Mag een man zijn vrouw tijdens de zwangerschap verlaten? - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo iedereen,

ik had daarnet nogal een zware discussie met een vriendin.
Blijkbaar is er iemand zwanger die ze kent, ze had een relatie met een man van drie jaar, maar toen deze hoorde dat de vrouw zwanger was is hij weggegaan. De reden is niet echt duidelijk, maar vermoedelijk wilde hij totaal geen kind.

Mijn vriendin vond dit totaal niet kunnen, maar ikzelf kan dit ergens wel begrijpen.
Ik hoop oprecht dat ik nu geen stortvloed aan commentaar krijg.

Maar eerlijk gezegd, denk ik nu, er rekening mee houdend dat ik in de pubertijd zit, dat ik totaal geen kinderen wil.
En ik snap oprecht dat die man beslist om weg te gaan.

Ik bedoel, stel dat hij bljijft, maar hij wordt doodongelukkig, welke taferelen kunnen er dan komen? Juist, dat hij het kind mishandeld of echt totaal geen liefde geeft en dat is niet echt bevordelijk voor de opvoeding.

Debbaut schreef:
Nogmaals voor de duidelijkheid: we gaan ervan uit dat de vrouw op voorhand wist dat hij geen kind wilde en dat ook alle voorzorgen werden genomen.(;

Wat denken jullie hiervan?
Mag een man zijn zwangere vrouw verlaten?

Groetjes,
Jarne

[ bericht aangepast op 30 nov 2015 - 19:49 ]

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Honestly, ik heb alles niet gelezen, maar ik denk dat ik me bij je aansluit. Het is beter weg te gaan dan het kind te beschadigen, doordat je het niet op kunt brengen ervoor te zorgen..

Wel vind ik het stom. Had het inderdaad veilig gedaan. Een kind komt immers niet zomaar uit de lucht vallen.

---

"A good book is always good, no matter how many times you've read it."

Debbaut schreef:
Ik vind het wel raar dat er plots helemaal anders naar de zaak wordt gekeken dan.

Een man mag er niet zomaar voor kiezen om heel zijn leven, of op zijn minst de eerste 18 jaar, aan een kind te wijden. Maar een vrouw mag er wel voor kiezen om het kind weg te doen de eerste negen maanden terwijl zij net zo goed verantwoordelijk is en had moeten opletten.

Het is wel duidelijk dat je geen idee hebt van een zwangerschap, lol. Hierdoor vind ik altijd een beetje dat mannen gewoon hun mond moeten houden over dit soort zaken. Ze kunnen zich ook heel duidelijk gewoon niet inleven in een zwangerschap.

---

Your make-up is terrible

Chachki schreef:
(...)

Het is wel duidelijk dat je geen idee hebt van een zwangerschap, lol. Hierdoor vind ik altijd een beetje dat mannen gewoon hun mond moeten houden over dit soort zaken. Ze kunnen zich ook heel duidelijk gewoon niet inleven in een zwangerschap.

Heb ik ooit gezegd dat ik iets weet van zwangerschappen?
Ik probeer alleen de twee zaken met elkaar te vergelijken en ik vind het gewoon raar dat een man niet gewoon kan zeggen dat hij afstand neemt van een kind.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Debbaut schreef:
(...)

Heb ik ooit gezegd dat ik iets weet van zwangerschappen?
Ik probeer alleen de twee zaken met elkaar te vergelijken en ik vind het gewoon raar dat een man niet gewoon kan zeggen dat hij afstand neemt van een kind.

Ik bedoel het inleven in een zwangerschap.

Debbaut schreef:
Ik vind het ook jammer trouwens dat jullie denken dat een kind enkel zwaar is voor de vrouw. De eerste negen maanden? Mee eens, dan draagt de vrouw gewoon alle last. Maar na die negen maanden komt die last net zo goud bij de man te liggen.

Je zegt zelf dat alle last bij een vrouw ligt die negen maanden. Denk er eens aan wat erna gebeurd. De vrouw is emotioneel helemaal veranderd, ze heeft haar verantwoording genomen voor een extra leven, haar leven veranderd, want dat moet al tijdens die negen maanden. Weet je waarom zo weinig vrouwen hun kinderen verlaten? Juist door die negen maanden. Het wordt niet gezien als 'last'. Er is een emotioneel band ontstaan. Daarom is het ook zo lastig om een kind gewoon af te staan voor adoptie.

Maar goed, ik ben van mening dat als twee mensen echt van elkaar houden, ze er doorheen kunnen komen en elkaar vooral willen steunen. Liefde is niet alleen de goede tijden. Als die man of vrouw door zoiets weggaat, houden ze helemaal niet zoveel van elkaar als ze dachten. Daarnaast ben je ook echt een zwakkeling als je je verantwoordelijkheid ervoor niet neemt. En als je je verantwoordelijkheid wel neemt, waarom zou je die vrouw dan verlaten? Waarom zou je ineens niet meer van haar houden omdat ze zwanger is?

---

Your make-up is terrible

Diplodocus schreef:
Ik vind het inderdaad anders. Voor een vrouw verandert niet alleen haar leven, maar ook haar lichaam tijdens de zwangerschap. Je kan gedurende een bepaalde periode niet gaan werken.

Dit.
Ja, de vrouw moet de eerste negen maanden alle last alleen dragen. Hoeveel steun de man ook wilt bieden, als hij het kind wilt houden en de vrouw niet, dan vind ik dat de vrouw de zwangerschap niet hoeft te doorstaan. Oké, ik klink nu aardig als een soort mannenhater, maar dat ben ik niet ;P Je hebt best veel vrouwen die hele moeilijke zwangerschappen hebben, het lijkt me al zwaar genoeg om ze vrijwillig mee te maken, maar ongewild? Natuurlijk moet je het wel samen bespreken, maar dan nog vind ik dat de vrouw het laatste woord hierbij heeft.

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Ik bedenk me net dat het woord "vergelijken" stom was om te gebruiken, maar ik denk wel dat jullie me snappen.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Beater schreef:
(...)

Dit.
Ja, de vrouw moet de eerste negen maanden alle last alleen dragen. Hoeveel steun de man ook wilt bieden, als hij het kind wilt houden en de vrouw niet, dan vind ik dat de vrouw de zwangerschap niet hoeft te doorstaan. Oké, ik klink nu aardig als een soort mannenhater, maar dat ben ik niet ;P Je hebt best veel vrouwen die hele moeilijke zwangerschappen hebben, het lijkt me al zwaar genoeg om ze vrijwillig mee te maken, maar ongewild? Natuurlijk moet je het wel samen bespreken, maar dan nog vind ik dat de vrouw het laatste woord hierbij heeft.

En wat dacht je van doodgaan. Er wordt zo licht naar gekeken, maar er sterven behoorlijk wat vrouwen door de complicaties van een zwangerschap en een bevalling.

---

Your make-up is terrible

Chachki schreef:
(...)

Je zegt zelf dat alle last bij een vrouw ligt die negen maanden. Denk er eens aan wat erna gebeurd. De vrouw is emotioneel helemaal veranderd, ze heeft haar verantwoording genomen voor een extra leven, haar leven veranderd, want dat moet al tijdens die negen maanden. Weet je waarom zo weinig vrouwen hun kinderen verlaten? Juist door die negen maanden. Het wordt niet gezien als 'last'. Er is een emotioneel band ontstaan. Daarom is het ook zo lastig om een kind gewoon af te staan voor adoptie.

Maar goed, ik ben van mening dat als twee mensen echt van elkaar houden, ze er doorheen kunnen komen en elkaar vooral willen steunen. Liefde is niet alleen de goede tijden. Als die man of vrouw door zoiets weggaat, houden ze helemaal niet zoveel van elkaar als ze dachten. Daarnaast ben je ook echt een zwakkeling als je je verantwoordelijkheid ervoor niet neemt. En als je je verantwoordelijkheid wel neemt, waarom zou je die vrouw dan verlaten? Waarom zou je ineens niet meer van haar houden omdat ze zwanger is?

Ik onderschat het emotionele van die negen maanden zeker niet, vandaar dat ik ook toegeef dat die eerste negen maanden enkel voor die vrouwen een grote last is. En uiteindelijk, als de vrouw er na die maanden toch voor kiest om het kind te houden en de man ook is er uiteindelijk geen probleem. Het was idd misschien stom om dat te gaan vergelijken.

Ik denk dat je die verantwoordelijkheid echt niet zo simpel mag opnemen, als je iets totaal niet wilt en het gebeurt onbedoeld, ondanks dat de vrouw braaf de pil slikt en er een condoom werd gebruikt en dat kan, er bestaat altijd een kans dat iets fout gaat. Dan mag je die schok echt niet ligt opnemen.
Het gaat er vooral over, hoe graag wil je een kind? Als je zielsveel van die vrouw houdt, maar je kan gewoon geen vadergevoelens opwekken, dan vind ik dat niet laf.
Ook echt voor het kind later, mishandelen is misschien overdreven, maar wat voor impact heeft dat op een kind als deze totaal geen liefde van zijn vader ontvangt?

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Ik hoop trouwens dat jullie niet denken dat ik de bevalling ligt opvat, want dat doe ik zeker niet.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Debbaut schreef:
(...)

Het gaat er vooral over, hoe graag wil je een kind? Als je zielsveel van die vrouw houdt, maar je kan gewoon geen vadergevoelens opwekken, dan vind ik dat niet laf.
Ook echt voor het kind later, mishandelen is misschien overdreven, maar wat voor impact heeft dat op een kind als deze totaal geen liefde van zijn vader ontvangt?

