• Lieve Q'ers,

    Ik ben op het moment aan het spelen met een idee voor een verhaal. Het draait om 'bloedmagiërs', mensen die magie kunnen bedrijven door hun eigen bloed te gebruiken. Het plot dat ik op het moment aan het uitwerken ben, draait alleen meer om de ontwikkeling van de personages (het is een soort bildungsroman) dan om de magie. De magie wordt meer gebruikt als een soort talent, zoals iemand 'zichzelf kan vinden' in schilderen ofzo.

    Is dat heel onlogisch/raar? Zouden jullie daar - als jullie zoiets lezen - op afknappen omdat het misschien niet aan de verwachtingen voldoet?

    Liefs,
    Feuillemort.


    Heb lief.

    Ik heb zelf niet zo veel met fantasy, maar vroeger (heel vroeger) heb ik wel een boek gelezen over een meisje dat haar puberteit leerde overleven dankzij de acceptatie van haar 'afwijking' en daardoor ook de groei in haar persoonlijkheid. Ik weet niet meer hoe het boek heet. Maar als ik wel van fantasy zou houden, denk ik niet dat ik hier meteen op zou afknappen. Maar dan is het wel belangrijk dat de personages genoeg boeien en tot de verbeelding spreken, anders houd je een saai en oninteressant boek over...

    Hoop dat ik je zo wat op weg heb geholpen.


    oi, suzy