• Crowns & Condoms


    "No one is too old for a fairytale."




    September 2016 — Jaren zijn verstreken na de happy ending van alle bekende sprookjes verhalen. De klassieke Doornroosje, Sneeuwwitje, De Leeuwenkoning en De Kleine Zeemeermin zijn nu niks anders dan dat: klassiekers. Nu, echter, zijn alle zoons en dochters herenigd op één school. Welcome to Fairytale High, where all your dreams come true.


    praattopicrollentopicspeeltopic

    "Never grow up."


    Rollen
    Naam • Ouders //Faceclaim// - Username [Pagina]
    Good guys
    Milo Ace Porter • Tarzan and Jane // Samuel Larsen // Prongsie [1.3]
    Miles Imari Kingsley • Simba & Nala //Paddy Mitchell// Marlow [1.5]
    Matthew "Matt" Chris Hatter • Mad Hatter //Richard Deiss// Scythe [1.3]
    David James • Peter Pan //FC// PeterMaximoff [1.3]
    Archie Richard Junior Hood • Robin Hood //Renan Pacheco// GriffeI [1.5]
    Aphrodite "Rodi" Jamila Najma • Aladdin & Jasmine //Savannah Brown// Paddiecakes [1.1]
    Elizabeth Noah Ryder • Rapunzel & Flynn //Sabrina Carpenter// Valtersen [1.1]
    Adilene Raine Chastain • Belle & Beast //Taylor Marie Hill// Stiles [1.3]
    Fa Yué • Mulan & Shang //FC// Metamorphoses [1.3]
    Kennedy Anastasia Ackermann • Timo & Pumbaa //Jena Goldsack// Ziegler [1.3]


    Bad guys
    Zayko Scar von Ardon • Scar //Christopher Mccrory// Paddiecakes [1.1]
    Bassam “Sam” Hashim Sultan • Jafar //Avan Jogia// Valtersen [1.1]
    Ashley Percival Jones • Hook //Matthijs Meel// GriffeI [1.5]
    Bellamy Rumpelstiltskin • Rumpelstilskin //Richard Harmon// Skaikru [1.5]
    Isaac Gaston Lukasiak • Gaston //FC// Ziegler [1.5]
    Delia April Hades • Hades //Marilhéa Peillard// Skaikru [1.3]
    Aize Deyan Huntley • Huntsman //Giza Lagarce// Marlow [1.5]
    Feline Luana Khan • Shere Khan //Zoë Kravitz// Miall [1.3]
    Vivienne Madeline Hearts • Queen of Hearts //Amelia Zadro// Nomophobe [1.5]

    ? • Maleficent //?// Sasannach [?]


    Starter
    De vakantie is voorbij. Het was een magische zomer, maar nu wordt het weer tijd om te studeren. Één voor één arriveren de leerlingen op Fairytale High in de middag van de eerste dag van september. Iedereen heeft tot 16.00 uur de tijd om zijn dorm kamer in te richten en bij te praten met vrienden en vriendinnen voordat Headmaster Mouse het jaar zal introduceren in de grote eetzaal.Zasam's Party
    Het is net na het avondeten en een groot deel heeft een uitnodiging ontvangen voor het feest van Zayko en Sam in Dorm Room One. Diegene die niet uitgenodigd zijn kunnen echter gemakkelijk partycrashen, want ondertussen weet iedereen van het feest. Zolang je maar drank meeneemt!
    Field trip
    De volgende ochtend is aangebroken en waarschijnlijk hebben de meeste van de leerlingen een flinke kater na deze zware nacht, maar helaas, ze hebben geen tijd om lang uit te slapen. Het is namelijk tijd voor een door de school georganiseerde field trip in de bossen. Ze gaan met z'n allen twee nachten het bos in om daar te kamperen. De bus staat buiten klaar, dus bereid je maar voor en zorg dat je op tijd klaar zit voordat de bus vertrekt!


    Informatie

    Achternamen
    Veel disney figuren hebben geen achternamen, deze mag je gewoon verzinnen, maar zorg dan wel dat ze overeenkomen met de andere kinderen.


    Staff
    Headmaster Mouse - Tom Hiddleston.
    Deputy Head Duck - Tom Felton.
    School Nurse Goofy - Tom Hanks.


    Dorms
    Boys
    Room one
    Room name
    Milo Ace Porter
    Miles Imari Kingsley
    Zayko Scar von Ardon
    Bassam Hashim Sultan
    Isaac Gaston Lukasiak

    Room two
    Room name.
    Matthew Chris Hatter
    David James
    Ashley Percival Jones
    Bellamy Rumpelstiltskin
    Archie Hood
    Girls
    Room three
    Room name.
    Aphrodite Jamila Najma
    Elizabeth Noah Ryder
    Kennedy Anastasia Ackermann
    Delia April Hades
    Vivienne Madeline Hearts

    Room four
    Room name.
    Adilene Raine Chastain
    Fa Yué
    Aize Deyan Huntley
    Feline Luana Khan
    Meisje Sasannach



    Regels
    • Er is een maximaal aan twee personages.
    • Alle personages zitten in het zevende en laatste jaar en zijn 17/18.
    • Alleen Pickett, Maslany en Miall maken topics aan.
    • Posts moeten minimaal 300 woorden bevatten.
    • Geen ruzie behalve in de RPG zelf.
    • Off topic in het speeltopic graag tussen haakjes of in het praattopic.
    • 16+ is toegestaan.
    • Zonder toestemming mag je de personages van anderen niet besturen.
    • Leraren worden bestuurd door iedereen.
    • Sluit niemand buiten en probeer zoveel mogelijk andere posts te lezen!
    • Probeer bij de tijd te blijven die wij aangeven.
    • Denk heel goed na voordat je meedoet. Wij steken hier veel tijd in en het is ook niet leuk voor anderen als je niet meer reageert.
    • Dit is een herstart van het oorspronkelijke Disney Descendants RPG.
    • And above all; have fun!


