• Een tijdje geleden heb ik een topic gemaakt, toen ik hier net was en dat topic ging over mijn vakantie in combinatie met mijn thuissituatie.

    Toen we hier net waren is het compleet uit de hand gelopen. Er kwam een ruzie en koos ervoor om me af te zonderen, na dit netjes aan te geven. Op een gegeven moment werd het van kwaad tot erger doordat ze zomaar mijn kamer binnenstormden. Mijn vader was in tranen en mijn moeder verweet mij dat dit mijn schuld was; ik had de vakantie verpest.

    Toen hebben we uiteindelijk lang doorgepraat en ik dacht dat het goed zou komen, maar dat is dus niet zo. Het is alleen maar erger geworden. De helft van de tijd dat ik iets zeg, wordt het genegeerd. Op het andere moment zeggen ze gewoon heel hard 'SSSSHT!' met dus betekent dat ik mijn mond moet houden. Soms merk ik iets op, dan word het genegeerd, en wordt het echt zo'n drie seconden later 'opgemerkt' door mijn moeder. Ik doe er helemaal niet toe.

    De hele vakantie voel me heel slecht, zowel psychisch als fysiek. Eergisteren liep ik mank van de spierpijn, maar we moesten en zouden wandelen. Toen mijn broertje gister echter last van zijn knie had, wilden ze bijna de activiteit van vandaag schrappen. Verder moet ik maar niet huilen, want dan trek ik alle aandacht naar me toe en al helemaal niet zeggen hoe ik me voel, want dan verziek ik de sfeer. Dit terwijl ik het gewoon rustig aangeef en het bij mezelf houd.

    Ik zit nu weer te huilen op mijn slaapkamer en hoop dat mijn ouders het niet gaan merken, want dan krijg ik weer gezeur. Het wordt ook qua psychische toestand gewoon niet beter. Gisteren kwamen ook een hele hoop negatieve gedachten terug. Gedachten die ik dacht kwijt te zijn geraakt.

    Verdomme, wat moet ik nu? Ik zit hier zeker nog tot volgende week woensdag, maar ik houd het niet uit hier. Dag in dag uit voel ik me doodongelukkig en verlang ik naar een einde. Ik weet dat het heel dramatisch klinkt, maar ik word hier als vuil behandeld of genegeerd (zelf weet ik niet wat erger is tbh).

    Ik wilde dit even kwijt, sorry voor mijn zeurverhaal ):


    ---

    Eerder naar huis met het vliegtuig is geen optie, want dan zeggen ze dat het zonder mij niets aan is en dat ze dan net zo goed allemaal kunnen gaan.

    [ bericht aangepast op 2 aug 2016 - 18:35 ]


    26 - 02 - '16

    Moet je perse met je ouders mee? Mag je geen eigen activiteiten doen? Dat kun je evt. Overleggen.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Scribe schreef:
    Moet je perse met je ouders mee? Mag je geen eigen activiteiten doen? Dat kun je evt. Overleggen.


    Ze willen het liefst dat ik meega, ook al zeggen ze dat ik mijn eigen dingen mag doen. Als ik zeg zelf iets te willen doen, beginnen ze dat ik ongezellig ben en dat - dat hun er niet van weerhoudt wél een leuke vakantie te hebben ):


    26 - 02 - '16

    Als ik het zo lees zou mijn advies zijn om je spullen te pakken en lekker naar huis te gaan. Het is duidelijk dat je alles behalve lekker in je vel zit en jezelf een beetje begint te verliezen in de negatieve sfeer die er hangt.
    Ik vind het een beetje krom dat ze dan ook zeggen dat als jij naar huis gaat, zij net zo goed ook kunnen gaan omdat er zonder jou niks aan is - het is nou niet zo dat ze je het idee geven je er graag bij te hebben (niet vervelend bedoelt, maar dat is wat ik opmaak uit wat je zegt.)


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Ik zou zeggen; Steek een grote middelvinger op en maak je eigen vakantie. Dat zij dat dan ongezellig vinden is tenslotte hun probleem. Probeer daar wat mentaal afstand van te nemen en maak die vakantie voor jou tof, want dat heb je sowieso in je (:
    Je doet het in hun ogen toch al niet goed, dan kan je je evengoed amuseren ipv miserabel toch binnen de lijntjes proberen te passen, of niet soms? Kop op, meid! Wees maar eens een beetje egoïstisch, dat is geen zonde!


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Weten zij wel hoe zij je doen voelen? Want ik kan me niet voorstellen dat ouders hun kinderen zo'n slecht gevoel kunnen geven en er dan mee leven.
    Als ze het niet precies weten, kan je hen altijd dit topic laten lezen want hierin is duidelijk te zien hoe slecht je je hierdoor voelt :c
    *grote internet-knuffel*


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Dat gevoel heb ik zelf ook heel vaak. Als ik wist wat hiertegen helpt, had ik het je gezegd, maar dat weet ik niet. Sorry. Ik vind het echt kut voor je dat je, je zo rot voelt.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik zit hier in Oostenrijk en het probleem is gewoon dat ik niet gewoon weet hoe of wat. Als het makkelijk was geweest en geen 230 euro had gekost, had ik allang iets gedaan ):


    26 - 02 - '16