Those damned insecurities - Stamcafé

Hey guys,

Dit klinkt misschien een beetje alsof ik zo'n sloom zeikerdje ben, maar ik moet dit even kwijt.
Ik merk de laatste tijd dat ik een beetje terugval in oude gedachtes. Ik ben van mezelf niet echt onzeker. Maar door een aantal zaken die zich de afgelopen tijd hebben voorgedaan ben ik even heel flink onzeker over mezelf. Ik betrap mezelf erop dat ik weer heel kritisch over mezelf ben, hoe ik doe, hoe ik er uit zie. Ik kom weinig uit mijn dagelijkse sleur omdat ik chronisch ziek ben, maar mijn eigenwaarde heeft op het moment echt een heel erg dieptepunt bereikt. En honestly, ik weet even niet zo goed wat ik daarmee moet...

Iemand tips om toch weer een beetje uit deze gigantische dip te komen?

---

The truth is out there.

Ik weet niet goed wat ik verder moet zeggen, maar ik hoop dat je snel weer uit je dip mag komen <3

---

26 - 02 - '16

Chrysalism schreef:

Ik weet niet goed wat ik verder moet zeggen, maar ik hoop dat je snel weer uit je dip mag komen <3

Thanks, oh jeetje ik loop nu al bijna te janken.

---

The truth is out there.

Scully schreef:
(...)

Thanks, oh jeetje ik loop nu al bijna te janken.

Awh :c

Het klinkt misschien cliché wat ik ga zeggen, maar er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Ik weet zeker dat er een tijd gaat zijn waarbij je eigenwaarde een boost zal krijgen, waardoor jij je weer beter zal voelen! (:

---

26 - 02 - '16

Ik weet precies hoe je je voelt.
Het enige wat ik eigenlijk kan zeggen is dat ik hoop dat je er snel weer uit komt, want ik weet zelf ook nooit hoe ik eruit kom.
Misschien kun je praten met een goeie vriendin/vriend die je kan helpen?..

---

Life is a beautiful struggle

Carlin schreef:
Ik weet precies hoe je je voelt.
Het enige wat ik eigenlijk kan zeggen is dat ik hoop dat je er snel weer uit komt, want ik weet zelf ook nooit hoe ik eruit kom.
Misschien kun je praten met een goeie vriendin/vriend die je kan helpen?..

Een deel van het probleem, doordat ik ziek ben en veel mis, ben ik echt heel veel mensen verloren.

---

The truth is out there.

Als ik je één ding kan meegeven is dat het volgend; zorg voor afleiding.

Serieus. Ik heb al zóveel momenten gehad dat ik me "depressief" voelde. En dat kwam puur en alleen omdat ik zoveel zeeën van tijd had en er niets mee deed (waardoor ik dus eigenlijk "het nut van mijn leven" ging afvragen). Vooral vakantiedagen kunnen me nekken. Vandaar dat ik altijd probeer om zoveel mogelijk te doen. Nu kan dat van alles zijn; film kijken (helpt er goed - je zit met je hoofd ergens anders), creatief bezig zijn (tekenen/schrijven), muziek op de hardste stand zetten, lezen of simpelweg YouTube video's kijken.

Scully schreef:
(...)

Een deel van het probleem, doordat ik ziek ben en veel mis, ben ik echt heel veel mensen verloren.

Als je er behoefte aan hebt wil ik wel met je praten.. Ik kan me wel voorstellen hoe je je voelt.
Ik ben ook chronisch ziek, zit (bijna) altijd thuis en zoals je hierboven ook vernoemd ben ik ook veel mensen kwijt geraakt aangezien het begrip er niet is.
Denk er maar over na en mijn inbox staat altijd open

---

Life is a beautiful struggle

Om toch een beetje uit die dagelijkse sleur te raken moet je proberen kleine doelen voor jezelf te stellen. Als die lukken, voel je je automatisch veel beter. Het hoeft absoluut niks groot te zijn. Ruim je bureau op, wandel een blokje rond, organiseer je kleerkast, kook of schrijf iets. Dan heb je elke dag een gevoel van productiviteit en heb je iets gedaan wat je zei dat je zou doen. En, ik spreek uit ervaring, dat voelt enorm goed. Als je dan na een tijdje grotere doelen gaat zetten voor bv. een paar dagen of weken, zal het altijd beter en beter gaan. Dit is een van de beste 'technieken' om uit zo'n dipje te komen. Succes.

---

I took a deep breath and listened to the old brag of my heart. I am, I am, I am.

Elvenking schreef:
Als ik je één ding kan meegeven is dat het volgend; zorg voor afleiding.