    "Sometimes the right path is not the easiest one."


    ©Lizor
    Mag niet gekopieerd worden tenzij specifiek gevraagd.

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 11 april 2017 - 15:13 ]


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.


    ASHLEY PERCIVAL JONES

    SON OF A B*TCH , 18 , At the girl dorm, talking to Rodi

    N




    Het was met lichte tegenzin dat ik voet zette op deze school, mijn vakantie was geweldig geweest. Varend op de Jolly Roger, door zee en hemel. Het was één groots avontuur die ik helaas moest inruilen voor deze school. Ik nam nog een trekje van de peuk die tussen mijn lippen bungelde. Mijn laatste jaar op Fairytale High, de plek waar ik vrienden en voornamelijk vijanden had gemaakt. Dit was nu mijn zesde jaar op deze school en ik wist haast alle geheime paden vanbuiten. I woulnd't be a good pirate if I didn't know my maps aye. Ik gooide mijn smeulende peuk op de grond en trapte deze uit met mijn leren boots.
    Mijn versleten hutkoffer had ik achter me aangesleept, tot tegenstelling van de meeste hier was ik nogal vintage en deed ik niet aan 'technologie' dus dat werd een loodzware hutkoffer zonder wieltjes naarboven tillen. Sigh. Maar goed, zo gezegd zo gedaan, mijn arm deed nogal zeer want be real hoe 'magisch' we ook mochten zijn, dit bleef reality en ik was nu niet zo'n spierbundel als de zoon van hercules die zonder enige moeite zware dingen kon tillen zonder het ook maar een beetje lastig te vinden. Bon. Ik kwam toe in de dorm en merkte dat ik als eerste hier was, op de deur stonden de namen van de dorm ook opgeschreven. David, Bellamy en Matt.. Die laatste kende ik niet maar aan de achternaam te lezen vermoedde ik dat deze knul van wonderland kwam. Laten we maar hopen dat hij niet zo gek gestoord was al de andere mensen van wonderland. Want om eerlijk te zijn was ik nogal snel geïrriteerd, zeker als iets geen logica had.
    Ik dumpte mijn hutkoffer op het bed naast de ruit , want tja ik was nu eenmaal eerst hier dus ik kreeg het beste bed. Veel zin om mijn hutkoffer nu uit te pakken had ik niet, dus opende ik eventjes de ruit om deze mottige ruimte wat te verluchten, de zon scheen hoog aan de hemel waardoor de ringen op mijn vingers hevig blonken. Misschien moest ik maar eens gaan rondneuzen wie er net als mij al aangekomen was op Fairytale high. Ik grabbelde een afgesloten flesje rum vanuit mijn leren jack en nam een slokje van het zoetige alcoholische spul waarna ik deze weer veilig opborg, had dit even nodig om op te kikken. Ik keek nog een laatste keer in de spiegel en fixte mijn haar wat waarna ik de dorm uitliep en wat eenzaam door de hangen zwierf. Ieder jaar zag deze school er anders uit al kon ik niet ontkennen dat deze steeds grimmiger werd. Of dat kwam door mijn 'bad guy' history. Een licht grimas sierde mijn lippen en merkte dat de deur van de meisjesdorm open stond. Zoncer enige waarschuwing liep ik de dorm binnen, fuck the rules en zag ik Rodi met haar witte tijger die claimerig op één van de bedden lag. "Wie we daar hebben, little thief junior." zei ik met een geamuseerde grijns.
    Aphrodite, Rodi for short was net zoals haar befaamde vader een dief aka streetrat hoe ik haar soms noemde. Eerder een compliment als je het uit mijn mond wist te krijgen. Ik had ze ooit wat zien jatten of tja iets dat daarop moest gaan lijken. Het was best een grappig zicht geweest, de dochter van Aladin die niet kon stelen. Nu ja je kon haar ook niet subtiel noemen gezien haar huisdier een gigantische kat was. Ik liep naar haar toe en stal subtiel een armband die om haar pols bungelde. Ik leunde wat tegen de muur aan en speelde dan even met het sieraad die nu mooi pronkte tussen mijn vingers. "Hoe was het in Agrabah?" vroeg ik haar al was mijn aandacht vooral gefocust op het glimmende dingetje in mijn vingers, al keek ik af en toe vanuit mijn ooghoeken naar haar tijger. Don't he fucking dare to attack me. Mijn blik gleed weer naar de brunette en ik grijnsde even. "Het is fijn je weer terug te zien trouwens. "


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    KENNEDY ANASTASIA ACKERMANN
    TEACHER'S PET | SEVENTEEN | TIMON & PUMBAA


