Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic [2] - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

---

obsessive rage

---

'Zeg géén Jo meer oke? Ik ben Leslie hier nu. Oké?'
Ik rol met mijn ogen. 'Je zou het niet eens hebben volgehouden.' zeg ik. 'Hoe dan ook, je kan het niet geheim houden voor Devin. Ik heb vandaag mijn beste vriend verloren, of ik kwam erachter dat ik dat al een tijd geleden had, laat haar niet terug komen terwijl hij denkt dat je haar bent.'
Ik glimlach. 'Ik zal je geen Jo meer noemen, maar denk er alsjeblieft over na. Die jongen is al genoeg verloren. Net als... Wij allebei. Je weet hoe het voelt.'
Op mijn hakken draai ik me om en loop kalmpjes weg, ik zie wel wat er gebeurt. Als ik al uit het zicht ben krijg ik plots een harde duw in mijn rug, waardoor ik op de grond val en de lucht in één klap uit mijn longen wordt geslagen. Ik hap naar adem. Ik rol me op mijn rug, Felix en Rufius staan daar.
'Gast, waar was dat nou weer voor?!' vraag ik, bozig en verrast door de plotselinge duw.
Felix grijnst. 'Ik daag je uit.' zegt hij, en reikt me een zwaard aan. 'Of durf je soms niet?'
Langzaam kom ik overeind, hier zat ik niet op te wachten. 'Felix, ik heb hier geen tijd voor,' zeg ik langzaam, neem het zwaard niet aan.
'Er is hier geen tijd.' zegt Felix. 'Ben je bang voor me of zo?'
Ik neem het zwaard nu eindelijk aan, mijn vingers klemmen zich stevig om het handvat. 'Bang voor een vos?' zeg ik spottend. 'Dat nooit.'
Felix slaat toe, ik blokkeer zijn slag. 'Nou dan.' zegt hij. Ik duw zijn zwaard van het mijne en sla nu zelf toe, snelle slagen die hij keer op keer weet te blokkeren. Een aantal Lost Boys komen om ons heen staan, de meesten juichen Felix toe, een paar mij. Al hoor ik vooral "Vecht! Vecht!"
Op een gegeven moment blijf ik stil staan. 'Geef je het al op?!'
Felix kijkt me spottend aan, terwijl ik hijgend terug kijk. 'Nooit.' zeg ik en haal dan uit met mijn zwaard, dat over Felix gezicht krast. Op de punt van mijn zwaard zit bloed. Geschrokken laat ik het vallen, en ren dan weg.

---

obsessive rage

Jo
'Je zou het niet eens hebben volgehouden.Hoe dan ook, je kan het niet geheim houden voor Devin. Ik heb vandaag mijn beste vriend verloren, of ik kwam erachter dat ik dat al een tijd geleden had, laat haar niet terug komen terwijl hij denkt dat je haar bent.'
Ze glimlacht. 'Ik zal je geen Jo meer noemen, maar denk er alsjeblieft over na. Die jongen is al genoeg verloren. Net als... Wij allebei. Je weet hoe het voelt."
Ik wou nog wat zeggen maar ze draaide zich al om, eigenlijk had ze gelijk maar ik wou niet toegeven. Ik weet hoe het is om verlaten te worden, een paar keer!
Boos schop ik tegen een steentje aan maar hoor dan een hele menigte 'Vecht' roepen, voorzichtig ga ik er heen en kijk wat er aan de hand is, het enige wat ik zag was Odi die wegrende en Felix die op de grond viel, hij was gewond, niet heel erg maar gewoon een beetje. Ik besloot er eigenlijk geen aandacht aan te geven maar Devin kwam naar me toe, "Leslie, heb jij iets voor hem?" ik zucht, nu kon ik niet meer weigeren, ik scheurde een lapje stof van mijn kleding, ging naar een blad dat nat was en maakte het stofje vochtig. Ging vervolgens naar Felix, "Hulp nodig?" vroeg ik maar wachtte niet op zijn antwoord. Ik dumpte het doekje op de snee en zei, "Hou het vast!" Felix zweeg en hield het doekje vast, ik draaide me om en liep weg, "Wacht! Hoelang?" schreeuwde hij naar me maar ik negeerde zijn vraag en ging weer op de boomstronk zitten.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Babette Woodley

Langzaam kom ik tot stilstand, ik heb de hele tijd gerend door het gekke bos
om te weten te komen waar ik nou eigenlijk ben, maar heb ontdekt dat het bos
echt gek is. Ik heb geen zin om verder te rennen en plof neer op een boomstam.
Mijn voeten doen pijn en ik heb geen idee waar ik ben, ik wacht tot er iemand langs me rent,
wat niet gebeurd. Dan loop ik een eind rechtdoor en kom aan bij een schip.
Ik klop op de voorkant zonder te aarzelen en wacht tot er iemand roept 'kom maar!'
En dan bedenk ik me dat het een schip is...

---

~

(afmelding)

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

(Veloren, misschien moest je eigenlijk ooook op Caitlin reageren )

Niet gemeen bedoeld :o

En lol nu lopen we allemaal vast xd
Ik heb Hook nodig of Leslie,
Jo heeft Odette nodig xd

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:28 ]

---

~

Wanneer Pan niet komt bedenk ik me dat hij het nooit fijn had gevonden om bij volwassenen aanwezig te zijn. De hulp van Jo kan ik niet meer gebruiken, dus ik besluit om terug te gaan naar het schip. Met drie bemanningsleden ging ik weg en ik kwam er met nul terug. Wat moest ik de crew vertellen? Jo laat ik bewusteloos achter en ik begon aan de tocht terug naar het schip.
Wanneer ik eindelijk aankom bij het schip zie een meisje bij de romp staan. Wie was zij en wat kwam ze doen bij de Jolly Rogger? Ik wilde mijn zwaard trekken, maar besloot het op de aardige manier te doen. Mijn haak verborg ik achter mijn rug en ik liep naar het meisje toe. "Een prachtig schip niet waar?" zeg ik lachend.

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:36 ]

---

If no one else will defend the world then I must

---

Een meisje botst tegen me op en helpt me dan verontschuldigend overeind. Ik ga wijdbeens staan met gekruiste armen. Ze kijkt me een tikkeltje onzeker aan. 'Hallo...' zegt ze zachtjes. Ik trek een wenkbrauw op.
'Ik weet dat mijn kleding dezelfde kleur heeft als het bos, maar ben ik nou zo onopvallend?' vraag ik spottend. 'Of had je je ogen dicht terwijl je liep?'

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:38 ]

---

obsessive rage

Babette Woodley

Ik schrok van de man die in een keer achter me stond.
'Ja! Heel mooi!' Ik knik instemmend en ga een beetje op
mijn tenen staan. 'Bent u de eigenaar van dit schip?'
Dan zie ik zijn vrienden. 'Kent u hen?

---

~

Jo
Ik merk dat het meisje weg was gegaan, ik hoop dat ze de goede kant is opgegaan, Odi is ook weg en wat moet ik nu? Langzaam dringt het tot me door dat ik moet wachten op Peter, nouja, het was me al doorgedrongen maar nu weet ik dat ik lang kan gaan wachten op Peter, misschien kan ik beter terug gaan naar Hook of het schip.
Langzaam loop ik terug naar het schip, ik kom toch nog wel terug... Denk ik..?
Als ik dan eindelijk terug ben bij de plek waar ik bewusteloos was geslagen zag ik iemand anders liggen, een meisje, bewusteloos. Onderzoekend liep ik naar haar toe, ze leek op mij... Oh shit! Wacht! Dat bén ik, of nee dat is Leslie... Maar als Leslie hier is, dan dacht Hook dat ik dat was... Hé?
En waar is Hook, en Megan?
Langzaam loop ik terug naar het schip maar besluit niet helemaal terug te gaan, eenmaal daar is er eigenlijk geen weg terug... Ik zie Hook lopen, "Hé Hook! Waarom ga je zomaar zonder mij terug naar het schip?!" roep ik boos naar hem. Nu pas zie ik dat hij met een meisje aan het praten is, wie is dat? Ik snap het niet meer, ik snap de wereld niet meer! Paniekerig begin ik iets harder te lopen, maar volgens mij hoort hij me niet...

