[250] Kings and Queens || RPG || Speeltopic - Speeltopics

Not based on actual an actual historical happening, loosely based on Reign. Kings and Queens. Frankrijk. Het begin van de zestiende eeuw. Schepen varen de nieuwe wereld in. Oorlog en verraad schuilt om elke hoek. Ze zeggen dat alles altijd draait om liefde, maar hoe zit het met macht? In zestiende-eeuws Europa was het niet apart om uitgehuwelijkt te worden voor macht, geld of allianties. Het is dan ook geen raar gegeven als zes verschillende landen bijeen komen op het Franse hof. Alle zes hebben maar één ding met elkaar gemeen. Ze hebben een bondgenoot nodig. Ondanks dit gegeven blijkt een bond genoot vinden nog best lastig als niemand weet wie te vertrouwen is en wie niet. De koningen en koninginnen gaan ver om achter elkaars rug om de huwelijken en toekomst van hun kinderen te regelen en de veiligheid van hun land te verzekeren, maar er luistert altijd wel iemand mee. De Zes erfgenamen, drie prinsessen en drie prinsen, hebben zelf geen idee van wat er aan de hand is, tot zij op het hof aankwamen. Voor hen was het bezoek tot dan niks meer dan een politiek iets. Hun reactie was dan ook niet altijd meteen de gewenste. Was het niet omdat ze überhaupt uitgehuwelijkt worden was het wel omdat ze als het ware worden verkocht aan de hoogste bieder, aan het land dat de beste alliantie zou vormen.

• I N F O R M A T I E • 1 6 D E • E E U W. We houden het globaal, want omdat wij natuurlijk niet in de 16de eeuw geleefd hebben, zullen wij ons voornamelijk aan de grote lijnen houden. De RPG zal zich afspelen rond 1555, dus net iets voordat Elisabeth de eerste de koningin van Engeland wordt, op deze site kan je belangrijke gebeurtenissen vinden; Klik. Rechts zien jullie de meest accurate kaarten die ik van Europa rond 1500 kon vinden. Zoals op deze kaart te zien valt bestaat bijvoorbeeld Duitsland nog niet, was Nederland nog ‘de verenigde nederlanden’, bestond Bohemia nog en was Calais in de handen van de Engelse. Nou is het niet bijzonder belangrijk dat de kaarten helemaal tot in de puntjes kloppen, wat belangrijk is, is dat je personage dus niet de prinses van Nederland kan zijn en er niet gesproken kan worden van het Duitse keizerrijk. Let hier alsjeblieft ook op als je je personage maakt, dat het klopt voor zover het kloppen kan. De namen qua koninklijke families hoeft niet te kloppen. Het mag wel, maar je mag ook een compleet fictioneel karakter en een fictionele koninklijke familie bedenken. Als je bijvoorbeeld de opvolger van de Franse troon maakt, hoeft dit niet perse Francis te zijn of überhaupt of zoon van Henry of France. Let alsjeblieft ook op dat niet alle landen even goed lagen, waarvan de beste voorbeelden toch wel Engeland-Schotland en Engeland-Frankrijk zijn. Let alsjeblieft ook op dat dingen zoals alle producten die wij hebben geïmporteerd/importeren vanuit Amerika/Afrika/Azië is net begonnen en deze producten zijn dus nog nieuw en bijzonder, er is ook nog geen make-up zoals wij kennen, vrouwen dragen nog jurken tot op de grond en zeker geen broeken. Vrouwenrechten is nog zeker geen ding en meeste mensen zullen nog nooit iemand van huidskleur hebben gezien of een Aziatisch iemand. Ook is het grootste gedeelte van de Europese bevolking Katholiek. • I N F O R M A T I E • V E R H A A L •. Ons verhaal begint dus in 1550, aan het Franse hof. drie kroonprinsessen en drie kroonprinsen zullen aan elkaar gekoppeld worden, maar hebben zelf geen enkele in spraak, of zij dit erg vinden is hun eigen keuze. Elk heeft Ladies/gentlemen bij zich om hen gezelschap te houden, sommige hebben zelfs (half)zusters of broeders mee genomen. De volwassen gaan in discussie over waarom welke landen verbonden zouden moeten worden en waarom hun dochter of zoon de beste match zou zijn. De kinderen hebben hier geen in spraak in, maar zijn ondertussen wel op het of om getrouwd te worden zodra het schikt. Ondertussen leren zij elkaar en zichzelf steeds beter kennen terwijl zij door het kasteel en over de bijbehorende grond dwalen en de activiteiten bijwonen. Ook zullen zij af en toe geconfronteerd worden met aanvallen van buiten af op het Franse hof, bedreigingen van binnen in en opdrachten van hun ouders, want uiteindelijk is geoorloofd in tijden van wanhoop. Het start punt is de dag dat iedereen is aangekomen, vlak nadat iedereen zijn/haar spullen naar zijn/haar kamer heeft gebracht. Die avond is er een bal.

• I N F O R M A T I E • H E T • F R A N S E • H O F Dit is waar de RPG plaats zal vinden. Wat we dus sowieso nodig hebben is een troonopvolger/opvolgster van Frankrijk. Officieel is dit Dauphin Francis, maar je mag dus ook een heel fictief personage maken. Het Franse hof bestaand uit een heel groot grond gebied, met aan de ene kant een meer en aan de andere kant een bos, er lijdt één grote weg, de koningsweg, die later aftakt in kleine wegen, naar dichtbij zijnde dorpen. Verder zijn er een aantal bospaden, die nergens heen lijden en een bospad door het donkere woud, die later weer uitkomt op de koningsweg. Op het grondgebied bevinden zich verscheidene tuinen, het kasteel, een tuinhuis, de stallen, enzovoort. De stallen en de hooischuur zijn waar natuurlijk de paarden zich bevinden, dichtbij de stallen zijn de verblijven voor de bediendes. Vlak daarbij is de keuken en daarnaast weer de eetzaal. Verder heeft het kasteel ruim 30 gastverblijven, waarvan vier ingericht voor koninklijke gasten, een slaapkamer voor de koningin, voor de koning en voor zijn maîtresse, een prive vertrek waar de koninklijke familie zich terug kan trekken, een grote/bal zaal, een wijnkelder, een studiekamer, een ziekenboeg, een kamer waar de koning en zijn adviseurs bijeenkomen en een hoop andere minder belangrijke kamers. Je mag zelf beslissen hoe de kamer van je personage eruit ziet, maar houdt het alsjeblieft 16de-eeuws. Dan is er het tuinhuis, wat voornamelijk was ingericht voor feesten, maar niet meer gebruikt wordt. Het is er vrij afgelegen, maar er slapen nog wel eens gasten als de verblijven in het kasteel zelf tekort schieten. Als laatste hebben wij dan de tuinen. Hier kan je eindeloos ronddwalen.

• Informatie donkere woud Het donkere woud is waar de heidenen wonen. Dit zijn mensen die een ander geloof volgen, waarvan sommige zelf bloedoffers maken. De heidenen worden door veel mensen wel is gezien als bandieten, aangezien ze ook wel degelijk mensen overvallen die door het donkere woud reizen. Het is verboden om hier ’s nachts te komen en overdag alleen toegestaan als begeleid door een bewaker of een jager. •Regels - Geen mary sues/gary stues. - Overleg met elkaar indien er familie banden bestaan. - Bestuur niet elkaars personages. - 250 woorden minimaal - Goed uitgebreide personages. - Verzin geen nieuwe uitvinden of nieuwe oorlogen alsjeblieft, deze RPG moet historisch toch een beetje accuraat zijn. - Houdt mannen en vrouwen gelijk alsjeblieft. •Lijstjes; Wat er sowieso over je personage bekend moet zijn; (Ervan uitgaand dat iedereen tegenwoordig een eigen template heeft) Naam, Leeftijd(*Tussen de 15 en 18/ **Tussen de 16 en 25/*** Tussen de 13 en 19), Ouders, Land van afkomst, Titel, Persoonlijkheid, uiterlijk en wat zij/hij wil bereiken op het hof. Mogelijke rollen zijn; Kroonprins/prinses * Oudere/jongere halfbroers/zussen (Illigitimate)*** Kasteel bediendes** Ladies-in-waiting *(Deze zullen kroonprinsessen vergezellen) A Gentlemen of the Bedchamber*(Deze zullen de kroonprinsen vergezellen)

• Rollen; Naam | rol/broep/taak | Faceclaim | Username | Pagina
De Zes landen; Schotland, Frankrijk, Moskovisch, Denemarken, Engeland, Unchosen elk land heeft één kroonprins of prinses.