    Kennedy was eerlijk gezegd blij dat school weer was begonnen. Ze had een fantastische zomer met haar vaders beleefd, maar ergens had ze school ook heel erg gemist. Ze zat graag met haar neus in de boeken, dus dat was ook het eerste dat weer in haar hoofd zat toen ze haar eerste pas in de school zette. Hier en daar begroette ze wat klasgenoten. Kennedy droeg haar lange, donkere haren in een hoge staart met een aantal losse plukjes rond haar gezicht. De paardenstaart wiegde op en neer toen Kennedy door de gangen liep.
          Ze hield een stapeltje boeken strak tegen haar borst gedrukt terwijl ze richting de bibliotheek wandelde. Voorzichtig opende ze de deur van de bibliotheek. De mevrouw die er altijd te vinden was, lachte vriendelijk naar Kennedy. Ze was ondertussen een bekende geworden in de bibliotheek, omdat Kennedy er bijna 24/7 te vinden was. Ze nam plek aan een tafel en liet de boeken zachtjes op tafel vallen. Als eerste opende ze een boek over natuurkunde. Ze las de eerste bladzijde door. Kennedy was van mening dat je altijd voorbereid moest zijn in de les. Er waren niet veel mensen te bekennen in de bibliotheek. Het was immers ook nog vroeg.
          Kennedy las het hele eerste hoofdstuk door, terwijl er een rustige glimlach op haar gezicht rustte. Ze vond het prettig om nieuwe dingen te leren. Ze was niet echt geïnteresseerd in feestjes, drank en andere dingen. Ze zat het liefste met een goed boek op bed.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Adilene Raine Chastain
    status still in the making || SEVENTEEN || OUTFIT (COMING) || BELLE & THE BEAST || WITH MATT

    in the end, I want my heart to be covered in stretch marks

    'Sorry!' bracht Addie uit op hetzelfde moment als de andere persoon ook zijn excuses aanbood.
          De jongen tegen wie ze was aangebotst had ze nog nooit eerder gezien. Daar was geen twijfel over mogelijk, gezien hij behoorlijk lang was en dat zou ze niet snel vergeten. Om hem aan te kijken, moest ze zelf dan ook een stuk omhoog kijken. Ze scheelden ruim anderhalf hoofd, misschien zelfs wel meer. Het leek nog meer doordat hij behoorlijk gespierd leek te zijn en Addie zelf vrij smal gebouwd was. Ze had de plattegrond in zijn hand ook opgemerkt, dus ze waren waarschijnlijk beide niet oplettend geweest. Ze kon het hem niet veel kwalijk nemen, gezien hij zolang was, keek hij sowieso snel over haar heen.
          'Ik meen verdwaald te zijn, dat weet ik eigenlijk wel bijna zeker gezien ik deze gang nog niet eerder gezien heb. Zou jij me alsjeblieft kunnen vertellen hoe ik bij dorm twee kom? Oh ik heb me nog helemaal niet voorgesteld! Matt, Matt Hatter. Ik ben nieuw hier.'
          Ze kreeg niet veel mee van wat hij nog meer zei. Dorm twee? Maar dat was waar zij sliep, en hij zag er niet bepaald uit als een meisje. Met een frons op haar gezicht keek ze dan ook naar de jongen's platte borstkas. De vraag of hij daar zeker van was, was al bijna over haar lippen gekomen toen ze zich besefte dat er natuurlijk ook een dorm twee voor de jongens was. Juist. Slimme Addie.
          'Oh, oui! Natuurlijk,' glimlachte ze, terwijl ze hoopte dat ze niet te veel gestaard had. Slechte indruk.
          Haar ogen lichtten op toen ze de kat op zijn tas zag. 'Je kat is schattig! Hij kijkt alleen wel een beetje boos, hebben jullie een slechte vlucht gehad?' Terwijl ze dit vroeg stopte ze haar boek weg in haar eigen tas. 'Ik ben Addie trouwens.'
          Ze begonnen alvast richting zijn kamer te lopen toen ze zich iets besefte. Kamer twee. Dat was, als ze het goed onthouden had, waar Bellamy ook sliep. Sinds wat er vorig jaar gebeurd was, ontliep ze hem zo veel mogelijk en ze hoopte dan ook dat hij nog niet gearriveerd was.
          'Je, eh, bent nieuw zeker?' probeerde ze hem normaal te vragen, al was ze er vrij zeker van dat er wat kleur uit haar gezicht getrokken was.



    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    ik post zo snel mogelijk!


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys


    He'll come back... and I'll be waiting.



