[200]The New Americana. Speeltopic 1. - Speeltopics

We are the new Americana, raised on biggie and Nirvana. New York, ook wel The Big Apple of The City That Never Sleeps. Je hebt er zoveel bekende dingen, zoals het Vrijheidsbeeld, dat ze ooit van Frankrijk kregen, of het Empire State Building. Echter gaat het in deze rpg niet over de cliché, toeristische dingen maar over de echte bevolking. We zoomen dan vooral in op een kleine straat in Manhattan. Midden in die straat staat een appartementencomplex, die als bijnaam the new Americana heeft gekregen. De jongeren die daarin wonen, zijn namelijk erg vrij. Elke avond is er in één van de woningen wel een feest aan de gang waarbij de alcohol rijkelijk vloeit. Nog nooit heeft er iemand een klacht ingediend en iedereen laat hen doen met de gedachte dat ze nog jong zijn en van hun fouten zullen leren. Echter komt hier verandering in wanneer het appartementencomplex wordt overgenomen door een rijke heer, wiens kinderen en vrienden van hen een eigen woning nodig hebben in de stad. De jongeren mogen nog in hun appartement blijven wonen, maar zullen vanaf nu moeten samenleven met hun nieuwe buren. Zal dat het einde zijn van hun wilde feesten, of ontstaan er nieuwe vriendschappen en sleuren ze de nieuwe bewoners mee in het leven van The New Americana? Invullijst. Regels Minimaal 200 woorden per post. 16+ is toegestaan. Niemand wordt uitgesloten. Reserveringen blijven 4 dagen staan. De personages zijn niet perfect, zeker niet in deze rpg. Geen ruzie. Ik geef twee waarschuwingen, daarna lig je eruit. Naam. Eventueel een bijnaam. Leeftijd.(20-23) Oude of nieuwe bewoner. Uiterlijk. Innerlijk. Geschiedenis. Extra. Appartement.(nummer en hoe het eruitziet) Topics. Praattopics: 1 Buren. ~Eerste gang, verdieping 2. ~Mazzy Castles, nr 201|Nia ~Thomas Oxland Chamberlain, nr 202|YoungGod ~Soraya Gould, nr 203|tubbietoost ~Kyla Flores, nr 206|Amberle ~Ara Ullrich Hakobyan, nr 207|Seb ~Caesar James Castles, nr 208? |katsjoepiek ~Connery "Con" Vance Castles, no 208? |Millard ~Brandond ''Bam'' Jason von Monroe, nr 209|AdoreDelano ~Cataleya Luana Carvalho, nr210|Amberle -Tweede gang, verdieping 2. ~Ares Maxwell Haynes, nr 211|Sempre ~Lívia Elyse Addyson Deziree Fabian, Nr 212|YoungGod ~Aiden Matthew Quinn, nr 214|AdoreDelano -Ekaterina Yordanova, nr 222| Polovina -Legend Nixon, nr 244|Nia -Juliette Rose Bradshaw, no 245|MrsMessi -Raven Ariana Matthews, nr 246|Eavan 24 juni, 2016, ochtend. We beginnen met de dag dat de nieuwe bewoners aankomen. Veel plezier!

Rollen Jongens ~Oud Ares Maxwell Haynes, nr 211|Sempre Aiden Matthew Quinn, nr 214|AdoreDelano Legend Nixon, nr 244|Nia Thomas Oxland Chamberlain, nr 202|YoungGod ~Nieuw Dysthymia Connery "Con" Vance Castles,nr 208|Millard Brandond ''Bam'' Jason von Monroe, nr 209|AdoreDelano Caesar James Castles, nr 208|katsjoepiek Ara Ullrich Hakobyan, nr 207|Seb Meisjes Wachtlijst~ ~Oud Lívia Elyse Addyson Deziree Fabian, Nr 212|YoungGod Raven Ariana Matthews, nr 246|Eavan Ekaterina Yordanova, nr 222| Polovina Cataleya Luana Carvalho, nr210|Amberle Juliette Rose Bradshaw, no 245|MrsMessi ~Nieuw Mazzy Castles, nr 201|Nia Dysthymia Soraya Gould, nr 203|tubbietoost Kyla Flores, nr 206|Amberle

Survival of the richest, the city's ours until the fall. They're Monaco and Hamptons bound, but we don't feel like outsiders at all. If you want to understand what's most important to a society, don't examine its art or literature, simply look at its biggest buildings.

[ bericht aangepast op 30 jan 2016 - 17:22 ]

---

I promise you I will learn from my mistakes.

Aiden "Adore" Matthew Quinn.

Ik kon het toch niet laten alvast even in de bovenste schoenendoos te spieken. Automatisch kwam er een grote grijns op mijn gezicht bij de enorme hakken en ik kon werkelijk niet wachten om te kijken hoe ze zouden staan. Slapen kon altijd nog en als ik ze vanavond aan wilde, moest ik ze toch echt even inlopen wilde ik niet door de pijn in me voeten van het podium flikkeren. Dat zou namelijk niet de eerste keer zijn. Gelukkig waren ze mijn onhandigheid gelukkig gewend geraakt. Ik wilde de trap oplopen toen Livia naar beneden kwam. Ik wilde haar waarschuwen voor de drukte, toen ze deze zelf al opmerkte. Zuchtend keek ik even terug naar de bende van ellende die de ingang bezet hield. 'Welkomscomité voor de nieuwe bewoners.' Legde ik uit. Ik snapte zelf ook niet zo goed waar het voor nodig had. 'En nu heb ik zin in starbucks.' Kwam ik al snel tot de conclusie, toen ik wat langer over Livia haar vergelijking nadacht. Ik was echt enorm toe aan een warme Caramel Macchiato op dit moment en een echte chocolade muffin. Niet dat die van Ekaterina niet lekker waren. Maar ze konden niet op tegen die van de starbucks.

[ bericht aangepast op 9 feb 2016 - 17:38 ]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

CONNERY "CON" VANCE CASTLES

---

Terwijl mijn luie - hij kon het niet helpen, we waren het allemaal - broer me gedag zei, bracht de onbekende jongen één van Caesers dozen naar zijn appartement.
Caeser legde zijn hand op mijn schouder, de onbekende jongen was inmiddels weer terug op de gang.
'Geniet van je wijn vanavond,’ hoorde ik hem zacht zeggen, waarop Caesar hem liet weten dat hij dat zeker zou doen en hij stelde me ook even voor.
'Niet zo sociaal als de rest van onze familie, duidelijk,' Natuurlijk moest hij weer even spotten met het feit dat ik eigenlijk helemaal niet bij de familie hoorde.
’Misschien is het ook wel goed als we maar gewoon even naar binnen gaan,' hoorde ik mijn broer vriendelijk zeggen. Mijn blik was op de hondjes gevestigd. Fijn, woonde ik nu in de buurt van stinkende lawaaimakende beesten. Er was werkelijk niets positiefs te bedenken over dit verhuisplan.
Ik voelde Caesars hand in mijn rug en het volgende moment stond ik zijn appartement.
'Dus wat is er met jou aan de hand vandaag? Je bent alles behalve jezelf. Nou wees eens lief en help me met die dozen, dankjewel.' Hij keek me aan met een frons. Als antwoord op zijn vraag en bevel rolde ik mijn ogen, waarna ik naar een doos liep om deze te openen. Ik had toch niets beters te doen.
In plaats van flessen opende Caeser een fles wijn en hield deze naar me omhoog.
'Voor mijn nieuwe appartement, ik ben gewoon zo trots dat ik eindelijk op mezelf woon.' Ik blies spottend een beetje lucht uit. Hij wel. Alsof dit een reden was om een fles wijn voor te openen. Om je dronken te zuipen, was te begrijpen, maar om het te vieren?
Hij schonk een fles in, waarna hij me vroeg of ik ook wilde.
'Altijd,' mompelde ik. Ik had inmiddels twee broeken van de doos naar Caesar's kast verplaatst. Ik greep naar mijn zak, waar ik een sigaret uithaalde om hem aan te steken.
'Hoe kan je zo enthousiast zijn over dit alles?' vroeg ik mijn broer met de sigaret uit mijn mond stekend, terwijl ik hem aan probeer te steken met de aansteker.
Ik liep terug naar de doos en pakte daar een doos uit.
'Waar moet dit heen?'

