[250] Kings and Queens || RPG || Speeltopic - Speeltopics

Not based on actual an actual historical happening, loosely based on Reign. Kings and Queens. Frankrijk. Het begin van de zestiende eeuw. Schepen varen de nieuwe wereld in. Oorlog en verraad schuilt om elke hoek. Ze zeggen dat alles altijd draait om liefde, maar hoe zit het met macht? In zestiende-eeuws Europa was het niet apart om uitgehuwelijkt te worden voor macht, geld of allianties. Het is dan ook geen raar gegeven als zes verschillende landen bijeen komen op het Franse hof. Alle zes hebben maar één ding met elkaar gemeen. Ze hebben een bondgenoot nodig. Ondanks dit gegeven blijkt een bond genoot vinden nog best lastig als niemand weet wie te vertrouwen is en wie niet. De koningen en koninginnen gaan ver om achter elkaars rug om de huwelijken en toekomst van hun kinderen te regelen en de veiligheid van hun land te verzekeren, maar er luistert altijd wel iemand mee. De Zes erfgenamen, drie prinsessen en drie prinsen, hebben zelf geen idee van wat er aan de hand is, tot zij op het hof aankwamen. Voor hen was het bezoek tot dan niks meer dan een politiek iets. Hun reactie was dan ook niet altijd meteen de gewenste. Was het niet omdat ze überhaupt uitgehuwelijkt worden was het wel omdat ze als het ware worden verkocht aan de hoogste bieder, aan het land dat de beste alliantie zou vormen.

• I N F O R M A T I E • 1 6 D E • E E U W. We houden het globaal, want omdat wij natuurlijk niet in de 16de eeuw geleefd hebben, zullen wij ons voornamelijk aan de grote lijnen houden. De RPG zal zich afspelen rond 1555, dus net iets voordat Elisabeth de eerste de koningin van Engeland wordt, op deze site kan je belangrijke gebeurtenissen vinden; Klik. Rechts zien jullie de meest accurate kaarten die ik van Europa rond 1500 kon vinden. Zoals op deze kaart te zien valt bestaat bijvoorbeeld Duitsland nog niet, was Nederland nog ‘de verenigde nederlanden’, bestond Bohemia nog en was Calais in de handen van de Engelse. Nou is het niet bijzonder belangrijk dat de kaarten helemaal tot in de puntjes kloppen, wat belangrijk is, is dat je personage dus niet de prinses van Nederland kan zijn en er niet gesproken kan worden van het Duitse keizerrijk. Let hier alsjeblieft ook op als je je personage maakt, dat het klopt voor zover het kloppen kan. De namen qua koninklijke families hoeft niet te kloppen. Het mag wel, maar je mag ook een compleet fictioneel karakter en een fictionele koninklijke familie bedenken. Als je bijvoorbeeld de opvolger van de Franse troon maakt, hoeft dit niet perse Francis te zijn of überhaupt of zoon van Henry of France. Let alsjeblieft ook op dat niet alle landen even goed lagen, waarvan de beste voorbeelden toch wel Engeland-Schotland en Engeland-Frankrijk zijn. Let alsjeblieft ook op dat dingen zoals alle producten die wij hebben geïmporteerd/importeren vanuit Amerika/Afrika/Azië is net begonnen en deze producten zijn dus nog nieuw en bijzonder, er is ook nog geen make-up zoals wij kennen, vrouwen dragen nog jurken tot op de grond en zeker geen broeken. Vrouwenrechten is nog zeker geen ding en meeste mensen zullen nog nooit iemand van huidskleur hebben gezien of een Aziatisch iemand. Ook is het grootste gedeelte van de Europese bevolking Katholiek. • I N F O R M A T I E • V E R H A A L •. Ons verhaal begint dus in 1550, aan het Franse hof. drie kroonprinsessen en drie kroonprinsen zullen aan elkaar gekoppeld worden, maar hebben zelf geen enkele in spraak, of zij dit erg vinden is hun eigen keuze. Elk heeft Ladies/gentlemen bij zich om hen gezelschap te houden, sommige hebben zelfs (half)zusters of broeders mee genomen. De volwassen gaan in discussie over waarom welke landen verbonden zouden moeten worden en waarom hun dochter of zoon de beste match zou zijn. De kinderen hebben hier geen in spraak in, maar zijn ondertussen wel op het of om getrouwd te worden zodra het schikt. Ondertussen leren zij elkaar en zichzelf steeds beter kennen terwijl zij door het kasteel en over de bijbehorende grond dwalen en de activiteiten bijwonen. Ook zullen zij af en toe geconfronteerd worden met aanvallen van buiten af op het Franse hof, bedreigingen van binnen in en opdrachten van hun ouders, want uiteindelijk is geoorloofd in tijden van wanhoop. Het start punt is de dag dat iedereen is aangekomen, vlak nadat iedereen zijn/haar spullen naar zijn/haar kamer heeft gebracht. Die avond is er een bal.

