Ik kan er gewoon niet door slapen...
Vandaag heb ik flinke ruzie gehad met mijn docent, overig co-mentor, en het liep echt bijna uit de hand. Het is maar dat hij optijd zijn mond hield, anders had ik uitgehaald.
De man en ik kunnen niet met elkaar overweg en dit is al sinds begin schooljaar. Er was meteen geen klik tussen ons.
Nu heb ik dinsdag een opmerking gekregen die best pijn deed, terwijl ik iets moest brengen, maar we waren vrij. Ik bracht mijn urenlijst nog even snel langs voor ik naar Walibi zou gaan en toen kwam ik alle docenten tegen. Ze vroegen wat ik er deed en zeiden dat ik vrij was, waarop ik antwoordde dat ik mijn urenlijst kwam brengen en naar Walibi ging. Net bij Ivar (die klootzak ) zei ik dat niet en toen kreeg ik naar mijn hoofdgeslingerd of ik geen leven had. Dat deed pijn, maar ik negeerde het en liep weg.
Vandaag gingen we blijkbaar naar de groothandel voor een "excursie", maar ik wist er niets van. Ik was niet de enige, want er waren nog vier mensen die dit niet hadden meegekregen. Maar goed; laat ik nu net vandaag lopend naar school te zijn gegaan, omdat ik niet wilde fietsen. Op school kreeg ik dus te horen dat we naar we groothandel gingen en dat dit vorige week donderdag verteld is geworden. Wacht even, vorige week donderdag? Waarom weet ik er niets van? Er staat niets in de groepsapp en op het rooster staan gewone lessen. In mijn mobiel staat ook niets, want dit soort dingen schrijf ik op als ik het hoor..
Nou, nog altijd pissed over dinsdag en boos over vandaag kwam Ivar naar me toe. Meteen zei hij zwaar sarcastisch en uitdagend dat hij duidelijk zag dat ik er zin in had. Not. Ik voelde me gekwetst en kon wel janken, maar ik hield me sterk.
Eerst wilde ik niet gaan lopen, maar er waren er nog 2 zonder fiets dus besloot ik, zwaar geïrriteerd, met hen te lopen. Om half was de rondleiding begonnen en om tien over half kwamen we aan. We werden naar de groep gebracht, want deze wachtten ook niet, en meteen zei Ivar (ugh ik haat die naam echt) heel sarcastisch dat we "lekker optijd" waren, waarop ik antwoordde dat ik er niets van wist, maar hij bleef maar volhouden dat het gezegd is geworden. Ik, zwaar overprikkeld, blij volhouden dat ik het niet wist en dat er niets op het rooster stond. En toen barste de bom. Hij zei dat ik ook dingen kon vragen en er een groepsapp was en dat het niet zo moeilijk is om iets te vragen. Nou sorry? Als ik niet door heb gekregen dat we ergens heen gaan, hoe weet ik dan wat ik moet vragen?
Overigens had ik bij de ingang van de groothandel berichten gestuurd, en dat zei ik ook. Ik zei dat hij ook niet goed naar de app kijkt, aangezien ik al tig berichten had gestuurd. Natuurlijk ontkent meneer dit. De schijnheilige klootzak. Uiteindelijk heb ik hem gezegd dat hij zijn bek tegen mij moest houden en ben ik muziek gaan luisteren. Hij ging op een gegeven moment zeuren dat ik mijn mobiel weg moest doen, maar ik wist op dat moment, dat als ik dat zou doen, dingen zouden escaleren, dus ik deed het niet, wat gezeik opleverde. Ik zei dat hij me met rust moest laten, maar hij bleef doorgaan en op dat punt stond ik met mijn handen gevuist. Ik had op dat moment nog maar 10% controle over mijn lichaam, maar hij bleef doorgaan. Hij zei dat ik hem heb uitgescholden, maar ik heb hem duidelijk gemaakt dat "hou je bek" niet uitschelden is. Ik bleef volhouden en hij ook, waarna hij terugkwam op het feit dat ik 'wist' dat we naar de groothandel gingen. Nou sorry, maar dan weet die man meer dan ik. Ik weet zelf toch wel wat ik wel en niet weet?
Uiteindelijk spoten zijn ogen zowat vuur en stond ik daar de grommen als een wild beest, waarna hij riep dat ik kon "oprotten" en "niet meer aanwezig mocht zijn tijdens de excursie". Ik ben gebleven, omdat ik geen zin had om in de regen te gaan staan, maar het was totaal niet leuk.
Dit is tot nu toe de ergste ruzie die ik heb gehad met Ivar en ik weet dat er meer gaan komen. Maar ik weet ook dat ik vandaag NIET fout heb gezeten. Als mij gewoon duidelijk was verteld, of het nou via de app, een brief of mail was gegaan, had alles goed geweest. Nu ben ik gewoon zo erg overprikkeld geraakt door de plotselinge wendig, dat het dus uit de hand is gelopen.
Echter trek ik het niet meer en ben ik blij wanneer de vakantie begint. Ik twijfel ook heel erg of ik naar de BBQ wil, aangezien hij daar ook is. Ik twijfel zelfs of ik na de vakantie terug ga naar school...
Oh en even een disclaimer. Ik heb autisme en deze puntjes zijn allemaal dingen die gebeuren als ik overprikkeld raak. Ik heb dan geen controle over wat ik doe en zeg.
Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.