    17 — cold killer — Shere Khan

    Met lichte tegenzin loop ik mijn dorm room in en smijt ik mijn koffers op mijn bed neer. En we zijn weer terug. Zucht.
          Ik heb er geen zin in, kan ik wel eerlijk zeggen. School was nooit zo mijn ding (en dat is het nog steeds niet) en het enige leuke is dat ik weer mensen om me heen heb en niet constant alleen ben. Mijn vakantie was aan de ene kant doodsaai, maar aan de andere kant was het ook wel weer genoeg sensatie voor een paar weken.
          Uit mijn tas pak ik snel mijn telefoon, portemonnee en pakje sigaretten — geen aansteker of lucifers — waarna ik al snel weer naar buiten strompel en op het dichtstbijzijnde bankje zak. Verveeld kijk ik om me heen. Het is nog niet druk en ik voel me nog niet echt geroepen om meteen weer contact te maken. Ik heb amper contact met anderen, behalve met Aize, mijn so called beste vriendin. Het heeft zijn ups en downs en in de vakantie waren er zonder twijfel meer downs dan ups te bekennen. Ik til mijn hand op en laat mijn vingers over het nog vrij verse litteken in mijn hals glijden. Na het grote litteken op mijn wang van een jaar of drie terug, heb ik er nu weer eentje bij. Beide door dezelfde persoon aangebracht: Aize. Zoals ik al zei, het waren meer downs dan ups.
          Mijn ogen glijden over de kleine groepjes heen en ik zie dat sommigen elkaar alweer hartelijk begroeten, terwijl anderen elkaar ontwijken. Een zuinig lachje staat rond mijn lippen, heerlijk hoe awkward sommige mensen zijn met elkaar. Dan hebben ze enkele keren gezoend, zijn ze een paar keer met elkaar naar bed geweest en uiteindelijk bleek het toch niet te zijn wat ze verwacht hadden en dan wordt het heel gênant en praten ze nooit meer met elkaar. En ik kan me er alleen maar mee vermaken, als ik eerlijk ben. Leedvermaak is het beste.
          De vakantie staat nog vers in mijn gedachten, met de woeste blik van Aize die naar me toe kwam en me vrijwel meteen op de grond duwde om me even te laten zien wie de baas was. Ik heb haar ook flink toegetakeld, maar verder dan blauwe plekken en wat schrammen kwam ik niet. Ik daarentegen loop voor de rest van mijn leven rond met twee grote littekens rond mijn gezicht. Mijn mond vertrekt eventjes als ik aan Aize denk. Godverdomme, zeg. Ik vergeet niet zomaar wat ze me geflikt heeft, maar voor haar is alles koek en ei.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 1:20 ]


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.


    Why are you threatened by anyone different from you?



    17 — quiet, animal loving guy — Tarzan and Jane

    Nadat ik als eerste in mijn dorm room ben geweest om daar mijn spullen neer te zetten. Ik wil er niet de hele dag mee zeulen en ik ben toe aan wat beweging, want ik heb net lang in het vliegtuig gezeten en ik wil mijn benen strekken. De reis van Afrika naar school terug is toch een vrij lange en ik ben doodmoe. Mijn benen slapen en mijn ogen vallen haast dicht.
          Daarom haast ik me weer de kamer uit. Ik wil weg zijn zodra Zayko en Sam binnenkomen en daar gaan roken, ik hoef dat niet zo nodig in te ademen. Ik ben nogal gehecht aan mijn longen en ik wil ze graag nog even behouden.
          Mijn ogen scannen de omgeving, het gaat van Feline die op een bankje zit te roken naar enkele anderen die elkaar na de vakantie weer zien. Ik zoek Addie, mijn beste vriendin. Ze was met mij mee naar Afrika om daar de natuur op te snuiven en om meer te weten te komen over mijn familie, die ze machtig interessant lijkt te vinden. Goed, het is ook wel leuk dat ik de zoon van Tarzan en Jane ben natuurlijk, en het feit dat ik het merendeel van mijn leven doorbreng in de oerwouden van Afrika is ook een klein detail, maar toch. Ik vind het allemaal niet zo spannend meer. Ik hou van Afrika, maar voor mij is het de gewoonste zaak van de wereld. Afrika is mijn thuis.
          Uiteindelijk valt mijn oog eindelijk op Addie, die bij een vreemde, nieuwe jongen staat en ik loop naar mijn beste vriendin toe.
          'Ad!' roep ik van een afstandje en ik glimlach als het meisje zich omdraait. Vorige week is zij al teruggegaan naar Frankrijk omdat ze natuurlijk haar spullen moest pakken, nog even wat tijd door wilde brengen met haar ouders en zich klaar moest maken voor een nieuw schooljaar. Ons laatste schooljaar hier op Fairytale High. Ik kijk dan op naar de jongen die ik echt niet herken en ik knik eventjes.


    You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

    MILES IMARI KINGSLEY


    19 • Nala and Simba • Library • Kennedy

    Vanaf het moment dat Miles een voet op het terrein van de school had gezegd, zette hij zijn façade weer op. Vanaf nu was het weer tijd om de eikel uit te hangen. De stereotype eikel. Miles gooide zijn tas over zijn rug en liep over het terrein heen, naar de ingang van de school.
          Miles had weinig behoefte om naar zijn kamer te gaan. Hij wist dat de kans dat hij met zijn lieftallige neef op een kamer zou zitten heel groot was en hij vermeed deze jongen het liefst zoveel mogelijk. Miles had voor een korte tijd voor de ingang van het gebouw gestaan, om te besluiten waar hij heen zou gaan of wie hij moest opzoeken.
          Hij kwam uiteindelijk tot de conclusie dat hij Kennedy wilde zien. Hij had haar de afgelopen vakantie nauwelijks gezien, tot Miles’ grote spijt. Hij hield van dit meisje. Niet op een romantische manier hoor, maar gewoon vriendschappelijk.
          Het was ook niet lastig om uit te zoeken waar Kennedy zich zou bevinden. De bibliotheek was zowaar haar tweede thuis. Miles liep dan ook direct de richting van de bibliotheek uit.
          Zodra hij de bibliotheek binnenkwam en een rare blik toegeworpen kreeg van de mevrouw die in de bibliotheek werkte - hij was dan ook geen gewone verschijning hier - zag hij Kennedy al aan een tafel zitten. Zijn lippen toverde zichzelf om tot een glimlach, waar zijn tanden werden ontbloot.
          In grote passen liep Miles op haar af, waarna hij zijn tas op een van de stoelen pleurde en naar haar toeliep. Miles begroette haar met een kortdurende kus op haar wang. “Hey there sister from another mister,” zei hij toen, een overdreven knipoog volgend.
          ”Wat lees je daar?” vroeg hij toen en hij nam plaats tegenover haar.

