• .. dat ik het vervelend vind dat hij met zijn ex appt?

    Zucht. Ok, even kort uitgelegd:
    Het is niet zo, dat ik het erg vind dat hij met zijn ex appt en gewoon met haar kletst, maar... In het begin vond ik het vervelend, omdat het me gewoon heel onzeker maakte. Hij stuurde haar berichtjes als 'never gonna let you down' enz. Dit waren songteksten, maar toch; waarom? Ik vroeg het hem, waarom hij het nodig vond om met haar te appen en hij zei dat hij het gewoon fijn vond om met haar te kunnen praten, omdat ze toch wel veel voor hem heeft betekende.
    Prima. Maar bespreek dan geen persoonlijke dingen tussen óns.. Er is wat gebeurd en ik wilde dat zo min mogelijk mensen dat wisten, toch appte hij het zijn ex. En daarbij vind ik het vooral héél vervelend dat hij haar 's nachts appt.. En mij niet. :( IK ben toch zijn vriendinnetje? Dus elke keer als hij zo traag reageerde op mij, kwam dat omdat hij ook met haar appte? Dus als we 's avonds lekker op bed lagen te knuffelen en ik in slaap val, appt hij met haar?

    Elke keer als ik hem vraag waarom en hem erop aanspreek dat ik dat vervelend vind en het mij onzeker maakt, reageert hij heel chagrijnig en negeert me dan. Hij heeft me al eens gezegd dat ik me er niet druk om moet maken, dat het niets betekend, maar.. ik vind het écht heel vervelend!
    Niet zozeer dat hij met haar wilt kletsen, dat maakt me niet uit.. Maar waarom als hij bij mij is?

    Zoals gisteren.. Gisteren was de dag dat we zes maand hadden. We hebben elkaar wat kleins gehaald en het niet gevierd oid, want ik ging mijn aquarium even schoonmaken en herininrichten enz. en hij was ondertussen huiswerk aan het maken op de bank. Ik kletste constant tegen hem, stelde hem vragen, maar hij zat op zijn mobiel en hoorde me, zoals heel vaak niet (praat best vaak tegen de muur bij hem..). Ik liet het maar, omdat hij bezig was met huiswerk. Later maakte ik een foto met zijn mobiel en stuurde die naar mezelf (zijn camera is beter), toen zag ik toevallig dat hij kort daarvoor zijn ex had geappt.. Ze 'zongen' een liedje. - Dat was op het moment dat ik tegen hem praatte en hij me dus niet hoorde én.. dat liedje zong hij daarna de hele tijd.
    Toen brak ik weer even. Ik praatte dus gewoon weer tegen een muur omdat hij met zijn ex bezig was? Dat deed echt pijn hoor. Ik had hem gevraagd of hij me even snel wilde helpen om de laatste beetjes op te ruimen, een klein beetje werk, maar dan kon ik daarna lekker bij hem zitten. Alleen wilde ik dit niet meer. Ik was even super chagrijnig. Hij vroeg wat er was en toen heb ik hem voor de honderdste keer vertelt dat ik het vervelend vind dat hij zijn ex zoveel appt en doet.. En toen is hij chagrijnig/stil op de bank gaan zitten en eigenlijk was mijn avond toen verpest.

    Ik voel me er écht rot over, maar dat dringt niet tot hem door. - In het begin appte ik wel 'ns met mijn ex, we zijn ook gewoon nog vrienden, maar mijn vriend reageerde daar elke keer best jaloers op. Ik merkte vaak dat hij dan onze gesprekken teruglas en vaak meekeek met wat ik deed. Dus toen heb ik eigenlijk het contact met mijn ex verbroken (we reageren nog wel 'ns op elkaars dingen op Facebook, maar meer niet..), want ik wilde niet dat mijn vriend zich daar druk om zou maken; hij is veel belangrijker voor me dan die simpele gesprekken met mijn ex!

    En toch blijf hij het zelf wel doen.
    Wat me nu dus echt dwars zit;
    - hij app(te) midden in de nacht met haar;
    - hij noemde me constant 'a girl', niet zijn vriendin of bij naam (ze spreekt engels, hij zei datie dit later op TS (soort Skype) wel had gezegd en dat ze heus wist datie een vriendin heeft);
    - hij 'hoort' mij of 'ziet' mij niet, omdatie met haar appt..
    Hij heeft een soort plank voor zijn kop soms, dan doe ik iets onder zijn neus, zeg ik hem iets oid en dan merktie het niet.

    Goed, lang verhaal, het had misschien korter gekund, maar dit lucht op. Weet iemand wat ik moet doen?
    Het is nou niet datie direct alle contact verbreken moet (al zou ik dat héél fijn vinden!) en ik wil het absoluut niet uitmaken, maar..
    ik word hier zó onzeker van! En ik voel me er echt rot om. Ik wil niet zo'n vriendin worden die zijn mobiel doorspit en hem niet vertrouwt. Ik wil hem gewoon kunnen vertrouwen, maar dit kwetst me gewoon elke keer. :(

    Wat vinden jullie ervan? Overdrijf ik? - Wat kan ik doen om hem het duidelijk te maken?

    Bedankt! <3


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Nou ja ik heb het zelf ook gehad van de andere kant zeg maar, ik ben met een ex eigenlijk gewoon goed uit elkaar gegaan en dan gaat er ff een tijdje overheen maar we zijn nu nog steeds echt gigantisch goeie vrienden nog.


    Als ik een dichter was dan was ik dichter bij je.

    OakenshieId schreef:
    Weet je zeker dat hij je expres negeert? Want niet om zijn gedrag goed te praten of iets dergelijks, maar ik kan niet twee dingen tegelijk. Ik heb daar zelf helaas ook al de nodige ruzies over gehad met mijn man, maar als ik met iemand aan het appen ben of chat of Facebook (of iets anders doe wat concentratie vergt) dan hoor ik anderen gewoon echt niet meer. Dan merk ik wel dat er iemand tegen me praat, maar dan dringt het somehow gewoon niet door.

    Verder vind ik dat je heel normaal hebt gehandeld en ik snap ook dat het je frustreert. Het is ook wel erg vreemd dat jij niet met je ex 'mocht' praten en dat hij dat vervolgens zelf wel gewoon doet. Ik ben alleen bang dat je niet veel meer kunt doen, behalve erover blijven praten, het accepteren of bij hem weggaan...


    Ik weet dat hij me niet echt negeert om me te negeren, maar inderdaad vaak gewoon ergens anders zit met zijn aandacht oid. Maar soms ben ik midden in een verhaal of zin, waar ik superenthousiast over ben en dan praat hij door me heen, loopt hij weg of pakt hij zijn mobiel ofzo.. - Maar goed, dat is iets anders..

    -- Ik wil het ook niet meteen uitmaken en hoewel ik nu klink alsof ik twijfel aan onze relatie en zijn liefde voor mij, is dit niet zo ernstig dat ik het niet meer zie zitten met hem. We hebben een héle zware tijd achter de rug, echt een moeilijke. Ik ben nog altijd niet klaar met de verwerking ervan en hij heeft me al. die. tijd. gesteund. Hij heeft met school geregeld dat hij een tijdlang weg kon blijven, om maar bij mij te zijn. Zodat ik maar niet in een diepere depressie raakte. Om er voor me te zijn, de hond voor me te wandelen en me iedere dag toch weer het bed uit te sleuren. Nu die tijd grotendeels voorbij is, heeft hij wel aangegeven meer tijd voor zichzelf nodig te hebben; we hebben wekenlang bij elkaar op de lip gezeten en hij had het gevoel dat hij verstikt raakte. Dus nu zien we elkaar minder.. Ik ben zo'n type dat het heerlijk vind als hij als verrassing voor de deur staat, of zomaar eens even langskomt. Hij vind dat zonde van zijn tijd en geld (hij moet dan 20 minuten rijden met de auto), dit deed even pijn om te horen, maar hijs niet altijd subtiel met het brengen of verwoorden van dingen: hij komt liever op momenten datie meer tijd voor me heeft en spendeert liever die 2x 20 minuten benzinegeld aan leuke dingen. - Prima. Daar nam ik vrede mee; geen onverwachte bezoekjes oid.

    Dus er is zeker overleg mogelijk. Er is zeker liefde van zijn kant. Maar om de één of andere reden dringt dit 'probleem' niet tot hem door. En hij gaat ook inderdaad in de negeermodus/chagrijnige toer, omdat hij een ruzie wilt vermijden. Dit deed hij (is mij gezegd) 'vroeger' ook altijd al. Hij kan er niet tegen als we ruzie krijgen, want hij is bang dat het dan de laatste ruzie is. We hebben er al vaker discussies over gehad dat ik gewoon wil dat hij zegt hoe hij over iets denkt, of wat hij van iets vind.. En ja, dat zal me even kwetsen of me op mijn tenen trappen (ben nogal lichtgeraakt), maar dat duurt een paar minuten en dan is dat voorbij..

    Uch. Ik kan het allemaal wel hier gaan typen, maar dat heeft geen nut. Ik snap niet zo goed waarom het niet tot zijn botte kop doordringt dat ik me er rot om voel dat hij appt met zijn ex.. Ookal is het minder vaak als in het begin en zijn het nutteloze gesprekken. Het voelt gewoon rot. ):

    Bedankt voor jullie lieve reacties trouwens, al maken sommige me wel verdrietig..


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Dreadfort schreef:
    (...)

    Ik weet dat hij me niet echt negeert om me te negeren, maar inderdaad vaak gewoon ergens anders zit met zijn aandacht oid. Maar soms ben ik midden in een verhaal of zin, waar ik superenthousiast over ben en dan praat hij door me heen, loopt hij weg of pakt hij zijn mobiel ofzo.. - Maar goed, dat is iets anders..

    -- Ik wil het ook niet meteen uitmaken en hoewel ik nu klink alsof ik twijfel aan onze relatie en zijn liefde voor mij, is dit niet zo ernstig dat ik het niet meer zie zitten met hem. We hebben een héle zware tijd achter de rug, echt een moeilijke. Ik ben nog altijd niet klaar met de verwerking ervan en hij heeft me al. die. tijd. gesteund. Hij heeft met school geregeld dat hij een tijdlang weg kon blijven, om maar bij mij te zijn. Zodat ik maar niet in een diepere depressie raakte. Om er voor me te zijn, de hond voor me te wandelen en me iedere dag toch weer het bed uit te sleuren. Nu die tijd grotendeels voorbij is, heeft hij wel aangegeven meer tijd voor zichzelf nodig te hebben; we hebben wekenlang bij elkaar op de lip gezeten en hij had het gevoel dat hij verstikt raakte. Dus nu zien we elkaar minder.. Ik ben zo'n type dat het heerlijk vind als hij als verrassing voor de deur staat, of zomaar eens even langskomt. Hij vind dat zonde van zijn tijd en geld (hij moet dan 20 minuten rijden met de auto), dit deed even pijn om te horen, maar hijs niet altijd subtiel met het brengen of verwoorden van dingen: hij komt liever op momenten datie meer tijd voor me heeft en spendeert liever die 2x 20 minuten benzinegeld aan leuke dingen. - Prima. Daar nam ik vrede mee; geen onverwachte bezoekjes oid.

    Dus er is zeker overleg mogelijk. Er is zeker liefde van zijn kant. Maar om de één of andere reden dringt dit 'probleem' niet tot hem door. En hij gaat ook inderdaad in de negeermodus/chagrijnige toer, omdat hij een ruzie wilt vermijden. Dit deed hij (is mij gezegd) 'vroeger' ook altijd al. Hij kan er niet tegen als we ruzie krijgen, want hij is bang dat het dan de laatste ruzie is. We hebben er al vaker discussies over gehad dat ik gewoon wil dat hij zegt hoe hij over iets denkt, of wat hij van iets vind.. En ja, dat zal me even kwetsen of me op mijn tenen trappen (ben nogal lichtgeraakt), maar dat duurt een paar minuten en dan is dat voorbij..

    Uch. Ik kan het allemaal wel hier gaan typen, maar dat heeft geen nut. Ik snap niet zo goed waarom het niet tot zijn botte kop doordringt dat ik me er rot om voel dat hij appt met zijn ex.. Ookal is het minder vaak als in het begin en zijn het nutteloze gesprekken. Het voelt gewoon rot. ):

    Bedankt voor jullie lieve reacties trouwens, al maken sommige me wel verdrietig..


    Het spijt me, als mijn reactie je verdrietig heeft gemaakt. Ik wilde je niet verdrietig maken. Wat je nu vertelde, wist ik nog niet en ik wil gewoon dat jij, je fijn en begrepen voelt.

    In ieder geval lijk jij hem goed te kennen{hij is niet voor niets je vriendje} en jullie komen er vast wel uit. Sommige mensen hebben ook moeite om hun gevoelens te uiten en waarschijnlijk vind hij dat ook lastig.


    Physics is awesome

    Dankjewel Kelmeckis!


    You know, sometimes when you cage the beast, the beast gets angry.

    Ik kan me voorstellen dat je niet (meer) weet wat je moet doen, aangezien het écht niet tot hem door lijkt te dringen. Ik zou willen dat ik een oplossing voor je had, maar ik ben zelf heel hard in zulke dingen en zou zoiets niet pikken (maar wellicht is dat de reden dat ik single ben x'D). Het nogmaals bespreekbaar maken met behulp van de ik-vorm (zoals Kelmeckis al zei) is denk ik een goed idee, als hij het dan nóg niet begrijpt weet ik het ook niet... Maar wat er ook gebeurd, vergeet niet dat je het allerbeste verdiend en je niet hoeft te settelen voor minder op het moment dat je vriendje je niet genoeg aandacht wil schenken (om wat voor reden dan ook)!

    Veel succes ermee! :Y)


    I'll lick the poison from right off your kiss