|
[Sjah-lom] — Hebreeuws voor "vrede", "hallo" en "dag". Aviva Tayesh (23) en Zahara Habal (13) zijn elkaars uitersten: De eerste joods, de tweede moslima. Aviva een sergeant bij het IDF, Zahara een gewone Palestijnse burger. De Israëli een idealist, de Palestijnse een realist. Het enige waar de twee in gelijken, is dat ze echte vechters zijn, echte nationalisten. Ze hebben beiden van kindsbeen af geleerd te vechten voor dat waar ze achter staan, of zoals zij het zien, te vechten voor hun god en hun volk. Wanneer hun paden elkaar kruisen in de Judea woestijn, wordt Zahara net niet gedood door het fireteam van Aviva en wordt ze overgeleverd aan Aman, de Israëlische militaire inlichtingendienst. Wanneer het kleine meisje voor haar leeftijd diep in Hamas blijkt te zitten, wordt ze teruggestuurd naar het legerkamp van Aviva met de opdracht (en langs haar kant de belofte) meer informatie over Hamas te verzamelen en door de spelen naar Aman via het leger. Stap voor stap groeien de joodse en de moslima dichter naar elkaar toe, tot het voor niemand en vooral voor Zahara, nog duidelijk is aan wiens kant ze nu eigenlijk staat.
© Leah Vandenborre |
|
Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried