• Een groep jongeren wordt via de belofte van een hoog geldbedrag in ruil voor wat experimenten naar De Fabriek gelokt. Deze Fabriek blijkt op een nogal onopvallende plek te staan waar niemand achterkomt. Op het eerste oog lijkt alles normaal en in orde, maar als ze er eenmaal zijn kunnen ze niet meer weg. Ze worden opgesloten en gedwongen te werken aan computerprogramma's. Niet alleen de fysieke, maar ook de mentale omstandigheden zijn niet gezond. De 'bazin' treitert en mishandeld als ze vindt dat de jongeren niet hard genoeg werken. Tussen de jongeren ontstaan ook relaties (vriendschap, liefde, haat)


    @Poshlost



    Meisjes/jonge vrouwen:
    1: Julia Lisa Dragon --> LisaDragonrider
    2: Lynn Swan --> Knorretjuhh
    3: Anna Hope van der Loo --> _AnneFleur_
    4: Sil James --> Undertale
    5: Romy Flavia Salvati --> Poshlost
    6: Cinderella Marianne de Boer --> Shairell

    Jongens/ jonge mannen:
    1: Jonas Lynch --> HarryPotter_007
    2: Bran Raven --> Necessity
    3: Ryan Cooper --> Sheen
    4: Albert Svendsen --> IJsvogel
    5: Rick Spencer --> Sans
    6: Randall Bruce Grey --> NeverTouchMe

    Leider: Clementine Chevalier

    Regels:
    - Je post een stukje van minimaal 100 woorden, langer mag, korter niet.
    - Post je 10 dagen geen nieuw stukje, dan stuur ik je een berichtje.
    - Geen perfecte personages.
    - Alleen ik maak nieuwe topics aan.
    - Clementine Chevalier mag alleen door mij gespeeld worden.
    - Alle posts zijn in ABN!
    -16+ mag, maar onder spoiler knop!!!!




    De brief die allen die uitgenodigd zijn hebben ontvangen:


    Beste lezer,

    Als u deze brief in handen hebt, bent u bij deze uitgenodigd mee te werken aan één van onze experimenten. Wij doen op dit moment onderzoek naar het verband tussen nachtrust en werkgerichte productiviteit. Het experiment zal minimaal een week duren, alle dagen die erbij komen zullen extra worden vergoed. Dit alles hoeft u vanzelfsprekend niet voor niets te doen. U ontvangt aan het begin €1500,- en hetzelfde bedrag aan het einde van het experiment. Natuurlijk wordt ook voor de nodige levensmiddelen gezorgd. Bent u bereid mee te werken aan dit experiment, mail mij dan via: ClementineChevalier@XMail.com.

    Met vriendelijke groeten
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten



    Hier de links naar:
    Het ideeëntopic
    Het praattopic


    Rollentopic

    Uitgebreide verhaallijn:

    Julia, Lynn, Albert, Bran, Anna, Ryan, Rick, Jonas, Sil, Romy, Cinderella en Randall hebben allemaal een uitnodiging ontvangen met de vraag of zij mee zouden willen werken aan één van de experimenten van Clementine Chevalier. 25 jongeren hebben een uitnodiging, maar alleen deze tien hebben ingestemd mee te doen. Ze hebben allemaal zo hun redenen om mee te doen. Veel doen het voor het geld, maar allen hebben een achterliggende reden. Toen ze een mail stuurden naar Clementine Chevalier hebben ze allemaal hetzelfde antwoord ontvangen:

    Beste lezer,

    het is fijn om te horen dat u bereidt bent mee te werken aan het eerdergenoemde project. Pak uw koffers in met alles wat u de komende tijd nodig denkt te hebben. Zoals ik al zei hoeft u zich over voeding geen zorgen te maken, daar wordt voor gezorgd. U allen wordt verwacht klaar te staan op het station van Utrecht, dit leek mij een goede plek om jullie af te halen. U dient daar op 24 mei 2016 om 8.45 aanwezig te zijn. Daar wordt u opgehaald door een busje en naar het juiste adres gebracht, wees voorbereid op een lange rit neem iets mee om u te amuseren tijdens de reis. Bent u niet op tijd aanwezig dan vertrekken wij zonder u. Ik hoop u te zien!

    Met vriendelijke groet
    Clementine Chevalier
    Hoofd Chevalier Experimenten


    Als de jongeren elkaar voor het eerst ontmoeten blijken ze weinig gemeen te hebben, niet wetend wat er volgt...

    De plek waar ze naartoe worden gebracht is onvindbaar voor buitenstaanders en de sfeer in het gebouw is zeer onaangenaam. Als Clementine dan ook nog eens een naar persoon blijkt te zijn willen de jongeren niets liever dan naar huis, maar dat gaat helaas niet. Clementine laat de groep aan computerprogramma's werken en computerchips maken. Ze werken de meeste uren van de dag en komen amper toe aan slapen. Ondertussen ontstaan er in de groep allerlei relaties van vriendschap en liefde tot haat.

    [ bericht aangepast op 24 mei 2016 - 23:14 ]


    chaos makes the muse

    Bran "Raven" Meallán Treasach
    Met zijn gitaar over zijn schouder en zijn koffer achter zich aan slepend liep hij richting de bus. Natuurlijk was de bus er al, hij was immers aan de late kant. Het interesseerde hem weinig. Het was nu toch al te laat om hem te ontslaan. Het contract was al ondertekend, dus tot hij zijn geld ontvangen had, zouden ze niet meer van hem afkomen.
    Vlak voor hij de bus instapte, gooide hij zijn sigaret op de grond en trapte hem uit. De rit zou lang zijn was hij voor gewaarschuwd en een rookpauze zou er ongetwijfeld niet zijn. In zijn contact had nergens een rookverbod gestaan - hij had er speciaal nog naar gekeken - dus dat konden ze hem niet afnemen. Hij wist echter niet hoe vaak hij de mogelijkheid zou hebben om nieuwe sigaretten te halen, dus hij moest zuinig zijn met de pakjes die hij bij zich had.
    Zijn koffer dumpte hij in het bagageruim van de bus, maar zijn gitaar nam hij mee de bus in. Zijn gitaar had hem al vaak in leven gehouden en was simpelweg zijn duurste bezit, dus hij was er zuinig op.
    Zonder echt te kijken wie er allemaal waren, liet hij zich op een willekeurige plek neerploffen. Eigenlijk was zijn idee geweest om alleen te gaan zitten, maar pas toen hij zat, kwam hij erachter dat hij naast een jongen was gaan zitten.

    [Morgen zal ik mijn opmaak even in elkaar knutselen als ik mijn laptop heb in plaats van mijn mobiel]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Ryan Cooper
    Ik voel een kriebel in mijn keel en hoest. Het meisje voor mij draait onmiddellijk haar hoofd om en kijkt mij geïrriteerd aan. Ik kijk verontschuldigend, dan mompelt ze dat het haar spijt.
    Mijn gsm trilt.

    Hoe is het lieverd?

    Heel saai. En de mensen hier dan. Niemand zegt wat behalve twee rare meisjes achterin die wat zitten te zingen. Heel vals, trouwens.


    Een jongen - nou ja, man - kwam langs mij zitten, waarna hij verbaasd naar mij kijkt.
    Hij was vast niet van plan naast iemand te gaan zitten.

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:24 ]


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Ik keek naar buiten en zag Bran. Ik volgde zijn bewegingen naar binnen. Ik zwaaide vrolijk en pakte mijn dagboek. Ik beschreef de bus en zette eronder: TOT NU TOE - SAAAII
    Ik gaapte en liep voor naar de bus. Ik bekeek de tijd. Op mijn terug reis had ik niet meer door dat ik moest oppassen dat de vloer nat was en als ik niet mij was was ik niet gestruikeld. Helaas ben ik wel mij en viel vol op mijn knieën. op de grond, gelukkig kon ik met mijn handen mijn lichaam afweren, maar mijn polsen deden daardoor wel pijn. Ik trok me op en mijn gezicht werd rood, net zoals een aardbei...


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Undertale schreef:
    Ik keek naar buiten en zag Bran. Ik volgde zijn bewegingen naar binnen. Ik zwaaide vrolijk en pakte mijn dagboek. Ik beschreef de bus en zette eronder: TOT NU TOE - SAAAII
    Ik gaapte en liep voor naar de bus. Ik bekeek de tijd. Op mijn terug reis had ik niet meer door dat ik moest oppassen dat de vloer nat was en als ik niet mij was was ik niet gestruikeld. Helaas ben ik wel mij en viel vol op mijn knieën. op de grond, gelukkig kon ik met mijn handen mijn lichaam afweren, maar mijn polsen deden daardoor wel pijn. Ik trok me op en mijn gezicht werd rood, net zoals een aardbei, maar daar ben ik weer allergisch voor! ''Lekker dan!'


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Anna Hope van der Loo
    Is het hier een musical ofzo. Het eerste wat me opvalt als de volgende binnenkomt is de gitaar die hij bij zich heeft. Hij kan mooi bij de meiden achterin gaan zitten. Ik kijk naar zijn gezicht. Hij lijkt me gevaarlijk. Maar aantrekkelijk. Ik zucht. Ik houd mijn adem in als ik de sterke rookgeur ruik die van de jongen afkomt als hij langs me loopt. Ik hoof dat hij naast de jongen achter me neerploft. Hij knoopt geen gesprek met hem aan. In tegenstelling lijkt hij hem totaal te negeren. Ik haal mijn schouders op en staar naar buiten.


    chaos makes the muse

    Ryan Cooper
    De man naast me lijkt wel een gangster ofzo en zo te ruiken rookt hij. Normaal gezien zou ik demonstratief mijn neus ophalen, maar ik wil absoluut geen ruzie met hem.
    Het zingende meisje achterin zwaaide naar Gangster. Ik vraag me af hoe iedereen elkaar kent.

    NECESSITY JE HEBT 2000 POSTS

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:29 ]


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Albert Svendsen

    Met een rugzak over zijn schouder rende Albert langs de rokende chauffeur heen. Hij was bang geweest dat hij te laat zou zijn. Met grote stappen liep hij de bus in. Hij had nog nooit zoveel verschillende mensen bij elkaar gezien. De zenuwen zorgde ervoor dat zijn hart sneller ging slaan. Dit was wel even iets anders dan een klein boerendorpje in Zeeland. Voor hem liep een jongen die, net als de chauffeur, een walm van sigarettenlucht met zich meedroeg. Albert haalde zijn neus op, bah.
    Hij wilde niet helemaal achterin zitten, hij was al meerdere keren misselijk geworden in de bus en dat zou hem nu niet gebeuren. Hij keek naar het meisje dat voor de twee jongens zat en uit het raam staarde. Er was nog een plekje naast haar vrij. 'Mag ik hier zitten?'

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:29 ]


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    - ik kan even niet meer meedoen vandaag en ik zet quizlet uit dat je het even weet -


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    GEMELD: OFFLINE


    Sometimes is get nervous in social situations, and i talk to myself.

    Bran "Raven" Meallán Treasach
    Wanneer een van de meisjes naar hem begint te zwaaien, trekt hij zijn wenkbrauw op. "Ken ik jou?" Vraagt hij redelijk kil. Zijn accent is duidelijk te horen, maar voor iemand die pas een paar maanden de Nederlandse taal machtig is, doet hij het best redelijk. Het is misschien niet de meest aardige opmerking naar degene met wie hij de komende tijd moet samenwerken, maar het is het vriendelijkste dat hij kan opbrengen. Hij heeft inmiddels al een paar dagen op straat geslapen omdat de huur van zijn appartement eerder was afgelopen dan dit project begon, heeft een kater van afgelopen nacht en is, hoewel hij oorspronkelijk uit Ierland komt, de regen hier in Nederland helemaal zat. Zijn volgende bestemming wordt een land dat lekker warm is.

    [Jubileumaantal!!! Partytime!]

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:32 ]


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Anna Hope van der Loo
    Ik keek naar de jongen die over het plein rende richting de bus. Hij was nog wel op tijd. De chauffeur heeft het toch nog te druk met het roken van een heel pakje sigaretten volgens mij. Buiten adem stapt de jongen de bus in. Zoekend kijkt hij de bus rond. Zijn blik blijft bij mij hangen. Dit meen je toch niet. Ik kijk hem aan. Hij heeft een vriendelijk gezicht. Hij vraaht of hij naast me mag zitten. Even twijfrl ik. Ik kan toch gewoon nee zeggen. Ik knik en steek mijn hand uit. 'Ik ben Anna.'

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:35 ]


    chaos makes the muse

    Ik maak straks nog even een kamerindeling volgens Clementine als ze aankomen in de fabriek.


    chaos makes the muse

    Ryan Cooper
    Ik wil vragen hoe laat het is, maar niet aan dat mens langs me. Lijkt me niet dat hij een vriendelijk antwoord zal geven... Maar het is echt ongelooflijk idioot om het aan het meisje of de jongen voor mij te vragen, wat zal die man wel niet denken...
    Nou ja.
    'Hoe laat is het?' vraag ik aan Gangster. Pff, zó irritant dat ik die namen niet ken. Er is ene Julia ofzo... En het meisje voor me zei net tegen die jongen langs haar dat ze Anna heet.

    Eh, ehm, wanneer komt de bus aan? Beslis jij dat, Anne-Fleur?

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 22:25 ]


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    Albert Svendsen

    Hij schudde Anna's hand en glimlachte. 'Albert.'
    Hij haalde zijn tas van zijn rug en plofte uitgeput op de stoel neer. Hij had een groot stuk moeten lopen, zijn fiets had uiterlijk vandaag besloten om een lekke band te krijgen. Maar nu kon hij gelukkig even zitten. Hij keek schuin achterom. Zijn blik bleef hangen bij de twee jongens die vlak achter hem zaten, het was net alsof ze de twee meest tegenovergestelde figuren naast elkaar hadden gezet. Even grinnikte hij, om zich vervolgens weer terug te draaien naar zijn buurvrouw. Hij moest iets doen om de stilte te doorbreken. 'Heb je er een beetje zin in?'

    [ bericht aangepast op 23 mei 2016 - 21:55 ]


    • Hardship often prepares an ordinary person for an extraordinary destiny •

    Anna Hope van der Loo
    Ik zie hoe Albert achter zich kijkt en volg zijn blik. Zijn mondhoeken krullen omhoog. Ik denk even na. Wat is er zo leuk? Maar dan zie ik de twee jongens achter ons zitten. Meteen snap ik zijn gedachten. Snel draai ik me weer om. Albert doet het zelfde een paar tellen later. Ik voel zijn ogen branden en kijk op uit mijn boek. 'Heb je er een beetje zin in?' Vragend kijkt hij me aan. Ik haal mijn schouders op. 'Ik denk het. Misschien. Ja.' Snel houd ik mijn mond voordat er nog meer onzin uitkomt. 'En jij?' Vraag ik.


    chaos makes the muse