Vrouwelijk; Kroonprinsessen vol, tijdelijke stop. Ekaterina Alyona Ivanovna | Kroonprinses Moskovisch | Marina Aleksandrova | Poshlost | 1.2 Gavina Maria Stewart | Kroonprinses Schotland | Caitlin Stasey | JudithSuzann | 1.3 Emma Green. | Kroonprinses Engeland | Celina Sinden | Westwick | 1.3 Elin Rowena Blackwood |Illigitimate kind, van Schotland | Troian Bellisario | Unrequited | 1.2 Mabelia Sofia Bladewell | lady-in-waiting, Engeland| Lilly Collins | Gibigianna | 1.4

Mannelijk; 1 Kroonprins beschikbaar, andere mannelijke rollen beschikbaar, drie jongens tot meisjes weer vrijkomen. Matthís Francis Beaumont | Kroonprins Frankrijk | Toby Regbo | Ziegler | 1.3 Naam| Kroonprins| Faceclaim| Romeo Charles Habsburg | Kroonprins Italië | Nico Tortorella | Unrequited | 1.5 Nathanaël De Poitiers | Illigitimate kind, van Frankrijk | Torrance Coombs | Saralonde | 1.5

Praattopic; 1 ;
Rollentopic ; 1

Het begin
We beginnen de dag dat iedereen op het franse hof is aangekomen, het is ergens in de herfst, 's middags. Deze avond is er een bal om de gasten te verwelkomen. De gasten mogen eerst hun koffers uit pakken, maar naturlijk blijft niet iedereen netjes in hun kamer.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Mt (:

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Woehoe, MT!

---

I was an angel living in the garden of evil

Naam: Elin Rowena Blackwood. .

Balgown, Day Gown
Mijn kamer was geweldig. Niet dat ik ook iets te kort was gekomen in Schotland, eerder dat in Frankrijk alles net iets aanders was. De lakens leken zachter en de muren mooier versierd en de bedden groter en de banken comfortabeler en weet ik het. Met een glimlach draaide ik rondjes om mijn as, om mijn jurk even te laten schitteren. Zwart, met stenen erop geborduurd. Met een kleine glimlach bekeek ik mezelf in mijn spiegel, mijn haar zat voor zover ik wist ook voor het eerst netjes. Ik zag er bijna royaal uit, behalve dan dat ik de uitstraling er naar mijn mening gewoon niet voor had. Ik danste nog één keer door de kamer en wierp nog een blik op de jurk die er voor vanavond was gemaakt. Ik kon niet geloven dat het voor mij was, dat ik echt mee was naar het hof. Dat herinnerde me eraan dat ik hier nog nooit eerder was geweest en dat dat genoeg reden was om even een kijkje te nemen. Gewoon even snel, voor het avondeten, voor het bal. Ik kon altijd nog later in bad en mijn spullen uit pakken kon morgen ook nog. We mochten immers van onze kamers af, ,zolang we maar terug zouden zijn voor het eten. Aangezien ik geen lady-in-waiting as hoefde ik ook geen instructies te krijgen over wat mijn taak aan het hof was, dus was ik vrij om te gaan en te staan waar ik maar wilde. Ik liep rustig mijn kamer uit, rustig langs de wachters die er stonden. Ik probeerde rustig te blijven tot ik de hoek om was en in een lege hal belandde. Niks hield me nu nog tegen om door de gangen te dansen, om buiten een kijkje te nemen, misschien zelfs wel in het bos, wie wist. Misschien was ik beter af geweest met gezelfschap, aangezien het kasteel een vreselijk grote plek bleek te zijn. Er was zo veel om te zien, maar niemand om mijn verwondering aan te delen. Nja, het was mijn eigen schuld, had ik maar iemand mee moeten vragen. Vanuit één van de vleugels van het kasteel kwam ik terecht op een groot stenen plein. Twee trappen naar beneden stond ik in het gras. Ik kwam uit bij het meer dat het kasteel voor de helft omringde. Verder waren er alleen wat afgebrokkelde muurtjes, waarschijnlijk het event terrein. Het kasteel hooguit vijf minuten lopen bij mij vandaan. ik besloot uit te rusten op één van de afgebrokkelde muurtjes dichtbij het water, gewoon even genieten van de stilte.


(Anyone is welcome to join Elin^^ Ik schrijf in mijn werk pauze of na mijn werk met Romeo.)

---

We've lived in the shadows for far too long.