    [ bericht aangepast op 4 dec 2016 - 22:27 ]


    That is a perfect copy of reality.

    Zayko Scar von Ardon
    “The evil queens kings are the princesses princes that were never saved.”


    18 • Scar • Dorm • With Sam

    'Serieus, Zay?' hoor ik. Ik kijk op en frons. Sam Sultan, mijn beste vriend, gooit zijn spullen op het bed net nadat hij binnen is komen stormen.
          'Oh, hey Sam,' zeg ik met een zwakke, luie grijns. Ik haal een hand door mijn haren en doof mijn joint op het nachtkastje.
          'Ik zou vragen hoe je vakantie was, maar volgens mij is dat niet nodig. Kut, of niet?' Ik ga langzaam overeind zitten en leun met mijn rug tegen de muur aan. Ik kijk hem aan en vouw mijn armen over elkaar. Een zucht rolt over mijn lippen.
          'Hoe kom je erbij? Mijn vakantie was geweldig,' zeg ik sarcastisch. Ik haal een nieuwe joint tevoorschijn en ga opzoek naar mijn aansteker tussen al mijn spullen. 'Waar heb ik dat vervloekte ding gelaten,' mompel ik.
          'Je chickie,' begint Sam dan. Ik draai mij naar hem om met een verwarde uitdrukking. Sam is degene hier die "chickies" heeft., 'vroeg waar je was trouwens. Misschien kun je dan eindelijk een keer neuken, dit jaar.' Ik wil net de joint in mijn mond stoppen, maar proest hem uit.
          'W-Wat?' breng ik stotterend uit. 'Mijn chickie? Oh je bedoelt Liz? Uhm... oh... ze vroeg naar me?' vraag ik. Opnieuw haal ik een hand door mijn haren, dit keer wat nerveuzer. Snel steek ik mijn joint aan en stop ik hem tussen mijn lippen. 'Ik zal... haar later opzoeken. Ik heb haar niet gezien het afgelopen jaar,' lieg ik. Ik ben wel degelijk bij haar geweest om haar te helpen met haar ongeplande baby, maar op haar verzoek heb ik mijn mond daarover gehouden. Ik haal mijn mobiel tevoorschijn en app snel naar Elizabeth. "Hey Lizzie, missed you, zin om te roken? x Z".
          'Dus... hoe was jouw... hoe is jouw leven?'


    I'm surrounded by idiots.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.

    Aphrodite "Rodi" Jamila Najma
    “I thought I would be understood without words.”


    18 • Aladdin and Jasmine • Dorm • Ashley • Outfit

    'Wie we daar hebben, little thief junior,' hoor ik achter me. Ik schrik op en draai mij om. Mijn wangen worden rood en ik kijk naar benden. Een tijd geleden heeft Ashley mij erop betrapt terwijl ik iets probeerde te stelen, wat niet zo soepel ging en gezien mijn vader een van de bekendste dieven is, vond hij dat nogal amuserend.
          'Hey... Ashley,' mompel ik. Ik kijk op en zie ineens mijn armbandje in zijn handen bungelen. 'Hey... hoe... uh...' Mijn wangen kleuren nog roder. Geweldig Rodi, zet jezelf gelijk maar weer voor schut.
          'Hoe was het in Agrabah?' vraagt hij terwijl hij mijn sierraad door zijn vingers laat glijden. Af en toe zie ik zijn blik naar Hades schieten en ergens bespeur ik een spoortje angst. Ik ga wat dichter tegen Hades aan zitten en ze legt haar kop op mijn schoot. 'Het is fijn je weer terug te zien trouwens.'
          'Uhm... anders,' mompel ik. 'Groot... en... warm. Ja, jij ook. Hoe was jouw zomer?' vraag ik dan om hem aan te praten te krijgen. Ik ben beter in luisteren. Ik laat mijn gedachten voor een moment varen. Ergens borrelt een naar gevoel in mijn maag op aan de gedachten om hier terug te zijn. Mijn laatste herinnering aan deze plek is een ruzie met mijn ex Miles en een stomp in mijn gezicht. Ik hoop dat deze eerste dag Miles vrij zal zijn, dan hoef ik me daar vandaag nog geen zorgen over te maken. Ik heb al genoeg aan mijn hoofd. Ik haal een hand door mijn donkere haar en kijk op naar de piraat die voor mij staat. 'Uhm... heb je weer gevaren?' vraag ik. Ik klopt dan mijn bed. 'Je mag wel zitten hoor.'
          Ik trek de mouwen van mijn sweater tot ver over mijn handen en leun met mijn kin op het hoofd van Hades die ondertussen flink aan het knorren is.


    People can be stunningly unobservant.


    My fake plants died, because I did not pretend to water them.



    ASHLEY PERCIVAL JONES

    SON OF A B*TCH , 18 , At the girl dorm, talking to Rodi

    N





    Aphrodite had zich geschrokken naar me omgedraaid wat voor mij een grappig zicht was, net een bang konijntje met een tijger als huisdier... Ze had een rode blos op haar wangen hangen en ze keek even verlegen weg wat mij dan ook de kans had gegeven haar armbandje te jatten, stap 1 van stelen, zorg dat je slachtoffer afgeleid is. Hiervoor had ik zelf niet eens moeite moeten doen, what a shame. 'Hey... Ashley,' momeplde ze en ik wilde alweer weglopen, hoe moeilijk was het nou om die naam niet uit te spreken? "Het is Jones." verbeterde ik nogal bitcherig, don't worry ik mocht een bitch zijn maar draaide altijd wel weer bij, zeker bij verlegen schaapjes zoals Rodi en Adi en dat wisten ze wel. 'Hey... hoe... uh...' haar perzikkleurige wangetjes werden nog roder bij het opmerken van haar sieraad in mijn vingers. " Je hebt niet veel onthouden van wat ik je geleerd heb hé?" zei ik quasi teleurgesteld en knipte mijn vingers even met mijn rehterhand, afleiding en deed haar ambandje weer zonder problemen om met mijn linkerhand. Daarna haalde ik onschuldig mijn schouders op.
    "En vingervlugheid." ik toonde haar mijn lege handen - hoewel je ze niet leeg kon noemen met al die ringen om mijn vingers. Mijn voordeel bij het zakkenrollen was dat ik linkshandig was, al kon ik best goed met mijn rechtse overweg. De meeste mensen waren zo idioot om te denken dat de hele wereld rechtshandig was, dus kwam ik er zo al vaak mee weg.
    Rodi kroop wat dichter tegen de witte pluizenbol aan alsof ze me wilde tonen dat het volkomen normaal was om een tijger in huis te halen. Stel je voor , ik Zayko als huisdier, lekker in een kooitje opgesloten met als onderschrift, long live the king. Geweldig toch.
        'Uhm... anders,' mompelde Rodi antwoorden op mijn vraag hoe het was in haar thuisland. 'Groot... en... warm. Ja, jij ook. Hoe was jouw zomer?' ik lachte zachtjes om haar woorden, perfecte omschrijving Rodi, 10 op 10 . "Mijn zomer? Ehm even denken, het was ehm groot... en warm...." zei ik plagend al haf ik haar een vriendschappelijk stootje tegen haar schouder als teken dat ik gewoon wat aan het sollen was. 'Uhm... heb je weer gevaren?' Ik knikte en keek toe hoe ze even naast haar op het bed klopte en even keek ik haar quasi wantrouwig aan. 'Je mag wel zitten hoor.' een zwak glimlachje sierde mijn lippen. "Als je beloofd dat je kat mijn hand niet opeet? Ik wil niet weer mijn naam gaan veranderen, Jones past me wel beter dan Hook Junior." grimaste ik waarna ik naast haar ging zitten en haar tijger een akward streling haf op haar kop. Ik was Absoluut niet goed met dieren, ze probeerden me altijd te vermoorden ofso. Papegaaien, apen, honden , krokodillen en zelfs konijnen -don't ask me , maar ik en bambi zijn een no go - .
    "Ja ik heb weer mijn zomer op een boot gespendeerd, het blijft mijn thuis. Daarbij wie wil er nou niet op een vliegend schip varen." begon ik grijnzend. " Mijn vader en ik hebben dit jaar Neverland weer eens ingeruild voor een trip naar Europa en het Oosten. India , Thailand vreemde maar geweldige plaatsen. En natuurlijk Europa , stokbrood en snitchels, tulpen enzo, het verbaasde me hoe erg die landen met hun cliché's leefden. " zei ik lachend. " Maar het beste van de vakantie is toch de zeilen hijsen en het varen. Al vaar ik nooit meer naar Arendelle, als kind ooit in een sneeuwstorm geweest, echt nooit meer." zei ik lachend en betrapte mezelf erop dat ik haar tijger nog steeds aan het strelen was. Dit beeste was zo zacht, net een marshmellow. " Nooit willen varen Rodi? Wie weet zit er meer piraat in je dan streetrat." grijnsde ik uitdagend.





    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Matthew "Matt" Chris Hatter


    I'm under no obligation to make sense to you.


    18 • Mad Hatter • Halls • Addie & Milo
    "Sorry zeg je als je als je thee over iemands schoenen morst," reageerde Matt haast automatisch. Ondertussen keek hij hoe het meisje haar boek wegstopte en herinnerde zich dat hij zijn boek nog bij zijn vader had laten liggen. Ach ze hadden hier vast een bibliotheek waar hij wel een boek kon lenen. Anders kon hij in het weekend wel eventjes op en neer, zo ver weg was het niet.
    "Och Chess kijkt altijd boos, niet teveel van aantrekken," zei Matthew met een glimlach, "nee we zijn per trein. Chess en ik reizen niet graag per vliegruig, veel te veel gedoe altijd, en mam woont in London dus met de trein is net zo makkelijk." Matt reisde veel liever met de trein. Daar kon hij zich best vier of vijf uur vermaken.
          "Aangenaam. Ja, eind vorig jaar overgeplaatst vanuit London, maar toen was het al bijna vakantie dus heb ik dat jaar thuis afgemaakt." Rustig liep Matt met Addie richting zijn dorm.
    "Heb je een leuke vakantie gehad?" Hij zei niks van de wegtrekkende kleur uit Addie's gezicht. Een stem achter hen riep Addie en Matt draaide zich om. Daar zag hij een jongen staan.
    "Hey," zei Matt toen de jongen dichterbij gekomen was. Hij had niet veel zin om te roepen. "Ik ben Matt, en jij bent?" Ondertussen waren ze dichtbij zijn dorm gekomen en Matt herinnerde zich dit stuk nog wel van de rondleiding.
    "Vanaf hier kan ik m'n weg wel vinden, thanks Addie! Kom Chess, zeg maar gedag tegen Addie en de leuke jongen met de dreadlocks," zei Matt toen ze er bijna waren. Er klonk nog een miauw vanaf zijn dufflebag voordat Matt met een aantal grote stappen bij het tweetal vandaan liep. Hij draaide zich nog een keer om en gaf Addie een knipoog voordat Matt achteruit het hoekje om liep.
          Eenmaal bij zijn dorm aangekomen, zag Matt een oude huttenkoffer op het bed bij de raam liggen, de andere drie bedden waren nog vrij. Matthew claimde de hoogslaper met het bureau dat eronder stond. De dufflebag werd op het bed gegooid en Matt zag hoe zijn kitten er precies op tijd afsprong om het plekje op zijn stoel te claimen. De leren schoudertas en de papieren belandden op het bureau.
    "Hups beest, van mijn stoel af," zei Matt tegen de kitten en gaf hem een duwtje om vervolgens zelf op de stoel te gaan zitten. Een pak kaarten werd uit zijn broekzak gehaald en Chess was alweer op zijn schoot gaan liggen. Gemakkelijk begon Matt de kaarten te schudden.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 12:10 ]