Ik denk dat je uiteindelijk wel van het kind gaat houden, in sommigen gevallen niet nee, maar zoals jij al zei dat als je echt van die vrouw houd zul je haar ook in je kind terugzien.

[ bericht aangepast op 27 nov 2015 - 22:59 ]

---

"I would have followed you, my brother... my captain... my king."

Debbaut schreef:
Ik vind het ook jammer trouwens dat jullie denken dat een kind enkel zwaar is voor de vrouw. De eerste negen maanden? Mee eens, dan draagt de vrouw gewoon alle last. Maar na die negen maanden komt die last net zo goud bij de man te liggen.

In alle eerlijkheid, Jarne, zelfs met "de nieuwe man" is het nog steeds grotendeels de vrouw die voor de dagelijkse opvoeding van haar kinderen zorgt, toch zeker de eerste zes/zeven jaar. Ik zeg niet dat de man niets doet, in tegendeel, maar als je het vergelijkt ligt de grootste last, de grootste dagelijkse bezigheden met kinderen, nog steeds bij de vrouw. Dit is naar niemand een verwijt, het is wat de maatschappij de dag van vandaag nog steeds is. Ik zie het ook bij mijn klein broertje — als je de bezigheden van m'n ma voor mijn broertje ziet en die van mijn stiefpa, er is een héél duidelijk verschil.
      Natuurlijk kun je niemand verplichten tot het ouderschap, maar ik vind wel dat zowel de man als de vrouw het er dan eens met elkaar mogen over hebben wat ze gaan doen voordat de ene wegloopt.

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Debbaut schreef:
(...)

Als alle voorzorgen werden genomen dus als het echt puur een ongeluk is en als er gepraat wordt, wat de context in dit verhaal ook is, zou ik daar net zo over denken. Een kind mag gewoon geen verplichtte verbinding zijn. En dat is in ieders belang.

Dus mijn denkwijze zou niet wijzigen.

@Siwon(ben je naam even kwijt), na vijf jaar vind ik dat ik het wel aankan als jongen om dit soort vragen te stellen.

Ik hoop ook dat iedereen me lang genoeg kent om me persoonlijk niet te veroordelen door mijn standpunt.X)

Dat is minder...

Het is een klotezet van die man, maar je kan hem niet tegenhouden. Beter weggaan dan een kind krijgen die niet gewenst is, een kind waar je niet van houdt, waardoor je relatie toch op de klippen loopt. Het kind ongelukkig als het z'n vader toch kent. Moeder ongelukkig... Ja, ik snap het. Hij moet op z'n minst financiële verantwoordelijkheid nemen.

---

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Chachki schreef:
Lekker makkelijk, hij is niet zwanger, dus gaat hij maar gewoon weg. Wat als het andersom geweest was, als mannen zwanger werden? Hoe zou je er dan over denken, Jarne? Daar ben ik wel benieuwd naar.

Verder ben ik het eens met Yolanda.

this. Lekker volwassen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ik heb zo het gevoel dat hier heel wat misverstanden zijn ontstaan, en dat is deels m'n eigen schuld.

- Zo'n vertrek moet zeker besproken zijn, van de een op de andere dag ''doei'' vind ik absoluut niet kunnen.
- Ik heb ook het idee dat iedereen nu denkt dat ik zoiets heb van ''Pff, het is maar een bevalling.'' terwijl dat absoluut niet zo is, ik besef echt wel wat daar allemaal achter gaat.
- Nee, ik vind niet dat mannen meer rechten moeten hebben dan vrouwen.
- Ik denk ook niet dat de vrouw niets doet, integendeel zelfs.
- Als ik over tien jaar nog altijd hetzelfde standpunt over heb zal ik hier heus wel duidelijk over communiceren en altijd zo goed mogelijk praten en niet fuck you zeggen.

Ik hoop dat ik wat misverstanden heb opgeklaard?
Ik zou wel willen vragen om mijn mening en ook de mening van anderen te accepteren en niet boos te zijn om deze mening.

---

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Haha, ik vrees dat het gewoon nogal een gevoelig topic is Ik heb zelf een beetje een onbeslist gevoel. Ik vind dat beide ouders hun verantwoordelijkheid moeten opnemen, maar eerlijk gezegd zou ik geen man in de buurt van mijn kind willen als ik weet dat hij geen vader wil zijn. Dat lijkt me inderdaad niet goed voor het kind. Al denk ik dat ik niet samen zou willen zijn met iemand die grappen maakt over te gaan lopen eens zijn vriendin zwanger is, zoals je tegenwoordig heel vaak tegenkomt op het internet. Dat geeft voor mij een blijk van heel weinig verantwoordelijkheid.

---

What would Emma do?