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Con luisterde naar me bevel en pakte de dozen uit, het ging niet echt snel maar ik kon niet naar hem wijzen, hij was het niet gewend. Hij rolde met zijn ogen en verliet een spottende zucht. ‘’Altijd,’’ mompelde hij en ik volgde zijn bewegingen met mijn ogen. ‘’Kun je alsjeblieft stoppen met het diva-gedrag?’’ Vroeg ik en nam het glas wijn in mijn handen terwijl ik mezelf op het aanrecht hees. ‘’Hoe kan je zo enthousiast zijn over dit alles?’’ Vroeg hij en ik keek naar de sigaret in zijn mond, terwijl hij hem probeerde aan te steken. Behendig greep ik de sigaret uit zijn mond en stopte hem in de mijne en stak hem binnen vijf seconden op, ik haalde mijn schouders op. ‘’Ik ben gewoon blij dat pa trots is op wat ik doe, een eigen huis, mijn sociale vaardigheden.. Et cetera.’’
      Ik keek naar de doos en keek even rond, ‘’zet hem maar in mijn kamer,’’ zei ik en nam een slokje en vervolgens een hijs. ‘’Het lijkt wel gewoon allemaal weer goed te gaan, althans goed te gaan, beter te gaan.’’ Ik grijnsde en keek even rond, ‘’vind je niet?’’ Vroeg ik, wachtend op een complimentje op zijn minst. ''En waag het niet om nu met je ogen te rollen,'' ik wees naar hem en lachte kort.

---

Everything is illuminated by the light of our past.

CONNERY "CON" VANCE CASTLES

---

Caesar had zich op het aanrecht getrokken en op het moment dat ik mijn eerste trekje wilde nemen, had hij de sigaret overgenomen. Ik keek hem geïrriteerd aan. Kon hij niet gewoon een eigen pakken?
'Ik ben gewoon blij dat pa trots is op wat ik doe, een eigen huis, mijn sociale vaardigheden.. Et cetera.' legde hij me schouderophalend uit, terwijl ik een nieuwe sigaret opstak die ik inmiddels uit mijn zak gehaald had.
'Pft, nou gefeliciteerd' mompelde ik waarbij een wolk rook naar buiten kwam.
Caesar beveelde me de doos in zijn kamer te zetten. Ik pakte de doos weer op in mijn ene hand, met in de ander mijn sigaret.
'Het lijkt wel gewoon allemaal weer goed te gaan, althans goed te gaan, beter te gaan.' zei hij toen. Eerlijk gezegd had ik geen flauw idee waar hij het over had? Het weer? De economie? Ons? Hij moest niet denken dat we opeens dikke vrienden zouden worden nu we buren waren. Ik kwam enkel naar hem toe omdat ik me verveelde. Ik trok mijn wenkbrauw op, maar mijn gezicht was niet naar hem gekeerd, omdat ik weggelopen was van mijn eerdere plek om de doos op de juiste plaats af te leveren.
'Vind je niet?' Ik zette de doos neer op een plek die me wel redelijk leek en draaide me weer terug naar mijn broer.
'En waag het niet om nu met je ogen te rollen,' Ik moest toegeven dat die jongen me kende. Als ik wist waar het over ging, had ik dat waarschijnlijk wel gedaan.
'Ja, je hebt helemaal gelijk.' antwoordde ik snel zonder enige overgave. Als hij dat wilde, kon hij het krijgen.
Ik wilde naar de deur lopen, omdat ik nu wel weer een beetje klaar was met Caesar, maar ik bedacht me.
'Zeg, wat ga jij vanavond doen?' vroeg ik mijn broer. Ik liet mijn sigaret op de grond vallen en drukte hem uit met de punt van mijn schoen.
'Ik verveel me echt dood hier.'

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

---

kindness is never a burden.

''Pft, nou gefeliciteerd,'' mompelde hij en ik keek naar de wolk die hij uitblies en hij vervolgens zijn wenkbrauw optrok ''ja, je hebt helemaal gelijk.'' Dat zei hij duidelijk gewoon om mee te praten, het zag er ook niet naar uit alsof hij echt luisterde. Ik besloot er niet op in te gaan en keek op toen ik zijn voetstappen hoorde.
''Zeg, wat ga jij vanavond doen?'' Vroeg hij en ik fronste verbaasd, waarom wou hij dat ineens weten? Hij liet zijn sigaret vallen op de laminaten vloer en trapte hem uit. ''Raap dat eerst eens op,'' zei ik geërgerd en nam toen een slok van mijn wijn voordat ik mijn schouders ophaalde. ''Ik verveel me echt dood hier,'' voegde Con er aan toe en ik schudde mijn hoofd. ''Ik ga waarschijnlijk, zoals ik al gezegd had, wijn drinken en een serie kijken of zoiets dergelijks. Er valt vrij weinig te doen, of je moet uit gaan, maar dan zal je zeker weten alleen moeten gaan want ik word liever niet met jou gezien in het openbaar.’’ Na een paar seconden lachte ik, ‘’grapje natuurlijk Con,’’ ik pakte hem vast en knuffelde hem kort.
‘’Het is gewoon moeilijk voor je, zo ver van huis, maar daarom ben ik er toch?’’

---

Everything is illuminated by the light of our past.

CONNERY "CON" VANCE CASTLES

---

Mijn broer beveelde me mijn sigaret op te rapen, maar aangezien ik daar totaal geen zin in had, negeerde ik dat bevel. Bovendien was hij niet echt de persoon waar ik naar luisterde als het om bevelen ging. Eigenlijk zou ik naar niemand luisteren.
'Ik ga waarschijnlijk, zoals ik al gezegd had, wijn drinken en een serie kijken of zoiets dergelijks. Er valt vrij weinig te doen, of je moet uit gaan, maar dan zal je zeker weten alleen moeten gaan want ik word liever niet met jou gezien in het openbaar.' beantwoordde hij mijn vraag. Ik knikte even. Begrijpelijk. Dat klonk erg logisch.
Toen hoorde ik zijn lach door het appartement gaan, wat was er zo grappig? Ik voelde twee armen om me heen slaan. Oh nee.
'Grapje natuurlijk Con,' Waarom moest hij me nu weer gaan knuffelen? Hij wist toch dat ik dat haatte, ik had het in ieder geval al vaak genoeg duidelijk gemaakt.
'Grappig' liet ik sarcastisch mijn mond uit komen. Het spijt me, maar zijn humor was gewoon de mijne niet. Nou ja, niet dat ik uberhaupt een groot gevoel voor humor had.
'Het is gewoon moeilijk voor je, zo ver van huis, maar daarom ben ik er toch?' hoorde ik Caesar toen op een troostende toon zeggen. Serieus? Ik ben toch geen kind van vier dat bij zijn opa en oma gaat logeren met zijn grote broer, maar toch heimwee krijgt. Alsof ik me thuis wel fijn voelde.
'Ja, ik ben weg hier.' liet ik Caesar weten toen hij me vrij gelaten had uit zijn omhelzing. Ik liep zo snel mogelijk naar de deur.
'Veel plezier met je serie' waren mijn laatste woorden in zijn appartement.
Op de gang liep ik de tegengestelde richting van mijn appartement op. Ik was niet van plan naar iemand toe te gaan; zo sociaal was ik niet, maar nu het duidelijk was dat ik hier waarschijnlijk wel een tijdje zou moeten gaan wonen, besloot ik maar gewoon een beetje rond te gaan kijken.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman