Ben ik bi? - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik ben een meisje 14 jaar en ik vraag me af Wat ik eigelijk ben?

Een paar Weeken geleden kwam mijn beste vriendien uit the kast als bi en nu vraag ik mezelf af Wat ben ik?

Ik ben verliefd geweest op jongens maar nooit op een meisje ik kan mezelf niet voorstellen om met een meisje te zijn maar ik ben sexual attracted bij meisje

Mijn 2 beste vriendienen Weeten het (een van de 2 is de meisje die uit de kast kwam) ik ben sexual confused (sorry for mijn slecht nederlands maar ik woon in griekela en ik heb geen hollands school gedaan)

Ik weet niet meer Wat ik ben maar als ik bi ben dan word het erg voor me... hier in griekeland is het niet normal en de half of mijn family is albenien die zijn tegen dat....

Mijn vriendien vertelde me dat also ik wiel weeten Wat ik ben moet ik eerst accepten dat ik het zou kunnen zijn maar dat is het juist.....ik wiel het niet accepteren

Ik vindt meiden ook antrekelijk maar ik kan mezelf net voorstellen met een meisje
Wat ben ik eigelik?

Niet gemeen bedoeld, maar.. Je bent 14; maak je hier vooral niet teveel zorgen over. Ik ben twee jaar ouder maar ik weet het zelf ook niet eens. Ik accepteer van mezelf dat ik niet hetero/straight ben, maar dat is ook het enige. Merendeels omdat ik labels haat.
Mag ik vragen waarom je het niet wilt accepteren? Is dat om je familie of gaat het om meer dan dat?
Als ik jou was zou ik me er niet teveel zorgen over maken en gewoon rustig aankijken of die gevoelens richting meisjes groter wordt, of dat het hierbij blijft. Je hoeft jezelf echt niet te labelen als bi als je je daar niet comfortabel bij voelt!

---

— Inner peace, it's hard to find. —

Waarom zijn mensen er zo op gebrand om hun geaardheid te labelen?

---

26 - 02 - '16

Mentys schreef:
Niet gemeen bedoeld, maar.. Je bent 14; maak je hier vooral niet teveel zorgen over. Ik ben twee jaar ouder maar ik weet het zelf ook niet eens. Ik accepteer van mezelf dat ik niet hetero/straight ben, maar dat is ook het enige. Merendeels omdat ik labels haat.
Mag ik vragen waarom je het niet wilt accepteren? Is dat om je familie of gaat het om meer dan dat?
Als ik jou was zou ik me er niet teveel zorgen over maken en gewoon rustig aankijken of die gevoelens richting meisjes groter wordt, of dat het hierbij blijft. Je hoeft jezelf echt niet te labelen als bi als je je daar niet comfortabel bij voelt!

Het gaat meer om mijn family

Op je profiel staat dat je 16 bent.
Maak je er geen zorgen over, je hoeft je zelf niet eens te labelen. Ik ben zelf 15 en twijfel ook of ik op meisjes val, nou ja voornamelijk het maakt mij niet uit; ik word verliefd op wie ik verliefd word, maar ik ga mijzelf niet verplichten om mijzelf als heteroseksueel, biseksueel of panseksueel te labelen. Je hebt nog lang genoeg de tijd om het te beslissen en vaak kun je het enkel weten na een ervaring ermee, dus gewoon lekker stoppen met zogen er over maken want dat is zonde.

---

kip is lekker daarom heet ik drumstick

Wat je bent maak je helemaal zelf uit. En waarom zou je het van de daken moeten schreeuwen? Als je je niet veilig voelt om het aan je familie te vertellen, dan doe je dat niet. Ik wist vanaf mijn 14e ook dat ik bi ben en dat weet mijn familie na 8 jaar nog niet.

Ik zou me niet al te veel zorgen maken. Er zijn gewoon heel veel aantrekkelijke vrouwen (veel meer dan mannen, vind ik) en ik ben hartstikke hetero.

Het is logisch dat je de mogelijkheid bij jezelf onderzoekt, maar ik denk dat je het gewoon op zijn beloop moet laten. Je wordt vanzelf weer een keer verliefd en dan zie je wel weer verder.
Misschien duurt dat nog wel een jaar of drie en tot die tijd zou ik proberen me er niet zo mee bezig te houden.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Lothar schreef:
Ik zou me niet al te veel zorgen maken. Er zijn gewoon heel veel aantrekkelijke vrouwen (veel meer dan mannen, vind ik) en ik ben hartstikke hetero.

Het is logisch dat je de mogelijkheid bij jezelf onderzoekt, maar ik denk dat je het gewoon op zijn beloop moet laten. Je wordt vanzelf weer een keer verliefd en dan zie je wel weer verder.
Misschien duurt dat nog wel een jaar of drie en tot die tijd zou ik proberen me er niet zo mee bezig te houden.

---

chaos makes the muse

Ten eerste is dit mijn vaste standpunt op uit de kast komen: waarom zou je vertellen met "wat voor een soort mensen" je in bed duikt, maar is het vreemd als je aan iedereen gaat verkondigen dat je broccoli haat bij wijze van spreke. Nu snap ik ook wel dat je familie toch wel iets anders is, en dat het gewoon is dat je bij hen wel uit de kast komt, maar je bent niet verplicht het hen te vertellen. Like, voor hetzelfde geld ontmoet je een knappe (Griekse) hunk, en dan was alle drama voor niets, maar als je aan komt zitten met een knap meisje, tsja, dan gaan je ouders dat toch vroeg of laat moeten accepteren. Je kunt niet altijd doen wat je ouders willen, hoe graag je dat ook zou willen doen.
Daarnaast zou ik gewoon eens even afwachten. Het kan inderdaad zijn dat je bi bent, maar het kan ook zijn dat je gewoon hetero bent en meisjes gewoon mooi vindt. Het beste is natuurlijk als je gewoon de wereld in trekt en gaat experimenteren, maar aangezien ik dat zelf ook niet doe, is dit geen muurvast advies, hehe. Ik besefte overigens dat ik bi was toen een vriendin uit de kast kwam als lesbisch en ze vroeg of er nog anderen waren, en ik zei dat ik bi was, en ik dacht dat het normaal was, haha. Blijkbaar niet, lol. Maar je hebt inderdaad nog tijd. Ik was toen ook een jaar of 14 en ondertussen ben ik al door verschillende spectra gegaan. Als je overigens mijn verhaal persoonlijk wilt horen of vragen hebt ofzo kun je me altijd bereiken.

Rayquaza schreef:
Waarom zijn mensen er zo op gebrand om hun geaardheid te labelen?

En graag wil ik deze vraag nog even beantwoorden. Voor mensen die er niet doorheen gaan, of mensen die er onverschillig instaan is dat geen probleem, maar het is die gekmakende onzekerheid. Het is natuurlijk een deel van je identiteit, afhankelijk per persoon hoe groot dat deel is, maar om jezelf te kunnen zijn, wil je jezelf natuurlijk wel "kennen". Je wilt niet rondlopen met de vraag op wie je nu valt, want wanneer je in die onzekerheid leeft, gaat die vraag algauw worden: "wie ben ik eigenlijk?" Wanneer je voor jezelf weet wat je geaardheid, kan je jezelf ook makkelijker accepteren wie je bent, en is het makkelijker om "van jezelf te houden". Als je het een beetje vat, ik hoop dat het zo duidelijk was.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik ben het eens met Patholoog, heel mooi gezegd!

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Swampert schreef:
Ik ben het eens met Patholoog, heel mooi gezegd!

---

©1998

Don't worry about it too much.
Ik heb me hier zelf ook heel lang druk over gemaakt en ben tot de conclusie gekomen dat ik liever geen label op mezelf wil plakken. Ik date jongens en meisjes en ben daar heel open over, en gelukkig respecteren de meeste mensen in mijn omgeving dat.
Het belangrijkste is in ieder geval dat je leert om jezelf te accepteren. Zodra je dat echt doet, doet het er ook niet meer toe wat andere mensen vinden. Het beste advies dat ik je kan geven, is: just go with it. Je ziet het vanzelf wel als je echt verliefd wordt op iemand.

---

The universal language of art.

Cicatrice schreef:
Op je profiel staat dat je 16 bent

---

in love with the fictional characters, I'm sorry

Wat bedoel je precies met: ik kan me niet voorstellen met een meisje? Dat je het je niet kunt voorstellen om er seksuele betrekking mee te hebben, dat zij de persoon is waarmee je in een relatie zit, alles deelt, alles mee beleeft en aan zegt... Of is dat stiekem wat je wilt, maar vind je het alleen wat vreemd, omdat het niet de conventie is? Ik ben hetero en ik vind sommige meisjes er ook aantrekkelijk uitzien hoor, maar bij het idee ermee te moeten zoenen of seksueel contact te hebben - daarvan heb ik echt iets van: bah! Ook op mentaal vlak, het idee om een meisje als levensgezel te hebben staat me helemaal niet aan. Een ander meisje lijkt veel te veel op mij. Geef mij maar een lieve, sterke man. Dit was een hetero - perspectief. Je kunt best vinden dat een vrouw een aantrekkelijk gezicht of lichaam geeft, je wilt er echter helemaal niet mee zoenen of mee naar bed gaan en op mentaal vlak, vind je er ook helemaal niets aan, om een relatie te hebben met een ander meisje.

[ bericht aangepast op 20 juli 2016 - 15:14 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Swampert schreef:
Ik ben het eens met Patholoog, heel mooi gezegd!

---

Don't walk. Run, you sheep, run.