[RPG • 200] Crimes and Riches - Speeltopic O1 - Speeltopics

De ene tiener leeft in het wereldje van rijkdom. De nieuwste technologie, de duurste kleding en de meest opvallende wagens. De andere tiener leeft in het wereldje van armoede. De achterbuurten, vechtpartijen en bendes zijn geen onbekend terrein. Deze twee werelden zijn dan ook altijd vrij gescheiden gebleven. Tot nu. Een kleine school, Jefferson High, vlakbij de grootste achterbuurt van Californië brand volledig af en in een klap hebben alle scholieren geen plek meer. Dit tot een andere school hulp aanbied. Willow Creek High School. Een relatief nieuwe, enorme school in een veel betere buurt met nog plek zat. De hulp wordt natuurlijk snel aangenomen, maar was dat nou wel zo'n goed idee. Twee werelden komen bij elkaar te staan. De wereld van de keiharde tiener die er alles aan doet om staande te blijven.. En de wereld van de rijke tiener die geeneens een goed beeld heeft van het wereldje buiten hun eigen. De vechters tegen de Elite.. Hoe reageren de twee groepen op elkaar... Kunnen de enorme verschillen tussen die tieners wel een gezonde leeromgeving omhoog houden... Of was dit hele plan nooit een goed idee geweest...

• Tieners van Willow Creek High School • VOL
~ Hailey Diana Ambrose|17|Cheerleader Captain - Cotrona
~ Isabella Eleana Thomassen|17|Chaotic cutie - Zusak
~ Eleanor Louise Alison Devereaux|17|Queen B - LJGibbs
~ Gia Terezinha de Oliveira|18|The Foreigner - Astraeus
~ Madison Sofie Caldwell|18|? - Zusak
~ Maisie Vivian Taggart|18|Awkward princess - Maslany
~ Levi Oliver Jackson|18|Popular Sporter Rebel - Sigil
~ Sebastian Ambroise Nelson|16|Rich&Popular - trasecolare
~ Xavier Alexander Fitzgerald|18|Preppy boy - Quake
~ Jake Nathaniel Colfer|18|It-Boy - BelIona
~ Dominic Henry Hammond|19|Rich boy - Sempre

• Tieners van Jefferson High • VOL
~ Evelyn Autumn Walker|17|Confused badass - Douceur
~ Tallulah Cassidy Fowler|18|Youtubing troublemaker - BelIona
~ Sarah Archer|17|Tough chick - Sempre
~ Ceira Lexa Santiago|17|Criminal - Syoxisia
~ Juliana León Jaramillo|17|Daughter of a drug smuggler - Beaumont
~ Celeste Anna Newsome|18|Killer bitch (with some Nutella) - LJGibbs
~ Tyler Jay Santiago|19|Badboy/Criminal - Cotrona
~ Elijah Jospeh Merkey|18|Player - greenlight22
~ Owen Bell|17|Badboy/Stoner/Skater - Mirandacosgrove
~ Asher Jordan Montero|18|Thief - JC_
~ Grayson Edin Montero|18|Populair Flirty Popsicle - Kian

• Regels •
~ Schrijf minimaal 200 woorden
~ Geen perfecte personages
~ Houd het realistisch. Een tiener zal niet nu al de baas zijn van een miljoenenbedrijf of een bendeleider
~ Minimaal een keer per week reageren, dit is makkelijk haalbaar. Als dat voor een bepaalde reden niet kan, meld het dan gerust.
~ Een reservering blijft vier dagen staan! Als je langer de tijd nodig hebt, meld dat dan
~ 16+ mag
~ No fights! In de RPG zelf mag dit natuurlijk wel.
~ OOC tussen haakjes of in het praattopic!
~ Twee personages per account. Een jongen en een meisje.
~ Bij veel belangstelling kunnen er meer rollen vrijkomen! Dit is alleen als vrouwen en mannen gelijk zijn.
~ Weet zeker dat je mee wilt doen. Ik wil niet dat dit na twee dagen al dood loopt.

• Teachers •


• Rooster •


• Current •
Het is vrijdag 14 oktober en laat in de avond. Het team van Willow Creek heeft een ruime zege behaald wat reden genoeg is voor een overwinningsfeest in de club. Het is frisjes buiten en de storm die is voorspeld is ondertussen ook aangekomen en laat erg duidelijk van zich horen.

[ bericht aangepast op 23 okt 2016 - 0:49 ]

---

El Diablo.

ASHER JORDAN MONTERO
THIEF , JEFFERSON HIGH, WITH OWEN, IN THE CHEERLEADING DRESSROOMS ]

---

De wedstrijd was geweldig geweest vandaag, het team had met een mooie voorsprong gewonnen al wist ik zeker dat dit meer geweest kon zijn. Grayson leek niet op zijn best te zijn vandaag en ik vroeg me af waarom, ik had goed voor hem gecheered want door hem zat ik nu bij de cheerleaders maar veel had hij er nog niet over gezegd. Braaf had ik gewacht tot de meiden klaar waren met omkleden - er was iets vaags aan deze school waardoor mannelijke cheerleaders bij de meiden moesten omkleden- en zodra ik me mocht omkleden werd Gray niet binnengelaten door Coach Siebold. Ik had hem nog een Bro hug gegeven en we hadden over een kwartier afgesproken op het veld. Vlug had ik een douche genomen en me omgekleed in wat normale kledij voor het feestje van straks.
Veel zin om lang te blijven had ik niet, dus hoopte ik maar dat Gray niet te veel aan de meiden ging hangen. Net wanneer ik mijn cheerkledij in mijn sportzak aan het opbergen was hoorde ik een luide lach vanuit de gang komen en keek ik dan ook verbaasd op bij het zien van Owen. Een frons verscheen dan ook op mijn gezicht waarna ik mijn tas dichtritste
‘’god, ik wil jou niet in dat pakje zien, zeg me dat je niet Grayson bent anders ga ik nooit meer in mijn leven met jou om.’’ Die achterlijke kerel had zijn handen voor zijn ogen waarna hij weer naar de coach keek, ‘’hier kwam ik in ieder geval niet voor.’’ rolde er over Owens lippen. De coach keek even naar mij en rolde mijn zijn ogen waarna ik hem iets van 'nog een montero" hoorde mompelen. Ik haalde wat beschaamd een hand door mijn natte haren waarna ik toekeek hoe de Coach weer weg ging en ik met een zuur gezicht naar Owen keek. " Wat was je van plan Bell? Meiden stalken en jezelf zitten aftrekken ofso?" ik trok een afkeurend gezicht naar de jongen. "En als je het nog niet door had Grayson zit in het football team, als je echt een goede vriend van hem was geweest dan het je dat geweten." koppig sloeg ik mijn armen over elkaar. Veel zin om met hem te praten had ik niet maar Owen blokkeerde de deur zo dat ik sowieso langs hem heen moest lopen.
" Maar ik moet nu gaan," zonder de jongen aan te kijken probeerde ik langs hem weg te gaan.

[ bericht aangepast op 2 okt 2016 - 22:11 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

---

'Is it hot in here or is it just me, being incredible?'

---

---

Smoother than a Smooth Criminal

---

---

Mijn glimlach werd iets breder bij het zien hoe ze mijn jas dichter rond haar lichaam trok. Ik keek – voor iets wat misschien met verlegen vergeleken kon worden – naar de grassprietjes op de grond.
‘Niemand heeft ooit zoveel indruk gemaakt in een eerste wedstrijd… En sinds het de eerste wedstrijd is, wordt het vaak alleen maar beter. En ik vind de titel wel bij je passen.’ ik grinnikte zachtjes door de opmerking van het meisje. Waarschijnlijk omdat ze geen flauw idee had hoe vaak ik wel niet trainde. Dat was een van de voordelen om een tweeling te zijn. Je was nooit alleen en je had altijd iemand rond je heen om te trainen, gezien je vaak even fanatiek was. We hadden dan van onze moeders de zolderkamer om mogen bouwen tot onze persoonlijke sportkamer, waar we het nodige spiermassa trainde. Geld voor de sportschool hadden we namelijk niet, maar er was genoeg buiten te doen om te trainen dan iedere maand een vaste prijs neer te tellen. Zo hadden we vaak velden gekaapt in de buurt van onze huizen om flink te trainen. Niet dat we mensen weg pestten, maar ze wilde vaak niet met ons mee trainen omdat we te fanatiek en te goed waren. Toch was dat altijd vreemd, gezien ik en Ash altijd mensen aanspoorden om mee te doen. We waren nooit populair geweest en om eerlijk te zijn was niks veranderd door de jaren heen.
‘En.. Al plannen om dit feestje interessant te maken?’ vervolgde ze; waaruit ik besloot dat ze definitief met mij aan het flirten was. Het was naar mijn mening te onschuldig hoe ze het vroeg, waar duidelijk meer achter stak. Daarnaast had ik haar ogen wel kort over mijn spieren zien vliegen.
‘Well… ik zit te denken om met iemand te dansen, maar ze is de captain van de cheerlead team, waar mijn broertje in zit… Je kent haar vast wel. Mooie bruine lokken, hazelbruine ogen en bovenal een vriendelijke lach..’ ik grijnsde kort, voor ik het meisje weer recht in haar kijkers aanstaarde. ‘..Maar ik denk niet dat ze iemand zoals mij ziet staan.. Ik ben geen captain weet je..’ pestte ik haar, voor ik mijn vingers zachtjes aan die van mij vlocht en haar speels dicht tegen me aan trok. ‘Maar zou ze wel met mij mee willen reizen naar het feest denk je?’

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

'Ja... Oké... Het is echt allang niet meer gebeurd maar ik begrijp het,' fluister Ty. Ze schudde lichtelijk haar hoofd. Het maakte haar niet uit dat het "allang" niet gebeurd was, en ze wist ook niet of ze dat überhaupt moest geloven...       Hij liet zijn hand over haar arm glijden, tot het topje van haar vingers, en het liet haar nog een lichte versie voelen van iets wat ze enkele maanden geleden sterk gevoeld had. 'Het was ook het domste wat ik kon doen... Terug in die tijd leek het gewoon te kunnen, maar... God Isa... Ik zou er alles voor over hebben om dit goed te maken. Ik ben een fucking mess, al sinds jij weg bent. Ik wil gewoon dat het goed zit, als in het begin. Geen zorgen, niks... Vertel me wat ik moet doen en ik zal het doen... Ik zal alles voor je doen... Ik... Ik hoop dat je dat weet. En anders weet je het nu...' Hij keek weg van haar, wat maar goed was ook eigenlijk, want ze had geen idee wat ze moest zeggen. Ze had hem echt nog nooit eerder zo gezien, eigenlijk begon ze zich zorgen om hem te maken. Tegelijkertijd was haar hoofd één grote puinhoop. Dacht ze dat het nog aan zou zijn met hem als dat met Cass nooit gebeurd was? Ja, eigenlijk wel. Maar het was niet zo simpel, want er was ook nog Jake. Wiens kus ze van maandag haast nog steeds op haar lippen kon voelen. Alleen de kans dat hij het ooit uit zou maken met Eleanor, was kleiner dan nul procent, en ze kon het niet helpen om het gevoel te hebben dat hij zich voor haar schaamde, iets wat bij Tyler nooit zo zou zijn...       'Het is niet zo makkelijk Ty,' antwoordde ze zacht. 'Ik kan niet zomaar vergeten wat er gebeurd is en mijn vertrouwen in je is momenteel erg klein. Dat zal eerst beter moeten worden voor ik over de rest kan nadenken...' Isa zweeg eventjes. 'Ik weet het gewoon niet, Ty,' murmelde ze, terwijl ze zichzelf overstuur voelde worden. 'Ik vind het echt heel lastig.'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

"She's whisky in a teacup"

SARAH ARCHER | 17 | AT THE PARTY | THOUGH CHICK | | JEFFERSON HIGH | OUTFIT | De week was sneller voorbij gegaan dan ik op voorhand had verwacht maar dat nam niet weg dat ik blij was dat het weekend was. Tussen Gray en mij was het wat stroef gelopen maar voor mijn gevoel hadden we dat wel weer goed gepraat. Ook Ash en Gray hadden het bijgelegd iets wat mij wel opluchtte omdat ik me er schuldig om voelde. Het was immers min of meer mijn schuld geweest en daarom had ik ook voor vanavond mijn wiet thuis gelaten. Ik wilde namelijk niet nog zoiets laten gebeuren.       Zoals gewoonlijk arriveerde ik vroeger dan de anderen en liep ik naar binnen. Ik had niet met iemand afgesproken en dat was eigenlijk precies hoe ik het wilde hebben. Eenmaal binnen aangekomen was ik aangenaam verrast toen ik zag dat de club was het al aardig vol was. Met een glimlach op mijn lippen vond ik mijn weg naar de bar waar ik een cola bestelden. Cheap ass als ik was had ik een flacon met whisky in mijn tas zitten waardoor ik in ieder geval het begin van de avond geen dure mixdrankjes hoefde te betalen.       Met het drankje in mijn hand liep ik naar de dansvloer, hoewel ik soms onderweg even stopte om iemand kort te begroeten. Ik zorgde er echter voor dat ik nergens te lang bleef hangen want dit was het moment waar ik naar uit had gekeken; de eerste paar minuten op de dansvloer. Ik sloot genietend mijn ogen terwijl ik mijn heupen op de beat van de muziek liet mee bewegen. Ik was niet het type dat rustig aan de bar stond op zo'n feest. Ja, op de bar, daar was ik vaak wel te vinden. Ik wist dat vele het raar vonden wanneer ze mij zo alleen zagen dansen maar ik kon er zelf ontzettend van genieten. Bovendien wist ik dat de rest zo wel zou komen en waarom zou ik dan buiten op ze blijven wachten?       De muziek leidde me af van vragen die me de hele week al hadden bezig gehouden. Ik had me druk gemaakt om Gray en Ash. Ik had me afgevraagd hoe het nu zat tussen Cas en Tyler. Ik had Eleanor met haar vriendje, de Ken pop, gezien en mezelf afgevraagd hoe het kon dat ze niet zag dat hij de hele tijd met kwijlend naar Isa aan het kijken was. Ik had Juliana gemist. Ik had met Seb geflirt terwijl ik mezelf afvroeg hoe het kon dat hij zo onwijs irritant was en er tegelijkertijd er zo goed uit kon zien. En eindelijk verdwenen die gedachten en kon ik met volle teugen van de muziek genieten.

[ bericht aangepast op 2 okt 2016 - 23:29 ]

---

When time and life shook hands and said goodbye.

‘Well… ik zit te denken om met iemand te dansen, maar ze is de captain van de cheerlead team, waar mijn broertje in zit… Je kent haar vast wel. Mooie bruine lokken, hazelbruine ogen en bovenal een vriendelijke lach..’ zei hij met een grijns en ik lach zachtjes, waarna ik wegkijk en lichtelijk mijn hoofd schud. De glimlach op mijn lippen verdwijnt echter niet. Ik kijk weer op in zijn ogen en hou mijn hoofd ietwat schuin. ‘..Maar ik denk niet dat ze iemand zoals mij ziet staan.. Ik ben geen captain weet je..’ pestte hij en mijn wenkbrauw schiet kort en speels omhoog.
Ik voel zijn vingers aan die van mij vlechten, voor hij me plotseling dicht tegen hem aan trok. ‘Maar zou ze wel met mij mee willen reizen naar het feest denk je?’ hoor ik hem nog zeggen. Ik bloos even en bijt kort op mijn lip. Calma Hailey... Niks aan de hand. Ik weet mezelf gelukkig snel te herpakken en ik knik lichtjes. 'Ik denk... Dat ze daar zeker geen nee tegen zal zeggen..' antwoord ik kalmpjes en ik kijk weer op in zijn ogen, een lichte twinkeling in de mijne. 'En ik denk ook.. Dat je die dans kan krijgen, zeker als je zo'n gentleman blijft.. Wie zegt daar nou nee tegen?' zeg ik en ik schenk hem een speelse knipoog.
Wat het was met deze twee... Ik zou het niet weten. Op de training dinsdag kon ik het ook meteen goed vinden met Asher. Hoewel veel geflirt en speels gedrag me meestal wat afstandelijk houd van jongens, is het bij Grayson precies omgekeerd. Ik vond het wel grappig en kon het dus ook wel goed met hem vinden. Ergens was ik dus erg blij dat ik me niet erg afstandelijk had gehouden van de Jefferson studenten, ze waren lang niet allemaal zo erg.

---

El Diablo.

'Het is niet zo makkelijk Ty,' antwoordde ze zachtjes en ik knik lichtjes. 'Ik kan niet zomaar vergeten wat er gebeurd is en mijn vertrouwen in je is momenteel erg klein. Dat zal eerst beter moeten worden voor ik over de rest kan nadenken...' Isa zweeg eventjes, waardoor ik naar haar opkeek. 'Ik weet het gewoon niet, Ty,' murmelde ze en ik zie haar ietwat overstuur worden . 'Ik vind het echt heel lastig.' hoor ik haar nog net zeggen. Voor ik echt helemaal door had wat ik doe, was ik al naar haar toe gebogen en mijn hand tegen haar wang geplaatst zodat ik haar goed kon aankijken. Ook hier zag ik de overstuurde blik in haar ogen en wetende dat ik degene was die het had veroorzaakt, deed me alleen maar slechter voelen.
'Hey... Het is oké... Ik begrijp het allemaal love... Rustig oké?' ik was blij dat mijn stem kalm en zacht klonk, zodat ik het naar mijn gevoel niet nog erger kon maken. 'Het heeft tijd nodig.. I know...' ik zucht zachtjes en streel zachtjes met mijn duim over haar wang. Ik kijk even in haar ogen, voor ik weer naar beneden kijk en op mijn lip bijt. Even zweeg ik. 'Zolang je weet... Ik hou van je, oké? Neem je tijd, doe gewoon rustig.. Ik zal er zijn wanneer je me nodig zal hebben.. Just remember that...' fluister ik en even plaats ik een zachte kus op haar hoofd, voor ik ietwat terug buig en weg kijk. Nog steeds voel ik de lichte trilling in mijn handen, iets waar ik normaal gezien zo een joint voor opstak. Maar dat kon nu echt niet en misschien was het ook maar beter om dit eens te voelen..

---

El Diablo.

