• Hallo iedereen,

    ik had daarnet nogal een zware discussie met een vriendin.
    Blijkbaar is er iemand zwanger die ze kent, ze had een relatie met een man van drie jaar, maar toen deze hoorde dat de vrouw zwanger was is hij weggegaan. De reden is niet echt duidelijk, maar vermoedelijk wilde hij totaal geen kind.

    Mijn vriendin vond dit totaal niet kunnen, maar ikzelf kan dit ergens wel begrijpen.
    Ik hoop oprecht dat ik nu geen stortvloed aan commentaar krijg.:Y)

    Maar eerlijk gezegd, denk ik nu, er rekening mee houdend dat ik in de pubertijd zit, dat ik totaal geen kinderen wil.
    En ik snap oprecht dat die man beslist om weg te gaan.

    Ik bedoel, stel dat hij bljijft, maar hij wordt doodongelukkig, welke taferelen kunnen er dan komen? Juist, dat hij het kind mishandeld of echt totaal geen liefde geeft en dat is niet echt bevordelijk voor de opvoeding.

    Debbaut schreef:
    Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;



    Wat denken jullie hiervan?
    Mag een man zijn zwangere vrouw verlaten?

    Groetjes,
    Jarne

    [ bericht aangepast op 30 nov 2015 - 19:49 ]


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Omdat je geen kind wil ga je weg wanneer zij zwanger is? Tja, dan had je het maar veilig moeten doen, dus ik vind niet dat die man weg moet gaan. Als hij geen kind wil, dan kan je wel zo volwassen genoeg zijn om er met je vrouw over te praten, in plaats van gewoon weg te gaan.


    16 - 09 - '17

    We kennen nu niet het hele verhaal, maar wat als het een ongeluk was?


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Dan ben ik nog steeds van mening dat ze het gewoon op een volwassen manier kunnen uitpraten. Dat je daarom weg gaat vind ik echt kinderachtig en op die manier denk ik dat die vrouw ook zal gaan nadenken over hoeveel die man van haar hield. Ik vind niet dat een zwangerschap liefde mag/moet tegenhouden omdat de ene het niet wil. Zoals ik al zei, ze kunnen er over praten en dan samen nadenken en beslissen wat er gaat gebeuren. Maar weglopen? Komaan zeg... vind ik echt triest.


    16 - 09 - '17

    Het is natuurlijk niet leuk voor de vrouw wanneer de man weggaat tijdens de zwangerschap, maar om nou te zeggen dat het niet mag vind ik niet correct. Je kan niet iemand verplichten om bij iemand te blijven om welke stomme redenen dan ook.


    Seasons will change, but I shall remain

    Je kunt het niet verbieden, maar een ouder hoort de verantwoordelijkheid voor zijn kind te nemen. Zowel de vader als de moeder. Als je absoluut geen kinderen wil dan moet je zorgen dat je ze niet krijgt.

    Bovendien geloof ik echt niet dat iedereen zijn kinderen maar gaat mishandelen omdat hij niet weet hoe hij ermee moet dealen. Ik vind het net zo erg dat een vader zijn kind verlaat als dat een moeder dat doet. De moeder en het kind dumpen zorgt er niet voor dat je opeens geen vader meer bent.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Ik vind van niet, ongelukje of niet. Als je geen kind wilt, dan moet je er maar voor zorgen dat je veilig vrijt. Als je écht geen kinderen wilt, dan blijven er opties open. Een goede relatie en iemand van wie je houdt verlaten omdat je iemand zwanger hebt gemaakt, nee. Dat vind ik eigenlijk helemaal niet kunnen. Bovendien wordt die dan toch tegen wil en dank vader. Als hij geen hoederecht wilt, moet hij nog alimentatie en zo betalen (dacht ik toch) dus hij zal sowieso niet aan zijn kind kunnen 'ontsnappen' om het zo maar te zeggen.

    [ bericht aangepast op 27 nov 2015 - 18:11 ]


    Ex astris, sciencia

    Als hij plotseling weggaat omdat zij zwanger blijkt te zijn, dan klinkt dat op z'n minst als een zeer lullige zet. :')
    Ik snap je argumenten en niemand zou zich natuurlijk verplicht moeten voelen om in een relatie te blijven of om plotseling kinderen op te voeden die hij of zij niet wil, maar het is wel een feit dat dit deels zijn kind is, of het nou een ongeluk was of niet. Het ligt er dan voor mij heel erg aan hoe die man er verder mee omgaat. Praten en verantwoordelijkheid nemen is een beetje de sleutel hier, denk ik. Verschillende dingen werken voor verschillende mensen - misschien gaan ze uit elkaar, maar kan hij wel in het leven van het kind betrokken zijn, bijvoorbeeld, of misschien voelen zowel vader als moeder daar juist totaal niets voor en besluiten samen dat het beter is als hij geen contact met het kind heeft. Het is allemaal prima, als de man maar niet zijn koffers pakt zodra de zwangerschapstest positief uitslaat en met de noorderzon vertrekt, want daar heb ik echt totaal geen begrip voor.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Ik ben het er trouwens wel mee eens dat er op zijn minst gepraat moet worden, want zomaar vertrekken is idd niet goed.
    Maar ik vind niet dat hij er zomaar voor moet zorgen.
    Is alimentatie verplicht bij ongehuwden?


