Gevoel niet genoeg gewaardeerd te worden. - Stamcafé

Ik voel me de laatste tijd gewoon weer down. Alsof ik in een dip kom. Ik ben vroeger depressief geweest met zm neigingen enzo en sinds dat ''over'' is, komt het toch met vlagen weer terug. Inmiddels zijn díé gevoelens weer weggezakt -gelukkig-, maar ik voel me nog steeds ongelukkig.

Het heeft ook denk ik deels te maken met dat ik niet weet hoe ik mijzelf moet vermaken. Dan ga ik me vervelen, vervolgens ga ik nadenken over dingen waar ik alleen maar ongelukkiger van wordt. En de laatste tijd is het omgeslagen in dat ik hele dagen het liefste in bed lig. Doe ik niet, want dan krijg ik weer gezeur van mijn ouders en vragen ze zich af wat er mis is. Terwijl er eigenlijk niks mis mág zijn, want alles gaat de laatste tijd beter dan het in de voorhene 3 jaar ooit is geweest!

Toch heb ik op de een of andere manier het gevoel alsof ik anderen meer waardeer dan dat mensen mij waarderen. ''Plaats jezelf nooit als 2e, want dan gaan mensen daaraan wennen'', of hoe die quote ook precies gaat.
Ik heb het gevoel dat ik veel voor anderen doe wanneer men iets van me verwacht -of juist niet-, maar dat men mij niet zo waardeert als ik hen. Ik krijg naar mijn gevoel gewoon nooit het idee dat men mij net zo leuk vindt als ik hen waardoor ik de anderen ook als minder leuk ga beschouwen. Of althans, niet per se minder leuk. Maar wel het gevoel dat ik minder in de relatie met zo'n persoon moet steken als dat ik eigenlijk wil. En dat vind ik natuurlijk niet leuk. Ik wil ook het gevoel hebben dat ik erbij hoor. Dat ik er mag zijn. Niet dat het vanzelfsprekend is dat ik de dingen doe die ik doe.

Maar goed, dit maakt dat ik mij niet zo geheel gelukkig voel. Door de mensen om mij heen. Ik probeer iedereen op te vrolijken en er voor anderen te zijn, maar de mensen van wie ik hoop dat er ook voor mij zijn, zijn dat bij lange na niet altijd. En dat doet me pijn.
      Misschien móét ik me er juist op instellen dat mensen gewoon anders zijn in hun doen en laten dan ik, en dat snap ik verstandelijk ook wel. Maar gevoelsmatig ben ik toch iemand die het nodig heeft om verteld te worden dat ik er mag zijn. Anders ga ik me afvragen óf ik er wel mag zijn, of toch niet. Ik doe thuis veel als in klusjes voor mijn ouders en mijn ouders hoeven maar een kik te geven en ik doe wel wat ze van me vragen. Soms met wat gemopper, maar goed wie niet. En vrienden hoeven maar niet lekker in hun vel te zitten en ik stuur ze kaartjes of kom langs of ze kunnen hun ei bij me kwijt en vinden dat dan erg fijn. Maar mij eens vragen hoe ik me écht voel gebeurt niet al te vaak. Het ''goed'' is wat ze willen horen. En gesprekken met mij beginnen gebeurt ook niet echt veel. Dan vraag ik me toch wel af waarom.

En misschien gaan jullie nu protesteren. ''IK STUUR JOU WEL BERICHTJES!'', haha. Ik hoor je al. Er zijn inderdaad een paar mensen die het wél doen, maar over het algemeen krijg ik vaak van veel mensen het gevoel dat ik er wel voor hen ben maar zij niet geïnteresseerd zijn in mij.

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Aw, wat rot dat je je zo voelt. Als ik je dat gevoel geeft, vertel me dat dan alsjeblieft.

Edit: misschien vrolijkt dit topic je op.

[ bericht aangepast op 9 maart 2016 - 19:31 ]

---

Rest in Peace, Son of Gondor

Ik zou willen dat ik een oplossing had, of tips & tricks - maar ik zit helaas een beetje in hetzelfde schuitje dus ik kan je er niet mee helpen.
Maar als je er ooit over wilt praten, staat mijn GB of PB altijd voor je open!

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Ik kan je niet vertellen of dat gevoel ergens op gebaseerd is of niet, maar ik herken het wel, en ik weet dat het vreselijk naar is. Je mag er in ieder geval absoluut wel zijn. Dat is sowieso gewoon waar, of andere mensen dat nou vinden of niet, maar laat het duidelijk zijn dat ik dat 101% vind. Ik hoop echt dat ik je niet een andere indruk geef; ik weet dat ik niet altijd snel ben met reageren op berichten, maar dat is echt een probleem dat volkomen bij mij ligt. Het betekent niet dat ik je niet mag, maar dat ik geen tijd heb om te reageren of dat ik het gewoon echt even niet kán (ik houd van het feit dat internet 24/7 contact mogelijk maakt, maar het is voor mij als heftige introvert echt vreselijk vermoeiend soms, dus als het niet iets dringends is, heb ik soms de neiging om me even van alles af te sluiten omdat ik dat echt nodig heb om niet gillend gek te worden).

En Yolanda, echt, als ik je vraag hoe het gaat, hoef ik absoluut niet alleen goed te horen. Ik snap dat dat is wat over het algemeen wordt verwacht van mensen, maar dat is zo'n onzin, vooral omdat ik echt oprecht wel geïnteresseerd ben in of je je goed voelt of niet. Je mag wat mij betreft op zo'n vraag antwoorden met een monoloog van duizend woorden en ik zou dat niet raar over vervelend vinden.

Voor nu in ieder geval heel veel knuffels. Ik hoop dat dit gevoel binnenkort weer wegtrekt, want ik denk echt niet dat het nodig is. (heart2)

---

"Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

Ik ken je niet volgens my, maar ik herken het gevoel dat je beschrijft. Dus daarom laat ik wel een berichtje achter ^^

Mensen zijn van nature egoïstisch. Ze denken niet aan anderen of moeten daar enorm veel om geven (en zelfs dan gebeurt het niet). Het komt vaak voor dat mensen die zich gelukkig voelen niet aan anderen vragen hoe het gaat, want ja, dan raken ze dat gevoel kwijt en dat willen ze niet.
Echter zeggen ze dat mensen die anderen altijd opvrolijken, dit doen omdat ze weten hoe het voelt om ongelukkig te zijn en hen dat niet toewensen. Het is pas dan dat ze denken: goh, wie zou zich nou ook zo voelen?
Ik vind dat daar veel waarheid in zit, want dat doe ik zelf ook. En dat is ook moeilijk om te laten, want dat is nu eenmaal wie je bent. Toch moet je je daar iets van terugtrekken en even lekker egoïstisch zijn. Even aan jezelf denken in plaats van anderen. Ga lekker iets doen wat je zelf wil en bedenk wat jou gelukkig maakt. Het is het moment dat je het masker waar je je achter verbergd op de grond gooit dat mensne gaan doorhebben; hé, die doet ineens minder met mij, waarom?
Mensen zijn zo... Jammer...
Je kan in iedergeval zeker zijn, dat die mensen die niet aan jou vragen hoe het gaat en niet zien aan jou dat het niet goed gaat, dat die mensen jou vriendschap niet waardig zijn. Ik zou er ook niet hoger voor gaan springen. Er zijn echt mensen die hetzelfde terugdoen als jij nu doet. Die bestaan echt nog steeds, ik heb er afgelopen jaar 1 gevonden en ze is nu mijn beste vriendin. Zoek die persoon die het wel waardig is, want geloof me, dat geeft ook een gevoel van waardering. En dat verdien je.

[ bericht aangepast op 9 maart 2016 - 22:34 ]

---

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

Maar waardeer jij jezelf wel? Ik denk dat dit gevoel veel minder zou zijn als je zeker van jezelf was dat je er wel mocht zijn. Wanneer is de laatste keer dat je iets voor jezelf gedaan hebt?

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Awh Yolanda, wat jammer om te horen. Je mag er zeker zijn! Ik hoop niet dat ik je een slecht gevoel geef, want als dat zo is, laat het mij dan zeker weten. Ik weet zelf dat ik niet altijd even actief ben met gesprekken starten en blijven reageren op iedereen. Weet dat ik er altijd ben om naar je te luisteren! <3

---

16 - 09 - '17

Lieve schat, voel je dit ook bij mij of niet? Het zou best erg zijn als dit zo was, want dat is niet het gevoel dat ik je wil geven of dat überhaupt als eerste in je opkomt áls je aan me denkt. Als dit zo is.. Zo ja, stop dan met denken! Je weet wel, die radartjes die in je hoofd tekeer gaan.
      Want je weet dat je me altijd dingen kan vertellen, groot of klein. Ik probeer altijd zo snel mogelijk op je terug te reageren, maar ik zit zelf ook in het soort-schuitje (er spelen wel wat meerdere dingen mee), maar ik wil toch even hierbij benadrukken, dat dit niet zo is. Jij bent niet minderwaardig dan elk ander. Jij bent Yolanda, en jij bent mijn panda. (Oke, die was gewoon té leuk, maar ik meen het wel).

Als je het toch even niet ziet zitten, of je wilt over iets praten? App me! Vandaag heb je dat ook gedaan met je superleuke hoesje (Ja, ik ben jaloers).

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Muh Yo je bent zeer zeker gewild en ik zou willen dat je gewoon om de hoek woonde, zodat het makkelijker is om te laten zien dat dat zo is. Als ik vraag hoe het met je gaat is het enige dat ik verlang een eerlijk antwoord en het maakt mij niet uit of dat inhoudt dat ik een heel verhaal krijg over hoe goed het gaat of dat het iets minder gaat. Hoewel ik natuurlijk altijd hoop dat het goed met je gaat en ik als het minder gaat alles zou doen om je weer wat op te vrolijken. Ik heb geen idee of ik je dit gevoel heb gegeven doordat ik niet zo heel erg van de kaartjes ben en dus minder snel zoiets zou doen dan jij, maar ik waardeer je echt heel erg. Voor mij ben je zo ongeveer nog mijn enige echte vriendin en ik zing echt niet voor iedereen verjaardagsliedjes via youtube (Eigenlijk doe ik dat nooit). Ik ben gewoon iemand die anders te werk gaat dan jij denk ik, maar ik hoop toch zeer zeker dat je altijd bij mij terecht kan en altijd welkom bent en ik het helemaal niet erg vind om zo lang te moeten reizen om naar je toe te komen als dat nodig is (tenzij ik de hele tijd overgeef omdat ik net geopereerd ben natuurlijk. Dat was lichtelijk problematisch).

---

Happy Birthday my Potter!

Haha, iedereen die wél altijd normaal reageert op me, reageert nu ook op dit topic. Best grappig, eigenlijk.
Maar nee dus, jullie zijn niet het probleem. <3

@Marleen
Naahw, leuk topic!

@Dreafull
That sucks. :c Mocht jij ook eens willen praten kan je natuurlijk ook altijd bij mij terecht mocht je dat willen. <3 Misschien dat we elkaar tóch op de een of andere manier kunnen helpen. (:

@Inge
Ik ken je inmiddels wel langer dan vandaag en weet heus wel dat je niet altijd even snel antwoord, maar dat je dat tenminste wel doet en dat je zelf ook gesprekken begint. Ik heb zin in woensdag. c:
Dankjewel voor de knuffels though, en ik hoop ook dat dit gevoel snel weg trekt. Het is best wel een kutgevoel, haha.
<3

@LaLeah
Wat een wijze woorden. Bedankt. <3
Misschien moet ik inderdaad eens iets voor mezelf doen ipv voor anderen. Maar ik zou echt niet weten wat. Thuis krijg ik juist op mn donder dat ik wat actiever moet worden, maar gaat beetje moeilijk als je niet weet wat precies. xd
Maar ik ben al begonnen met de mensen die geen gesprek starten zelf ook geen gesprek mee te beginnen. Eens zien wat daar uit voort zal komen.
@Val
Dat is een goeie vraag. Wel, ik heb laatst een shirtje voor mezelf gekocht. Met als nadeel dat ik geen broek kon vinden terwijl dát eigenlijk mijn doel was. Verder ga ik deze maand -als die kennis tenminste een keer tijd kan vrijmaken...- naar de primark met een kennis van me. Dan ga ik een broek voor mezelf kopen ter ere van dat ik ben afgevallen. Ik denk dat dat hetgeen is dat ik doe voor mezelf. Verder ben ik nu bezig met mijn kamer her in te richten, maar die helft wordt een hangplek en dus eigenlijk meer voor om anderen te ontvangen, lol.
Maar ik weet niet. Heb eigenlijk altijd al een onwijs laag zelfbeeld gehad. Ben er kort geleden een poos voor bij de psycholoog geweest, maar dat hielp echt geen ene moer, dus daar ben ik bij gestopt. Mede daardoor heb ik nu geen flauw idee meer hoe mijn zelf beeld aan te pakken.

@Sweetheart
We spreken lang niet zo vaak als ik zou willen, maar aan de andere kant heb ik momenteel niet zoveel zinnigs te vertellen, lol. Maar dankjewel dat ik bij je terecht kan wanneer nodig. <3

@Jinxxx
Geldt ook voor jou eh! <3 Mocht er iets zijn waar jij over wilt praten, geef dan gewoon even een gil. I'll be there for you.

@Anna
Nah, toegegeven; soms vraag ik me af waarom ik vaker een gesprek open. MAar aan de andere kant weet ik ook wel weer dat jij het echt gigantisch druk hebt en er vast niet aan denkt. Maar ik hoef ook heus niet van iedereen een kaartje te hebben, hahaha. Maar af en toe een berichtje van een ander krijgen vind ik ook prettig. Bij sommige mensen -en dan voornamelijk mensen in real life- krijg ik namelijk dus het gevoel dat het alleen van mijn kant af komt. Ik ben al begonnen met ze te ''negeren'' als in dat ik geen gesprekken meer begin totdat zij eindelijk eens een gesprek zijn begonnen voor een keertje.
En dat verjaardagslied van je was echt geweldig! Nogmaals dank daarvoor. <33
Ik moet jou sowieso nog ff appen ivm treinkaartjesacties en datums enzo. MAar dat komt wel goed. c:

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

En als je nou eerlijk tegen je ouders zegt dat je gewoon even wat tijd voor jezelf nodig hebt? Of je moet het gezeur gewoon even negeren. Heb je een hond? Misschien kun je met hem/haar lekker gaan wandelen, of gewoon in je eentje en lekker alleen genieten van de natuur. Of gaan hardlopen. Of zwemmen ofzo.

---

Hard Work. Good-hearted. Loyalty. And Fair Play: I'm a Hufflepuff In Every Single Way.

@Jinxxx
Geldt ook voor jou eh! <3 Mocht er iets zijn waar jij over wilt praten, geef dan gewoon even een gil. I'll be there for you.

There you go again...

Weet je zeker dat je niet mij bent? Seriously, ik voelde me gisteravond echt zo. Waarom app ik überhaupt nog naar mensen? Ze vinden me toch niet meer interessant. Waarom stalk ik mensen op Q met mijn onbenullige gezwam? Luisteren ze wel? Willen ze eigenlijk wel met me praten, of vinden ze me irritant? Zo vermoeiend. Zó ontzettend slopend. En uit angst dat ik niet leuk gevonden word, sluit ik mezelf af. Op mijn kamer, ga niet naar colleges. Eet weinig met mijn huisgenoten. Ga me nog kutter voelen. Jank mezelf in slaap. Vraag me af hoelang het zou duren dat mensen merkten dat ik weg was, als ik met een steen om mijn nek in de Waalbrug sprong.
Ik weet dat het heel moeilijk is, maar het advies wat ik van mijn studieadviseur kreeg, was: Ga leuke dingen doen, minstens eens per week, en dat maakt niet uit met wie, als je maar even uit je comfort zone komt, als je maar even die ellendige sleur verbreekt. Bak een taart voor een vriendin en eet die samen helemaal op, koop dat nieuwe jasje wat je graag wilde.
Ik weet hoe het is om een laag zelfbeeld te hebben. Ik ben de zin in het leven verloren, heb geen zin meer in mijn studie want het lukt me toch niet. Maar als je leuke dingen doet, voel je je vanzelf misschien iets beter. Vorige week hebben mijn huisgenoten ter ere van mijn verjaardag een escape room gereserveerd, en het was gewoon hartstikke leuk. Quality time is echt goed voor je.

Volgens mij ben ik nu een beetje uit mijn nek aan het lullen. Anyway, ik wilde even laten weten dat ik precies weet hoe je je voel en dat ik hoop dat je je binnenkort iets beter voelt. Je bent in elk geval niet alleen, onthoud dat alsjeblieft!

[ bericht aangepast op 10 maart 2016 - 13:34 ]

---

Slightly drunk.

Escapism schreef:
@Anna
Nah, toegegeven; soms vraag ik me af waarom ik vaker een gesprek open. MAar aan de andere kant weet ik ook wel weer dat jij het echt gigantisch druk hebt en er vast niet aan denkt. Maar ik hoef ook heus niet van iedereen een kaartje te hebben, hahaha. Maar af en toe een berichtje van een ander krijgen vind ik ook prettig. Bij sommige mensen -en dan voornamelijk mensen in real life- krijg ik namelijk dus het gevoel dat het alleen van mijn kant af komt. Ik ben al begonnen met ze te ''negeren'' als in dat ik geen gesprekken meer begin totdat zij eindelijk eens een gesprek zijn begonnen voor een keertje.
En dat verjaardagslied van je was echt geweldig! Nogmaals dank daarvoor. <33
Ik moet jou sowieso nog ff appen ivm treinkaartjesacties en datums enzo. MAar dat komt wel goed. c:

Jap, dat komt echt door mijn 60 uur studie in de week en nog honderd andere dingen Het is niet echt dat ik er niet aan denk, maar ik weet dat als ik een gesprek begin het super af gaat leiden want praten met jou is duidelijk leuker en ik heb nog zoveel te doen wat af MOET en ik ben al zo gestrest en bluggggg. Maar vandaar, als je iemand nodig hebt, dan ben je meteen prioriteit, dus je hoeft er niet bang voor te zijn dat ik gewoon vrolijk door het vuur zou gaan als je hulp nodig hebt, dus als er wat is mag je het altijd zeggen en dan zou ik je helemaal volspammen tot je je weer goed voelt. Ik heb gewoon teveel problemen etc. om als een normaal persoon te functioneren atm :') Dat betekent niet dat ik je niet super extreem belangrijk vind of zo, I mean always voldiewolbal maatjes (heart2)

[ bericht aangepast op 10 maart 2016 - 14:20 ]

---

Happy Birthday my Potter!

Wat jammer dat je je zo voelt. Al wat ik kan zeggen is dat het inderdaad zo is, dat mensen niet altijd even attent zijn, of geïnteresseerd lijken. Als het niet zo goed met je gaat, zal inderdaad niet iedereen regelmatig vragen hoe het nu met je is, en mensen zullen inderdaad niet altijd berichtjes sturen zoals succes met je examen of presentatie of wat dan ook. Ik ben ook zo'n persoon die wel heel erg in anderen is geïnteresseerd en ook gaan de meeste mensen niet vragen van: hoe is het met je? Of vanzelf iets attent doen voor mij, omdat ik dat voor hen gedaan heb. Natuurlijk ken ik gelukkig wel zo'n mensen - maar ook zeker lang niet iedereen. Dat is gewoon hoe heel veel mensen zijn: ze gaan niet zo heel snel spontaan interesse uiten in een ander, dat neemt echter niet weg dat ook deze mensen, die niet zo openlijk zijn naar anderen toe, echt enorm veel om je geven. Dat je enorm veel voor ze betekent. Je oprechte interesse en liefde stelt wel degelijk veel voor anderen. Alleen heeft niet iedereen de attitude om daar uiting aan te geven door hetzelfde de doen, maar je ziet het. Je ziet het aan de liefde in hun ogen, je hoort het aan hoe dankbaar ze zijn. Elke keer ze het meermaals aan je benadrukken als je het wegwuift, omdat ze willen weten hoeveel het voor hen voorstelt. Als ze iets lief tegen je willen zeggen, ook al hebben ze niet zoals jij de gewoonte om altijd spontaan lief te zijn. Dus al hebben ze zelf die attitude zelf niet voortdurend, mensen geven veel om je, en als je zou zeggen dat het niet goed met je gaat, zijn er echt ongelofelijk veel mensen bereid om naar je te luisteren, je te steunen en er voor je te zijn. Ook al vragen ze er zelf misschien niet spontaan naar, of gaan ze niet spontaan iets voor je doen - ze geven wel degelijk enorm veel om je. Ze zitten gewoon anders in elkaar.

[ bericht aangepast op 10 maart 2016 - 15:49 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.