Oeh , MT ^^

MT,

---

“To live will be an awfully big adventure.”

MT

---

tya

Hoewel ik heel wat luxe en rijkdom gewend was en dus niet snel onder de indruk was, keek ik met grote ogen de kamer rond. Ik wist dat het Franse hof groot was, maar de rijkdom en luxe straalde als het ware van de muren af. Met een tevreden glimlach liet ik mijn slanke vingers over het zijden beddengoed glijden. Na aankomst op het Franse hof had ik Mabelia, mijn lady-in-waiting gevraagd mij even alleen te laten en haar eigen kamer te gaan bekijken. Hoewel Mabelia de taak had mijn spullen uit te pakken en ervoor te zorgen dat ik niks te kort kwam, wilde ik graag even alleen zijn. Ik wist dat ik pas weer met het diner aanwezig moest zijn, wat me de tijd gaf om het hof te ontdekken.
Ik ging voor de spiegel staan en draaide een rondje om mijn eigen as. Met een glimlach bekeek ik mijn eigen spiegelbeeld. De jurk die ik droeg, een groen met blauwe jurk bezaaid met lichtroze bloemetjes, stond me goed. Ik haalde even een hand door mijn haar en besloot toen op onderzoek uit te gaan.
De wachters die voor mijn deur stonden, schrokken op toen ik de kamer verliet, maar bleven plichtgetrouw bij de deur staan terwijl ik ze passeerde.
De hakken onder mijn schoenen vulde de lange gang met een echo. Met mijn schouders en rug gerecht, liep ik zelfverzekerd door de gang. Ik hoopte niet dat ik iemand tegen kwam, want ergens wist ik dat het niet de bedoeling was dat ik in mijn eentje door het kasteel liep. Mijn nieuwsgierigheid won het zoals gewoonlijk van mijn verstand, waardoor ik vaker in situaties kwam die niet gewenst waren voor een kroonprinses.
Tot mijn verbazing was het kasteel uitgestorven. Op een aantal wachters en bedienden, die me allen begroetten met een beleefd 'goedemiddag, hoogheid', kwam ik niemand tegen.
Ik liep na enige tijd richting een van de vleugels in het kasteel en kwam erachter dat ik via daar naar buiten kon lopen. Ik keek vol verwondering over het grote meer, wat een groot deel van het kasteel omringde. Pas toen ik de treden naar beneden afliep, zag ik dat er een meisje op een afgebrokkeld muurtje zat. Snel liep ik naar haar toe. Ik was opgelucht dat ik eindelijk iemand tegenkwam die niet in het kasteel werkte en was nieuwsgierig wie ze was.
Toen ik vlak achter haar stond, begon ik te praten.
'Goedemiddag. Je bent de eerste die ik tegenkom. Ik ben prinses Emma Green, met wie heb ik het genoegen?'

---

I was an angel living in the garden of evil

De koetsier en een van de lakeien hielp haar met haar koffers en begeleidde haar naar haar vertrekken. Katya zag ertegen op. Ze was niet gemaakt om uitgehuwd te worden aan een of andere zelfingenomen prins met schaapsvet in zijn haar tirannie in zijn hoofd. Ze bedankten de lakeien vriendelijk en plofte zuchtend neer op haar bed. Haar ouders, wel, vader en stiefmoeder, zaten in het vertrek hier tegenover, en haar grootmoeder verbleef in de kamer naast haar. Ze was blij dat haar baboesjka mee was, zij was de enige met wie Ekaterina enigszins overweg kon in het paleis thuis.
Ze ontdeed zich van haar bontmantel en legde deze op een van de sofa's neer. Ze was blij om eens in een kamer te verblijven die wat minder goud bevatte, haar vader overdreef graag met alles.
Nadat ze haar jurk voor die avond op haar bed had uitgespreid, pakte ze haar bontjas en vertrok naar buiten. Haar kamer had een deur die direct uitkwam op een van de vele tuinen. Tuinmannen liepen rond met grote scharen en gereedschappen, en ze begroette ze stuk voor stuk met een glimlach. Ietwat verderop bij een wat meer verlaten gedeelte van de tuin(en), zag ze twee meisjes. Ze glimlachte, en bedacht zich dat ze later wel naar hun toe zou gaan, nu wilde ze even rust. Ze vond een houten bankje en opende haar boek weer. Een eng verhaal las ze, ze was geen fan van romans.

---

tya

Naam: Elin Rowena Blackwood. .

