[MSV] Abduction - Speeltopic - Speeltopics

Zes jongens, zes criminelen, zes misbruikers, houden enkele jonge meisjes al een paar jaar vast. De villa waar ze in wonen zit heel goed in elkaar en geen enkel meisje is er ooit uit ontsnapt. Bovendien hebben ze allemaal een vreemde ketting aan, als ze toch een stap uit het huis doen, geeft het hen een elektrische shok. De meisjes worden misbruikt door de jongens, en zijn ook al vaak naar feestjes gegaan met de ergste mensen. Het is de nachtmerrie van elk meisje, en het is erg moeilijk om er wat tegen te doen. Maar na die twee jaar komt er nog het slechtste nieuws van al, één van de meisjes moet worden verkocht ! De criminelen hebben niet meer genoeg geld, en moeten dus één van hun slachtoffers aan klanten, die erg veel eisen verkopen. Word één van de meisjes echt verkocht ? Wie zijn de klanten ? Wat zullen de meisjes er aan doen ?

      Regels :
- Dit is een MSV, dus er is geen minimum aan woorden.
- 16+ is toegestaan.
- Zo vaak mogelijk reageren.
- Geen ruzie buiten de MSV.
- Vergeet niet dat de jongens geen lievertjes zijn, hou het dus realistisch altublieft.

      Jongens :
- Caleb Ferdill Cano - Allirian
- Tyler Jay Hale - Santanico
- Axton North Day - Sonder
- Keon Chase Young - Leithold
- Lukas "Luuk" Orlando Praxiteles - Whelve
- Björn Alexei Caligulae - Blagden

      Meisjes :
- Alison Miley Flavor - Allirian
- Ella Ruby Wade - Wander
- Calida Emerald Durante - Santanico
- Krista "Kris" Charlotte DiLaurentis - PaperTownsMargo
- Annette 'Anne' Rose Beauvau - Serenata
- Bradley Noelle Ackerman - Fukari

      Klanten :
- Carlos Enrique Montero - Cotrona
-
-

      Huis




Het begin
De meiden worden wakker en gaan naar de woonkamer waar de jongens al staan te praten. Deze avond organiseren de jongens een groot feest in hun feestzaal. De meisjes moeten er serveren, aan de bar staan en dansen. Vandaag moet iedereen zich klaar maken.

[ bericht aangepast op 2 okt 2015 - 20:05 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Wanneer Keon de kamer verliet rolde Calida snel haar ogen en ze haalde nog een hand door haar donkere lokken. 'Ik ga ook maar naar beneden, voor ze spontaan ongesteld worden... Ook al gebeurt dat waarschijnlijk toch wel..'' zei ze nog snel tegen Ella waarna ze de kamer verliet.. In de gang kwam ze een grote spiegel tegen en ze stopte kort om even naar haar spiegelbeeld te kijken. De blauwe plek op haar kaak was niet te zien door foundation, die ze toch wel vrij onopvallend had opgebracht. Haar ogen kwamen goed uit door de mascara en op haar lippen zat een beetje lipgloss. Al bij al was het zeker niet teveel moeite. Snel liep ze verder tot ze nonchalant de keuken binnen liep waar ook een paar mensen waren. ''Morning sunshines...'' zei ze nonchalant en ze pakte een appel waar ze een kleine hap uit nam.

---

El Diablo.

BJÖRN ALEXEI CALIGULAE "People are the main source of all the trouble in the world." "Je kon eender welke tas genomen hebben North, er staan grotere in de kast", reageerde hij droogjes op de belediging die naar zijn hoofd werd geslingerd. "Maar nee, jij morst liever alles onder zodat we nog meer werk hebben", zei hij toen met een sarcastische ondertoon die ook liet merken dat hij het niet echt meende. "Maar jou zou er best eentje verkopen", pikte Björn vervolgens in en keek over zijn schouder naar de dames die al in de woonkamer zaten, of in de keuken stonden. "Zoek ze nog een slechtere plek, ik zou Bradley of Alison zo snel mogelijk willen buiten krijgen als dat al een mogelijkheid was. De ene is me veel te zelfverzekerd, de andere gewoon dom en arrogant. Ik heb duidelijk mijn werk laten liggen als ze zich zo gedragen, na het feest zal er geen etiquette maar discipline op het menu staan, en ik zal degene zijn die er over waakt dat alles op het spoor blijft", zei hij met een gemene en wolfachtige grijns terwijl hij nog eens rondkeek. Eigenlijk had hij hier totaal geen zin in. Alles wat hij wou doen is achter zijn piano kruipen en doen waar hij zin in had. Maar dat bleek gen optie te zijn vandaag, want het feest stond gepland en zou gehouden worden. Hoe langer het duurde voor hem, hoe harder hij zich begon te irriteren en irritatie bij Björn is nooit een goed teken...

