Hier is mijn ongezouten mening en advies, en je mag er mee doen wat je wilt
Als je er zelf niet aan toe bent, gewoon niet doen! Einde discussie en er verder niet over in zitten, wat hij ook zegt of doet.
Zover ik lees en meekrijg ben je op een zeer kwetsbaar punt, en dat maakt je een heel gemakkelijk doelwit. Want zoals je tegen Inge beschrijf, vind ik het inderdaad eerder op manipulatie lijken dan dat hij echt met je inzit...
Je moet enkel afspreken wanneer je daar zelf aan toe ben en er zelf voor de volle 100% achter staat.
Dat je twijfelt om af te spreken, heeft niks te maken met die jongen te verwaarlozen. Is hij een beetje man is, houdt hij wel degelijk rekening met het feit dat je in twijfel staat en geeft je de ruimte om zelf te beslissen wanneer je eraan toe ben. Anders moet hij het gewoon afbollen en iemand anders zoeken die wel zonder twijfel wilt afspreken. Want als hij zo graag wilt afspreken en blijft aandringen en manipuleren, is het hem toch echt om iets heel anders te doen dan vriendschap en een eventuele relatie - als daar al überhaupt sprake van zou zijn.
Aangezien je heel erg onzeker ben over je looks, skype inderdaad eens overdag met vol licht, dat er gewoon niks aan de verbeelding over gelaten kan worden en dat het beeld dus niet te donker is. Dat hij je gewoon ziet, zoals je werkelijk bent. Dan weet je ook meteen waaraan je toe ben, en hoef je ook niet direct die stap van 'afspreken' te zetten. Van daaruit kan je weer verder zien, of die twijfel echt enkel voortkomt uit je onzekerheid, of omdat er onbewust een alarmbelletje rinkelt.
Want op de eerste plaats ben ikzelf altijd heel voorzichtig met online daten, zeker met een bepaalde leeftijd. Zelf heb ik ooit ene keer afgesproken toen ik 16/17 was, en die gast heb ik linea recta terug op de trein gezet omdat hem veel te handtastelijk werd. Ik was dan niet op zo'n kwetsbaar punt - want een depressie hebben is geen kattepis en als je je in die situatie bevind (ook al krijg je hulp), zou ik sowieso op de eerste plaats wachten tot je je sterker voelt vanwege teveel redenen om op te noemen. Want door je depressie voel je je sowieso al sneller connected met iemand, ben je al sneller van vertrouwen naar iemand die de juiste woorden gebruikt en voel je al sneller een crush voor een persoon doe doet alsof hij je begrijpt. Ik ken hem niet en jullie gesprekken niet, maar als ik depressie en onzekerheid samen met internet crush tezamen lees, ben ik algauw tot wantrouwen geneigd, aangezien deze gasten veelal hierop inspelen.
Wat Duivelsgebroed zegt, zit ook zeker iets in. Mijn huidige vriend, waar ik dus inmiddels 8 jaar mee samen ben, heb ik leren kennen door onze ouders, die elkaar via het internet hebben leren kennen. Het enige verschil is dat onze ouders al volwassenen zijn en mijn ouders mijn vriend wel eerst leerden kennen voordat m'n pa me uberhaupt in de uitverkoop deed bij hem, letterlijk.
Ik heb dus ook niks tegen afspreken met iemand die je online leert kennen, maar het kan beiden kanten uitgaan, en in dit opzicht spreken we nog altijd over een minderjarige, of ja, toch een jonger persoon. Niet om te kleineren of discrimineren of je niet volwassen te noemen, maar hopelijk begrijp je wat ik hiermee bedoel...
En sowieso, als je zelf twijfelt en er niet voor de volle 100% achtersta - om welke reden ook - moet je het gewoon niet doen. Zeker niet betreft dit soort situaties.
En besluit je alsnog af te spreken, doe dit altijd op een openbare plaats of neem een vriendin(nen) mee zodat je niet alleen gaat.
Maar goed, dit is dan ook gewoon mijn mening
“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”