Ik moet dit even kwijt, ik heb even mensen nodig die er voor me willen zijn zonder dat ik het ze opdring door ze te bellen of te appen. Voel je vrij om dit wel of niet te lezen en niet te reageren. Ik maak er maar gewoon een topic van, in de plaats van alles in 10 losse berichtjes in het LJH te gooien. Eigenlijk heb ik gewoon even een knuffeltje nodig of iemand die me vertelt dat het niet mijn schuld is, al hoeft dat niet de waarheid te zijn.
Mijn ouders besloten mij gister avond een tirade te geven over het feit dat ik geschokt en boos was omdat mijn broertje mijn stiefmoeder in zijn gezicht sloeg midden in een restaurant. Ik had de sfeer verpest en mijn broertje enorm van streek gemaakt. Sterker nog, zodra ik enige vorm van negatieve emotie laat zien is mijn broertje van slag. (Niet omdat hij iets heeft, maar omdat hij zo tegen mij opkijkt.)
Hij is inmiddels zelfs bang van mij geworden, sneren ze. En sinds mijn depressie kan ik bijna alleen maar negatieve emoties tonen. Kortom, volgens mijn ouders doe ik mijn broertje alleen maar pijn en ben ik niks goeds voor hem. Oh, en ze zijn niet vergeten erbij te zeggen dat zij ook heel veel pijn hebben door mijn aanwezigheid en al mijn problemen. Dat ik wel eens aan anderen mag denken (niet beseffend dat ik zo stilletjes ben en me terug trek - een paar van de negatieve emoties die mijn broertje van streek maken - om niemand tot last te zijn) en dat ik dus gewoon een egoïstisch kind ben dat alleen maar aan haar eigen problemen denkt en geen rekening houd met anderen.
"Dus dan kan ik er maar beter niet meer zijn." Niet overdreven, ik was serieus enorm van streek en dan neemt mijn negatieve stemmetje de controle over. Normaal denk en voel ik deze gedachten altijd, maar nu flapte het er uit omdat ik misschien wel onderbewust hoopte dat ze zouden zeggen dat dat niet zo is.
"Het is inderdaad vaak heel zwaar met jou.", is het antwoord.
Ik zou kunnen zeggen dat het mooi weer is of dat ik zin heb in chocolade (wat beiden waar is) om toch maar met een vrolijke noot af te sluiten. Maar eigenlijk heb ik gisteravond gejankt tot mijn buik pijn deed en ik in een handdoek moest hyperventileren om niemand wakker te maken en dat mijn ogen daardoor nog steeds enorm gezwollen zijn en dat ik me momenteel de meest mislukte, verschrikkelijkste persoon op de wereld voel.
[ bericht aangepast op 21 aug 2016 - 11:54 ]
Frey_ > Whittaker
