[200] [RPG] Youtubers in Saint-Tropez [Speeltopic] - Speeltopics

S T O R Y Youtube. Wie kent deze bekende website nou niet? Je kunt er van alles zien, veel mensen kennen het waarschijnlijk van de vele music videos die er te vinden zijn – maar, er is nog veel meer. Misschien heb je er ooit wel eens van gehoord: video blogs. Van deze zogeheten video blogs – of ook wel 'vlogs' – heb je allemaal verschillende soorten versies, je hebt beauty vlogs, vlogs waarin je verteld over van alles en nog wat, vlogs waarin je challenges doet en noem maar op. Dan heb je ook nog 'react to..' videos, gamevideos, collabs, cover videos etc. etc. Deze videos zijn onder veel celebrities en 'gewone' mensen zeer bekend en de makers van deze videos verdienen hier dan ook hun geld mee. Tenminste... als ze succesvol zijn natuurlijk. Deze makers staan ook wel bekend als Youtubers. Maar... Wat gebeurt er als je deze Youtubers samen op vakantie stuurt naar een prachtig land met mooie kusten, heerlijk eten, zon en natuurlijk – heel veel vloggen? Mogen deze Youtubers elkaar eigenlijk wel – op het internet ziet vrijwel alles er immers rooskleurig uit – of lijkt het maar zo? Is alles wat zich voor de camera wel oprecht – of willen deze entertainers elkaars ogen dolgraag uitkrabben terwijl ze zo vrolijk naar de camera lachen? En hun fans? Geven ze wel echt zoveel om hen als ze claimen te doen? Zes 'gelukkige' winnaars konden een reis winnen naar het zonnige Saint-Tropez aan de Côte d'Azur waar een aantal Youtubers zou verblijven. Of alles wat ze posten een leugen is? That's for you to find out... Naam – Face claim – Pagina – User       Y OU T U B E R S – Niki Demartino x Niki Demar – Niki Demartino – 1.3 – LanieH – x – Leda Muir – Leda Muir – 1.5 – Belmont – Britt – Zoe Sugg x Zoella – Zoe Sugg – 1.4 – TalkMeDown – Noa – Andrea Rose Russett x GETTOxFABxFOREVER – Andrea Rusett – 1.5 – Chikara – Quin – Eva Gutowski x Mylifeaseva – Eva Gutowski – 1.2 – caIypso – Floor – Arden Rose – Arden Rose – x – Gunnulfsen – Dore – Mathew Tyler Oakley – Tyler Oakley – 1.3 – AfterIife – Yu – Mark Edward Fischbach x Markiplier – Mark Fischback – x – R2D2 – Philip Michael Lester x AmazingPhil – Philip Lester – 1.5 – MikeGClifford – Miriam – Joseph Graham Sugg x ThatcherJoe – Joe Sugg – 1.3 – Philip – Naomi – Troye Sivan Mellet x TroyeSivan18 – Troye Sivan – 1.3 – Whelve – x – Caspar Lee x dicasp – Caspar Lee – x – Whelve – x – Joey Graceffa – Joey Graceffa – 1.5 – AdoreDelano – x – Connor Franta – Connor Franta – x – Bishou – x – Dan Howell x danisnotonfire – Dan Howell – 1.4 – Inclination – x       ...       W A T C H E R S – Dayana Ismaikovic – Holland Roden – 1.3 – Polovina – Lisanne – Ambrosine Leighton Eilidh Floros – Rachel Hilbert – 1.4 – Olympiodoros – Anne – Amelia Wood – Unknown – 1.6 – rocksanne – Sanne – Caleb Jason Smith – Lucky Blue Smith – 1.6 – Belmont – Britt – – R U L E S – Minimaal 200 woorden per post. – Alleen ik en BadIands maken de nieuwe topics aan tenzij anders gezegd. – OOC graag aangeven tussen enige vorm van een haakje óf in het praattopic. – 16+ mag maar graag onder een spoiler knop. – Houd het graag realistisch. – Geen Mary Sue's of Gary Stu's – Reserveringen blijven vier dagen staan, tenzij je uitstel krijgt. Je rol telt pas als deze helemaal af is. – Als je een week niet hebt gereageerd zonder hier een geldige reden voor te hebben, lig je er zonder pardon uit. – Andere personages besturen zonder toestemming is niet toegestaan. – Max. 3 personages per user – hiervan móet minstens één van het andere geslacht en één een watcher zijn (max één watcher pp). – Houd de geslachten gelijk. – Naamsveranderingen doorgeven aub. – Uiteindelijke liefdesrelaties niet van tevoren afspreken. Vriendschappen en haat relaties mogen uiteraard wel. – And last but not least: H A V E      F U N! C R E D I T S We hebben toestemming van TalkMeDown aka Noa om deze RPG te (her)openen die gebaseerd is op Holiday at Croatia x Youtubers L I N K S Rollentopic Praattopic S T A R T E R S France, Saint-Tropez; 2016, 21 juli We beginnen dat iedereen aan komt met het vliegtuig dus ze komen aan op de airport. Vanaf daar kunnen ze de taxi nemen naar het hotel (5-sterren) waar ze worden ontvangen. Daarna mogen ze doen wat ze willen zolang ze maar in Saint-Tropez blijven. Watchers kunnen dus al Youtubers ontmoeten maar de officiële ontmoeting komt later.

---

I just caught the wave in your eyes

MT

---

Bowties were never Cooler

Mijn topics.

---

United we stand, divided we fall.

[Mon topieks!]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Ik stap uit het vliegtuig, ik ben zojuist aangekomen in Saint Tropez via een vliegtuig van de hoofdstad van het land waar ik momenteel woon, oftewel ik kom hier aan via Valletta, wat ligt in Malta. Ik loop naar de rolband waar ik meteen al mijn paarse koffer zie. Ik pak hem gauw op en ik controleer of dit inderdaad mijn koffer is en als ik een nogal slordig handschrift Dayana Ismaikovic zie, weet ik meteen dat het goed zit en dat ik bijvoorbeeld niet de koffer heb gejat van de chagrijnige vrouw die naast me zat tijdens de reis. Ik haal de handvat van de koffer omhoog en daarna loop ik via de douanecontrole het vliegveld af. Ik weet nog dat er buiten een taxi wacht op mij, dus ik zoek meteen naar de taxi die chauffeur heeft die mij moet vervoeren naar het hotel. Als ik na vijftien minuiten aankom bij de laatste taxi, zie ik dat dit de taxi is die mij moet vervoeren. Als ik de taxi instap, draait de chauffeur zich inderdaad direct om. "Are you Dayana Ismaikovic?" zegt hij waarop ik mijn hoofd knik. "Yes, I am indeed Dayana Ismaikovic," zeg ik vervolgens waardoor hij meteen begint met rijden. Ik kijk de hele tijd uit het raam en exact een uur later ben ik helemaal ingecheckt en loop ik naar het zwembad van het hotel, om eventjes te zonnen.

[ bericht aangepast op 8 jan 2016 - 7:04 ]

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

[MT]

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

{MT}

---

"Ik vind Sanne erg aardig, maar er mag wel 80 decibel af."

Amelia Wood

Ik loop met een constante glimlach op mijn gezicht uit het vliegtuig zonder zorgen en ik voel me fantastisch.
Tot ik me bedenk dat ik oprecht geen idee heb waar ik heen moet.
Paniek slaat toe en allemaal vragen dwalen door mijn hoofd.
Was er niet een taxi? Volgens mij wel.
Eerst moet ik mijn bagage opzoeken. Waar moet ik heen? Moet ik wel hier zijn en ben ik niet ergens anders? Wat als ik alles nu al verpest en weggestuurd word? Dan kan ik nooit…
'Rustig blijven Amelia.' zei ik in mezelf. Ik moest kalm blijven.
Ik zie een bordje hangen met ‘Baggage claim’ met een pijtje naar de gang rechts van me dus ik loop - nog steeds met de oneindige glimlach bij de gedachte dat dit echt is - naar de bagageband.
Ik wacht op mijn zwarte koffertje. Merkend dat er veel zwarte koffers zijn vervloek ik mezelf in mijn hoofd omdat ik zo’n koffer moest kopen die niet opvalt maar ik geef de hoop niet op.
Na een tijdje wachten zie ik - eindelijk - mijn koffertje en loop ik ernaartoe. Ik trek hem van de band af en ben blij omdat ik weg kan van het vliegveld.
Na een tijde ronddwalen omdat ik de weg weer kwijt ben kom ik uit bij de taxi’s. De taxi die voor mij bedoelt staat al klaar en nadat ik mijn bagage in de achterbak gedaan heb stap ik in en beginnen we te rijden. Ik kijkk naar mijn nagels om niet te denken aan wat er te komen staat.
Ik kan niet wachten.

{Ik heb niet veel ervaring in quizlet RPG dus laat alsjeblieft achter als ik iets fout doe}

[ bericht aangepast op 11 jan 2016 - 21:51 ]

---

"Ik vind Sanne erg aardig, maar er mag wel 80 decibel af."

Na een 4 uur durende vlucht, waarin ik te weinig beenruimte had gehad, voelde het heerlijk om weer even mijn benen te kunnen strekken. Ik keek naar Dan en gaf hem een speels stootje, terwijl we naar de bagageband liepen. "We're in Saint Tropez, mate! We're really here." zei ik waarschijnlijk veel te enthousiast. Mijn huisgenoot was de vrolijkheid vaak wel gewend, maar vakantie maakte het duidelijk erger. Onze koffers, Dan's zwarte met kleine witte sterretjes en mijn koffer met allerlei kleurtjes en patroontjes erop, kwamen al snel over de band heen. Ik probeerde ze er vanaf te tillen, allebei tegelijk, maar omdat ik de kracht had van gekookte spaghetti, werkte dat natuurlijk voor geen ene meter en eindigde ik op mijn kont met de koffers bovenop me. Even keek ik beduusd voor me uit, voor ik begon te grinniken. Toch keek ik al snel omhoog naar mijn beste vriend. "Don't you dare laught at me" waarschuwde ik hem, al wist ik vrij zeker dat het op beeld stond en straks het internet op zou gaan. Ik zette de van me af en krabbelde weer op. "Let's go." Ik pakte mijn koffer en begon snel te lopen met mijn koffer in mijn hand en mijn vriend naast me. Ik keek mijn ogen uit, en dit was pas het vliegveld. Toen we buiten kwamen sloeg de hitte me direct in mijn gezicht. Het was hier duidelijk een heel stuk warmer dan thuis, waardoor ik blij was dat ik zomerkleren had ingepakt, net als een zwembroek en een zonnebril. Ik wenkte voor een taxi, waardoor de zon zo helder op mijn arm scheen dat het beeld ervan pijn deed aan mijn ogen. Ik moest echt wat bruiner worden, want dit kon echt niet. Dan zou zoizo in een dag of wat zo bruin zijn als een brownie, terwijl ik mogelijk aan het einde van de vakantie net de kleur zou hebben van een biscuitje. Uiteindelijk stopte er een taxi bij ons en konden we instappen. De taxi reed weg toen zowel wij als de bagage binnen, op weg naar het hotel, wat waarschijnlijk een heel stuk luxer was dan in welk hotel we ooit hadden gezeten.

---

Bowties were never Cooler

Daniel “Dan” James Howell

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with."

Na vier uur vol huildende kinderen, turbulentie en pogingen tot het kijken van films, was het eindelijk zo ver; we waren aangekomen in Saint-Tropez. Het vliegtuig was geland en lanzaam maar zeker begon iedereen zich naar de uitgang te begeven, waaronder Phil en ik.
De luchthaven zelf was in vergelijking met die van Londen redelijk klein, maar toch zag het er werkelijk prachtig uit.
Ik was druk bezig met het in me opnemen van de omgeving, toen ik een por in mijn arm voelde. Phil keek me aan met een brede glimlach en stralende ogen, terwijl hij vol blijdschap iets zei wat na alle waarschijnlijkheid over deze vakantie ging. Zeker weten deed ik het niet, gezien het enthousiasme van de jongen en de schattige lach die daaruit voort kwam, me redelijk afleidden.
Onder tussen dat mijn gedachtes nog aan het afdwalen waren, begonnen de koffers over de bagageband heen te glijden. Vanuit mijn ooghoek zag ik onze koffers aankomen en maakte aanstalte om er heen te lopen, maar Phil was me voor. Zijn poging tot het tegelijk optillen van beide koffers mislukte echter en binnen de kortste keren lag hij op de grond met de 2 bagagestukken over zich heen.
"Gaat het?" Mijn stem had een ietswat bezorgde toon aangenomen terwijl ik hem hielp door de koffers van hem af te halen, maar toen ik hem hoorde grinniken en wist dat het goed zat, kon ik het zelf ook niet laten om een lach over mijn lippen te laten komen. Toen hij me waarschuwend aankeek probeerde ik mijn gezicht in de plooi te houden, wat binnen een aantal seconden alweer mislukte.
"Goed begin van de vakantie Phil. Ik weet zeker dat het geweldig gaat worden." De sarcastische toon in mijn stem was duidelijk te merken net zoals een lichte grinnik, terwijl ik Phil langzaam maar zeker overeind zag krabbelen. Hij dringde aan de we maar eens moesten gaan, waar ik eigenlijk niets tegenin kon brengen.
Binnen de kortste keren stonden we buiten op een taxi te wachten. De hete lucht liet een drukkend gevoel op mijn huid achter, maar erg vervelend vond ik het niet.
Langzaam begonnen de zenuwen die ik de hele tijd had kunnen onderdrukken weer op te spelen. Een compleet nieuwe stad maakte het altijd dat ik me de eerste dagen dat ik er was ongemakkelijk voelde en bovendien kon ik ook niet bepaald stellen dat ik zin had in de ontmoetingen die te komen stonden. Socializen was nou eenmaal niet mijn sterkste kant, zeker niet bij mensen die ik nog nooit eerder had ontmoet of niet goed kende. Eigenlijk kon ik wel stellen dat ik tegen deze vakantie op zag. En waarom was ik dan meegegaan? Omdat ik zowel de subscribers die kwamen, als Phil niet teleur wou stellen.
Mijn hand gleed langs mijn fringe heen om mijn haar weer in model te brengen, terwijl ik mijn lippen op elkaar persten; een trekje die ik altijd al wel had, maar alleen maar erger werd als ik nerveus was.
Voor ik het wist stond er een taxi voor onze neus. De chauffeur zette onze koffers in de auto, terwijl Phil en ik plaatsnamen op de achterbank.
De rit naar het hotel was gelukkig niet al te lang, een klein uurtje maximaal. Mijn ogen gleden langs de gigantische huizen, waarvan de mensen die er wonen ons waarschijnlijk uit zouden lachen om ons kleine appartement op de 2e verdieping in London.
Het hotel deed totaal niet onder voor alle villa's die we onderweg gezien hadden.
"Jezus," mompelde ik terwijl ik niets anders kon doen dan het gebouw waar we voor stonden te bewonderen. Misschien was het idee van deze vakantie toch zo slecht nog niet.

[ bericht aangepast op 15 jan 2016 - 21:33 ]

---

"I'm fine with internet communication, it's just the real life I have problems with!" ~ Dan Howell

Ik zit op de iets wat hete ligstoel terwijl ik mijn aardbeienblonde lokken in een rommelige knot doe. Ik douw een zonnebril op mijn haar en ik kijk om mij heen of ik al iemand zie, zowel Youtubers als andere Winnaars. Ik zucht lichtjes en vervloek mezelf omdat mijn vlucht zo dichtbij was. Van Valleta naar Saint Tropez is hooguit een uurtje vliegen, dus ik zit hier nog wel een tijdje alleen. Ik besluit om de tijd te doden door mijn benen in te smeren met zonnebrand crème, wat ik ook op de rest van mijn lichaam doe. Ik besluit een Bohemian jurk aan te doen om vervolgens naar de balie te lopen, zodat ik iedereen kan opwachten. "Can I help you Miss?" vraagt de vrouw. "No, but is it okay that I wait here for the other people who I'm on holiday with," zeg ik met een glimlach. "Okay, you can take place next to the reception," zegt ze met een glimlach. 'Thank you very much,' zeg ik als ik plaats neem naast de balie. Ik pak mijn telefoon en scrol naar de muziek om vervolgens muziek te luisteren. Ik zing zachtjes mee terwijl ik geen spoor van de rest zie.

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Amelia Wood

Als ik het hotel binnenloop valt het me op dat het echt enorm is. De lobby rondkijkend valt mijn mond open, wat ik na een tijdje merk en ik doe hem snel weer dicht. Er zit al iemand in de lobby en ik vraag me af of ik met haar moet gaan praten. Ze heeft aardbeienblonde lokken en lichte ogen. Ze ziet er wel aardig uit. Op haar na is de lobby leeg. Ik moet vast vroeg zijn want het is maar een klein anderhalf uurtje vliegen vanaf Amsterdam, waar ik woon. Gelukkig ben ik niet de allereerste; ik zou de zenuwen echt niet aankunnen. Ik besluit eerst in te checken en mijn spullen in mijn kamer te leggen en daarna naar het meisje toe te lopen. Niet omdat ik zo’n last had van mijn koffer, maar vooral om moed te verzamelen. Ik maak dan wel graag vrienden, het blijft eng. Vooral omdat ik niet weet waar ze vandaan komt en of ze wel Engels praat. Ik ben op dit soort momenten echt blij dat mijn vader Engels is.
Ik loop naar de balie toe. ‘Hi.’ De vrouw achter de balie kijkt me vriendelijk aan. ‘Ik ben Amelia Wood en ik kom hier voor de-’
‘Ik weet waarvoor je hier bent. Amelia Wood oké,’ Ze pakt een sleutel. ‘Hier is je sleutel. Veel plezier!’ Ik vind het niet eens erg dat ze me eerder onderbrak, want anders ging ik de hele tijd doorpraten over de reis en het proberen uit te leggen terwijl ze er al over weet wat heel erg ongemakkelijk zou worden. En hoewel ze me onderbrak keek ze me de hele tijd vriendelijk aan.
Ik loop naar mijn kamer en pak mijn koffer uit en ruim mijn kleding en spullen netjes op.

Even later, als alles netjes op hun plek ligt, loop ik naar beneden.
De lobby is niet drukker geworden maar ik vind dat totaal niet erg. Ik loop naar het muziek luisterende meisje toe. Volgens mij is ze ongeveer even oud als ik ben. Of iets jonger.
‘Hi.’ zeg ik terwijl ik ga zitten op de stoel naast haar.

[ bericht aangepast op 16 jan 2016 - 10:11 ]

---

"Ik vind Sanne erg aardig, maar er mag wel 80 decibel af."

Na ongeveer tien minuiten zie ik een meisje het hotel arriveren. Ze heeft bruine lokken, lichte ogen en ze oogt nogal stoer. Ik schat dat ze ongeveer 23 is, maar dat kan ook helemaal anders zijn, mensen lijken soms totaal niet op hun leeftijdsgenoten. Ik zie dat ze naar de balie loopt waarbij ze haar babbeltje doet met de receptionist. Vanuit dat gesprek hoor ik dat ze Amelie Wood is, een van de andere gelukkigen die deze vakantie mee kan maken. Als ik de e-mail goed heb gelezen weet ik dat ze 23 is en uit Nederland komt. Ik heb bijna geen informatie over Nederland, ik weet enkel dat het land klein is, maar groter dan Malta en volgens mij ongeveer even groot als Slovenië en dat het land aan het oosten grenst aan Duitsland, waar ik weleens op vakantie ben geweest. Vervolgens zie ik Amelie naar boven gaan, waarschijnlijk omdat ze haar koffers kan uitpakken om daarna te genieten van Saint-Tropez. Ik hijs mijn schouders op en ik luister weer naar mijn muziek. Als ik me helemaal in leef in Molly Sandén's Like no ones watching, zie ik Amelie voor mijn neus staan. "Hi," zegt ze als plaats neemt in de stoel naast de mijne. "Hello, I am Dayana Ismaikovic," zeg ik vervolgens met een glimlach "And what is your name?".

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

Amelia Wood

‘Hi,’
‘Hallo. Ik ben Dayana Ismaikovic’ Ze glimlacht en zet haar muziek uit. ‘En wat is jouw naam?’
‘Ik ben Amelia. Amelia Wood.’ Ik glimlach terug en doe - misschien een heel klein beetje nerveus - een lok haar achter mijn oren. Oké om eerlijk te zijn: Ik ben best wel heel erg nerveus. Waarom? Ik heb geen idee. Ik wil niet raar snel gaan praten. Ik wil een beetje normaal overkomen.
Keep calm Amelia. Als je nu al nerveus bent ga je deze vakantie niet overleven. Ik kalmeerde mezelf in mijn hoofd en was al minder nerveus.
You can do this.
‘Heb jij ook gewonnen?’ vroeg ik, nu iets zelfverzekerder dan hiervoor.
‘Ja.’ antwoord ze, nog steeds aardig. Oké. Dit gaat nog niet heel slecht. Ik heb het nog niet verpest. Nog niet.
‘Cool! Ik hou van YouTube! Het is mooi dat je andere mensen blij kan maken met het uploaden van een kleine video. YouTubers hebben mij er blij mee gemaakt. En ik wil ooit anderen blij maken met video's want dat is gewoon leuk en dan kan je gewoon doen wat je leuk vind en maak je er anderen blij-’ Ik kon mezelf wel slaan. Ik was weer veel te snel aan het praten. ‘Oops. Sorry. Ik praat weer raar.’ Ik begin te blozen van schaamte en haal weer een hand door mijn haar.

{@Polovina als je je eigen stukjes anders wilt vertalen doe dat, maar ik moest het even snel doen omdat het anders half Nederlands half Engels was c:}

[ bericht aangepast op 16 jan 2016 - 10:05 ]

---

"Ik vind Sanne erg aardig, maar er mag wel 80 decibel af."

'I'm Amelia, Amelia Wood," zegt ze terwijl ze glimlachend een lok achter haar haren doet. Ik zie aan haar dat ze een beetje nerveus is, maar dat verandert langzamerhand. Ze is waarschijnlijk gewoon nieuwsgierig en nerveus voor de vakantie en de aankomst van de Youtubers. "Nice to meet you, Amelia," zeg ik met een comfortabele glimlach zodat zij zich op haar gemak kan gaan voelen. "So, you're a winner too right?" vraagt ze vervolgens waarop ik ja knik "Yes, I am a Winner,". "Great! I love YouTube. It's great. I really love the idea of making a video and sharing it with other peoples I make them happy and that is really beautiful. I want to make videos one day and just-" Amelia onderbreekt haarzelf als signaal omdat ze te veel doorpraat, een tik wat ik vroeger in Slovenië heel vaak had. "Oops, I'm sorry. I'm just rambling on about YouTube," zegt ze vervolgens blozend terwijl ze voor een tweede keer een hand door haar bruine lokken haalt. "It doesn't matter Amelia," zeg ik met een glimlach "I found it kinda intresting and I always wanted to make a YouTube account too, just to make people happy who aren't happy. I want to make videos to make people happy because of me. I wanna make everyone happy who isn't it at the moment."

---

‘You must go on’. thrishanakru —> Gashina

// MT, iemand voor mijne en WAAROM 'praat' iedereen in het engels?

---

Spinning around, I'm weightless.