1. Lees jij wel eens verhalen met meerdere oogpunten?
Jazeker, vele boeken die ik heb gelezen doen dat ook. Dikwijls wordt het echt perfect gebruikt om spanning op te bouwen, maar soms is het ook gewoon veel handiger voor het vertellen van het verhaal.
2. Welke vormen (hij/zij, algemeen, ik)ben jij vooral tegengekomen als je verhalen leest uit meerdere oogpunten
Vaak ik, maar ook wel hij/zij. Algemeen niet echt geloof ik.
2.1 En welke vind jij dan het fijnste?
Dat verschilt echt heel sterk per verhaal. Soms werkt ik persoon heel goed voor een verhaal, soms hij/zij. Ik ben van mening dat hierin altijd per verhaal moet worden gekeken. Als ik echt zou moeten kiezen, zou ik denk ik wel voor hij/zij kiezen, maar dat is enkel omdat ik eigenlijk zo gewend ben aan dat perspectief, doordat ik zo goed als ben opgevoed met HP en dat in hij/zij vorm is geschreven. Maar nogmaals, dat is voor mij verder compleet afhankelijk van het verhaal.
2.2 Welke bekende schrijver/ quizletter kan goed met wisselende oogpunten werken volgens jou?
Dan Brown en Simone van der Vlugt, overduidelijk haha. Zij zijn hele goede voorbeelden van hoe het gebruikt kan worden om er spanning mee op te bouwen. Diep respect voor beide.
3. Hoeveel oogpunten zijn te veel/genoeg en wat maakt dat zo?
Ah, dit is weer typisch verhaal afhankelijk. Het ligt voornamelijk aan de lengte van het verhaal. In een kort verhaal kan je het niet te vaak doen, omdat je dan nooit de kans krijgt met een personage mee te leven. Je wordt er telkens immers weer uitgetrokken. Als het een lang verhaal is, zijn meerdere personages veel minder storend. Ook hiervan zijn in mijn optiek de boeken van Dan Brown weer een geweldig voorbeeld c:
4. Lees jij liever mannelijke of vrouwelijke perspectieven?
Dat maakt mij eigenlijk vrij weinig uit. Zolang het maar realistisch is en bij het personage blijft.
5. Zou jij het vervelend vinden als er eenmalig een nieuw oogpunt aan bod komt (van een minder belangrijk personage), om wat zaken rond om het hoofdpersonage duidelijk te maken. (Bijv. een oude man vertelt in zijn perspectief dat hij vind dat de postbode (het hoofdpersoon) zich vreemd gedraagt vandaag en ontdekt iets vreemds)
Nee zeker niet. Zolang iets echt nut heeft en de plot verder helpt, moedig ik het aan.
Happy Birthday my Potter!