[ bericht aangepast op 12 okt 2015 - 23:32 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Luke

Met een grote geeuw draaide Luke zich nog eens om in het bed, terwijl hij de deken over zijn hoofd trok om het invallende en ook zeer storende zonlicht dat door de gordijnspleten naar binnen scheen, weg te houden. Hij wist dat hij in feite moest opstaan om al mee te overleggen, maar eigenlijk deed hij toch niet veel meer dan luisteren hoe de anderen hun kop braken over allerlei zaken waar zijn simpele verstand niet bijkon, of toch althans tot hoever hij bereid was zich ervoor in te zetten om het te begrijpen. Het was intussen al algemeen bekend dat ze het financieel niet breed hadden, maar zelfs het kleinste kind — en zo ook Luke, wist maar al te goed dat het prima op te lossen valt door één van de meiden te verkopen. Of door minder uit te geven. Het vele rekenwerk dat daarbij kwam kijken, schoof hij op de lange baan en liet Luke maar over aan North of Björn.
"Ik zal maar eens opstaan," mompelde hij na nog een kwartier verborgen tussen de kussens en dekens gelegen te hebben.

Ochtendhumeur. De deuren vlogen met een iets grotere kracht dan gewend was weer in hun scharnieren en verplaatsingen veroorzaakten aardbevingen tot de hoogste waarde. In opperbeste stemming nam Luke gewassen en gestreken plaats in één van de zetels. Voor even won de slaap het nog van de honger.

---

she believed she could & so she did

Axton North Day       Heel traag zette North de mok op het aanrecht, waarna hij zijn donkere blik op Björn richtte. Sarcastisch of niet, gemeend of niet, zijn toon stond hem absoluut niet aan. Hij bestudeerde een tijdje het gezicht en de bewegingen van de andere man, en zweeg ook na diens tirade. Hierbij keek hij slechts heel kort naar de twee meisjes waarover Björn sprak. Het idee om een meisje te verkopen was ook al lang bij North opgekomen, maar Bradley was niet zijn eerste keus en ook Alison kon hij best wel uitstaan. Calida daarentegen...       Maar dat was niet wat hem bezig hield op dat ene moment. Een knagend gevoel had zich in zijn buik genesteld, en werd alleen maar gesterkt door de grijns van zijn vriend. Hij kon de onderhuidse irritatie zien groeien, en hij wist maar al te goed dat dat geen teken was. De laatste tijd gebeurde dit sneller en vaker, en af en toe kwamen daar wel eens... vreemde dingen uit. North wist van de achtergrond van de man, en hij wist niet goed wat er mee te doen. Hij zou echter nooit zeggen dat een deel van het geldtekort kwam door de dure medicijnen die hij had gekocht. Hij was liever voorbereid op wat er vroeg of laat zou komen - en de tekenen lieten zien dat het waarschijnlijk dat eerste ging zijn.       "We zien wel. Vandaag en de komende dagen hebben we ze nog nodig, dus hou je een beetje in," antwoordde hij even kort als altijd. Daarna schraapte hij zijn keel en draaide zich naar de woonkamer. Er ontbraken nog enkele gezichten, waardoor hij gefrustreerd zuchtte. Met grote stappen liep hij de deur door, op zoek naar degenen die overbleven. Net voor hij uit het zicht bleef, riep hij nog iets naar zijn neef.       "Keon, Midget! Doe me een lol, en maak die twee andere fuckers eens wakker!" Zelf beende hij naar de kamer van de meisjes, waar de twee laatsten zaten. Zonder iets te zeggen of snelheid te verliezen, trok hij Ella recht, duwde haar richting de deur en ging het andere meisje, Annette, wakker maken.       "Levez-vous! Woonkamer, nu!" riep hij, geïrriteerd dat ze nog in bed lag. Hierna draaide hij zich om en wandelde zelf terug. Hij gaf haar een minuut, voor hij terug zou komen en haar desnoods zou meesleuren.

[ bericht aangepast op 12 okt 2015 - 20:08 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Caleb Ferdill Cano

      Caleb keek nog een laatste keer goedkeurend naar elk meisje. Ze zagen er beeldschoon uit moest hij toegeven. Waarschijnlijk vonden zij dit een stuk minder met die korte en strakke jurkjes. Maar natuurlijk hadden zij niets te zeggen. Ze hadden vandaag moeten helpen om de zaal klaar te maken. Nu was het zover, het feest kon na een lange dag eindelijk beginnen.


      "Ga nu maar, en vergeet de regels die we met jullie hebben afgesproken niet. Als iemand voor één van jullie betaalt krijgt die persoon wat hij wilt.", zei hij op een duidelijke, rustige toon. Hopelijk konden de meiden wat beleefd doen en de klanten goed bedienen, ze hadden op dit moment het geld hard nodig. Hij liep even met de meisjes mee naar de zaal en begon de gasten te begroeten.

[Het feest begint !]

[ bericht aangepast op 9 okt 2015 - 20:58 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Alison Miley Flavor

      Alison luisterde naar Caleb's woorden en rolde even met haar ogen. Ze haatte dit soort avonden, en dan vooral de gasten die er kwamen. Ze hield er niet van om niet alles onder controle te kunnen hebben. Ze keek even naar haar uitdagende jurk. Het was een strakke rode jurk en Alison vond het best wel fijn om zo opvallend te zijn. Dit jurkje zou ze vroeger - voor de ontvoering - best ook hebben kunnen gekocht.

      Alison kwam zelfzeker de zaal binnen en besloot zich even achter de bar te zetten om de klanten te bedienen. Ze wist wel dat ze niet heel de avond aan de bar zou kunnen staan maar probeerde toch wat tijd te verliezen.

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Calida had moeite om niet opvallend met haar ogen te rollen. Ze kende het hele praatje nu wel, de feestjes waren er namelijk maar al te vaak. Ze trok het jurkje recht en liep toen de zaal binnen. Haar blik gleed even over de gasten en ze knikte licht. Tussen de vele onbekende gezichten zaten er ook een paar die ze eerder had gezien, dus al bij al was het niet veel nieuws voor haar. Ze hoorde haar hoge, matzwarte hakken op de vloer tikken tot ze achter de bar stond. ''Wordt weer gezellig eh?'' zei Calida met het nodige sarcasme tegen Alison die net als haar achter de bar stond...

[ bericht aangepast op 10 okt 2015 - 0:02 ]

---

El Diablo.

      Geschrokken voelde ze dat er een hand om haar arm werd geplaatst en Ella werd fel omhoog getrokken door North. De hand in haar rug die haar naar de woonkamer duwde zei haar al genoeg, en snel liep ze de kamer uit. Ze had inmiddels een jurkje aan voor het feest. Iets waar ze zich totaal niet prettig in voelde, het maakte haar onzeker, en dat was te zien aan haar hele houding. Ze liep achter Alison en Calida aan de feestzaal in. Ze haalde even diep adem voor ze haar kin iets meer de lucht in stak, en op deze manier toch probeerde om niet omver gelopen te worden.

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Alison Miley Flavor

      Alison knikte verveeld bij de opmerking van Calida. Ze had helemaal gelijk. "Inderdaad, ik zou niets beter kunnen wensen.", zei ze sarcastisch terwijl ze uit haar ooghoek even naar Caleb keek die hun was gevolgd. Ze merkte dat Calida en Ella net als haar achter de bar stonden. Alles was beter dan hier zo rond te lopen.

      "Dag dames, zou ik wat kunnen drinken ?", vroeg de eerste gast die rond de dertig leek te zijn. Hij zag er niet verkeerd uit, dat moest Alison wel toegeven. "Wat wenst u meneer ?", vroeg het meisje iets te beleefd, waardoor het meer ongeïnterresseerd klonk. "Eerst en vooral wil ik één van jullie drie, en geef me ook maar wat bier.", vroeg de man met een grijns. Alison keek even naar de twee meiden, ze had helemaal geen zin om bij deze man te blijven en hoopte dat iemand van de meisjes zich zou opofferen, hoe egoïstisch het ook klonk.

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

---

     
     
In haar ondergoed liep Bradley vloekend door de kamer heen, ze was nog helemaal niet klaar en moest nog haar jurk en schoenen aantrekken. Wat een drama, dacht ze. Het feest was al een aantal minuten geleden begonnen en Bradley wist maar al te goed dat ze nu echt moest opschieten of er stond haar iets te wachten wat ze absoluut niet fijn ging vinden.
Gehaast had het meisje haar beha los geklikt om daarna haar jurk voor de avond aan te trekken. De witte jurk zat als een tweede huid om haar heen en liet haar heupen en borsten nog beter uitkomen.
Ze trok haar matchende hakken aan terwijl er een diepe zucht haar donkerrood gestifte lippen verliet. Gehaast stond ze op om vervolgens als een speer naar de feestzaal te lopen.

Bradley's taak voor de avond was om te serveren, iets wat niet haar meest favoriete taak was. Een ietwat jaloerse blik worp het meisje naar Ella, Calida en Alison, ze stond namelijk veel liever achter de bar aangezien ze dan amper lichamelijk contact met de klanten had. Tijdens het serveren van de klanten vonden de mannen het vaak nodig om Bradley over de armen te strelen of haar een klets op de billen te geven.
Bradley trok een vies gezicht toen ze daar aan dacht en liep met zware benen richting de bar om vervolgens een dienblad met verschillende soorten alcoholische dranken te pakken. Aangezien Bradley al te laat was en de gasten niet nog langer wilde laten wachten, liep ze gehaast met grote maar sierlijke stappen.

De jongedame lette niet al te goed op waardoor ze met een volle dienblad tegen iemand aan liep. Verschrikt keek het meisje omhoog en zag dat ze tegen North was aangekomen. "Fuck, fuck, fuck!" mompelde Bradley terwijl ze probeerde om de drank, waaronder rode wijn, van zijn overhemd te vegen.
Dit hielp natuurlijk niet en maakte het juist erger, iets wat Bradley zich maar al te snel realiseerde en ietwat verdwaald liet ze haar armen weer naast haar hangen.
Haar ogen gleden eerst over haar witte, nu nat en bevlekte jurk heen om vervolgens naar de troep op de grond te kijken. Overal lag stukken glas en de drank trok in de vloer. "Het spijt me zo erg, North. Ik had je helemaal niet gezien," zei Bradley op een redelijk zachte toon terwijl ze nerveuze blik in zijn ogen keek.

[ bericht aangepast op 12 okt 2015 - 19:50 ]

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

[ bericht aangepast op 12 okt 2015 - 20:25 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.

Ergens was Calida erg blij dat North haar aanwees om de troep op te ruimen. Zo kon ze namelijk ontkomen aan de man aan de bar en zou zijn keuze worden beperkt tot twee meisjes. Hoe egoïstisch het ook klonk. ''Komt voor elkaar..'' mompelde ze voor ze met sierlijke passen ernaartoe liep en het begon op te ruimen. Haar tijd nam ze zeker en toen ze eenmaal klaar was was het aan de bar ook een stuk drukker. Ze gooide de troep daarom ook weg en liep terug naar de bar. ''Kan ik u helpen?'' vroeg ze zo vriendelijk mogelijk aan de man voor haar. Ze schatte hem rond de 45 en hij was daarmee zeker een van de ouderen deze avond. Hij keek langzaam op van haar duidelijke decolleté waardoor ze zich moest inhouden om niet heel geïrriteerd met haar ogen te rollen. ''Een biertje is altijd een goed begin..'' zei hij en hij keek weer even naar haar. Haar vormen kwamen duidelijk goed uit in dit jurkje, waardoor ze het liefst iets anders aan wou trekken. Maarja, weinig keuze nu. Daarom pakte ze maar een glas en begon wat bier te tappen. Ze overleefde het wel, ze overleefde het al vier jaar...

---

El Diablo.

BJÖRN ALEXEI CALIGULAE "People are the main source of all the trouble in the world." "Björn viel te vergelijken met een generaal die zijn troepen overzag bij de start van het feest. Hij had zelfs niet de kleinste moeite meer gedaan om zich bezig te houden met de meisjes voor de rest van de dag. De ochtend was voor hem dan ook vaker een voorbode voor de rest van de dag. De meisjes echter waren nog nodig voor dat moment die avond, pech voor hem. Hij liet zijn blik door de zaal walsen en danste van gezicht naar gezicht, tot hij Luke zag. Hij baande zich een weg tussen de mensen, voornamelijk mannen, en blafte Ella nog toe dat ze moest glimlachen toen hij haar passeerde. "Die blik op Alisons gezicht bevalt me niet", zei hij toen hij eindelijk zijn doel, Luke, had bereikt. "Ik ben niet van plan om dat te pikken, care to join me?" Björns vraag was luchtig, alsof hij vroeg op Luke nog een drankje moest en wachtte geduldig op antwoord, terwijl hij al een vuile blik naar Alison stuurde. Hij hield deze dan ook vol tot ze die had opgevangen. Björn moest en zou die hoer in de ruimte krijgen hier, hij zat er al langer aan te denken om achter de bar te gaan staan. Het was iets wat hij kon, maar ook iets waarmee hij de meisjes kon pesten. Want zowel naast hem aan de bar staan als te kijk staan voor de zaal waren geen fijne opties...

[ bericht aangepast op 12 okt 2015 - 23:49 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque