[MSV] Abduction - Speeltopic - Speeltopics

Zes jongens, zes criminelen, zes misbruikers, houden enkele jonge meisjes al een paar jaar vast. De villa waar ze in wonen zit heel goed in elkaar en geen enkel meisje is er ooit uit ontsnapt. Bovendien hebben ze allemaal een vreemde ketting aan, als ze toch een stap uit het huis doen, geeft het hen een elektrische shok. De meisjes worden misbruikt door de jongens, en zijn ook al vaak naar feestjes gegaan met de ergste mensen. Het is de nachtmerrie van elk meisje, en het is erg moeilijk om er wat tegen te doen. Maar na die twee jaar komt er nog het slechtste nieuws van al, één van de meisjes moet worden verkocht ! De criminelen hebben niet meer genoeg geld, en moeten dus één van hun slachtoffers aan klanten, die erg veel eisen verkopen. Word één van de meisjes echt verkocht ? Wie zijn de klanten ? Wat zullen de meisjes er aan doen ?

      Regels :
- Dit is een MSV, dus er is geen minimum aan woorden.
- 16+ is toegestaan.
- Zo vaak mogelijk reageren.
- Geen ruzie buiten de MSV.
- Vergeet niet dat de jongens geen lievertjes zijn, hou het dus realistisch altublieft.

      Jongens :
- Caleb Ferdill Cano - Allirian
- Tyler Jay Hale - Santanico
- Axton North Day - Sonder
- Keon Chase Young - Leithold
- Lukas "Luuk" Orlando Praxiteles - Whelve
- Björn Alexei Caligulae - Blagden

      Meisjes :
- Alison Miley Flavor - Allirian
- Ella Ruby Wade - Wander
- Calida Emerald Durante - Santanico
- Krista "Kris" Charlotte DiLaurentis - PaperTownsMargo
- Annette 'Anne' Rose Beauvau - Serenata
- Bradley Noelle Ackerman - Fukari

      Klanten :
- Carlos Enrique Montero - Cotrona
-
-

      Huis




Het begin
De meiden worden wakker en gaan naar de woonkamer waar de jongens al staan te praten. Deze avond organiseren de jongens een groot feest in hun feestzaal. De meisjes moeten er serveren, aan de bar staan en dansen. Vandaag moet iedereen zich klaar maken.

[ bericht aangepast op 2 okt 2015 - 20:05 ]

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

MT

---

Mijn brein breint zoals het breint.

MT (Cotrona >>> Santanico)

[ bericht aangepast op 2 okt 2015 - 20:00 ]

---

El Diablo.

MT

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Alison Miley Flavor

      Alison werd net als elke ochtend verveeld wakker. Ze had echt geen zin om te luisteren naar de jongens. Dat was waarschijnlijk wel het ergste wat ze aan heel deze situatie vond. Ze haatte het om niets te kunnen besluiten, of geen bevelen te kunnen geven. Vroeger was zij altijd degene die de baas was, maar hier had ze niets te zeggen en daar kon ze helemaal niet tegen.

      Nadat Alison zichzelf klaar had gemaakt ging ze langzaam naar de woonkamer, waar ze al een paar jongenstemmen hoorde.
"Dag iedereen, wat een mooie ochtend is het vandaag ! Ik voel me echt ontzettend goed.", zei ze alsof ze enthousiast was, maar het was wel te merken in haar stem dat ze sarcastisch was.

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

• I claim this topic as mine •

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

      Het was de zoveelste keer dat het meisje gillend overeind in haar bed wakker werd. Ogen groot van angst, terwijl haar borstkast in hoog tempo op en neer ging en haar longen wanhopig lucht in en uit duwden. Langzaam werd Ella weer rustig, wreef over haar ogen en haalde een hand door haar haar. Ella ademde diep in door haar neus en blies haar adem toen weer uit. "Oke, op staan..." mompelde het meisje, waarna ze zich met haar handen van haar matras afzette en de kamer waar de meiden sliepen door keek of ze niemand had wakker gemaakt. Wat waarschijnlijk wel zo was.

---

You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

Ze haalde nog een keer de mascara over haar wimpers en keek toen naar haar spiegelbeeld. De blauwe plek op haar kaak had ze goed kunnen verbergen met wat foundation, waar ze blij om was. Haar strijdlust was ze zeker niet verloren na al die jaren en de vele blauwe plekken nam ze dan maar gewoon aan. Ze keek op toen ze gegil hoorde en ze draaide zich om, richting Ella die net wakker was geworden. ''Gaat het?'' vroeg ze toen met de eeuwige kalmte die altijd in haar stem klonk. De eerste twee maanden had ze dit ook, maar nu ze hier al vier jaar zit is het eigenlijk gewoon voor haar geworden. In hoever het kan.. ''Besides from the obvious...'' zei ze vervolgens en ze borg de mascara weer op. Ze stond op en liep weg van de muur waar ze tegenaan zat, haar blik nog steeds op het blonde meisje voor haar gericht.

---

El Diablo.

MT

---

she believed she could & so she did

Axton North Day       Met de pen in zijn rechterhand, overliep hij de papieren nog eens. Björn zat tegenover hem en somde enkele dingen op waar hij nog op moest letten. Niet dat North het zelf niet wist, maar een extra paar hersenen was altijd handig. Het was geen geheim dat er enkele geldproblemen waren, en hij hoopte dat het feest van die avond wat oplossingen zou bieden. Anders...       "Wat?" vroeg hij aan Björn, die al drie zinnen verder was, voor hij zichzelf herhaalde. Het was een klein detail waar hij zelf overheen had gezien, maar hij was dan ook al een tijdje bezig. Een veel te lang tijdje.       "Fuck it," vloekte hij, waarna hij zijn pen neersmeet. Hij leunde naar achteren, streek met zijn hand door zijn haren en keek om zich heen. De andere jongens waren ondertussen ook al wakker en het eerste meisje arriveerde. De toon waarop Alison sprak, stond hem helemaal niet aan en hij wierp haar een waarschuwende blik toe.       "Ik ga voor koffie, jij ook wat?" mompelde hij vervolgens weer tegen Björn. Hij stond al recht, voor hij het antwoord kreeg. Zijn zwarte joggingbroek zat los om zijn heupen, en omdat hij al erg vroeg wakker was, had hij nog gen shirt aangetrokken. Hij rolde met zijn getatoeëerde schouder, terwijl hij op een antwoord wachtte.

[ bericht aangepast op 3 okt 2015 - 16:44 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.

MT

---

Seasons will change, but I shall remain

MT.

---

But perhaps the monsters needed to look out for each other every now and then.

BJÖRN ALEXEI CALIGULAE "Here they sang about tomorrow, but tomorrow never came." Björn was net klaar met zijn uitleg over wat ze nog nodig hadden voor vanavond, maar was stiekem blij dat de man (North) vroeg of hij koffie wou. Waar het shirt nu weer was gebleven, was een mysterie voor hem, niet dat hij het erg vond. Het was gewoon erg... afleidend voor Björn. Hij wist niet goed waar het aan lag, gewoon het feit dat hij geen shirt aan had, of de tekeningen die zijn bovenlijf bezaaiden. Hij herinnerde zich nog de woorden van zijn vader van zoveel jaar geleden. "Alexei", had hij gezegd, "Dat is één van de ergste vormen van zelfverminking die je kunt bedenken. Waag het niet om ooit met zoiets thuis te komen." Het leek alsof het gisteren was dat zijn vader het zei, in werkelijkheid was het twaalf jaar geleden. Hij had dan ook nog geen tatoeages, maar het was ook niet iets wat bij hem paste. In een soepele handbeweging ging hij nog eens door zijn haar dat er nog steeds lichtjes warrig bij lag omdat hij te lui was geweest om het te kammen deze ochtend. "Natuurlijk, nooit nee tegen koffie, maar zeker niet tegen thee", zei hij terwijl hij zijn accent nog eens extra hard liet doorspelen in zijn woorden. Hij stond op en maakte aanstalten om North te volgen, aangezien hij er een hekel aan had om gelijken zijn loopwerk te laten doen. Dat lag niet in zijn principes, dus zou het ook niet gebeuren. Hij rekte zich uit en onderdrukte een aankomende geeuw, terwijl hij de andere man volgde terwijl hij een muziekstuk neuriede van Einaudi. Zijn jas, die bij zijn ensemble hoorde, lag achteloos op de stoel geworpen en Björns mouwen waren zorgvuldig opgerold. Toen hij één van de meisjes zag staan, grimaste hij en hief zijn kin nog een stukje de hoogte in en keek haar (Alison) vuil aan om vervolgens mee te volgen.

