[stelling] Stories over depressies moeten worden afgeschaft: ze zijn niet alleen een trigger, maar ook cliché - Oude Stellingen

De stelling van deze week luidt:
Stories over depressies moeten worden afgeschaft: ze zijn niet alleen een trigger, maar ook cliché

(dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

[ topic verplaatst door een moderator ]

Caution first, always.

Lol dan blijven er bijna geen verhalen meer over thehe vooral van one direction etc niet xp

you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

Ik heb het gevoel dat veel verhalen (maar ik heb er lang geen meer gelezen) een depressie behandelen alsof de persoon het leven gewoon enkele dagen niet meer ziet zitten. Een depressie is veel meer dan dat en heeft een veel grotere impact op iemands leven. De meeste depressies zijn niet goed uitgewerkt en helpen het plot niet eens vooruit. Ze zijn er gewoon omdat de schrijver een 'dramatic touch' aan het verhaal wilt toevoegen. Daarnaast is het vaak ook allemaal nogal snel opgelost en lijkt de persoon bijna nooit te hervallen.
Als een depressie echter goed is uitgewerkt en er een goede rode draad in het verhaal zit, dan zie ik geen enkel probleem. (:

ps. aangezien er 'stories' staat, neem ik aan dat het over Quizlet-verhalen gaat? Ik heb nog nooit een uitgegeven boek over depressies gelezen.

The soul needs autumn.

Ja, net als stories over relaties en waar seks in voorkomt. En vergeet stories over de hunger games, divergent en maze runner niet.

Depressies zijn heel 'specifiek', stel je schrijft een verhaal over een personage dat niet gelukkig is met haar man omdat ze met hem getrouwd is voor het geld, status naar de buitenwereld toe boven liefde heeft verkozen en diep vanbinnen doodongelukkig is en worstelt met haar leven. Ik betwijfel of die midlifecrisis van het personage een midlifecrisis in jou zal triggeren. Natuurlijk zijn er wel gevoeligere onderwerpen zoals echtscheiding, zelfmoord, eetstoornissen... die in sommige lezers wel een verkeerde snaar zouden kùnnen raken. Maar ik vind niet dat je zoiets mag gaan verbieden. Daar gaat schrijven toch net om? De belevingswereld van een personage weergeven. Ik blijf achter de vrijheid staan van een schrijver, vooral omdat depressie heel erg samenhangt met de psychologische 'make up' van het personage en die al haast aan die van jezelf gelijk zou moeten lopen voor je getriggerd zou kunnen worden. Ik vind niet dat je zoiets moet gaan verbieden. Ook omdat mensen vaak troost vinden in iets/iemand die ze herkennen.

Verhalen komen in vele kleuren en soorten. Voor de extremere vind ik het wel een heel goed idee dat Quizlet haar users zou vragen - in het hoofdstuk het hoofdpersonage bijvoorbeeld zelfmoordgedachten ontwikkelen zou - te zeggen: Herken je je in de onderstaande situatie, er is altijd hulp, neem contact op met (user X) die dan als vertrouwenspersoon dienen kan. Maar echter de auteur zelf de vrijheid ontnemen om over iets algemeen als depressies te schrijven, daar sta ik niet achter. Het zal nooit van dat verhaal zijn en de lezer heeft ook een eigen verantwoordelijkheid om het te lezen of niet, niet de auteur. Zelfmoord, dat vind ik weer een serieuzer topic. Ik vind verbieden niet de juiste maatregel naar de auteur toe, maar maatregelen daartegenover zouden misschien wel veilig zijn.

En cliché, dat is onzin. Als je kunt schrijven hoeft er niets cliché te zijn.

[ bericht aangepast op 21 feb 2016 - 10:48 ]

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Histoire schreef:
Depressies zijn heel 'specifiek', stel je schrijft een verhaal over een personage die niet gelukkig is met haar man omdat ze met hem getrouwd is voor het geld, status naar de buitenwereld toe, boven liefde heeft verkozen en diep vanbinnen doodongelukkig is en worstelt met haar leven. Ik betwijfel of die midlifecrisis van het personage een midlifecrisis in jou zal triggeren. Natuurlijk zijn er wel gevoeligere onderwerpen zoals echtscheiding, zelfmoord, eetstoornissen... die in sommige lezers wel een verkeerde snaar zouden kùnnen raken. Maar ik vind niet dat je zoiets mag gaan verbieden. Daar gaat schrijven toch net om? De belevingswereld van een personage weergeven. Ik blijf achter de vrijheid staan van een schrijver, vooral omdat depressie heel erg afhangt met de psychologische make - up van het personage en die al haast aan die van jezelf gelijk zou moeten lopen voor je er getriggerd zou kunnen worden, en vind niet dat je zoiets moet gaan verbieden. Ook omdat mensen vaak troost vinden in iets/iemand die ze herkennen.

Verhalen komen in vele kleuren en soorten. Voor de extremere vind ik het wel een heel goed idee dat Quizlet haar users zou vragen - op het hoofdstuk het hoofdpersonage bijvoorbeeld zelfmoordgedachten ontwikkelen zou - te zeggen: Herken je je in de onderstaande situatie, er is altijd hulp, neem contact op met (user X) die dan als vertrouwenspersoon dienen kan. Maar echter de auteur zelf de vrijheid ontnemen om over iets algemeen als depressies te schrijven, daar sta ik niet achter. Het zal nooit van dat verhaal zijn. Zelfmoord, dat vind ik weer een serieuzer topic. Ik vind verbieden niet de juiste maatregel naar de auteur toe, maar maatregelen daartegenover zouden misschien wel veilig zijn.

En cliché, dat is onzin. Als je kunt schrijven hoeft er niets cliché te zijn.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Histoire schreef:
Depressies zijn heel 'specifiek', stel je schrijft een verhaal over een personage die niet gelukkig is met haar man omdat ze met hem getrouwd is voor het geld, status naar de buitenwereld toe, boven liefde heeft verkozen en diep vanbinnen doodongelukkig is en worstelt met haar leven. Ik betwijfel of die midlifecrisis van het personage een midlifecrisis in jou zal triggeren. Natuurlijk zijn er wel gevoeligere onderwerpen zoals echtscheiding, zelfmoord, eetstoornissen... die in sommige lezers wel een verkeerde snaar zouden kùnnen raken. Maar ik vind niet dat je zoiets mag gaan verbieden. Daar gaat schrijven toch net om? De belevingswereld van een personage weergeven. Ik blijf achter de vrijheid staan van een schrijver, vooral omdat depressie heel erg afhangt met de psychologische make - up van het personage en die al haast aan die van jezelf gelijk zou moeten lopen voor je er getriggerd zou kunnen worden, en vind niet dat je zoiets moet gaan verbieden. Ook omdat mensen vaak troost vinden in iets/iemand die ze herkennen.

Verhalen komen in vele kleuren en soorten. Voor de extremere vind ik het wel een heel goed idee dat Quizlet haar users zou vragen - op het hoofdstuk het hoofdpersonage bijvoorbeeld zelfmoordgedachten ontwikkelen zou - te zeggen: Herken je je in de onderstaande situatie, er is altijd hulp, neem contact op met (user X) die dan als vertrouwenspersoon dienen kan. Maar echter de auteur zelf de vrijheid ontnemen om over iets algemeen als depressies te schrijven, daar sta ik niet achter. Het zal nooit van dat verhaal zijn. Zelfmoord, dat vind ik weer een serieuzer topic. Ik vind verbieden niet de juiste maatregel naar de auteur toe, maar maatregelen daartegenover zouden misschien wel veilig zijn.

En cliché, dat is onzin. Als je kunt schrijven hoeft er niets cliché te zijn.

Patholoog schreef:

Dit.

i wanna die with you once or twice.

Oneens.
Als een schrijver heb je het recht om te schrijven over fictieve gebeurtenissen die verwand zijn aan depressie, eetstoornissen of wat dan ook.

Never forget who you are and where you come from

Niet mee eens.
Ten eerste; cliché? Nee hoor. Het ligt eraan hoe je het brengt.
Ten tweede; waarom zou je een onderwerp gaan afschaffen zodat niemand er meer over mag schrijven? Ik vind dat je als schrijver alle vrijheid moet hebben, want dat is immers waar het voor bedoelt is? Als je zelfs in je eigen verhalen niet meer mag beslissen waar je over schrijft, dan mag je wel donders goed oppassen zeg. Uiteindelijk ben je als lezer zelf verantwoordelijk voor wat je leest. Als je niet van horror houdt, ga je toch ook geen horrorboek lenen in de bieb om hem vervolgens te gaan lezen? Als je weet dat bepaalde onderwerpen veel invloed op je hebben, moet je het gewoon niet gaan lezen, simpel. En mocht je dit van tevoren niet weten en er gaandeweg achter komen, dan stop je maar met lezen en heb je een wijze les geleerd voor de toekomst.

KyloRen schreef:
Niet mee eens.
Ten eerste; cliché? Nee hoor. Het ligt eraan hoe je het brengt.
Ten tweede; waarom zou je een onderwerp gaan afschaffen zodat niemand er meer over mag schrijven? Ik vind dat je als schrijver alle vrijheid moet hebben, want dat is immers waar het voor bedoelt is? Als je zelfs in je eigen verhalen niet meer mag beslissen waar je over schrijft, dan mag je wel donders goed oppassen zeg. Uiteindelijk ben je als lezer zelf verantwoordelijk voor wat je leest. Als je niet van horror houdt, ga je toch ook geen horrorboek lenen in de bieb om hem vervolgens te gaan lezen? Als je weet dat bepaalde onderwerpen veel invloed op je hebben, moet je het gewoon niet gaan lezen, simpel. En mocht je dit van tevoren niet weten en er gaandeweg achter komen, dan stop je maar met lezen en heb je een wijze les geleerd voor de toekomst.

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Dan lijkt mij aangeven dat iets triggerend kan zijn een beter idee. En dat iets als cliche wordt ervaren betekend nog niet dat je daarmee het recht hebt te zeggen dat ze daarom maar afgeschaft moeten worden, daarbij is niet elk verhaal waar depressie wordt behandeld meteen cliche. Dus oneens.

“Some people never go crazy. What truly horrible lives they must lead.” ~ Charles Bukowski

Oneens, want een schrijver bepaalt zelf wat hij/zij schrijft. Al vind ik het wel moeilijk dat mensen over depressie gaan schrijven op onrealistische wijze. Sommige laten het voorkomen alsof een depressie binnen een paar vingerknipjes verdwenen is. X is depressief, doffe ellende allemaal. Vervolgens ontmoet X een jongen, kan beroemd zijn of niet. X wordt verliefd op jongen en jongen beantwoord liefde van X. Poef! Depressie is als sneeuw voor de zon verdwenen. Prima. Je mag er over schrijven van mij, want je bepaald zelf waar je over schrijft of course, maar doe me een lol en schrijf het dan wel realistisch! Depressies zijn niet romantisch en verdwijnen niet zo van het een op het andere moment!

26 - 02 - '16

fsociety schreef:
Dan lijkt mij aangeven dat iets triggerend kan zijn een beter idee. En dat iets als cliche wordt ervaren betekend nog niet dat je daarmee het recht hebt te zeggen dat ze daarom maar afgeschaft moeten worden, daarbij is niet elk verhaal waar depressie wordt behandeld meteen cliche. Dus oneens.

" icarus had loved the sun, and so daedalus lost his. "

Ik vind niet dat het niet mag maar zoals benoemd vind ik wel dat je het moet aangeven als dit erin komt. ook als het over zelfmoord gaat het hoofdstuk die erover gaat even aan te geven wat er kan gebeuren. Ik weet dat er genoeg schrijvers hier zijn, waaronder ik, die hun gevoelens weg schrijven. Ik zeg niet dat zij depressief zijn maar zich soms wel zo kunnen voelen. Wel vind ik het zelf fijn als ik zoiets lees dat er wel wat onderzoek naar gedaan is en niet van hij is erg depressief enz en dan plots is het over omdat hij verliefd is ofzo

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Totale onzin, en volgens mij weet degene die deze stelling heeft bedacht dat ook. :') Het leuke aan schrijven is dat het werkelijk overal over mag gaan. Als jij een verhaal wil schrijven over een zeikerig tienermeisje met een liefdesdriehoek, overgebruikte zinnen en ongemakkelijke seksscènes waar voedselproducten worden gebruikt waar je ze in het echte leven nooit zou willen gebruiken, dan ben je er helemaal vrij in om dat te doen. Sterker nog, als je een verhaal wilt schrijven zonder hoofdletters, punten of alinea's (en je wilt het niet uitgeven, moet ik erbij zeggen - anders wordt dat misschien lastig), ga je gang. Daar ben je helemaal vrij in. Anderen hoeven het niet leuk te vinden, natuurlijk, maar als jij het wilt en je verhaal geen directe aanval is naar andere mensen toe, maakt het echt geen reet uit wat de inhoud is, want het is jouw verhaal.

Het enige wat ik wel altijd netjes vind (en dat werd hierboven ook gezegd) is als er van te voren even een waarschuwing wordt gegeven als je verhaal volstaat met depressieve gedachtes of beschrijvingen van automutilatie, zodat mensen niet per ongeluk iets lezen waar ze zich heel naar van gaan voelen.

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

1. Niet alle stories over depressies zijn cliché.
2. Je bepaald zelf wat je leest. Overal op het internet zijn dingen te vinden die als triggers opgevat kunnen worden, lang niet altijd zo bedoeld. Het zou onzin zijn die allemaal af te gaan schaffen, in plaats van naar de keuzes van de lezer zelf te kijken. Ik vind wel dat een schrijver bij zijn verhaal hoort te zetten of het bepaalde soort inhoud bevat die schokkend of of triggerend kan zijn.
3. Ik vind dat mensen vrijheid moeten hebben in wat ze schrijven, tenzij het echt veel te bedreigend is voor bepaalde groepen mensen, en daarmee bedoel ik dus aanvallende en extreem racistische betogen, niet het soort teksten dat je in gewone leesverhalen tegenkomt.

Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand…