• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)

    Ze zijn netjes gehecht maar toch steken ze fel af tegen mijn gebruinde huid.


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    “Nou, als die in de weg lagen waren ze lang niet zo moeilijk te verslaan denk ik.”


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    "Ik ben zowel gevleid als achterdochtig."


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    En als Sam hem in reactie aankeek alsof hij niet goed wist alsof hij met zijn ogen moest rollen tot ze op de grond vielen of in een plasje Sam-vormige goo moest veranderen, wel, dat was de uitdrukking op Cas' gezicht waard, elke keer.


    There is freedom in the dark.

    Déno dempte zijn stem, hoewel hij het gevoel had dat zelf zijn gedachten in iedere hoek van dit fort toch wel afgeluisterd werden.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Als ik mezelf nu een paar meter moest laten vallen, was ik waarschijnlijk nooit meer overeind gekomen.


    Maflodder -> Rozenthee / "Would you like an adventure now, or shall we have tea first?"

    Het was alsof de vlammen wachtten op zijn commando, heel anders dan toen hij zich ertegen had moeten verdedigen in de mijnen van Harul.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

    Het was de tweede moord die ik in vierentwintig uur had gepleegd.


    Slightly drunk.

    'Je genen hebben zich onnatuurlijk snel gemuteerd. Ik denk dat je de eerste mens in tweehonderd jaar zal zijn die-'

    ‘Fear is the knowledge of pain, the awareness that you could be hurt, that you could die. Nothing more, nothing less.’ I tried to convince myself. I repeated the sentence over and over. Every minute, every hour, all the time, until I was raided by a restless sleep.


    Three words, large enough to tip the world. I remember you.

    For the people who want to know where i got my Jeff Shimeji. (-:


    Si Deus me Relinquit, ego deum relinquo.

    Heb je nog een broer of zus behalve die getrouwde zus?"


    I've hurt you again. How foolish can one man be?

    “Wil je een moord op je geweten hebben?”

    Na een korte pauze gaan we verder naar de begraafplaats, ik heb de bloemen niet voor niets geplukt - moet ze nu ook op haar graf leggen.

    “Wat heb ik gemist?” riep Ellan achter hen op een toon alsof hij net wakker werd en door de plotsverandering van een spannend verhaal heen geslapen was.


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.