Dit is al deze woorden nauwelijks waard, maar ik vertelde vandaag bij het avondeten dat er in Star Trek: The Next Generation een vrouwelijke Chief Medical Officer en Chief Engineer én Chief Security zijn, want yay, een hele hoop vrouwen die iets mogen doen en carrière hebben gemaakt, en de eerste reactie kwam van mijn vader en was iets langs de lijnen van "zijn het wel mooie vrouwen?" Dus ja, toen tsjilpten er krekels op de achtergrond want mijn zusje en moeder en ik lachten niet, en hij zei het soort van plagerig en echt niet om opzettelijk gemeen te zijn, maar hij vond zichzelf wel grappig en dit soort dingen gebeuren keer op keer en stiekem hoop ik telkens op beter en af en toe word ik erg moe van bepaalde dingen in deze wereld, idk. Ik wilde gewoon enthousiast zijn over vrouwen die níét worden geseksualiseerd en zelfs traditioneel mannelijke beroepen uitvoeren alsof dat doodgewoon is (wat het niet is) zonder er meteen weer aan herinnerd te worden dat uiterlijk belangrijker is dan al het andere wat een vrouw doet, en ik werd onsubtiel (en onbedoeld) afgeholpen van de illusie dat ik daar een minuut van kon genieten, I guess, en het frustreert me dat ik daar niet eens écht gefrustreerd om kan zijn want het is niet de schuld van mijn vader dat dat soort humor hartstikke sociaal geaccepteerd is en ik snap best waar dat soort grapjes vandaan komen en waarom ze onschuldig lijken zelfs al voelen ze niet meer zo als ik er even bij stilsta en had ik al gezegd dat ik dit waarschijnlijk heel erg overdenk?
/einde rant van de week :'D
