Hulp nodig voor verhalenbundel - Story problemen

Ik wil een verhalenbundel schrijven met kinderverhalen voor volwassenen. Het thema is voornamelijk 'verhaaltjes voor het slapen gaan.'

Kinderangsten staan hierin centraal, angsten die je vroeger had en waarop je je af en toe betrapt dat je ze nog hebt. Voorbeeld: ik was vroeger ontzettend bang in het zwembad omdat ik dacht dat er een verborgen luik open kon gaan waaruit dan een enorme haai kwam die iedereen opat. Ook was ik bang voor waterglijbanen, vooral de dichte, omdat ik dacht dat er aan het einde een haai met opengesperde bek zat, waar je dan in zou vallen.

Ik zoek dus mensen die ook zulke angsten hadden, waar ik inspiratie uit kan opdoen. Het monster onder je bed, die tevoorschijn kwam zodra je het licht uitdeed, waardoor je naar je bed rende en je een beetje veilig voelde zodra je het dekbed om je heen sloeg. De ene kast bij je oma thuis, want wie weet wat daarin woonde?
Ik hoor graag wat jullie voor angst hadden vroeger en waarop je je heel af en toe nog betrapt dat je hem nog hebt.

Ook lijkt het me leuk om over jullie te schrijven. Als je dat wilt, geef dan een beschrijving van hoe je er als kind uit zag, of dat je een favoriete knuffel had die jouw rots in de branding was, of iets dergelijks. Is niet verplicht en alleen als het je wat lijkt.

Anyway, bedankt voor het lezen (:

Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

Wat een leuk idee!

Ik weet wel dat ik vroeger een vriendinnetje had waar ik vaak bij speelde. Zij had een hoogslaper en daaronder lag altijd een hele grote krokodil (een knuffel uiteraard). Je raadt het al: ik durfde nooit bij haar te blijven slapen omdat ik bang was dat die krokodil 's nachts tot leven kwam, maar durfde dat niet toe te geven en bedacht daarom altijd smoezen.

Every villain is a hero in his own mind.

Ik had schrik in bad om mee opgezogen te worden in dat putje omdat er een draaikolkje opstond en een keer op vakantie zaten we bij een meer waar de verhuurder van dat huis zei dat je niet te veel naar de linkerkant van dat meer mocht varen omdat er daar één draaikolk was en die zou je meesleuren. Volgens mij kwam mijn angst daar vandaan.
En ik had enorm veel schrik van onweer. Ik had het al niet voor luide geluiden maar ook de bliksem schrikteme enorm af. Wanneer ik dan bij m'n ouders in bed lag tijdens een onweer, wilde ik altijd zo ver mogelijk van het raam liggen zodat de bliksem me niet zou kunnen raken.

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Ik dacht vroeger dat mijn oma me ging vergiftigen en bezig was met zwarte magie, omdat ze allemaal rare potjes op een plank had staan met verkleurde etiketten waarvan ik zeker was dat er gif in moest zitten. Ook had ze allemaal enge maskers aan de muur hangen en beeldjes met enge gezichten en vond ik die altijd heel eng als ik bij haar kwam logeren.
Eigenlijk heeft mijn oma gewoon een fascinatie voor zeldzame kruiden en specerijen uit verre landen (die in deze potjes zitten) en heeft ze veel kunst verzameld van inheemse Afrikaanse stammen. :')

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Ik was vroeger bang om de wc door te spoelen omdat ik het geluidje eng vond en ik dacht dat het het gegrom van een monster was dat me op zou eten zodra ik doorspoelde. Het was dus altijd doorspoelen en mega hard wegrennen :')

If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

Pfoe, ik was bang voor zoveel dingen. Gelukkig heb ik de meeste angsten met de tijd wel overwonnen.
De angst waar ik me soms nog op betrap heeft te maken met water glijbanen. Die dichte glijbanen dus. Ik was altijd bang dat als ik het ritje in de glijbaan zou maken, dat hij aan het einde dicht zat en ik zou verdrinken omdat de glijbaan overdekt was en vol zou lopen met water. Soms betrap ik me nog steeds op deze gedachte. Maar nu zet ik me er overheen haha

Een andere angst had ik voor tuinkabouters. Ik zie mezelf nog helemaal voor me als 3-jarig kind die de plantjes geen water durfde te geven vanwege die tuinkabouters. Ik begon eerst heel hoog te piepen en als mijn oom er met me heen liep was het huilen en schreuwen geblazen.