Balgown, Day Gown
De middag zon was warm voor het feit dat het herfst was. Fel ook, wat de reden was dat ik met gesloten ogen achterover zat. Het was heerlijk zo in de zon, en niemand en niets kon mij dit moment af pakken. Ik hoorde voetstappen, niet lang nadat ik was gaan zitten hoorde ik voetstappen achter mij, maar ik voelde er weinig voor om op te kijken, iets wat erg in strijd stond met mijn nieuwsgierigheid. Mijn nieuwsgierigheid won zodra de voetstappen wel erg dichtbij kwamen. Voor mij stond een meisje dat in elk op zicht royaal leek. Ze stelde zich voor als prinses Emma Green, een naam die ik maar al te goed herkende. Ik stond op van mijn muurtje en maakte een kleine buiging.
"Lady Elin, het is een eer u te ontmoeten uwe hoogheid," glimlachte ik. Ik ging weer zitten op mijn muurtje. Ze moest eens weten. De kroonprinses van Engeland leek een stuk minder verwend en uit de hoogte dan mij beschreven was, maar er was geen garantie dat ze even aardig zou zijn als ze erachter zou komen dat ik de bastaard dochter was van de koning van Schotland. Ik wist dat onze landen niet helemaal prima lagen, en ik wist ook dat het mijn moeder nog steeds hoog lag dat Engeland steeds protestanter werd, maar wat wist ik van geloof, wat wist ik van Engeland, misschien was niets dat mij ooit verteld was waar.
"Bent u hier al eens eerder geweest? Of is dit de eerste keer? Is het heel anders dan Engeland?" vroeg ik lichtelijk nieuwsgierig. Ook vroeg ik deze dingen deels om te zorgen dat ze over zichzelf zou gaan praten en over het hof, in plaats van wie ik precies was.
"Het lijkt wel een prachtige dag te zijn voor een bal, maar u gaat mij niet vertellen dat u vanavond een nog mooiere jurk gaat aantrekken?" lachte ik vriendelijk.

---

We've lived in the shadows for far too long.

"Lady Elin, het is een eer u te ontmoeten uwe hoogheid," zei de jonge brunette. Ik glimlachte tevreden toen ze een kleine buiging maakte. Mijn nieuwsgierigheid werd direct geprikkeld en ik wilde graag doorvragen over wie Lady Elin precies was.
"Bent u hier al eens eerder geweest? Of is dit de eerste keer? Is het heel anders dan Engeland?" vroeg ze me, in haar stem doorklonk nieuwsgierigheid. Kennelijk was ik niet de enige die graag meer wilde weten. "Het lijkt wel een prachtige dag te zijn voor een bal, maar u gaat mij niet vertellen dat u vanavond een nog mooiere jurk gaat aantrekken?" vroeg ze vervolgens.
Ik lachte even hardop door de stormvloed aan vragen. ''Ik ben eerder hier geweest, maar toen was ik een stuk jonger. Ik kan me niet herinneren dat ik toen echt tijd heb gehad om het hof te verkennen,'' antwoordde ik vriendelijk. ''Het weer is hier stukken beter dan in Engeland, de weken voor vertrek naar hier hebben we alleen maar regen gezien,'' vertelde ik verder. In tegenstelling tot de meeste mensen, had ik alles behalve een hekel aan regen. Ik vond het heerlijk om in een van mijn vertrekken van het paleis te zitten en te schrijven terwijl de regen tegen het raam tikte. De felle, maar aangename zon in Frankrijk was echter ook een fijne afwisseling.
Ik streek voorzichtig over de dunne stof van mijn jurk. Het was duidelijk dat Lady Elin geen prinses was, als ze dacht dat ik deze jurk naar het bal zou dragen. Natuurlijk was het een prachtige jurk, maar de jurk die ik vanavond zou dragen was extravaganter.
''Mijn jurk voor vanavond zul je vast ook prachtig vinden,'' zei ik, niet eens met de bedoeling om uit de hoogte over te komen.
Ik twijfelde even, maar ging toen naast haar op het muurtje zitten. ''Dus, Lady Elin, je accent verraadt dat je een Schotse bent. Wat is je rol precies hier aan het hof?'' vroeg ik met een mengeling van achterdocht en nieuwsgierigheid.

---

I was an angel living in the garden of evil

MT

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Naam: Romeo Charles Habsburg

---

Ik stuurde mijn laatste wachter weg zodra ik al mijn spullen had. Mooi niet dat hij hier de komende tijd naar mij zou staan kijken terwijl ik mijn spullen op hun plaats zette. Ik voelde me niet zo graag bekeken, hoe veel ik ook van aandacht hield, je bekeken voelen was eerder ergerlijk. Het duurde niet al te lang voor ik de belangrijkste spullen op hun plaats had, zeker aangezien de meest belangrijke spullen al in het kasteel aanwezig waren geweest. Het zachte bed, de mooie kleden, de kasten en dekens en kussens. De belangrijkste dingen die ik had moeten meenemen waren meer persoonlijk. Ik moest eerlijk zeggen dat ik niet bijzonder onder de indruk was van de Franse smaak, maar ik mocht dan ook zeker niet klagen over waar ik woonde met mijn vader. Ik schraapte me keel voor ik de kamer die ik aangewezen had gekregen uit liep. Op de hal stonden twee bewakers, die mij vroegen of er iets mis was. Verder leek het verlaten te zijn, op de enkele bediende na die zich door de hallen haasten. Glimlachend liep ik een stukje achter een van de bediende aan, voordat ik uitkwam bij een brede trap. Okay, dus het kasteel was iets groter dan ik het had geschat, nog steeds vond ik het niet heel erg anders of mooier dan thuis. Als het goed was zouden we snel genoeg weer naar huis gaan. Dat was een welkom vooruitzicht. Niets meer dan een politiek bezoek, had mijn moeder gezegd en mijn vader beaamd. Ik liep na een tijdje een terrein op, dat uitzicht gaf over een meer. Een jonge vrouw in een rode jurk zat op een van de bankjes.
"Prins Romeo van Italië," lachte ik haar tegemoet zodra ik dichtbij genoeg was, was prins wel een juist woord als Italië nu nog geen aparte koning had van mijn vader Koninkrijk? "Aangenaam, zou ik u mogen vergezellen op deze prachtige dag?"

---

We've lived in the shadows for far too long.

Ze hoorde voetstappen dichterbij komen en hoopte dat ze haar zouden passeren, maar dat gebeurde niet.
‘‘Prins Romeo van Italië.’’ Hoorde ze, en rolde inwendig haar ogen. Het zou ook eens niet. Ze zette haar liefste glimlach op en bekeek de jongen. Hij was niet onknap, vond ze. Zijn gezicht had iets aparts, maar dat kon natuurlijk ook komen doordat ze nog nooit een Italiaan van zo dichtbij had gezien. Ze zou graag meer reizen, maar haar vader vond dat hoogst onnodig. Zoals hij veel dingen onnodig vond.
Ze letter erop dat haar benen netjes dichtgevouwen waren, zoals het hoorde, en hoorde hem zeggen: ‘‘Aangenaam, zou ik u mogen vergezellen op deze prachtige dag?’’ Ze streek een pluk haar uit haar gezicht en sloot schrapend met haar keel haar boek.
‘‘Tsarevna Ekaterina van Moskovië, aangenaam.’’ Zei ze, en schoof een klein stukje op. ‘‘Gaat u zitten.’’ Lieflijk glimlachte ze naar de jongen, maar eigenlijk had ze totaal geen zin in gezelschap. Ze wilde gewoon haar boek lezen.
‘‘Het is, inderdaad, een prachtige dag.’’ Constateerde ze. ‘‘Bent u een natuurliefhebber, prins Romeo?’’ Ze verwijderde haar bontmantel toen de zon volledig uitbrak, en speelde wat met haar ketting. ‘‘Of bent u een binnenmens? U bent namelijk een beetje bleekjes voor een Italiaanse prins. Ik heb gelezen dat ze daar een donkere olijfkleurige huid hebben.’’ Zei ze, stiekem hopend dat hij haar vanavond niet ten dans vroeg. Enfin, ze hoopte dat niemand haar vanavond ten dans vroeg.