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Als hij weg gaat, wetende dat zijn vriendin zwanger is, is hij in mijn ogen zwak. Afgezien van het feit dat hij misschien geen kinderen wil, was hij er toch echt bij toen het gebeurde dus wat dat betreft net zo schuldig.
    Beide zouden ze het er goed over moeten hebben, met name over wat nu verder - ik ga er iig vanuit dat zij het kindje wel wil houden.

    Mits hij het kind erkend is hij niet verplicht alimentatie te betalen. Erkend hij het kind wel dan heeft hij alimentatieplicht.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Als je de verantwoording kunt nemen om sex te hebben moet je ook de verantwoording nemen wanneer er een kind van komt. Vind ik.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Goh, ik ben van mening dat wie seks weet te hebben, ook de eventuele gevolgen moet dragen en zijn/haar verantwoordelijkheid moet nemen als er ongepland een zwangerschap uit voortkomt. Je bent ALTIJD met 2 als je een kind maakt, en dus moet ook de man zijn verantwoordelijkheid nemen, en anders gewoon z'n leuter bij houden.
    Prima dat hij vertrekt, maar het kind is en blijft nog altijd van hem en daar komen bepaalde verantwoordelijkheden bij, of je dat nu wilt of niet.
    Natuurlijk, iedereen staat hier anders tegenover en ik heb er opzicht nog weinig problemen mee als de man met de moeder overkomt dat zij alleen voor het kind zorgt en hij vertrekt. Maar het is voor mij zeker niet zo dat hij zomaar z'n handen ervan af mag trekken, omdat hij gewoon geen zin heeft in een kind, zonder overleg en akkoord met de moeder.

    Als hij het kind niet erkend, dan kan zij altijd nog via de rechtbank een DNA-test eisen, en als hij inderdaad de vader is, kan hij gewoon braafjes alimentatie voor het kind betalen iedere maand, normaal gezien toch.
    Is de moeder akkoord dat hij het kind niet erkend, dan is hij ook gewoon al z'n rechten als vader kwijt en hoeft hij niks te betalen aan alimentatie.


    “If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

    Lekker makkelijk, hij is niet zwanger, dus gaat hij maar gewoon weg. Wat als het andersom geweest was, als mannen zwanger werden? Hoe zou je er dan over denken, Jarne? Daar ben ik wel benieuwd naar.

    Verder ben ik het eens met Yolanda.


    Your make-up is terrible

    Delfino schreef:
    Omdat je geen kind wil ga je weg wanneer zij zwanger is? Tja, dan had je het maar veilig moeten doen, dus ik vind niet dat die man weg moet gaan. Als hij geen kind wil, dan kan je wel zo volwassen genoeg zijn om er met je vrouw over te praten, in plaats van gewoon weg te gaan.

    Dit dus. Neem verantwoordelijkheid voor je eigen daden en als je geen wilde, had je het ook veilig moeten doen.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik moet ernaast vermelden dat dit wel een gedurfde vraag is op een site met overvloed aan vrouwen, Jarne, haha.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Chachki schreef:
    Lekker makkelijk, hij is niet zwanger, dus gaat hij maar gewoon weg. Wat als het andersom geweest was, als mannen zwanger werden? Hoe zou je er dan over denken, Jarne? Daar ben ik wel benieuwd naar.

    Verder ben ik het eens met Yolanda.


    Als alle voorzorgen werden genomen dus als het echt puur een ongeluk is en als er gepraat wordt, wat de context in dit verhaal ook is, zou ik daar net zo over denken. Een kind mag gewoon geen verplichtte verbinding zijn. En dat is in ieders belang.

    Dus mijn denkwijze zou niet wijzigen.

    @Siwon(ben je naam even kwijt), na vijf jaar vind ik dat ik het wel aankan als jongen om dit soort vragen te stellen.

    Ik hoop ook dat iedereen me lang genoeg kent om me persoonlijk niet te veroordelen door mijn standpunt.X)


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!