[ bericht aangepast op 3 okt 2015 - 18:14 ]

---

Sidera nostra contrahent solem lunamque

KEON CHASE YOUNG

---

Mindless zappte Keon langs de kanalen op televisie. Nergens was iets te zien wat zijn aandacht waard was.
Vanuit zijn ooghoek zag ik de meiden één voor één naar binnen druppelen. De één zag er nog slechter uit dan de ander en een enkeling had nog geprobeerd goed voor de dag te komen. Vrouwen konden zo ijdel zijn. Zo brutaal ook.
Hij verroerde geen spier toen Alison een sarcastische opmerking maakte, maar het irriteerde hem wel. Kon ze niet gewoon haar muil dichthouden?
'De dag was nog mooier geweest als jij je mond niet opengedaan had.' reageerde Keon toonloos. Zijn blik hield hij op de televisie gericht ook al was daar niet veel interessants te zien.
Vrolijk of blij was hij niet bepaald. Hij had die nacht niet zo goed geslapen en op het moment verveelde hij zich enorm. Zo'n grote mond kon hij er op het moment niet makkelijk bij hebben.
Soms vroeg hij zichzelf weleens af waarom hij hier nog was. Hij verveelde zich vaak enorm en wist dat hij ook makkelijk iets anders zou kunnen vinden.
Toch bleef hij. Hij had de kans om weg te gaan nog niet gezien en wilde zijn neef ook niet achterlaten. Bovendien zou dat hem nog weleens problemen op kunnen leveren.

---

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

Alison Miley Flavor

      Alison kreeg door haar opmerking een paar waarschuwende blikken, maar lette er niet echt op. Ze was het na dit jaar wel gewoon geworden. Ze hield een hand door haar haren en liet zich rustig zakken op de zetel. Haar gedachten gingen naar het feest dat vanavond ging doorgaan. Ze vond feesten sinds de ontvoering een stuk minder fijn dan daarvoor. En dat was waarschijnlijk ook de mening van alle meisjes in dit huis. Ze werden bij die feesten net als poppen behandelt, waar iedereen mee mocht spelen.

      Alison rolde met haar ogen als Keon op haar opmerking antwoordde. 'Waarschijnlijk wel, maar ik had vreemd genoeg veel zin om jullie dag te verpesten.', zei ze op een uitdagende toon terwijl ze een appel ging halen uit de fruitmand. Alison nam een grote hap van de heerlijke, groene appel.

---

I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

Axton North Day       Zijn lippen krulden zeer lichtjes naar boven bij de opmerking van zijn neef, maar het was nauwelijks zichtbaar. In het voorbijlopen, wreef hij door de haarbos van de jongeman, wat een zwaar geïrriteerde reactie uitlokte. Hij trok even een spottende wenkbrauw op toen Alison weer een moment had van opstandigheid, maar besloot het enkel in gedachten te houden. Als niemand anders het ondertussen deed, zou hij haar later wel aanpakken.       "Thee zet je fucking zelf maar," mompelde hij rustig, waarna hij twee mokken uit de kast pakte. Hij drukte op het knopje van de koffiemachine, en draaide zich om zodat hij tegen het aanrecht kon leunen. Automatisch kruiste hij zijn armen en genoot van de opkomende geur van koffie. Plots had hij enorm veel zin om voor een uurtje te verdwijnen met een goed boek, maar de voorbereiding van het feest vroeg nog steeds zijn aandacht. Daarbij had hij al zijn boeken al zes keer gelezen, zelfs degene die hij niet goed vond.       "Heb jij nog iets gelezen?" vroeg hij aan Björn die hem gevolgd was. Hij keek de oudere man nieuwsgierig aan, en verbaasde zich nogmaals over diens kledingkeuze. Persoonlijk had North een gloeiende hekel aan de - te - strakke maatpakken, maar Björn droeg die dingen zelfs in de ochtend. Het was bijna bewonderenswaardig, hoe hij dat volhield. Nee, North was prima tevreden met de losse broek die hij aanhad.

[ bericht aangepast op 3 okt 2015 - 16:58 ]

---

Mijn brein breint zoals het breint.