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:42 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Caitlin

'Sorry, het was echt niet mijn bedoeling, ik was gewoon een beetje boos op die meiden
die me gewoon lieten staan, en ik val jou ermee lastig nu he?!' Ik kijk een beetje
treurig voor me uit. 'Sorry...'

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'

Aan de reactie van de meid te zien kon ik zien dat ze niet had verwacht dat er plots iemand achter haar zou staan. Wat ook best begrijpelijk was hier in Neverland. 'Ja! Heel mooi!' knikt het meisje waardoor er een lach op mijn gezicht komt. 'Bent u de eigenaar van dit schip?' vraagt het meisje. Op dat moment komt mijn bemanning aanzetten. "Captain we waren al ongerust." het was mister Smith. 'Kent u hen?' Er ontsnapt een diepe zucht uit mijn longen waarna ik knik. "Op beide vragen moet ik als antwoord ja geven." zeg ik tegen het meisje. Ik steek mijn goede hand naar het meisje uit. "Captain Killian Jones is de naam." mijn bijnaam laat ik nog even achterwegen.

---

If no one else will defend the world then I must

Babette Woodley


'Op beide vragen moet ik als antwoord ja geven', zegt de man met een zucht.
'Captain Killian Jones is de naam', zegt hij voordat ik opnieuw antwoord kan geven.
'Babette, aangenaam kennis met u te maken kapitein!' Zeg ik met een beleefde
toon. Mijn rugzak knel dan even op mijn rug en ik besef dat ik misschien iets te vrolijk ben...

[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:51 ]

---

~

Leslie / Brian
Langzaam doe ik mijn ogen open, dat was een harde knal... Mijn handen, ze zijn steenkoud! Snel pak ik mijn handschoenen, katjes, volgens mij heten ze zo. Langzaam sta ik op, wat was er net gebeurt? Oh ja, Hook! Maar... Ik heb de opdracht vervult, ineens zie ik een meisje dat op mij lijkt terug lopen bij het schip vandaan, snel sta ik op en loop de bosjes in, "Hé, hier lag ze toch echt?! Ach ze is vast bijgekomen..." hoorde ik haar zeggen en ze liep weer het bos in, en nu moest ik op zoek naar Peter, ik wou antwoorden. Ik loop verder, en verder het bos in terwijl ik mijn zus, Jo, in de richting van het kamp zie lopen. Ik besluit haar vaag te volgen, maar tot mijn grote schrik zie ik dat ze ook echt in het kamp gaat... Vaag... Maar als ik nu naar binnen loop zien mensen dat er 2 van ons zijn... Dus ik loop maar weg, na even gelopen te hebben zie ik verderop twee gestalten staan, langzaam loop ik erheen. Het is een meisje en een jongen, de een is Peter en de andere ken ik niet. Nouja boeie, Peter gevonden! "Peter? Ik wil antwoorden! Nu!" zei ik boos terwijl ik ze abrupt onderbraken. Het meisje leek nogal in paniek te zijn.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

(late mt)

Caitlin

Ik hoor een meisje achter ons en abrupt ren ik weg.
Zonder idee waarom, helemaal geen idee eigenlijk ren
ik terug het kamp in van pan. Waar ik Leslie vind, denk ik.
'Hoi', zeg ik droogjes. 'Je zus is bij Pan', sis ik en dan draai
ik me weer om. Ik stop mijn tranen omdat ik het liefste had dat
ze mijn geworden was, maar de gedachte aan thuis maakt me
blij...

---

Fate whispers to the wolf: 'You cannot whithstand the storm' and the wolf whispers back, 'I am the storm.'