos

Fee:
-(v) Callista 'Callie' Middlemans Trishanakru

Elf:
-(m) Elyon Filverel Yelrora Coronam
-(v) Jo Wilson JoSnape
-(v) Thalia Fearondarl Saralonde

Mens:
- (v) Maya Nova Kayes _InsideFire_

Regels:
-Minimaal 100 woorden schrijven
-Topics worden alleen door mij _InsideFire_ gemaakt
-Geen perfecte karakters
-16+ toegestaan, meld het alleen even bovenaan je post in het rood.
-Reserveringen blijven 3 dagen staan, Tenzij je een goeie reden hebt waardoor het niet lukt.
-Probeer minstens 1 keer per week reageren.
.-Maximaal 3 personages
-Personages komen er pas bij te staan als ze helemaal af zijn!
-Personages van anderen niet besturen zonder hun toestemming
-OOC graag aangeven met [] {} of ()
-Als je met het topic wilt stoppen geef het even door en laat hem/haar dan op een realistische wijze verdwijnen of sterven.
-Naamsveranderingen doorgeven

Rollentopic
Praattopic

Begin:
De mensen zijn bezig met het voorbereiden op het uitje naar het bos. De avond begint te vallen. Over 1 dag is het zover. Dan gaan ze maar het bos, waarvan wordt gezegd dat het zeer gevaarlijk en dat als je het betreed je nooit meer terug zal keren. De creatures of the night starten gewoon hun normale nacht.

[ bericht aangepast op 28 feb 2017 - 14:04 ]

We all just wanna be somebody

24 jan 2017 - 23:30 Mw0 is offline

Mw0 100

Naiomi Kessler
~ 17 jaar, unicorn Eretria, Serena ~

Serena had nog nooit contact gehad met mensen. "Nee, ik ook niet. Best jammer, ik ben heel nieuwsgierig ernaar." "Doe niet zo stom, bemoei je met je eigen business, het bos" zei eretria geërgerd in Naiomi haar hoofd. Maar Naiomi negeerde Eretria. Wat ze overigens bijna altijd doet. In de verte had ze al eerder geritsel gehoord, maar Naiomi had er geen aandacht aan gegeven aangezien er wel vaker geritsel in het bos voorkomt. "Daar heb je die rotzak van een vampier". Fluisterde Serena bijna. Ik spitste mijn oren en zette mijn ogen op scherp. Zo te zien was hij niet alleen. "Gaan we er op af? vroeg ik aan Serena. "Misschien is ze wel in gevaar." Diep van binnen wilde ik niet op Dysdaimon afstappen, maar als het meisje hulp nodig had voelde het als een plicht om haar te helpen.

The world is a book and I will read it

2 feb 2017 - 13:44 _InsideFire_ is offline

_InsideFire_ 472

Eoin Jace Twain // Midnight

Never bend your head. Always hold it high. Look the world straight in the eye.

Opeens sprong de omega op. Een beetje verbaast keek ik haar na terwijl ze wegrende. ''Adelaide? Wacht!'' Zei Thomas zuchtend, daarna keek hij mij aan en vroeg: ''Kom je?'' Hij sprong op en rende dezelfde richting op waar zonet de omega heen is gerend. Ik haalde mijn schouders op. Ach waarom ook niet? Al snel rende ik achter Thomas aan. Al snel zag ik de ruggen van Mason en Thomas en twee rood harige meisjes, waarvan één de omega is. Maar wie is die andere? Adelaide hield de arm van het andere meisje vast en verstopte zich een beetje achter haar. 'Ik had je gebied niet mogen betreden.' Hoorde ik het meisje zeggen waarvan ik de naam niet weet. maar in haar stem was er geen spoortje spijt te horen. 'Maar niks houd mij tegen wanneer mijn familie, die ik nog heb, in de problemen zit.' De twee zijn zussen of nichtjes? Nu ik beter keek zag ik wel enige vergelijking. Aan welke kant zou Adelaide staan? Ik denk niet aan onze kant, gezien wat de packleden met haar hebben gedaan.

[ bericht aangepast op 2 feb 2017 - 13:48 ]

We all just wanna be somebody

5 feb 2017 - 18:55 Coronam is offline

Coronam 3113

Elyon Filverel Yelrora
''I can shoot an arrow in your chest before you even can say a word.''
Elf • 140 years old • The forest • With Callie

Callie en Thalia hebben zichzelf kort aan elkaar voor gesteld. "Ik zal het niemand door vertellen. Beloofd. Ik sta veel liever aan jou kant dan aan de kant van je vader. Daarnaast haat ik de feeën niet, zoals hem." Reageert Thalia op mijn opmerking. Opgelucht haal ik adem en staar nog steeds naar Thalia. ''Wat doe je hier trouwens?'' Vraag ik haar, meer uit nieuwsgierigheid dan sarcasme. Daarna draai ik mijn hoofd terug naar Callie en realiseer me hoe beeldschoon ze is. ''Gosh, je bent zo mooi.'' Fluister ik tegen haar en druk haar voorzichtig tegen me aan. Ik geniet van haar aanraking, ik geniet van haar alles. Tot mijn tegenzin laat ik haar los en zet een stap in de richting van Thalia. ''Heb je nog nieuws van de elvenraad? Er moet vast iets gebeurd zijn.'' Zeg ik weer nieuwsgierig tegen Thalia. ''Het verbaast me niet als ze een stel feeën hebben afgeslacht, alleen omdat ze feeën zijn.'' Zucht ik en kijk dan van over mijn schouder naar Callie. ''Sorry, Callie, maar zo gaan de zaken nou eenmaal in die stomme raad vol breinloze elven.'' Zeg ik tegen haar als teken dat ik het niet aanvallen bedoel aangezien zij een fee is.

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

5 feb 2017 - 20:15 Gashina is offline

Gashina 2780

Callista 'Callie' Middlemans | | Air Fairy

'I may look sweet, but I can turn easily into a sociopath''

Om heel eerlijk te zijn luister ik niet erg aandachtig naar het gesprek wat vooral zich bevind tussen Elyon en Thalia. Opeens voel ik dat een fee hier in de beurt is en als ik me omdraai zie ik Daela, een vriendin van mij. Zij is een waterfee.
"Het verbaast me niet als ze een stel feeën afslachten alleen omdat ze een fee zijn," hoor ik Elyon zeggen voordat hij nog zegt dat het niet aanvallend bedoeld is.
"Jij kan er niks aandoen dat jouw vader-" ik wou mijn zin afmaken maar een keiharde gil veranderd dat. Ik draai me om en ik zie dat Daela neerzakt.
"Excuseer me eventjes," zeg ik tegen Elyon en Thalia voordat ik razend snel naar Daela toe ren. Ik hoor haar hevig ademen maar ik weet al zeker dat ze niet meer te redden is.
"Neem wraak," zegt ze tegen mij "De elven gaan achter iedereen aan. Ze zullen je niet sparen Callista, die monsters gaan jouw ook doden als je niks doet. Neem wraak,". Ik knik en algauw daarna is ze dood. Ik sluit haar ogen en sta op om terug te keren voordat ik zie dat er een elf die gewapend is mij spot. De voor mij onbekende elf schiet een pijl maar die ontwijk ik. Daarna neem ik zo snel als ik kan de benen. Hopelijk merken Elyon en Thalia dat ik mezelf alweer in de nesten heb gewerkt zodat ik iets meer overlevingskans heb. Ik durf hen niet te roepen in de angst hun te verraden.

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

5 feb 2017 - 22:09 Coronam is offline

Coronam 3113

Elyon Filverel Yelrora
''I can shoot an arrow in your chest before you even can say a word.''
Elf • 140 years old • The forest • With Callie

Ik staar verward naar Callie die zojuist is weggelopen. Er is iets aan de hand, ik kan het voelen. Ik ben niets voor niets een elf. De schelle gil van de feeën vriendin galmt nog door mijn gehoorgangen, terwijl ik nog steeds in de richting staar waar Callie met haar vriendin is verdwenen. Ik hoor zacht gepraat dat waarschijnlijk van Callie komt en zonder twijfel loop ik naar haar toe. Wat ik aantref is schokkend. Callie's vriendin ligt dood op de grond, Callie rent weg terwijl Raphion, een mede elf, pijlen op haar schiet. ''Raphion, stop hier onmiddellijk mee!'' Zeg ik in het Oud-Elfs tegen hem. Aangezien hij maar een paar jaar jonger is dan mij kan hij ook vloeiend Oud-Elfs spreken. ''Verrader.'' Snauwt Raphion tegen me, terwijl hij zijn lange glanzende bruine haar over zijn schouder zwiept. Op hetzelfde moment pakken we razendsnel een pijl uit de koker die op onze rug hangt, leggen die op het nokpunt van de boog en spannen de pees aan met onze onderste vingers. ''Je zou mij niet neerschieten. Je bent een lafaard.'' Snauwt Raphion in het Oud-Elfs en hij lijkt de woorden afschuwend uit te spugen. ''Dat zou ik niet zeggen als ik jou was. Als je nog één keer een pijl op dat meisje schiet, schiet ik zoveel pijlen in jouw gezicht dat ze je niet eens meer kunnen herkennen.'' Zeg ik met een kille stem en span de pees van de boog waarschuwend en verder aan. ''Je verraadt je eigen soort, Elyon. Een relatie met een fee, afschuwelijk. Je bent een vieze verrader.'' Raphion heeft deze woorden nog maar net uitgesproken als ik de pijl loslaat en die neerkomt in zijn buik. Raphion schiet eerst de pijl die hij aangespannen had en valt dan neer op zijn knieën. Ik ontwijk zijn pijl die naast mijn hoofd in de stam van een boom is geboord. ''Je bent een verrader, Elyon. Verrader van de elven. Nadat ze alle feeën hebben uitgeroeid, gaan ze jou martelen en doden omdat je een verrader van je eigen soort bent.'' Die laatste woorden zegt hij, terwijl er bloed uit zijn mond druppelt. ''Mijn vader laat dat niet gebeuren.'' Snauw ik met een bittere toon terug. Ik schiet nog een pijl in Raphion zijn keel om hem uit zijn lijden te verlossen en dan ga ik achter Callie aan. Ik hoop dat de woudelven en elvenraad er niet achter komen dat ik een mede elf heb vermoord, want dan wordt ik meteen verbannen. ''Callie!'' Schreeuw ik bezorgd en zoek elk stukje van de open plek in het bos af, maar ze is weg. ''Callie, alsjeblieft!'' Roep ik en wanhopig kijk ik steeds om me heen. Als ze vermoord is door een elf zal ik het mezelf nooit vergeven.

[ bericht aangepast op 5 feb 2017 - 22:09 ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

5 feb 2017 - 22:13 DarkOne is offline

DarkOne 2666

Dysdaimon Dracul Blackwood || Vampire

Jo sloeg haar armen rond haar middel. ''Waarom wil je het duidelijk maken via pijn?'' ik zuchtte kon ze gewoon niet even oprotten weg gaan, had ze niks beters te doen? ''Omdat Jo, ik niks anders ken dan pijn.'' zei ik en ik zette wat stappen van haar vandaan zonder mijn rug naar haar toe te keren. ''En als je zo graag wil dat ik weg blijf, waarom vermoord je me niet? Waarom draai je mijn tere nekje dan niet om.'' zei ze. ''Omdat...'' ik stopte met praatte toen ik iets rook, iets naar een of ander water lucht en dat andere iets naar een of ander dier, het was tenminste bekend een grom verlaatte mijn mond. ''Kom tevoorschijn! ik weet dat jullie ons in de gaten aan het houden zijn!'' zei ik terwijl ik een rondje liep en daarna naar een richting keek. ''Zeemeermin en eenhoorn.'' zei ik vol afgunst.

Serena Ross || Mermaid

''Nee, ik ook niet. Best jammer, ik ben heel nieuwsierig ernaar.'' ik knikte ik was ook wel nieuwsierig naar de mensenvolk. ''Gaan we er op af?'' vroeg ze aan mij. ''Misschien is ze wel in gevaar.'' ik knikte daar kon ze wel eens gelijk in hebben en ook al wilde ik liever niet in Dysdaimon beurt komen, Jo was een vriendin van mij en vrienden in nood hielp je, ik knikte. ''Laten we gaan.'' we liepen er op af en keken van achter een boom naar de twee, ineens riep Dysdaimon iiets en liep een rondje tot hij met zijn gezicht richting ons toe gedraaid stond. ''Zeemeermin en eenhoorn.'' hoorde ik hem vol afschuw zeggen, shit hij had door dat we er waren voor een vampier kan je niks geheim houden.