    Do it scared, but do it anyway.


    David James
    17 || Peter Pan || Professional Weirdo || I wish I could have stayed in Neverland || With Matt
    Het was weer zo ver: Het begin van het schooljaar. Dit betekende dat ik met een koffertje voor mijn viool en een rugzak in de bus van Manchester naar het noorden zat op weg naar school, waar ik de komende maanden zou verblijven. Ik had een heerlijke zorgeloze zomer gehad. Sinds Jones met zijn vader buiten Neverland waren gaan varen, was het voor mijn familie een zorgeloze tijd geweest en ik had het dan ook hel moeilijk gevonden om vannochtend op King's Cross in London afscheid te nemen van mijn vader, en daarmee ook van de vakantie. Neverland was mij thuis, zelfs als ik daar tegenwoordig niet meer het grootste aandeel van mijn tijd besteedde, want op school was ik nog altijd een buitenbeentje. Ik stapte uit bij de dichtstbijzijnde halte , waarvandaan ik nog een halfuur moest lopen naar de school. Heel erg vond ik het niet. Het bos en de heuvels deden me nog een klein beetje denken aan thuis, wat mijn heimwee hopelijk iets minder erg zou maken. Ook was fysieke activiteit zoizo nooit slecht voor mij, want om nog voor mijn eerste lesdag de woede van het schoolpersoneel op mijn hals te halen, was zelfs voor mij een record. Ik was zeker niet de eerste, zag ik aan de hoeveelheid mensen in de gangen, maar ik was nooit de eerste. Het viel me nog mee dat ik hier niet pas om half 5 aan was komen zetten. Rustig liep ik naar mijn dorm en las de namen op de deur. Jones en Bellamy kende ik, al was dat ook alles wat er gezegd kon worden. Jones' zijn vader en mijn vader gingen niet samen, maar in wezen was Jones geen slechte jongen. Bellamy wel en ik liet me ook liever niet met hem in. Matt kende ik niet, maar ik zou wel zien wat voor een jongen het was. Er kwamen hier niet vaak nieuwelingen aanzetten in de hogere jaren, dus dit kon nog el eens interessant worden. Ik sloeg de deur open, waardoor ik meteen het geschrokken geluid van een kat hoorde, wat mij op mijn beurt ook liet schrikken. Ik keek rond en zag al snel een voor mij onbekende jongen onder de hoogslaper zitten met een pluizig mormel op schoot. Ik sloeg de deur even hard weer dicht als dat ik hem open had gesmeten en liet me naast de jongen op mijn knieën op de grond vallen. "Wat een schatje, zeg." mompelde ik, terwijl ik de kat probeerde aan te halen, wat die me niet helemaal in dank afnam, waarschijnlijk omdat ik weer eens veel te onstuimig was. Na twee keer bijna te zijn gebeten sprong ik weer op mijn voeten en keek naar de butler van de kat. "Sorry dat ik me ben vergeten voor te stellen. Je kat is echt veel te schattig en pluizig. David, aangenaam" Ik stak mijn hand uit, tot ik zag dat hij kaarten aan het schudden was, en ik mijn hand weer weg stak. Na kort rondkijken claimde ik het bed naast die van hem, door mijn rugzak erop te dumpen en mijn koffertje voorzichtig neer te leggen, waarna ik zelf op het bed sprong en in kleermakerszit landde. "Ben je nieuw hier? Of ben je gewoon van kamer gewisseld?" Nee, rust zat er bij mij niet in. Ik hoopte maar dat hij dat niet erg vond.

    [ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 12:14 ]


    Bowties were never Cooler

    Adilene Raine Chastain
    status still in the making || SEVENTEEN || BELLE & THE BEAST || WITH MILO

    in the end, I want my heart to be covered in stretch marks

    'Aangenaam. Ja, eind vorig jaar overgeplaatst vanuit London, maar toen was het al bijna vakantie dus heb ik dat jaar thuis afgemaakt,' antwoordde Matt.
          Het leek haar niks als ze in het laatste schooljaar nog over zou moeten stappen op een andere school. Drie jaar geleden vond ze het al moeilijk genoeg, en toen kenden de meeste elkaar nota bene nog niets eens. Nee, dat was niks voor haar geweest.
          'Heb je een leuke vakantie gehad?'
          Addie knikte. 'Yap, ik ben bij hem op bezoek geweest in Afrika.' Ze gebaarde naar Milo die op hen af kwam lopen. Zoals wel vaker het geval was nadat hij thuis geweest, zag hij er wat moe uit. Nu ze zelf van Frankrijk naar Afrika gevlogen had, snapte ze hoe het kwam. Die vlucht was vermoeiend, ook al had ze een deel ervan geslapen.
          'Vanaf hier kan ik m'n weg wel vinden, thanks Addie! Kom Chess, zeg maar gedag tegen Addie en de leuke jongen met de dreadlocks.' Ze wilde hem nog zeggen dat ze hem best wel verder kon brengen, maar hij liep al bij haar en Milo vandaan. Weifelend beet ze op haar onderlip. Voor Matt de hoek omging wierp hij hen nog een blik toe en Addie's wangen werden rood toe hij naar haar knipoogde. Snel draaide ze zich om naar Milo. Ehm, ja.
          'Was je vlucht een beetje fijn? Geen huilende baby's dit keer?'
          Addie begon richting haar kamer te lopen, gezien ze haar eigen koffer ook nog moest weg zetten. 'Oh, ik ben trouwens dit keer niet mijn andere tassen vergeten,' glimlachte ze vrolijk. 'Pap en mam sturen het op.' Afgelopen keren was ze best in paniek geweest toen ze er achterkwam dat ze een deel van haar bagage vergeten was, maar goddank had Milo haar toen geholpen. 'Ik hoop dat ze morgen komen, want ik mocht van mam niet veel boeken meenemen in deze koffer.'



    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    AIZE DEYAN HUNTLEY


    18 • The Huntsman • Outside • Feline

    Ze was weer aangekomen in de bewoonde wereld. Met mensen, levende mensen in plaats van dieren. In een wereld waar ouders niet bestonden. Een wereld waar Aize kon doen wat ze wilde, waar niemand wat tegen haar kon zeggen.
          Ze ademde de lucht van deze bosrijke omgeving in en sloot haar ogen even, waarna ze glimlachte. Het voelde goed om hier weer terug te zijn.
          Ze liep het terrein over en duwde wat mensen aan de kant zodat ze in een rechte lijn kon lopen. Ze dacht dat het eerste of tweede jaars waren. Veel interesseerde het haar echter niet.
          Ze zag al snel Feline zitten, haar beste (en enige) vriendin. Weeral vormde er een glimlach op haar gezicht. Er waren misschien wat kleine problemen geweest tussen de twee in de vakantie, maar die waren allemaal weer opgelost.
          Enkele minuten later kwam Aize voor Feline staan, het zonlicht blokkerend. Ze richtte haar blik op de littekens op en rondom Felines gezicht, waarna ze even over haar eigen gezicht wreef.
          ”Leuke littekens Fae. Wat heb jij nu weer uitgespookt deze vakantie? Gevochten met een beer?” vroeg Aize op zo’n onschuldige manier, dat het leek - wanneer je niet wist wat er in de vakantie gebeurd was - alsof ze daadwerkelijk geen idee had.
          Niet veel later begon Aize te lachen. “Doe eens wat nuttig en geef me een sigaret wil je? Ik heb het nodig,” vervolgde ze daarna. Ze zette Fae’s spullen aan de kant en plofte naast haar neer op het bankje.
          Aize sloeg haar arm om Fae’s schouder heen. “Vind je het ook niet geweldig om terug te zijn? Gewoon weer een heel jaar lang kunnen doen en laten wat ik wil. Géweldig!” Aize keek Fae aan.
          ”Toch?”

    [ bericht aangepast op 5 dec 2016 - 23:54 ]


    That is a perfect copy of reality.

    KENNEDY ANASTASIA ACKERMANN
    TEACHER'S PET | SEVENTEEN | TIMON & PUMBAA | LIBRARY WITH MILES


    Kennedy had Miles al bij de ingang van de bibliotheek zien staan, waarschijnlijk nog voordat hij haar überhaupt had opgemerkt. Ze had zich voorgenomen om kalm te blijven, niets te laten merken. Daarom dook ze stug haar boek weer in en liet haar ogen over de woorden glijden. Haar concentratie was echter verdwenen. Kennedy deed hard haar best om te focussen op de letters, maar ze bakte er niks van. Het duurde dan ook niet lang voordat Miles voor haar neus verscheen. Nonchalant gooide hij zijn tas op een van de stoelen, boog zich voorover en drukte een kus op haar wang. Kort verstijfde Kennedy. Uiteindelijk wist ze zich weer te herpakken.
          “Hey there sister from another mister,'' zei Miles. Hij liet zich neerzakken tegenover Kennedy. 'Wat lees je daar?'
          Kennedy liet hem de omslag van het boek zien en zei: 'Natuurkunde van dit jaar'. Ze klapte het boek dicht en legde haar voor hun neus op de tafel. 'En jij dacht laat ik de bibliotheek eens kennismaken met mijzelf?' vroeg ze spottend, maar ze volgde de vraag met een kleine lach om duidelijk te maken dat ze een grapje maakte. 'Hoe was je vakantie?' vroeg ze vervolgens.
          Kennedy ergerde zich kapot aan de façade van Miles op school. Ze kende een totaal andere jongen vanuit huis uit, maar dat was niet hoe hij zich gedroeg op school. Gelukkig was hij ondanks alles vriendelijk tegen haar. Ze wenste dat hij gewoon zichzelf zou zijn, want dat was zoveel leuker aan hem. Ze schudde licht haar hoofd bij die gedachten. Nee, Miles was niet leuk.


    Big girls cry when their hearts are breaking