Levi Oliver Jackson

Ik had de wedstrijd wel gezien, het was een heerlijke overwinning. Maar gezien er een feestje was, was ik eerst even naar huis gegaan. Even iets anders aangetrokken. Een spijkerbroek en een wit blousje die twee of drie knoopjes open had. Verder had ik niet echt veel bijzonders gedaan. Eenmaal beneden zag ik mijn ouders tv kijken. "Ik pak de scooter" zeg ik. "Waarom?" vraagt mijn vader. "omdat ik naar een feestje ga en ik niet mijn auto daar neer wil zetten" antwoord ik licht geïrriteerd. Dat is toch logisch. Wie gaat er nou met de auto naar iets met rijk vloeiende alcohol? Mijn vader wuift met zijn hand dat het goed is. Het is een klein stukje naar de club met mijn scooter. Ik parkeer hem naast een andere scooter en zet hem op slot. De helm laat ik in de buddy. Ik haal mijn hand even door mijn haar om te zorgen dat het weer goed is en dan loop ik naar binnen. De harde muziek en geur van alcohol komt me gelijk tegemoet. Even sta ik stil en kijk even om me heen. Wie zijn er allemaal al? "Dus, hoe zijn de feestjes van Willow Creek? Een beetje interresant?" Ik kijk op en zie Evelyn naast me staan. "Ik heb wel zin in een feestje" Evelyn grijnst en ik kan er ook niet een onderdrukken. "Zo leuk als je het zelf maakt" antwoord ik met een lichte grijns. "Kom" Ik pak zachtjes haar pols en trek haar zachtjes mee, tussen de mensen door naar de bar. Daar steek ik twee vingers op en gelijk staan er twee shotjes voor mijn neus" Een geef ik aan Evelyn. "Proost" Ik giet het shotje achterover. Ik schud even kort met mijn hoofd vanwege de sterkte van het drankje. "Wat drink je?" vraag ik aan Evelyn als ik degene aan de bar weer wenk.

[ bericht aangepast op 3 okt 2016 - 8:18 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

---

Ik had geen zin om met iemand af te spreken voor het overwinningsfeest, er gingen toch genoeg mensen heen dat ik daar wel mensen tegenkwam. Ik was nou niet echt bang om alleen te zijn ofzo. Al helemaal niet na afgelopen week. Mijn gedachten zijn niet meer wat het geweest zijn, en dat allemaal door de komst van de leerlingen van Jefferson High. Alles ging lekker, vrienden, familie, alles ging goed. Totdat zij kwamen. Zo slecht als dat ik dacht dat ze waren, zijn ze helemaal niet, slechts een paar. Het zijn eigenlijk net als mij mensen, gewoon mensen die .. leven? Maar door hen weet ik niet meer wat ik met Cas aanmoet. Cas en ik waren zulke goede vrienden, we zagen elkaar alleen bijna nooit. Maar toch waren we vrienden. En nu, nu ik Cas ongeveer elke dag zie, weet ik niet of het wel vriendschap is. Maar goed, hier moet ik niet in blijven hangen. Niet bij stil blijven staan. Vanavond gewoon losgaan en alles vergeten. En dan zie ik wel weer verder. Mobiel uit, onbereikbaar, en we zien wel. De overwinning was een mooie geweest, wat zeker gevierd moest worden. Terwijl ik mijn auto de weg op reed, bedacht ik dat het wonderbaarlijk was dat ik nuchter, zonder een druppel op te hebben, naar het feest toe reed. Normaal is het net wat anders. Maar goed, niet te veel drinken, Sebastian. Je moet nog terug. Ik schoof de mouw van mijn blouse, die wat naar beneden was gezakt, weer wat verder omhoog. Het was al donker buiten. Ik hou van de nacht. De nacht maakt je onherkenbaar. Ik reed mijn auto een leeg parkeervakje op het grote terrein in, en stapte uit. De sleutel borg ik diep in mijn zak op, in de hoop dat ik hem niet zou kwijt raken. Mijn vader wordt niet snel boos, maar als ik die auto kwijt raak heb ik toch een mega groot probleem. Ik liep op de muziek af, en zag dat het al redelijk was volgestroomd. Ik keek om me heen, opzoek naar bekenden, maar zag zo snel niemand. Ik wou net naar de bar toe lopen, toen ik Sarah zag, opgaand in de muziek. Ze was de enige die ik nu herkende. De enige waar ik tegen kon praten. En ook al mag ik haar niet, alleen al de manier hoe ze daar staat is aantrekkelijk. Ik loop op haar af, omdat ik niks beters heb te doen. En haar schouder draai ik haar om, zodat ze me aankijkt. "Hallo, Sarah."

---

---

[ bericht aangepast op 3 okt 2016 - 9:31 ]

---

take risks

Owen Bell ‘’Wat was je van plan Bell?’’ Bij die woorden had ik eigenlijk al door dat het niet Grayson was maar zijn tweelingbroertje Asher. ‘Meiden stalken en jezelf zitten aftrekken of zo?’’ Mijn glimlach verdween en ik fronste, ‘’dat is het hele ding dus, dat was mijn plan tot ik jou zag,’’ kaatste ik sarcastisch terug en schudde mijn hoofd lachend.       ‘’En als je het nog niet door had, Grayson zit in het football team, als je echt een goede vriend van hem was geweest dan het je dat geweten.’’ Koppig had Asher zijn armen over elkaar geslagen en probeerde langs mij te komen aangezien ik de deur blokkeerde, ik was niet erg breed maar ik was zeker niet de dunste. Al was het meer vet dan spieren. ‘’Maar ik moet nu gaan,’’ sprak hij en vermeed mijn blik waardoor ik hem expres juist strak aan bleef kijken.       ‘’Grayson en ik zijn prima vrienden maar ik interesseer me weinig in wat hij na school doet, daarbij waar-‘’ Ik stopte mijn zin halverwege en lachte, ‘’jij probeert gewoon dichterbij het football team te komen zodat jij lekker met het jongensteam kan douchen want wees eerlijk, in het team zul je toch nooit komen.’’ Mijn handen zette ik op zijn borst en gaf hem een duw, normaal gesproken zou ik nooit zo reageren, zeker niet als ik gewoon een jointje had gerookt maar door alcohol voelde ik me toch altijd wat groter dan ik werkelijk was. Ik blikte op mijn telefoon toen die oplichtte en zag dat Isa had geantwoord, die leek er zin in te hebben. Ik besloot niet te antwoorden al kostte me dat veel moeite.       De klap die Asher mij vervolgens gaf haalde mij volledig uit balans en ik hield mij vast aan de deur even in shock voor ik me besefte dat hij mij had geslagen en ik dat niet kon pikken. Mijn handen grepen naar zijn haar en ik begon te trekken al had ik weinig kracht in mijn armen en duizelde het erger om mij heen dan daarvoor.