• I N F O R M A T I E • H E T • F R A N S E • H O F Dit is waar de RPG plaats zal vinden. Wat we dus sowieso nodig hebben is een troonopvolger/opvolgster van Frankrijk. Officieel is dit Dauphin Francis, maar je mag dus ook een heel fictief personage maken. Het Franse hof bestaand uit een heel groot grond gebied, met aan de ene kant een meer en aan de andere kant een bos, er lijdt één grote weg, de koningsweg, die later aftakt in kleine wegen, naar dichtbij zijnde dorpen. Verder zijn er een aantal bospaden, die nergens heen lijden en een bospad door het donkere woud, die later weer uitkomt op de koningsweg. Op het grondgebied bevinden zich verscheidene tuinen, het kasteel, een tuinhuis, de stallen, enzovoort. De stallen en de hooischuur zijn waar natuurlijk de paarden zich bevinden, dichtbij de stallen zijn de verblijven voor de bediendes. Vlak daarbij is de keuken en daarnaast weer de eetzaal. Verder heeft het kasteel ruim 30 gastverblijven, waarvan vier ingericht voor koninklijke gasten, een slaapkamer voor de koningin, voor de koning en voor zijn maîtresse, een prive vertrek waar de koninklijke familie zich terug kan trekken, een grote/bal zaal, een wijnkelder, een studiekamer, een ziekenboeg, een kamer waar de koning en zijn adviseurs bijeenkomen en een hoop andere minder belangrijke kamers. Je mag zelf beslissen hoe de kamer van je personage eruit ziet, maar houdt het alsjeblieft 16de-eeuws. Dan is er het tuinhuis, wat voornamelijk was ingericht voor feesten, maar niet meer gebruikt wordt. Het is er vrij afgelegen, maar er slapen nog wel eens gasten als de verblijven in het kasteel zelf tekort schieten. Als laatste hebben wij dan de tuinen. Hier kan je eindeloos ronddwalen.

• Informatie donkere woud Het donkere woud is waar de heidenen wonen. Dit zijn mensen die een ander geloof volgen, waarvan sommige zelf bloedoffers maken. De heidenen worden door veel mensen wel is gezien als bandieten, aangezien ze ook wel degelijk mensen overvallen die door het donkere woud reizen. Het is verboden om hier ’s nachts te komen en overdag alleen toegestaan als begeleid door een bewaker of een jager. •Regels - Geen mary sues/gary stues. - Overleg met elkaar indien er familie banden bestaan. - Bestuur niet elkaars personages. - 250 woorden minimaal - Goed uitgebreide personages. - Verzin geen nieuwe uitvinden of nieuwe oorlogen alsjeblieft, deze RPG moet historisch toch een beetje accuraat zijn. - Houdt mannen en vrouwen gelijk alsjeblieft. •Lijstjes; Wat er sowieso over je personage bekend moet zijn; (Ervan uitgaand dat iedereen tegenwoordig een eigen template heeft) Naam, Leeftijd(*Tussen de 15 en 18/ **Tussen de 16 en 25/*** Tussen de 13 en 19), Ouders, Land van afkomst, Titel, Persoonlijkheid, uiterlijk en wat zij/hij wil bereiken op het hof. Mogelijke rollen zijn; Kroonprins/prinses * Oudere/jongere halfbroers/zussen (Illigitimate)*** Kasteel bediendes** Ladies-in-waiting *(Deze zullen kroonprinsessen vergezellen) A Gentlemen of the Bedchamber*(Deze zullen de kroonprinsen vergezellen)

• Rollen; Naam | rol/broep/taak | Faceclaim | Username | Pagina
De Zes landen; Schotland, Frankrijk, Moskovisch, Denemarken, Engeland, Unchosen elk land heeft één kroonprins of prinses.

Vrouwelijk; Kroonprinsessen vol, tijdelijke stop. Ekaterina Alyona Ivanovna | Kroonprinses Moskovisch | Marina Aleksandrova | Poshlost | 1.2 Gavina Maria Stewart | Kroonprinses Schotland | Caitlin Stasey | JudithSuzann | 1.3 Emma Green. | Kroonprinses Engeland | Celina Sinden | Westwick | 1.3 Elin Rowena Blackwood |Illigitimate kind, van Schotland | Troian Bellisario | Unrequited | 1.2 Mabelia Sofia Bladewell | lady-in-waiting, Engeland| Lilly Collins | Gibigianna | 1.4

Mannelijk; 1 Kroonprins beschikbaar, andere mannelijke rollen beschikbaar, drie jongens tot meisjes weer vrijkomen. Matthís Francis Beaumont | Kroonprins Frankrijk | Toby Regbo | Ziegler | 1.3 Naam| Kroonprins| Faceclaim| Romeo Charles Habsburg | Kroonprins Italië | Nico Tortorella | Unrequited | 1.5 Nathanaël De Poitiers | Illigitimate kind, van Frankrijk | Torrance Coombs | Saralonde | 1.5