6 feb 2017 - 16:38 Gashina is offline

Gashina 2780

Callista 'Callie' Middlemans | | Air Fairy

'I may look sweet, but I can turn easily into a sociopath''

Ik ren zo hard als ik kan. Ik moet weg zien te komen en een beetje gauw. Ik voel opeens een pijnscheut een realiseer me dat ik in mijn been geraakt ben. Ik vloek nogal luidruchtig terwijl ik veder probeer te rennen maar ik merk al gauw dat dat een hele domme keuze is. Ik zie een heuvel en ik rol daar van af en ik hoop dat hij mij niet vind. Ik kijk al gauw naar de wond. De pijl durf ik er niet uit trekken met als angst dat heel veel bloed verloren gaat. De wond opzich is niet al te groot, maar de hoeveelheid bloed is niet echt goed. Het helpt dan ook erg dat ik vaak moet flauwvallen door te veel bloed te zien. Na een aantal minuten hoor ik Elyon mijn naam gillen. Ik probeer mezelf op te hijsen en loop in de richting waar ik het geluid hoor. "Hier ben ik," zeg ik zachtjes terwijl ik naar hem toe loop. De laatste meters gaan moeizaam en drie meter voor Elyon zak ik op de grond. Puur omdat mijn been te zeer doet om er fatsoenlijk op te staan.
"Ik moest naar Daela toe gaan," zeg ik zachtjes "ze is mijn soort,".

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

6 feb 2017 - 18:26 ChiIdhood is offline

ChiIdhood 3029

Jo Wilson

"Nothing's gonna Hurt me with my Eyes Shut..."

Daimon zuchtte, zeg ik zulke domme dingen? ''Omdat Jo, ik niks anders ken dan pijn.'' hij zette wat stappen van me vandaan zonder zijn rug naar me toe te keren. ''Omdat...'' hij stopt abrupt met praten, huh? ''Kom tevoorschijn! ik weet dat jullie ons in de gaten aan het houden zijn!'' ik schrik even door deze uithaal, "Daimon rustig" zeg ik zacht. Daimon loopt een rondje, ''Zeemeermin en eenhoorn.'' ik kijk naar beneden, als ze maar niet voor mij komen. Ik overleef het wel. Met of zonder hulp, denk ik... Bij Daimon weet je het maar nooit, maar ik gok niet dat hij me vermoord.
"Laat ze met rust..." zeg ik en kijk hem aan, straks viel hij ze aan.
Ik kijk hem even doordringend aan, hij had van die mooie diepe ogen. Ik schrik even op, waarom denk ik hieraan!?

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

8 feb 2017 - 18:53 Mw0 is offline

Mw0 100

Naiomi Kessler
~ 17 jaar, unicorn Eretria, Serena ~

Serena knikte, het meisje was wellicht in gevaar door de vampier. "Laten we gaan". Ze gingen op een afstandje vanuit achter een boom de twee in de gate houden. De twee waren in een hevige discussie totdat Dysdaimon stopte met praten en argwanend een rondje liep "Kom tevoorschijn! Ik weet dat jullie ons in de gate aan het houden zijn." Shit, hij had ze door. "Zeemeermin en eenhoorn" Riep hij, terwijl hij hun kant in keek. "Wat nu?" fluister ik naar Serena. "Laat ze met rust" zegt Jo tegen Dysdaimon. Naiomi hoopte ook dat hij hen met rust zou laten.

The world is a book and I will read it

15 feb 2017 - 22:38 Saralonde is offline

Saralonde 105

Thalia Faerondarl

"Wat doe je hier trouwens?" zei Elyon en ik hoorde de nieuwsgierigheid in zijn stem. Echter kan hij zijn aandacht niet echt bij mij houden, die dwaalt meer af naar Callie, iets wat ik hem niet kwadelijk nam. Ik vertelde daarom luchtig dat ik hier een soort van op zoek was naar hem maar het niet belangrijk is, Ik verwachte namelijk niet dat hij echt iets met het antwoord zou doen.
"Heb je nog nieuws van de elvenraad? Er moet vast iets gebeurd zijn. Het verbaast me niet als ze een stel feeën hebben afgeslacht, alleen omdat ze feeën zijn.''
"Heel eerlijk heb ik mij de laatste tijd een beetje afzijdig gehouden van de elvenraad. Weet alleen dat je vader steeds meer volgers krijgt als het om zijn haat tegen de feeën gaat." antwoordde ik Elyons vraag.
Al snel daarna werd ons gesprek ruw verstoort door een vreselijke gil. Ik pakte gelijk mijn boog en een pijl uit de koker op mijn rug in de aanslag. Enigszins verward keek ik Callie aan terwijl ze zich excuseerde om naar de mede fee te gaan. Niet veel later liep Elyon achter Callie aan.
Ik liep op een afstandje achter hem aan, maar bleef staan toen mijn oog op een meisje viel die gehurkt achter wat bosjes vlak bij ons zat.Ik had haar al eens eerder gezien. Ze had mij al eens eerder gevolgd, maar wie en wat ze was wist ik niet. Ze zag er echter niet gevaarlijk uit en dus hield ik mijn boog op de grond gericht. "Wie ben je? en waarom ben je ons aan het bespioneren?" vroeg ik enigszins dwingend aan het meisje.

Ik wende echter al snel mijn blik van het meisje af toen ik Elyon kwade stem iets in het oud-elfs hoorde zeggen. Al snel hoorde ik een andere mannelijke stem iets in het oud-elfs terug zeggen. Ik wist niet van wie deze stem was en ik had ook geen idee wat ze tegen elkaar hadden gezegd. Oud-elfs kon ik niet verstaan, daar was ik met mijn 20 jaar veel te jong voor. Aan hun toon kon ik echter wel concluderen dat het fout zat. Ik keek nog een keer naar het vreemde meisje, hoe nieuwsgierig ik was naar haar afkomst, voelde het belangrijker om naar Elyon te gaan. "Ik moet weten wat er daar aan de hand is. Loop mee wat mij betreft of niet." zei ik. Ergens vertrouwde ik het vreemde meisje wel, ook al had ik haar nooit gesproken. Omdat ik haar al vaker in het bos had gezien, vooral op moeilijke momenten. Misschien beschermde ze mij wel opde een of andere manier.

Ik rende in de richting waar Elyon was. Ik hield een pijl in de aanslag. Ik zie nog net hoe Elyon een pijl in de keel van een mede elf schiet en daarna wegrent terwijl hij Callie roept. Ik kijk hem na maar loop richting de nu dode elf toe en niet ver daarnaast ligt een dode vrouwelijk fee. Zij was vast de gene die zo hard gegild had en was waarschijnlijk vermoord door de elf. Nu ik dichter bij ben herken ik de elf als Raphion. Hem zag ik vaker in de elvenraad, ik mocht hem niet zo omdat hij het altijd beter dacht te weten. "Waarom deed je dit?" vroeg ik zacht terwijl ik mijn hoofd lichtjes schudde. Natuurlijk verwachte ik niet een antwoord terug van een lijk. Ik bukte bij hem neer en sloot zijn ogen. Ondanks dat het waarschijnlijk zijn eigen schuld was dat hij vermoord was door Elyon, bleef hij een elf en verdiende dit laatste respect. "Geen beweging elf!" hoorde ik iemand vlak bij uitspugen terwijl ik opstond. Wat vreemd was want ik had geen andere voetstappen gehoord. Ik draaide mij met mijn pijl en boog gereed naar het geluid, Niet ver, ongeveer 5 meter, van mij vandaan zweefde een mannelijke fee met een boog in zijn hand. Zijn blik stond dodelijk, maar hij had ook iets verdrietigs over zich heen.
"Ik wil je niet aanvallen." zei ik, maar hield de boog op hem gericht, klaar om de pijl los te laten.
"Gaf je die genade ook maar aan Daela!" snauwde hij en ik zag dat hij zijn boog strakker aanspande. Dit was de 2e keer vandaag dat ik een pijl recht op mij gericht had. Wat een vreemde dag was dit toch.
De fee trilde echter enorm met zijn handen, waardoor ik niet bang was dat hij me zou raken, anders dan bij Elyon het geval was geweest.
"Ik heb niks te maken gehad met dit incident. Ik was alleen op het verkeerde moment op de verkeerde plek... Zo zou je het kunnen noemen."sprak ik rustig tegen de fee.

23 feb 2017 - 19:31 Coronam is offline

Coronam 3113

Mason Aiden Crawford
''Sometimes, you have to forget what you want to remember what you deserve.''
Werewolf • Alpha • Nineteen years old • The forest • With Lilly and the pack

Ik blijf nog steeds naar Lilly kijken, mijn blik bestaat alleen maar uit afgunst maar vanbinnen vraag ik me serieus af wat ze hier aan het doen is. ''Mason, ik kom de gezondheid status van mijn zusje controleren als je het niet erg vind.'' Zegt Lilly tegen me en ik krijg de aandrang om waarschuwend naar haar te grommen aangezien ze een hele brutale toon tegen me aanslaat. Ook Filtairn vindt het gemeen van zowel Lilly als Red, maar hij vecht niet om de controle want als alpha weet ik deze situatie goed in de hand te houden. ''Je blijkt je roedel niet onder controle te hebben, is dit je wraak soms? Het leven van Phoenix verpesten?'' Nu begin ik wel waarschuwend te grommen tegen de rogue die tegenover me staat. ''Ik heb mijn roedel prima onder controle, ik kan ze met een enkel woord ze laten bevelen jou vermoorden, dus rustig aan, Red. Ik wacht nog steeds op een excuses, weet je? Ik weet zelf ook wel dat ik die van een miezerige rogue als jou niet ga krijgen, dus doe ik daar ook geen moeite voor. Het verbaast me ook niet dat je geen hart hebt en zomaar iemand vermoordt, de alpha nog wel. Als je een rematch wilt, kan je die nog altijd krijgen. Ik ben voor altijd bereid om de titel van zowel mij als mijn vader te verdedigen, Lone Red.'' Zeg ik snauwend op een alpha toon. Filtairn is boos, net zoals mij. Lilly is laf om zomaar op mijn gebied te verschijnen en daarna als een bange wolf met haar staart tussen haar poten weg te rennen. Ze is echt laf. Ineens hoor ik rennende voetstappen en zie dat Adelaide naar ons toe rent. Ze voegt zich bij Lilly en dat maakt me nog bozer dan ik al was. Ze heult met de vijand! Dit is onacceptabel. Ik voel dat Filtairn onrustig begint te worden, waarom weet ik niet. Een heerlijke geur dringt mijn neusgaten binnen en voordat ik iets kan doen, lijkt Filtairn door te draaien. Mate! schreeuwt hij keihard in mijn hoofd en dan realiseer ik me dat die lekkere geur van Adelaide afkomt. Adelaide? Uitgerekend zij, de omega van de pack. Een alpha en een omega samen, dat kan toch helemaal niet? Ik merk dat Tomas achter me komt staan en ik voel me gerust dat mijn bèta er is. Tomas is mijn versterking, dat komt ook deels doordat hij mijn bèta is en me dus altijd te hulp schiet. Hij fluistert Lilly haar naam en verbaasd vraag ik me af of iedereen in mijn pack Lilly kent, of tenminste een andere rogue. ''Ik had je gebied niet mogen betreden.'' En of ze daar gelijk in heeft. ''Maar niks houd mij tegen wanneer mijn familie, die ik nog heb, in de problemen zit.'' Zegt Lilly, doelend op Adelaide. Ongeamuseerd rol ik met mijn ogen en voel dat ik langzaam kalmer wordt. Als ik weer voetstappen hoor kijk ik over mijn schouder naar achteren en zie Eion staan. Gelukkig, mijn bèta en gamma zijn er allebei. ''Je stelt me teleur, Lilly.'' Begin ik en knijp mijn ogen kort tot spleetjes. ''Ik had gedacht dat je beter zou weten, of tenminste Lone Red. Het maakt me niet uit dat jij Adelaide aan je zijde hebt, ik heb nog altijd een hele roedel die altijd naar me luisteren. Ik ga niet met je vechten, Lilly, daar wil ik mijn energie niet aan verspillen. Wees verstandig en verdwijn van het gebied van mij en mijn roedel. Nu het nog kan.'' Die laatste drie woorden zijn meer van Filtairn dan van mij, maar we zijn beiden eens over hetzelfde dus veel maakt het niet uit. Filtairn is kwaad en vecht nu om de controle, maar ik wil nu geen gevecht starten. Mijn beta, gamma en omega horen niet gewond te raken door een gevecht dat ik alleen lever tegen Lilly. Afwachtend staar ik de roodharige rogue aan en nonchalant vouw ik mijn armen over elkaar.

[ bericht aangepast op 23 feb 2017 - 19:34 ]

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

23 feb 2017 - 19:46 LostHopes is offline

LostHopes 98

Anna Firefly / Nightwish
"Ten Million FireFlies lit up the World as I Fell Asleep"

Er gebeuren in een ogenblik veel dingen tegelijk. Ik hoor meerdere stemmen om me heen waardoor ik wat naar achteren stap. Dit voelt zo onprettig! Ik zie langzaam waar de stemmen vandaan komen en volg de blikken. Hebben ze ruzie? Wie zijn dit? Ik doe nog een stapje naar achter en probeer de gesprekken te volgen. Ik zie een meisje op me af lopen, ik hou mijn adem in, had ze me al gezien? Ze keek me recht aan, mijn hart stopt even met kloppen maar ze houd haar boog naar de grond gericht. Dat betekent dat ze me niet aan wilt vallen.
"Wie ben je? en waarom ben je ons aan het bespioneren?" ze klinkt dwingend maar niet boos. Ik sta op en kijk haar rustig aan. Toch zeg ik niets.
Het meisje is al snel afgeleid door iemand anders, ik volg haar blik, dat was iemand van die stem van daarnet!
"Ik moet weten wat er daar aan de hand is. Loop mee wat mij betreft of niet" ze loopt weg. Snel loop ik achter haar aan. De angst komt in me op als ik veel wezens hier zie, volgens mij allemaal elfen of feeën. Toch zijn die niet altijd de aardigste.
Ik hou wel afstand van het groepje, ze zouden me kunnen zien, wat ze zeker weten allang hebben gedaan, maar ik zou niet meteen een doelwit zijn. Denk ik...

When you see me, I'm not here

23 feb 2017 - 20:07 _InsideFire_ is offline

_InsideFire_ 472

Adelaide Clarissa Dawson // Phoenix

Don't ever mistake my silence for ignorance, my calmness for acceptance or my kindness for weakness.

Ondertussen hadden de gamma en bèta zich bij de alfa gevoegd. ''Je stelt me teleur, Lilly.'' Begon hij. ''Ik had gedacht dat je beter zou weten, of tenminste Lone Red. Het maakt me niet uit dat jij Adelaide aan je zijde hebt, ik heb nog altijd een hele roedel die altijd naar me luisteren. Ik ga niet met je vechten, Lilly, daar wil ik mijn energie niet aan verspillen. Wees verstandig en verdwijn van het gebied van mij en mijn roedel. Nu het nog kan.'' Phoenix huilde kort in mijn hoofd om het feit dat hij niks om ons gaf. Rustig Phoenix. We zien hem hierna toch niet meer. Hij keek ons afwachtend aan en vouwde zijn armen over elkaar. ''Lilly, weet dit: ik zal altijd aan je zijde staan. Het boeit me niet dat hij mijn mate is. Jij bent mijn zus en daarmee ook het belangrijkste wat ik nog heb.'' Fluisterde ik in haar oor. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en staarde naar de drie hoogst gerankte wolven van de roedel. Ik greep Lilly's hand stevig vast. ''Wij tegen de rest van de wereld. Weet je nog.'' Ik glimlachte kort naar haar, maar staarde al snel ijzig naar de wolven voor ons. ''Mason, verwacht maar niet dat ik nog in deze roedel zal blijven. Ik heb teveel meegemaakt hier. Lilly is mijn zus en ik accepteer niet dat je zo tegen haar doet. Hierbij verlaat ik doe roedel en hoop ik hier nooit meer te hoeven terug te keren.''

We all just wanna be somebody

23 feb 2017 - 20:20 Coronam is offline

Coronam 3113

Elyon Filverel Yelrora
''I can shoot an arrow in your chest before you even can say a word.''
Elf • 140 years old • The forest • With Callie

Wanhopig blijf ik om me heen kijken en Callie haar naam roepen, totdat ze naar me toe kruipt. Op ongeveer drie meter van me vandaan zakt ze op de grond. Meteen ren ik op haar af en kniel voorzichtig bij haar neer. De bloedende wond in haar been valt me als eerst op en ik merk meteen dat ze al aardig wat bloed heeft verloren. ''Ik moest naar Daela toe gaan, ze is mijn soort.'' Zegt Callie zachtjes en ik knik begrijpend op haar opmerking terwijl ik onderzoekend de wond in haar been bekijk. ''Natuurlijk, alleen moet je de volgende keer iets beter opletten, liefje.'' Antwoord ik en probeer grappig over te komen om Callie te kalmeren, maar omdat ik negen van de tien keer een koude en kille elf ben, lukt dat niet echt. ''Je mag blij zijn dat elven de beste wezens zijn als het om genezen gaat.'' Breng ik ter sprake en haal uit mijn broekzak een flesje met een speciaal medicijn dat door elven is gemaakt. Ik trek de kurk eraf en houd het dicht bij Callie haar been. ''Dit kan misschien prikken, maar hierdoor zal je been meteen genezen. Het is een elven medicijn.'' Leg ik aan Callie uit waarna ik de inhoud van het flesje over de wond in het been van Callie giet. ''Die elven zijn echt leeghoofden. Ik schaam me serieus voor mijn eigen soort.'' Zeg ik nogal hard, in de hoop dat de verborgen elven in het bos het ook horen. Ineens hoor ik geritsel en razendsnel pak ik een pijl uit de pijlenkoker die op mijn rug hangt en span die aan met behulp van mijn boog. Vanachter een van de vele bomen in het bos komt een mede-elf tevoorschijn met twee messen in haar handen. Ik herken haar vrijwel meteen. Het is Tinuthel, in onze kindertijd vochten we altijd met elkaar om onze wapens uit te oefenen en toen we ouder werden deden we dat ook altijd. Ze is een krijger, net zoals mij. Ze herkent me ook, maar beiden laten we onze wapens niet zakken. ''Elyon.'' Zegt ze zachtjes en zet een stap naar me toe. Ik houd de pijl aangespannen, terwijl ik nog steeds naar haar kijk. Nu pas krijgt ze Callie in de gaten, ik verwacht dat ze een gemene opmerking maakt over de fee maar ze zegt helemaal niets over Callie. ''Elyon, kom terug naar Amneneas.'' Smeekt ze me in het Elfs, maar ik schud mijn hoofd. Amneneas is de hoofdstad van de woudelven. Daar woon ik al mijn hele leven en ben daar ook opgegroeid. Tinuthel is tien jaar jonger dan mij, maar omdat ze zoveel dingen leert van oudere elven, kan ze ook vloeiend Oud-Elfs spreken, ook al is ze helemaal niet zo oud voor een elf. ''Je vader heeft samen met iedereen van de elvenraad een groep krijgers gestuurd om je te vinden en terug te sturen naar Amneneas.'' Legt Tinuthel uit in het Engels en alweer schud ik vastberaden mijn hoofd. ''Mijn vader kan zeggen wat hij wilt, maar ik ga niet terug. Niet nu ik de liefde van mijn leven ben tegengekomen.'' Snauw ik tegen Tinuthel terug in het Engels, want zo kan Callie ook nog wat van het gesprek begrijpen. De koude en kille Elyon is weer helemaal teruggekeerd, tenminste nu ik tegen Tinuthel praat. ''Ik heb Raphion vermoord. Ik denk niet dat ik ooit nog die poorten kan binnenwandelen zonder dat ik wordt gestraft voor het vermoorden van een mede-elf.'' Zucht ik tegen Tinuthel en werp een bezorgde blik op Callie, hopend dat het medicijn zo snel mogelijk werkt. ''Je geeft om die fee, ik kan het merken. Je bent nog nooit zacht geweest voor iemand, behalve voor mij en voor Thalia'' . ''Jullie zijn uitzonderingen! Jullie zijn vrienden, daar doe ik tenminste normaal tegen. Ik houd van Callie en dat verberg ik voor niemand niet.'' Antwoord ik op Tinuthel haar opmerking over Callie. ''Elyon, ik ben niet zoals je vader of iedereen in de elvenraad. Het maakt me niet uit of je een fee of elf bent.'' Opgelucht haal ik adem en richt dan weer mijn blik op Callie. Ik streel haar over haar haren en zie dan vanuit mijn ooghoeken dat Tinuthel wat medicijnen van haar draagriem haalt. Zonder iets te zeggen verzorgt ze de wond van Callie, terwijl ik haar gerust stel.

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

23 feb 2017 - 20:46 Gashina is offline

Gashina 2780

Callista 'Callie' Middlemans | | Air Fairy

'I may look sweet, but I can turn easily into a sociopath''

Gelukkig ziet Elyon mij op tijd waardoor ik niet al te hard op de grond valt. Wanneer ik uitlegde dat ik wel naar Daela toe moest, zei hij dat ik voorzichtiger moet doen. Een persoon die hem niet zou kennen, zou boos worden maar ik weet dat hij het niet zo bedoeld. Elyon zegt dat ik geluk mag hebben dat elven het beste zijn in genezen, ik wou mijn ogen rollen op die opmerking, maar door de medicijnen die ontiegelijk prikken lukt het niet. Ik bijt hevig op mijn lip om geen kik te kunnen geven. Jeetje, wat doet dat zeer zeggen.
"Bestaan er ook medicijnen die niet ontiegelijk branden?," mompel ik zachtjes. Wanneer Elyon iets te hard een opmerking geeft over zijn soort, hoor ik een elf onze kant opkomen. Blijkbaar is het een kennis want ik hoor hun de hele tijd praten. Ik volg het gesprek niet helemaal vanwege de hoeveelheid pijn die voel. Nadat gesprek merk ik dat de onbekende elf in kwestie mijn wond ook begint te verzorgen. Gelukkig wilt zij geen pijlen in mijn lichaam schieten.
"Wat nu?" Zeg ik angstig "Jouw vader zoekt je,". Ik leun tegen zijn borstkas.

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Index RPG Actieve Topics Zoek