[ bericht aangepast op 3 okt 2016 - 12:15 ]

---

Everything is illuminated by the light of our past.

Ik zie hoe er ook op Levi's gezicht een grijns verschijnt. "Zo leuk als je het zelf maakt" Vertelt hij me met een lichte grijns rond zijn lippen. Ik knik begrijpend met een glimlach. Het was niet een antwoord waar ik onwijs veel mee kon, haar goed. "Kom" Ik schrik op uit gedachten als ik voel dat Levi me bij mijn pols vastpakt en me zachtjes tussen de mensen door meetrekt richting de bar. Vrijwel meteen nadat hij twee vingers naar degene achter de bar heeft opgestoken, worden er twee shotjes op de bar gezet. Ik zag hoe Levi er een aan mij overhandigde en pakte hem dankbaar aan. "Proost" Zei hij, en goot vervolgens het drankje achterover. Ik grijnsde en volgde zijn voorbeeld. ''Proost.'' Zei ik en vervolgens liet ik het goedje naar binnen glijden, even kneep mijn ogen toen ik het voelde branden in mijn keel. "Wat drink je?" Vraagt Levi vervolgens en ik zie hoe hij degene achter de bar alweer wenkt. Er verschijnt een brede lach op mijn gezicht. ''Zo'n beetje alles waar alcohol in zit.'' Vertelde ik hem met een knipoog en ik leunde tegen de bar. ''Misschien een bacardi cola, of nee wacht, verras me.' Ik keek hem met een schuin hoofd aan, ergens was ik best benieuwd wat hij zou kiezen.

---

chaos makes the muse

---

---

Ze schrok lichtelijk toen ze plots Ty's warme hand tegen haar wang voelde. Ze richtte haar groene kijkers op, zodat ze Ty's bruine konden ontmoeten.       'Hey... Het is oké... Ik begrijp het allemaal love... Rustig oké? Het heeft tijd nodig... I know... Zolang je weet... Ik hou van je, oké? Neem je tijd, doe gewoon rustig.. Ik zal er zijn wanneer je me nodig zal hebben.. Just remember that...' Hij drukte een kus op haar voorhoofd, en voor de tweede wist ze niet wat te zeggen. Niet om de kus, maar omdat hij zei dat hij van haar hield... Ja, ze hadden het eerder tegen elkaar gezegd, toen ze nog iets hadden, maar ze had niet verwacht dat hij het nog steeds echt zou voelen. Ze had verwacht dat hij het goed wilde maken, zodat ze weer gewoon met elkaar om konden gaan, alleen ze begon te vermoeden dat hij weer samen-samen wilde zijn. God, als alles zo door ging, dan konden ze wel een de CW-serie baseren op Willow Creek.       'Ik denk dat het het beste is als we gewoon kijken wat er gebeurd, okay?' stelde ze op een zachte toon voor. 'Want ik kan je niks beloven, over wat er gebeuren zal.' Ze beet op haar onderlip en een vluchtige blik op haar mobiel vertelde haar dat Owen nog niet geantwoord had.       'Ehm, Owen was maandag uitgegaan met Hailey, de cheercaptian, weet jij of eh, er nog iets gebeurd is tussen die twee?' Ze trok redelijk veel met Hailey op, en ze vond haar niet echt het type om zomaar met iemand naar bed te gaan. Ze was ook niet het type om het iedereen te vertellen wanneer er wel iets gebeurd was, dus ze had werkelijk geen idee.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

'Ik denk dat het het beste is als we gewoon kijken wat er gebeurd, okay?' stelde ze op een zachte toon voor en ik knik lichtjes. 'Want ik kan je niks beloven, over wat er gebeuren zal.' ik kijk weg van haar en bijt op mijn lip, waarna ik wederom zachtjes knik. Nou.. Dat klonk goed. Alhoewel, het was beter dan het begin van deze week. Misschien moest ik me gewoon heel erg gaan bewijzen. Toen ik haar twee jaar geleden voor me moest winnen was het ook niet makkelijk. Al was dat me uiteindelijk ook gelukt. Dat zou best een tweede keer kunnen lukken, toch? Positief blijven, zeker een van mijn sterkere punten. Ahum ahum... Ik start de auto weer en vervolg de weg, te druk in mijn eigen gedachtes.
'Ehm, Owen was maandag uitgegaan met Hailey, de cheercaptain, weet jij of eh, er nog iets gebeurd is tussen die twee?' Ik schrok op uit mijn gedachtes en keek haar aan. Ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Ik heb niet veel met hem gesproken, alleen gezien dat hij zowat een kwijlbakje nodig had...' ik haal lichtjes mijn schouders op. 'Ik ken haar al helemaal niet.. Dus geen idee eigenlijk...' vervolg ik en ik kijk weer naar de weg. 'Ken jij haar niet goed? Misschien kun je het beter aan haar vragen.' eindig ik ten slotte.
Even later parkeer ik voor de club en ik kijk er even naar. Sjieke plek hoor, kan nog wel eens verandering inkomen vanavond. Als ik mijn vrienden een beetje ken. 'There we are..' zeg ik en kijk nog even naar haar. De neutrale uitdrukking op mijn gezicht veranderd in een lichte glimlach als ik nog een klein restje saus van de hotwings zie op haar lippen. 'Je hebt hi- Laat mij maar...' zeg ik en ik buig wat naar voren om het zachtjes weg te halen met mijn duim. 'There... Helemaal klaar voor het feest beautiful...' fluister ik, voor ik weer weg kijk en uitstap. Ik hou de deur aan haar kant open en wacht tot ze uitstapt, mijn blik strak gericht op de grond en de straten verderop.....

---

El Diablo.

---

Het was een vermoeiende eerste week geweest op Willow Creek, en als ik heel eerlijk was, wilde ik er nooit meer naar terug. Maar ik wilde gaan studeren, en dan was het vaak wel zo handig als je een diploma op zak had. Er was voor vanavond een club afgehuurd omdat het team een wedstrijd gewonnen had met ruime cijfers, en hoewel ik niets gaf om American Football, had ik toch besloten om te gaan. Ik had geen idee wie er nog meer zouden zijn, al hoopte ik sowieso wel dat Sarah er zou zijn, en natuurlijk wat anderen van Jefferson. Veel contact met de studenten van Willow Creek had ik nog niet gehad, niet meer dan dat noodzakelijk was en waarschijnlijk hield ik dat ook zo. Ik hield er namelijk niet zo van wanneer mensen zich beter voor deden als een ander, enkel en alleen omdat ze van rijke komaf waren en hun toekomst al volledig uitgestippeld voor ze klaar lag. Mijn afkomst was verre van ideaal, maar toch. Dan was ik nog altijd liever de dochter van een drugssmokkelaar dan een verwend nest die maar in haar vingers hoefde te knippen en ze had het al. Ik dacht wel een van de jongens te herkennen uit het asiel waar ik vaak alss vrijwilliger te vinden was, maar zeker weten deed ik het niet en het vragen durfde ik niet aangezien ik zijn naam niet wist. Het duurde niet lang voor ik binnen stond, en ik een aantal gezichten herkende, maar helaas nog niet een van de personen die ik zocht. Ik bestelde aan de bar een willekeurig drankje, en op het moment dat ik me omdraaide naar de dansvloer zag ik Sarah staan. Ik nam een slok van het glas wat ik zo even van de barman gekregen had, en ik fronste kort mijn wenkbrauwen toen er een branderig gevoel in mijn keel achterbleef. Ik haalde nonchalant mijn schouders op, voor ik me losmaakte van de bar en me een weg baande tussen de mensen die voor mijn gevoel hinderlijk in de weg leken te staan. Af en toe nam ik een slok van mijn drankje, en het duurde niet lang voor ik bij Sarah en Sebastian aangekomen was. Hij was precies het type wat ik verafschuwde, iemand die zichzelf heel interessant leek te vinden, en in mijn ogen dus een typische Willow Creek student. 'Eindelijk een fatsoenlijk iemand om mee te praten, ik wist niet dat je er al was. Oh, hallo Sebastian.' Ik keek de jongeman niet aan, puur omdat ik hem op voorhand niet mocht, en ik nam nog een slokje van het glas drinken wat ik nog steeds in mijn handen had. 'Komen de anderen ook? Of weet je dat niet?'

---

Faith is everything.

Naam: Tallulah Cassidy Fowler. "They told me 'No', I climbed out of a window." |Student at Jefferson | 17 | Outfit | |Just your everyday Punk-Rock Hipster Arsty Anarchistic Youtubing troublemaker| Ik had het allemaal al aanzien komen, maar de klap was hard geweest. Tyler had me zo'n beetje de hele week genegeerd. Ergens deed het pijn om te weten dat we misschien net een week of twee geleden nog seks hadden gehad en hij nu haast deed alsof we elkaar al maanden niet meer spraken, allemaal omdat Isa weer in the picture was. Misselijk ventje was het eigenlijk ook en dat noemde zich dan mijn beste vriend. Tijdens de wedstrijd had ik op de tribune gezeten voor Gray, maar die had zich na de wedstrijd ook alleen maar bezig gehouden met dat Hailey kind. ik zuchtte zacht terwijl ik de afgehuurde zaal instapte. Ik wist dat ik nu al niet meer geheel recht liep, maar ik had er dan ook werk van gemaakt om te zorgen dat ik niet nuchter aan zou komen. De wereld draaide nog lang niet, en ik zei nog dingen die heel erg logisch waren, maar over het algemeen was ik klaar om over mijn eigen voeten te struikelen. Ook voelde ik de steek van jaloezie niet meer toen ik eenmaal Sarah en Sebastian zag. Ik wist dat ik jaloers was, maar ik voelde het niet, ook wist ik niet precies op welk van de twee ik nou precies jaloers was. Het maakte allemaal ook niet uit. Ik schudde het jaloerse gevoel van me af liep richting de bar. "Long Island Beach," schreeuwde ik en de jongen achter de bar knikte. Ik was niet in de mood om niet te drinken. Volgens mij deelde ze polsbandjes uit aan de minderjarige mensen, maar ik vroeg me af hoe veel nut dat had. Ik keek even in het rond, wie zou ik gaan vervelen? Ik hoorde Juliana haar stem achter me. Ik draaide me om en keek recht in de ogen van Sarah, al vroeg ik me af of ik haar ook op viel. Juliana mocht ik niet. Absoluut niet, maar het was nog steeds beter dan alleen zitten - Elijah leek nergens te zijn, Tyler was er nog niet -hem moest ik nog in zijn gezicht gaan slaan voor het negeren- en Levi en Eve kon ik ook al niet vinden. Ik had vast nog wel nog meer vrienden? Ik besloot dat dat helaas niet waar was en liep in de richting van Juliana. Oh en Sarah en Sebas, maar die waren toch niet belangrijk. Nee. heus niet. "Jup, tuurlijk, iedereen komt als het goed is," zei ik met mijn drankje in mijn hand en een glimlach op mijn gezicht. "Ik denk alleen wel dat we dit feestje wat interessanter moeten maken als we willen dat mensen ook echt blijven." Een duivelse glimlach vormde op mijn gezicht.

[ bericht aangepast op 3 okt 2016 - 17:22 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Naam: Jake Nathaniel Colfer. . "I come from a family that has their own portraits hanging from the wall." | Student at Willow Creek | | It-boy | Ik had diep gezucht nadat de wedstrijd was afgelopen, maar had al snel weer een glimlach opgezet. Ik had Isa niet gezien volgens mij en de Jefferson spelers zorgde er toch wel voor dat ik mijn kalmte verloor. Ze luisterde naar me, maar daar was dan ook wel alles mee gezegd. Ik was ook helemaal klaar met alle geintjes die ze uit leken te halen met alle andere Willow leden van het team. Na de wedstrijd was ik dan ook gewoon naar huis gegaan om te douche, nadat ik Ellie gedag had gezegd.       Thuis had ik er geen probleem van gemaakt om eerst even mijn vaders persoonlijke kick-box trainer te gebruiken voor eigenbelang. Ik had alles. Alles wat ik had kunnen kopen met geld. Maar ik had ook een vriendin die de hele week al raar deed en maandag een andere jongen op zijn kont had geslagen en nog wel dezelfde jongen die duidelijk mijn plaats in het team probeerde over te nemen. Nou ging dat sowieso niet meer lukken tenzij ik of geschorst werd, of zelf Captain zijn op gaf. En dan ging het waarschijnlijk alsnog naar een Willow speler, omdat de Jefferson mensen hier niet zouden blijven. Toch hoopte ik dat deze mensen voor het einde van het jaar weg zouden zijn, al was dat heel ambitieus. Ook waren sommige helemaal niet zo erg, althans tot nu toe leken een boel van hen niet heel erg, sommige waren gewoon uitkotsbaar. Toch kon ik niet ontkennen dat Montero talent had en ik geluk moest hebben dat ik en al gescout was, en dat mijn vader me overal naar binnen kon kopen. Dat tweede was toch een gedachtegang waar ik aan moest gaan werken. Ik kon niet de rest van mijn leven geld alles voor me op laten lossen.       Ik zou Ellie op het feest ontmoeten, aangezien we samen zouden gaan, maar ik dus eerst langs huis gegaan was. Ik stond dan ook bij de ingang op haar te wachten. Vanuit mijn ooghoek zag ik verschillende mensen die ik kende, maar hoe graag ik ook met hen wilde praten, ik moest eerst op Ellie wachten.

---

We've lived in the shadows for far too long.