Heb je dat ooit, dat je mensen tegenkomt waarmee je heel graag vrienden wil zijn, of op zijn minst een of andere band mee op kan bouwen, mee kan praten, mee kan lachen, gewoon omdat je bepaalde mensen bewondert. Dat je soms mensen tegenkomt waarvan je denkt dat jullie echt iets leuks zouden kunnen hebben, en soms is diegene daadwerkelijk speciaal, maar soms ook alleen in jouw ogen, en dat je gewoon op ze af zou willen stappen, jezelf voorstellen, met ze in gesprek gaan, het beste van je laten zien...
Maar dan ben je niet goed sociaal, introvert, misschien zelfs flink verlegen, en je vind jezelf maar een puinhoop en denkt dat dingen toch op niks uit gaan lopen en jij bent maar een beetje vreemd, vaag wezen dat toevallig bestaat maar niet in andermans ogen op zo'n zelfde manier bijzonder kan lijken...
Ach, ach.
Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…