• En nu moet ik het echt even kwijt.

    In maar 2016 heb ik via tinder mijn vriend leren kennen. Hij een roemeens, maar woont nu sinds 2015 januari in Nederland.

    Nu ben ik echt dol op hem en hij op mij, echter is er een groot stuikelblok, namelijk, hij komt niet graag bij mijn ouders. Voor mij is dit prima, ik ken hem en weet dat hij liever alleen is met mij, hij woont ook op zich zelf dus ja daar hebben wij de privacy en zijn we lekker samen.
    Helaas snap mijn moeder en de rest van de familie dit niet! Ze denken continue dat het aan henligt (en aangezien mijn zusje volgens hen de perfecte vriend heeft) willen ze M precies zo hebben! Ze maken alles over hem negatief.

    Hij ziet zijn eigen familie al niet, en dat maakt het zo moeilijk, hij zij "ik zie jouw familie nog vaker dan die van mij."

    Maar nu is het dit: als ik aan M vraag wat te komen drinken krijg ik ruzie met hem... en komt M niet krijg ik ruzie met mijn moeder.

    Ik ben zo bang m kwijt te raken door mijn moeder... maar ik ben zo moe van continue alle ruzies, door mijn moeder krijg ik gewoon geen gelukkige momenten met mijn vriend, omdat ze steeds voor spanningen zorg, ze snapt niet dat ik het prima vind zoals het gaat, lijkt wel alsof ze alleen aan haar eigen geluk denkt.

    Ik weet gewoon zeker dat ik hem kwijt ga raken als mijn moeder zo door blijft gaan.

    [ bericht aangepast op 13 nov 2016 - 18:13 ]


    you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

    Praat er met je familie over en zeg dat jouw vriend niet dezelfde persoon is als de vriend van je zusje, zeg wat jij van de hele situatie vindt en hoe je het liever ziet.

    Ik snap dat je familie hem graag ziet, want dat vind ik immer logisch. Ik zou er met je vriend erover hebben, want als hij jou laat gaan om dit, dan is dat ook erg overdreven, want het is toch je familie. Praat met je vriend én met je ouders/familie, dat is belangrijk.


    "One has to learn to read, as one has to learn to see and learn to live," - Vincent van Gogh

    Is er geen middenweg? Eens in de maand op bezoek? Natuurlijk hoeft hij niet ieder weekend braaf op te bank komen zitten, maar helemaal niet meer langsgaan lijkt me ook niets. Wat wil je vriend? En wat willen je ouders?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Als ik dit zo lees denk ik dat vooral de communicatie een beetje onbreekt. Ik denk dat het belangrijk is dat je aan beide partijen goed doorgeeft wat de andere van ze verwachten.
    Je vriend moet begrijpen dat je familie waarschijnlijk gewoon een goede band met hem willen kweken aangezien je elkaar wel moet zien en spreken om vertrouwen op te bouwen, en je moeder moet begrijpen dat je vriend het liever wat rustiger aan wilt doen/wat meer op zichzelf is.

    Krolock schreef:
    Als ik dit zo lees denk ik dat vooral de communicatie een beetje onbreekt. Ik denk dat het belangrijk is dat je aan beide partijen goed doorgeeft wat de andere van ze verwachten.
    Je vriend moet begrijpen dat je familie waarschijnlijk gewoon een goede band met hem willen kweken aangezien je elkaar wel moet zien en spreken om vertrouwen op te bouwen, en je moeder moet begrijpen dat je vriend het liever wat rustiger aan wilt doen/wat meer op zichzelf is.


    Dit is perfect verwoord wat ik denk, je moet eens goed met beiden praten en zeggen hoe jij hierover voelt en de verwachtingen duidelijker afbakenen, zodat het voor alle partijen goed is.


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.