Praattopic; 1 ;
Rollentopic ; 1

Het begin
We beginnen de dag dat iedereen op het franse hof is aangekomen, het is ergens in de herfst, 's middags. Deze avond is er een bal om de gasten te verwelkomen. De gasten mogen eerst hun koffers uit pakken, maar naturlijk blijft niet iedereen netjes in hun kamer.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Nadat alle koetsen van de koninklijke families waren aangekomen, waarbij Nathanaël al die tijd naast zijn vader, de koning had gestaan om de families welkom te heten, had hij zijn paard opgehaald uit de stallen. Hij had besloten wat door de bossen te rijden en alleen te zijn. Het kasteel was naar zijn mening te druk op dit moment. Alle nieuwe buitenlanders die hun plekje in het kasteel zochten. Zijn stiefmoeder en half-zusje Camille die voor het feest van vanavond nog de laatste puntjes aan het regelen waren zodat het perfect zou worden. Zoals gewoonlijk op dit soort momenten werden de bediendes weer nerveus van de 2 dames. Ze durfden niks fout te doen, want dat zouden ze dan wel flink te horen krijgen. Nate had helemaal geen zin om daar tussen te staan. Liever maakte hij zijn hoofd leeg door met zijn merrie door het donkere woud te lopen. Hier kwamen maar weinig mensen door de geruchten dat hier heidenen leefden en dat de meeste wel angst in boezemde. Nate was niet bang voor de heidenen. Zijn moeder hing ook ooit het pegan geloof aan en heeft hem aardig wat over hun gebruiken geleerd. Daarnaast was hij er ook van overtuigd dat hij genoeg skills met het zwaard had om hun aan te kunnen.
Na ongeveer een uur rijden had hij besloten terug te gaan naar het hof. Aangekomen in de tuin stapte hij van zijn witte merrie af en besloot verder te lopen naar de stallen. Er waren al aardig wat mensen in de tuin aanwezig. Het was dan ook lekker weer buiten en de tuin was prachtig in de herfst. Lopend zou hij net iets langer kunnen observeren wat voor mensen dit waren. Hij had een hoop geruchten gehoord van de prins en prinsessen die zouden komen. Ook was hij benieuwd wat voor mensen met hun mee gekomen waren. Nate vond het namelijk altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen. Hij stopte even met lopen en graaide een appel uit zijn zak. Hij aaide de merrie en gaf haar de appel. Ondertussen keek hij de tuin rond. Hij zag 2 meiden bij het meer met elkaar praten. De blonde kwam hem enigszins bekend voor als de prinses van Engeland. Die was hier ooit eerder geweest. Al had Nate zich toen niet heel veel met haar bemoeit. De brunette kende hij nog niet, waarschijnlijk een lady in waiting aan haar jurk te zien. Op een bankje in de tuin zaten ook 2 nieuwelingen. Hij herkende de prinses van Moskovië aan haar bontmantel. Die had ze ook gedragen bij haar aankomst. Daarnaast zat volgens Nate de prins van Italië. Dat moest wel, deze jongen zag eruit als de prins. Langzaam liep Nate weer verder richting de stallen toen het paard de appel op had.

Naam: Elin Rowena Blackwood. .

Balgown, Day Gown
Ik glimachte door de reactie van Emma. Ze leek me aardig, maar een beetje uit de hoogte om heel eerlijk te zijn, al dacht ik dat soms ook van mijn zus, Gavina, niet dat zij per definitie arrogant was, dus Emma hoefde dat ook totaal niet te zijn. Ik keek even rond de tuin, met bewondering, maar ook met een bepaald gevoel van rust. ik zuchtte zacht.
"Ik ben zo goed als een zus voor de prinses van Schotland, maar anders dan haar hoef ik gelukkig niet om politiek te geven," zei ik met enige schaamte. Een bastaard zijn was nou niet precies het beste wat je kon overkomen en veel mensen hadden hun vooroordelen. Mijn blik dwaalde af, naar de richting vanuit waar ik meende paardehoeven te horen.
"Is dat de Franse prins?" vroeg ik met enige verbazing aan Emma. De prins was beschreven als knap, dat klopte zeker. Emma had gezed dat ze hier eerder was geweest, dus zij zou het misschien wel weten en daarbij, het was tot dusver de enige jongen die ik gezien had en er niet uitzag als een bediende. Met een glimlach keek ik de jongen nog na, voordat ik mij terugdraaide naar het water.
"Hoe dan ook, heeft u familie of vrienden meegenomen naar het Franse hof?" vroeg ik aan Emma, om het gesprek weer aan te knopen. Ik voelde me nu wel wat minder op mijn gemak, wetende dat de Engelse en Schotse niet zo lekker lagen, zelfs al wilde ik er liever niks mee te maken hebben.

[ bericht aangepast op 22 juni 2016 - 21:33 ]

---

We've lived in the shadows for far too long.

Day gown || Ball gown

Het was heerlijk om mezelf nog eens te verliezen in een boek, helemaal alleen weggestopt in een hoekje van het kasteel. Het enige nadeel is misschien dat dit niet mijn vertrouwde kasteel is. Ik hou nogal van vertrouwde dingen en vertrouwde omgevingen, maar dit lijkt goed genoeg op wat ik gewend ben om me niet helemaal ongemakkelijk te laten voelen. Vreemd dat ik zo graag op mijn oude vertrouwde plekje zit, terwijl ik boeken opzoek om me over de hele wereld te kunnen laten voeren. Het meest van alles hou ik van avontuurverhalen. Ik lees blijkbaar graag de dingen die ik van mijn leven nooit zelf zou doen. Ergens is het wel ironisch. Net wanneer de koene ridder vastgegrepen wordt door ruig monster, met het lichaam van een leeuw en de kop van een arend, hoor ik plots iemand spreken. Een klein beetje geschrokken sla ik het boek toe en glimlach vervolgens schaapachtig naar het meisje dat bij me staat.
"Goedemiddag," beantwoord ik haar groet. Ondertussen werp ik snel nog even een blik naar buiten om me ervan te vergewissen dat alles nog goed gaat met Emma. Dat blijkt zo te zijn, dus met een goed gemoed kan ik rechtop staan om de vrouw voor me degelijk te begroeten. Met een klein buiginkje stel ik mezelf voor. "Mabelia Bladewell, Lady-in-waiting van prinses Emma Green van Engeland." Ik weet niet zeker of deze dame voor me ook een prinses is, maar ik kan me maar beter per ongeluk te formeel voorstellen aan iemand dan per ongeluk te informeel te zijn tegen een prinses.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Even was ik uit het veld geslagen door het antwoord van Lady Elin. Haar Schotse accent had waarschijnlijk meer weggegeven dan haar lief was, maar toen ze vertelde dat ze zo goed als een zus was van prinses Gavina van Schotland, wist ik meteen wie ik voor me had. Lady Elin was niemand minder dan de bastaard dochter van de koning van Schotland en zijn maîtresse. Hoewel mijn wantrouwen bevestigd werd, won mijn nieuwsgierigheid en besloot ik verder in gesprek te gaan met de jonge brunette. Ik was namelijk niet alleen nieuwsgierig, ergens hoopte ik dat door mijn bezoek aan het Franse hof de spanningen tussen Schotland en Engeland verminderd konden worden. Het was ten slotte niet mijn eigen strijd, maar die van onze ouders en hun voorouders. Vanuit persoonlijk oogpunt had ik geen reden om een hekel te hebben aan de Schotten. In tegenstelling daarvan was ik nieuwsgierig of de geruchten die ik over hen hoorden, klopte.
''Is dat de Franse prins?'' vroeg Lady Elin en ik keek op naar de knappe, donkerharige jongeman die een appel voerde aan een wit paard. Ik lachte even hardop. ''Dat is Nathanaël de Poitiers, halfbroer van de Franse prins,'' verklaarde ik. Lady Elin keek hem na.
"Hoe dan ook, heeft u familie of vrienden meegenomen naar het Franse hof?" vroeg ze me daarna. Ik zuchtte even. Familie was niet mijn favoriete onderwerp, maar nu ik mezelf had voorgenomen om vriendelijk en sociaal te zijn tegen Lady Elin, zette ik opnieuw een vriendelijke glimlach op.
''Mijn vader en moeder zijn er uiteraard en Lady Mabelia is er, mijn lady-in-waiting. Je zult haar vast mogen, ze is geweldig. Ik ben het enige kind van mijn ouders, dus verder ben ik eigenlijk vrij alleen,'' vertelde ik haar. Direct had ik spijt van mijn uitspraak. Ik wilde niet zielig overkomen en ik snapte niet waarom ik gezegd had dat ik alleen was. Ik had de hele dag door mensen om me heen, maar toch kon ik me eenzaam voelen.
Om de aandacht te verleggen, zei ik: ''ik zou graag je zus ontmoeten, heb je enig idee waar ik haar kan vinden?''

[ bericht aangepast op 23 juni 2016 - 13:44 ]

---

I was an angel living in the garden of evil

Day gown || Ball gown
Nadat ik haar had begroet merkte ik dat het meisje enorm was geschrokken van mijn plotselingen woorden. “Mijn excuses, het was niet mijn bedoeling u te laten schrikken,” verontschuldigde ik me snel en glimlachte maar even naar haar. Het meisje stond op en maakte een kleine buiging waarna ze zichzelf voorstelde, “Mabelia Bladewell, Lady-in-waiting van prinses Emma Green van Engeland,” ik stilke en keek even naar de grond. Van alle mensen die ik had kunnen begroeten koos ik de Lady-in-waiting van de prinses van Engeland, het land dat dwars lag met Schotland, het land dat ik ooit zou gaan regeren. “Gavina Maria Stewart,” stelde ik mezelf dan toch maar voor, vooral omdat niks zeggen helemaal onbeleefd zou zijn en het alleen maar zou zorgen voor meer spanning, het laatste wat ik op mijn geweten wilde hebben. “Prinses van Schotland,” vervolgde ik na weer een korte stilte. Ik keek even naar de grond en richtte mijn blik toen weer op Mabelia. “Hoe maakt u het? Goede reis gehad?” vroeg ik uiteindelijk maar omdat het niet nog ongemakkelijker te maken. Langer stil zijn was niet echt een optie en daarbij was zomaar weglopen helemaal onbeleefd, hoe graag ik dat ook had willen doen.
Tijdens de heenreis had ik besloten contact met de Engelsen nog een beetje te vermijden, ik wou eerst zien hoe ze waren voor ik het alleen maar erger zou maken door ze per ongeluk te beledigen of iets dergelijks. Alles wat ik wou was de spanning tussen de landen minder maken, niet groter, en ik was bang dat ik dat wel zou gaan doen.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Naam: Romeo Charles Habsburg

---

Ze stelde zich voor, al moest ik toegeven dat ze lichtelijk teleurgesteld leek te zijn dat ze haar boek moest wegleggen. Ik ging naast haar zitten op gepaste afstand en liet mijn blik even over het water glijden. Ik moest eerlijk toegeven dat het meer mij toch wel enigzins heimwee bezorgde, maar dat was een zorg voor later niet nu.
‘‘Het is, inderdaad, een prachtige dag.’’ Constateerde ze. ‘‘Bent u een natuurliefhebber, prins Romeo?’’ Ze verwijderde haar bontmantel toen de zon volledig uitbrak, en speelde wat met haar ketting. ‘‘Of bent u een binnenmens? U bent namelijk een beetje bleekjes voor een Italiaanse prins. Ik heb gelezen dat ze daar een donkere olijfkleurige huid hebben.’’ Ik lachte zacht. Ze leek mijn aanwezigheid niet heel bijzonder te kunnen waarderen, maar ach, misschien waren jongens dan ook niet erg goed in meiden de indruk geven dat we ook een normaal gesprek konden voeren. Of misschien had ze gewoon een hekel aan mensen.
"Ik ben inderdaad meer een binnenmens, zeker sinds mijn vader boeken heeft laten importeren," lachte ik zacht. "Maar misschien is het ook omdat ik geen Italiaan ben, maar een spanjaard die Italië 'cadeau' krijgt van zijn vader." Ik schudde mijn hoofd bij de gedachte. Italië zou pas een koningrijk worden zodra ik een vrouw had en gekroond werd, daar viel ook wat voor te zeggen.
"Er is niet heel vaak bezoek uit Moskovia, kan u mij over het land vertellen? Ik ben er helaas nooit heen gereisd." vroeg ik de prinses in de hoop dat ze misschien toch nog even langer met mij wilde praten.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Naam: Elin Rowena Blackwood. .

Balgown, Day Gown

---

''Dat is Nathanaël de Poitiers, halfbroer van de Franse prins,'' wist Emma mij te vertellen. Ik vormde even een O met mijn lippen en glimlachte. Wel dat betekende dat hij misschien ooit ergens úberhaupt tijd voor mij zou hebben wat een opluchting was. Ik was hier niet voor politiek, ik was hier om mensen te leren kennen en me te vermaken. Oh, en natuurlijk om mijn zus bij te staan. Maar niet om intensieve politieken banden te proberen te vormen,
''Mijn vader en moeder zijn er uiteraard en Lady Mabelia is er, mijn lady-in-waiting. Je zult haar vast mogen, ze is geweldig. Ik ben het enige kind van mijn ouders, dus verder ben ik eigenlijk vrij alleen,'' antwoordde ze op mijn vraag. Ik knikte. Dat kon ik ergens wel begrijpen. Enigkind in zo'n goot kasteel, dat kon niet altijd even gezellig zijn.
"Wel, dan hoop ik dat u voor nu even van de drukte kan genieten," glimlachte ik. De drukte in dit kasteel was naar mijn mening nu wel ernstig. Met zes families was elk kasteel volgens mij klein. Toch had ik nog maar weinig mensen gezien. Waar konden al die mensen nou helemaal zitten?
''ik zou graag je zus ontmoeten, heb je enig idee waar ik haar kan vinden?'' vroeg Emma.
"Ik denk binnen, ik heb Gavina niet naar buiten zien komen, misschien dat even in de gangen op de eerste verdieping kan kijken, daar ergens is haar kamer, in die vleugel," zei ik en wees naar de ramen die volgens mij het dichtsbij onze kamers lagen.
"Het was me een genoegen u te ontmoeten," zei ik en ik maakte nog even een korte buiging. Daarna verdween ik weer in de richting van het kasteel. Misschien dat ik iets te eten zou gaan vragen ergens, de reis was immers langs geweest. Ik kon het denk ik net zo goed gaan halen, misschien daarna heel lief vragen of ik de omgeving op paard mocht verkennen voor ik me klaar moest maken voor het bal. Ach, eten kon ook wel wachten tot vanavond. Zo liep ik door één van de vele hallen op zoek naar waar ongeveer de stallen zouden moeten zijn.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Nate liep verder met de merrie naar de paardenstal. Een kleine glimlach sierde zijn lippen. Hij zweerde dat de brunette bij het water net naar hem keek en hem een glimlach schonk voor ze weg keek. Hoewel ze wel ver weg stond en Nate het niet heel duidelijk kon zien, ook kon hij niet horen waar de 2 dames het over hadden gehad. Misschien dat hij haar vanavond wel ten dans kon vragen, ze zag eruit als een vriendelijk meisje. Bij de paardenstal aangekomen begroette hij de stalknecht vriendelijk. Die was net een van de stallen aan het uitmesten. De meeste gaven hun paard altijd af aan hem zodat hij ze kon af zadelen. Nate deed dat liever zelf. Zijn witte merrie was niet een van de makkelijkste. Nate liep door naar de stal waar de naam Zuria op geschreven was, de naam die zijn merrie droeg. De naam Zuria was een naam van Franse oorsprong, wat wit en lovely betekende. Zuria zou eerst het eerste eigen paard van Camille worden, zij had ook de naam bedacht. Maar omdat zij totaal niet met de gebruiken van deze merrie om kon gaan, had ze hem cadeau gegeven aan haar oudere broer Nate, om zelf een ander paard te krijgen. Nate had wel een goede band met het paard en om een of andere reden vertrouwde de merrie hem wel. Zuria was erg lief, maar met het zadel op en af doen en met rijden kon ze af en toe wat koppig zijn. Kortom geen betrouwbaar paar voor een jong prinsesje. Hij maakte zijn zwaard van het zadel los en hing deze om zich heen. Ook maakte hij het zadel los van Zuria en hing deze op de vaste plek in de stal en verving haar hoofdstel voor de gene die ze in haar stal droeg. De stalknecht had haar voerbak al bijgevuld en nadat Nate haar had los gelaten ging ze gretig eten. Nate glimlachte tevreden en sloot haar staldeur.

"Ik denk binnen, ik heb Gavina niet naar buiten zien komen, misschien dat even in de gangen op de eerste verdieping kan kijken, daar ergens is haar kamer, in die vleugel," vertelde Elin me, terwijl ze wees naar het kasteel. Ik knikte bevestigend. Ik hoopte niet dat ik met mijn vraag wantrouwen zou zaaien. Ik was oprecht geïnteresseerd in het ontmoeten van prinses Gavina, zodat ik zelf mijn eigen oordeel zou kunnen vormen over haar. Mijn ouders en de edelen van Engeland hadden het niet op de Schotten, wat ervoor zorgde dat ik alleen maar nieuwsgierig werd naar hen. Mijn ouders hadden me op het hart gedrukt de Schotten zoveel mogelijk te vermijden. Ik wist dat ze er bang voor waren dat ik me niet netjes en beleefd zou gedragen, wat de Schotten nog een reden zou geven om een hekel aan ons te krijgen. Ik bedacht me dat nu ik de halfzus van prinses Gavina al ontmoet had, het niet meer dan fatsoenlijk zou zijn om me voor te stellen aan haar zus.
"Het was me een genoegen u te ontmoeten," zei Elin, gevolgd door een kleine buiging. Ik knikte even afwezig en keek daarna hoe Elin richting het kasteel liep.
Enkele seconden sloot ik mijn ogen en voelde ik hoe mijn gezicht verwarmde in de zon. Toen ik mijn ogen weer opende, besloot ik dat het tijd was om op zoek te gaan naar de prinses van Schotland.
Zo goed en kwaad als het ging, liep ik door het kasteel in de richting die Elin had gewezen. Ik was echter waardeloos in het vinden van wegen en mijn gevoel voor richting en coördinatie liet te wensen toe. Net toen ik gefrustreerd raakte en terug naar mijn eigen vertrek wilde lopen, zag ik mijn lady-in-waiting staan, met een boek in haar hand. Ze was in gesprek met een mooie brunette die een jurk bezaaid met steentjes in verschillende kleuren droeg. Ergens leek ze een beetje op haar halfzus en ik besloot naar hen toe te lopen.
'Lady Mabelia,' zei ik met een glimlach. 'Als je ons even kunt excuseren,' vervolgde ik en ik wendde me tot de brunette. Ik maakte een minimaal buiginkje met mijn hoofd, wat misschien arrogant was, maar ik vond het maar niks om uitgebreid voor iemand te buigen.
'Als ik me niet vergis, bent u prinses Gavina, het is me een genoegen u te ontmoeten. Ik ben prinses Emma Green van Engeland,' zei ik met een vriendelijke glimlach.

---

I was an angel living in the garden of evil

Day gown || Ball gown
“Mijn excuses, het was niet mijn bedoeling u te laten schrikken,” verontschuldigt het meisje zich, waarna ze me een glimlach toewerpt. Vervolgens stelt ze zichzelf ook voor: “Gavina Maria Stewart, prinses van Schotland." Er valt een korte stilte, die ik vul door na te denken over wat ik nu moet doen. Lang hoef ik eigenlijk niet te denken. Ik moet beleefd blijven. Ook al staat hier iemand voor me met wie ons land in de clinch ligt, toch kan ik het niet erger maken door nu onbeleefd te zijn. Gavina houdt haar blik op de grond gericht en ik zie wel in waarom ze dat doet. Na een tijd verbreekt ze dan toch de stilte. “Hoe maakt u het? Goede reis gehad?”
In mijn poging beleefd te blijven, probeer ik even enthousiast te antwoorden als ik naar iedereen zou hebben gedaan. "Oh, het gaat goed, hoor dank u. Een beetje vermoeid van de reis, maar die liep verder zeer vlotjes. We hebben geen problemen gehad." Voor ik echter de vraag terug kan kaatsen naar haar en dus kan gaan informeren naar hoe haar reis was, komt Emma aanlopen. Ze kijkt me met een vriendelijke glimlach aan.
"Lady Mabelia," groet ze me. "Als je ons even wilt excuseren." Ergens voel ik me best opgelucht dat ik nu geen verplicht gesprek meer moet voeren. Ik had sowieso meer zin om te lezen. "Natuurlijk, prinses," glimlach ik terug, waarna ik een buiging maak naar Gavina. "Het was fijn u te ontmoeten."
Met die woorden loop ik er sierlijk vandoor. Ondertussen hoor ik nog net hoe Emma zich voorstelt aan Gavina, maar dat is alles wat ik nog kan verstaan voor ik de hoek omsla en het helemaal stil wordt. Opnieuw dwaal ik wat door het paleis tot ik in de tuin terecht kom. Daar zijn wat mensen aan de praat, maar aangezien ik toch van plan was om verder te lezen, spreek ik niemand echt aan. Discreet zoek ik een plekje bij de stallen, waar ik de geur van paarden op kan snuiven, terwijl ik me opnieuw in het avontuur verdiep.

[ bericht aangepast op 27 juni 2016 - 15:41 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Day gown || Ball gown
”Oh, het gaat goed hoor, dank u. Een beetje vermoeid van de reis, maar die liep verder zeer vlotjes. We hebben geen problemen gehad.” Ik knikte begrijpend en glimlachte vriendelijk naar Lady Mabelia. “Gelukkig maar, alleen zult u vanavond weinig tijd hebben uit te rusten gezien er een bal is,” met die woorden had ik haar eigenlijk weer verder willen laten lezen en daarmee dus weg gaan. Precies als ik wat wil zeggen hoor ik een andere stem, “Lady Mabelia, als je ons even kunt excuseren,” verzoekt de blondine vervolgens. Ik ging er meteen vanuit dat dit de prinses van Engeland moest zijn, ze kende Lady Mabelia en het zag er niet uit alsof ze elkaar net hadden leren kennen. “Het was fijn u te ontmoeten,” ik knikte vriendelijk, “Insgelijks,” antwoorde ik vervolgens en keek hoe ze weg liep. Vervolgens richtte ik me weer op de prinses van Engeland. “Als ik me niet vergis, bent u prinses Gavina, het is me een genoegen u te ontmoeten. Ik ben prinses Emma Green van Engeland,” ik glimlachte vriendelijk naar de prinses en maakte ook een buiging naar haar. “Hoe u hierachter bent gekomen weet ik niet, maar ik ben inderdaad prinses Gavina, aangenaam,” glimlachte ik vriendelijk naar prinses Emma. Waarom de prinses van Engeland naar me toe was gekomen wist ik absoluut niet, daarbij wist ik niet eens hoe ze wist dat ik het was. Opeens herinnerde ik het me weer, Emma was degene waar ik Elin mee had zien praten buiten, “Als ik me niet vergis heeft u Lady Elin al ontmoet, ik dacht u gezien te hebben samen buiten,” dat verklaarde waarom ze wist wie ik was, vaak genoeg had ik gehoord dat er wel wat overeenkomsten waren in Elin’s en mijn uiterlijk. Ik haalde een hand door mijn donkere lokken en glimlachte even. “Ik was eigenlijk van plan het kasteel wat te verkennen, zou u mee willen?” vraag ik dan maar. Eigenlijk wou ik alleen gaan maar Engeland was moeilijker te ontlopen dan verwacht, en misschien was contact met de Engelse prinses maken misschien wel slim. Mijn plan om ze te ontlopen werkte dus absoluut niet, gezien ik ongeveer alle Engelsen hier nu al had ontmoet en nog niemand van andere landen. Of ik vrienden met ze kon worden wist ik nog niet, maar tot nu toe leek Lady Mabelia een vriendelijke jonge vrouw, en met een beetje geluk was de prinses ook zo.

[ bericht aangepast op 29 juni 2016 - 15:23 ]

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

MT

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Met kennersogen keek Tristán zijn verblijfplaats rond. De komende tijd zou hij hier moeten verblijven. Hij moest toegeven dat er echt wel tijd aan de kamer was besteed en dat er echt wel moeite was gedaan om er een beetje een goede sfeer te laten hangen. Helaas voor iedereen die hier zoveel moeite in had gestoken, was hij nogal ongevoelig voor zulke dingen. Het ging hem erom dat een kamer praktisch was en zoveel opsmuk vond hij niet praktisch. Hij zou het er echter maar mee moeten doen, want een keuze had hij niet. Het was ook niet alsof hij van plan was zich eeuwig in die kamer te verschuilen. Hij begaf zich liever onder de mensen. Hoe anders zou hij de beste match kunnen vinden? Natuurlijk moest hij daarvoor eerst eens met mensen kennis gaan maken. Daarom verliet hij ook de betrekkelijke rust van zijn kamer en liep richting de stallen. Op de een of andere manier had hij het idee dat hij daar wel iemand zou kunnen vinden, zelfs als het geen kroonprins of prinses zou zijn. Ook bedienden hadden veel informatie te geven, zeker de Lady’s-In-waiting. Zijn mond vertrok even in een halve grijns. Oude gewoontes sleten niet snel, zou hij maar zeggen. Hij had – natuurlijk – gelijk gehad over mensen bij de stallen, want er zat een meisje te lezen. Hij bekeek haar heel even van een afstandje. Ze was zeker van goede komaf en had ook zeker geen last van een gebrek, maar hij dacht niet dat ze een van de kroonprinsessen zou zijn. Toch besloot hij haar aan te spreken en hij liep naar haar toe. “Wat voor verhaal kan de aandacht van de dame zo opslokken?” vroeg hij haar toen hij haar had bereikt. Hij knikte kort met zijn hoofd – hij was natuurlijk nog steeds de meerdere hier. “Milady.” Hij glimlachte wel naar haar, maar de glimlach bereikte zijn ogen niet.

---

The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

Day gown || Ball gown

“Wat voor verhaal kan de aandacht van de dame zo opslokken?” Opnieuw schrik ik op uit mijn boek. Deze keer nog wat meer, omdat het net zo ontzettend spannend was. Op deze manier kom ik dus nooit te weten of de ridder het beest verslaat. Steeds wanneer ik goed in het verhaal zit, word ik gestoord. Natuurlijk is dat ergens wel logisch in een hof vol mensen die elkaar wel moeten leren kennen voor politieke relaties. Mijn boek doe ik zachtjes dicht, terwijl ik opkijk naar degene die me heeft aangesproken. "Milady," zegt hij en glimlacht naar me. Toch voel ik me niet bepaald op mijn gemak. Natuurlijk heb ik dat altijd rond mannen. Ze zijn alleen uit op wat tussen vrouwen hun benen zit en ik ben niet iemand die van plan is om dat zomaar weg te geven. Toch is het niet alleen dat bij deze man. Om een of andere reden voel ik me extra ongemakkelijk. Toch sta ik zoals het hoort op en maak een beleefde buiging. "Goedemiddag," zeg ik ondertussen, waarna ik me aan de vreemdeling voorstel. "Mabelia Bladewell, Lady-in-waiting van prinses Emma Green van Engeland." Nieuwsgierig kijk ik hem aan en blijf ondertussen rechtstaan, zoals de etiquette het voorschrijft. "Het is een avonturenverhaal. Mijn manier om andere delen van de wereld te verkennen. En ook andere werelden," glimlach ik. Mijn boek leg ik neer op de plek waar ik net zat. Stiekem doe ik dat omdat ik op die manier onopvallend een stapje verder weg van de man kan zetten.

[ bericht aangepast op 30 juni 2016 - 22:19 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

“Hoe u hierachter bent gekomen weet ik niet, maar ik ben inderdaad prinses Gavina, aangenaam,” vertelt de brunette met me een vriendelijke glimlach. Net toen ik wilde reageerde, sprak de prinses van Schotland verder.
“Als ik me niet vergis heeft u Lady Elin al ontmoet, ik dacht u gezien te hebben samen buiten.”
Ik voelde hoe mijn wantrouwen getriggerd werd. Ik wist zeker dat ik prinses Gavina nog niet eerder had gezien, wat betekende dat zij mij had gezien zonder dat ik me daar bewust van was. Ik knikte even, ter bevestiging dat ik haar halfzus inderdaad ontmoet had.
Hoewel er duizenden vragen op het puntje van mijn tong brandden, kon ik mezelf ervan weerhouden deze allemaal te stellen. Ik kon me niet voorstellen dat prinses Gavina mij zou vertrouwen, omdat ze wist dat ik een Engelse was. Dat zou betekenen dat ik extra mijn best zou moeten doen om haar vertrouwen te winnen en dat zou zeker niet lukken als ik me nieuwsgierig en onbeleefd zou opstellen. Onwillekeurig dacht ik aan mijn ouders, die me op het hart hadden gedrukt de Schotten te mijden. Ik glimlachte even bij de gedachte dat ik al twee Schotten ontmoet had en bedacht me dat ik Lady Mabelia zou moeten vragen dit te ontkennen wanneer mijn ouders haar hiernaar vroegen.
Ik schrok op uit mijn gedachten toen ik de heldere stem van Gavina weer hoorde.
“Ik was eigenlijk van plan het kasteel wat te verkennen, zou u mee willen?”
Haar vraag bracht me bijna uit balans. Waarom zou ze vrijwillig extra tijd met de kroonprinses van haar grootste vijand Engeland willen doorbrengen?
Toen ik hardop lachte, weerklonk mijn lach als een echo door het kasteel.
''Alleen als u me een eerlijke kans geeft. Ik ben op niks trotser dan op het feit dat ik een Engelse ben, maar dat lijkt me irrelevant voor ons contact. Ik zou graag met u meegaan, maar niet omdat u me op een of andere manier om de tuin wilt leiden,'' zei ik toen. Met een doordringende blik in mijn ogen keek ik haar aan. De woorden waren zoals gewoonlijk over mijn lippen gegleden zonder dat ik ze eerst zorgvuldig had overwogen. Een kroonprinses hoorde nou eenmaal altijd beleefd en elegant te zijn, maar dat was een rol die nooit bij me had gepast. Ik keek Gavina uitdagend aan, in afwachting van haar antwoord.

---

I was an angel living in the garden of evil