[ bericht aangepast op 20 juni 2016 - 16:03 ]

---

tya

Day gown || Ball gown

En mijn boek gaat op mijn nachtkastje. Zo, nu alles uitgepakt is, heb ik tijd voor andere dingen. Zoals deze kamer eens goed in me op nemen. Met een glimlachje knik ik naar niets of niemand in het bijzonder. Ja, dit zal het wel doen. Hoewel ik het gewend ben in het paleis te vertoeven, vind ik het toch nog altijd even wennen aan al die luxe. Ook deze kamer doet niet onder aan wat ik ken. Nog even staar ik wat dagdromend voor me uit, terwijl ik aan de stof van mijn mouw wat pruts. Tot ik mezelf weer wakker schud en me mijn plichten herinner. Sierlijk loop ik naar de kamer van Emma, maar daar aangekomen weet de wacht me te zeggen dat de prinses haar kamer al verlaten heeft. Een kort moment vraag ik me af wat ik nu moet doen. Zal ik haar zoeken?
Uiteindelijk besluit ik dat niet te doen. De prinses verdient ook even haar rust. We hebben al lang genoeg op elkaars lip gezeten in die wagen die ons helemaal hierheen moest brengen.
Met lichte stappen keer ik terug naar mijn kamer om daar mijn boek van mijn nachtkastje te gritsen. Ik besluit om toch het kasteel ook wat te ontdekken en mezelf dus niet op te sluiten in mijn slaapkamer, ook al heb ik zo het minste kans om gestoord te worden. Emma zou gek worden als ze zou merken dat ik mezelf verstop. Daarom verlaat ik mijn kamer opnieuw, deze keer met het boek in mijn hand, en begin ik wat rond te dwalen in het kasteel. Wanneer ik in een rustig hoekje terecht kom met een groot raam dat uitkijkt op de tuin, ga ik op de brede vensterbank zitten. Van waar ik zit, zie ik enkele groepsjes mensen met elkaar praten. Een beetje later herken ik ook Emma. Een glimlach speelt om mijn lippen. Nu kan ik stiekem toch kijken of alles goed met haar gaat, terwijl ik haar niet moet lastig vallen en letterlijk als een schoothondje achter haar aan moet lopen. Met een tevreden zucht sla ik mijn boek open waar ik gebleven was en laat het verhaal me weer opslokken.

[ bericht aangepast op 21 juni 2016 - 13:13 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Day gown || Ball gown
Helemaal alleen was Gavina in haar kamer de spullen aan het opbergen, precies zoals ze het had gevraagd. Het was een lange reis geweest en ze was blij haar benen te strekken en even niet te hoeven zitten. Nooit was ze daar goed in geweest, stilzitten, maar zo'n lange reis was echt nog drie keer zo erg. Neuriënd legde ze alle spullen netjes in de kasten terwijl ze haar ogen uitkeek naar al die luxe. Hoewel ze aardig wat gewend was leek fit nog zoveel meer en duurder. Gavina was niet materialistisch ingesteld maar onder de indruk zijn van dit hof kon iedereen.
Na weer tot rust gekomen te zijn besloot ze haar kamer te verlaten en even rond te kijken, ze had genoeg tijd tot de volgende afspraak waar ze aanwezig moest zijn. Nog snel wierp ze een blik in de spiegel om zeker te weten dat ze er wel goed genoeg uitzag. Ze moest een goede eerste indruk maken want die ging natuurlijk niet meer weg.
Op een drafje liep ze haar kamer uit door de grote gangen, vriendelijk iedereen begroeten die ze tegen kwam. Ze dacht even na wat ze ging doen, de paardenstallen leken haar wel wat maar dat zou weer zo'n eerste indruk verpesten. Uiteindelijk besloot ze richting de tuinen te gaan, het was nog steeds buiten en het was zalig weer.
Het duurde niet lang tot ze buiten was en de zon op haar gezicht viel. Gavina glimlachte vrolijk en begon te lopen door de prachtige tuin, af en toe even ruikend aan een bloem. Er zaten al aardig wat mensen buiten, onder andere haar halfzus maar Gavina besloot daar niet geen te gaan omdat zij al aan het praten was met iemand. Niet veel later kwam ze weer bij een ingang van het grote gebouw, echt een lekker plekje om te gaan zitten was ze niet tegen gekomen dus besloot ze maar weer binnen nog wat te gaan verkennen. Alweer begroette ze wat langskomend personeel en liep sierlijk door de grote gangen. Iets verderop zag ze een meisje zitten, ze was aan het lezen. Gavina liep haar kant uit en keek nog wat rond, alles leek zo duur en luxe het was werkelijk ongelofelijk. "Goedemiddag," groette ze het meisje toen. Aan de kleding te zien was ze geen werkster hier, maar of ze ook een prinses was wist ze niet zeker.

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 16:11 ]

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light