"It means no worries, for the rest of your days"

Ik had mijn hele kindertijd nachtmerries over dezelfde, af en toe terugkerende onderwerpen:
- Dat ik naar school zou gaan en dan ineens zou merken dat ik mijn pyjama nog aanhad.
- Dat ik alleen in de auto zou zitten, of ik alleen met mijn broer (zonder ouders of volwassene dus) en dat de auto dan automatisch zou beginnen rijden.
- Als ik heel klein was, had ik de bovenste in aangepaste versie: dat ik in een kinderwagen vastgebonden zou zitten en dat die alleen zou beginnen rijden. Bij deze versie werd ik dan altijd wakker als ik alleen toekwam in een eng vreemd huis, in een donkere woonkamer.
- Dat er een vieze, vuile man naar al de huizen van mijn familie zou gaan en overal al het eten zou opeten.
Dan gewone angst, geen nachtmerrie. Ik had schrik van sommige teddyberen met van die kraaloogjes. Sommigen hadden zo'n kleine gele rand in één van hun ogen zitten. Ik dacht dan altijd dat het kwaad in hen schuilde.

Dan de kinderangsten van mijn broer:
- Inbrekers. Dat was zijn grootste angst.
- Wolven. Dat was ook zijn grootste angst. Hij droomde altijd dat er een wolf hem achtervolgde, dat ze rondjes rond de keukentafel liepen en dat die wolf hem wilde opeten.
- Carjackers. Hij sprong altijd huilend recht in zijn gordel en sprong haast op mijn mama haar schoot, elke keer we stilstonden voor een rood licht. Hij durfde ook nooit alleen in de auto blijven zitten als één van mijn ouders snel naar een bankautomaat gingen, de post, de bakker...
- Oude vrouwtjes. Als hij die zag, begon hij ook altijd te huilen.

[ bericht aangepast op 27 juli 2016 - 11:56 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Mijn broertje (pleegbroertje) heeft een post-traumatische stress stoornis opgelopen bij zijn oude gezin en hij heeft heel veel aan dit soort verhaaltjes gehad. Dingen die hij eng vond en nu niet meer/minder eng:

+ In de spiegel kijken
+ In het donker slapen
+ Alleen zijn
+ Contact maken met onbekende mensen
+ Nieuwe dingen uitproberen
+ Als er veel (drie/vier minimaal) mensen naar hem kijken

(Het is meer, maar ik kan er zo-even niet opkomen)

in love with the fictional characters, I'm sorry

-ik was altijd bang voor oversteken op de straat omdat dacht dat iets ergs ging gebeuren
- Was altijd bang in het donker
- was vaak bang van dieren
- was bang voor onweer
- was altijd bang voor enge films
- was altijd bang voor vuur
- was bang voor halloween
- was bang voor fietsen.

Voor deze dingen ben ik nu niet meer bang door ouder worden

Wauw, wat een origineel idee, leuk zeg!

Ik weet dat ik zelf altijd schrik had/heb om in een spiegel te kijken. Ooit heb ik een film gezien waarbij het spiegelbeeld plots iets anders deed dan de 'echte' persoon & eentje waarbij er plots een misdadiger achter het personage stond en sindsdien heb ik daar altijd schrik voor. Stel nu toch eens dat er plots een monster in mijn spiegel verschijnt of dat er plots een vreemde enge man achter me blijkt te staan .

Words are loaded pistols. Sometimes it's just better not to pull the trigger. | Vertrouwenspersoon