Serieus. Ik heb al zóveel momenten gehad dat ik me "depressief" voelde. En dat kwam puur en alleen omdat ik zoveel zeeën van tijd had en er niets mee deed (waardoor ik dus eigenlijk "het nut van mijn leven" ging afvragen). Vooral vakantiedagen kunnen me nekken. Vandaar dat ik altijd probeer om zoveel mogelijk te doen. Nu kan dat van alles zijn; film kijken (helpt er goed - je zit met je hoofd ergens anders), creatief bezig zijn (tekenen/schrijven), muziek op de hardste stand zetten, lezen of simpelweg YouTube video's kijken.

Dat probeer ik ook, met de verplichte opdracht van mijn psycholoog om vooral veel bezig te blijven. Ik schrijf, kijk series, teken. Maar door mijn ziekte ben ik zo verschrikkelijk moe, en als je dat punt hebt bereikt is het soms lastig om iets anders te doen dan te zitten en voor je uit staren. Het is ook ineens op komen zetten, maar mijn psycholoog is op zomerstop en ik maak mezelf helemaal gek.

---

The truth is out there.

Scully schreef:
(...)

Dat probeer ik ook, met de verplichte opdracht van mijn psycholoog om vooral veel bezig te blijven. Ik schrijf, kijk series, teken. Maar door mijn ziekte ben ik zo verschrikkelijk moe, en als je dat punt hebt bereikt is het soms lastig om iets anders te doen dan te zitten en voor je uit staren. Het is ook ineens op komen zetten, maar mijn psycholoog is op zomerstop en ik maak mezelf helemaal gek.

Hm, ja oké, dat maakt het wel even een heel ander verhaal.
Denk je dat de complete oorzaak ligt aan het feit dat je niet zoveel kan doen op dit moment?

Elvenking schreef:
(...)
Hm, ja oké, dat maakt het wel even een heel ander verhaal.
Denk je dat de complete oorzaak ligt aan het feit dat je niet zoveel kan doen op dit moment?

Nee, dit ben ik al meerdere jaren gewend. Ken ik ook alle tips en tricks voor.
Maar ineens zie ik iedereen om me heen afstand van mij nemen. En op de een of andere manier raakt het me nu pas heel hard dat het waarschijnlijk eerder komt door wie ik ben dan door wat ik heb.

---

The truth is out there.

MT. Die van mij is er ook aan, door meerdere dingen die gebeurd zijn op korte tijd met meerdere mensen. Kan van pas komen. (:
Veel sterkte alvast! (:

[ bericht aangepast op 27 juli 2015 - 15:51 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Wat vervelend! Probeer afleiding te zoeken, of hoe stom het ook lijkt, zeg tegen jezelf in de spiegel lieve en positieve dingen. En anders iemand zoeken waarmee je kan praten om het van je hart te krijgen? Ik hoop dat het snel weer beter gaat!

---

16 - 09 - '17

Ik heb ook een chronische ziekte waardoor ik mijn huis niet meer uit durfde en overal trauma's heb opgelopen. Met hulp heb ik mijn angsten overwonnen. Ik snap hoe je je voelt en ik hoop dat je toch een zekere afleiding kan vinden. Zoek iets wat je leuk vind en hou je daar aan vast. Praat met naasten die je lief hebben. Zij zullen wel begrip tonen (zo niet dan zijn ze het niet waard) Wat betreft het onzekere kan ik je enkel zeggen dat je afstand moet nemen van schoonheidsidealen. Ik ken heel veel knappe meiden die geen inhoud hebben. Je karakter maakt je mooi. Als je het gevoel hebt dat mensen zich van je afzonderen, moet je dit niet altijd persoonlijk oppakken, dit had ik ook. Soms hebben zij ook hun zorgen. Probeer met zoveel mensen te praten, over goede en slechte dingen! Mijn inbox staat altijd open. Dikke knuffel meid xoxo

---

En het moeilijkst is niet het communiceren van, maar het toegeven aan jezelf.

Donnie schreef:
Ik heb ook een chronische ziekte waardoor ik mijn huis niet meer uit durfde en overal trauma's heb opgelopen. Met hulp heb ik mijn angsten overwonnen. Ik snap hoe je je voelt en ik hoop dat je toch een zekere afleiding kan vinden. Zoek iets wat je leuk vind en hou je daar aan vast. Praat met naasten die je lief hebben. Zij zullen wel begrip tonen (zo niet dan zijn ze het niet waard) Wat betreft het onzekere kan ik je enkel zeggen dat je afstand moet nemen van schoonheidsidealen. Ik ken heel veel knappe meiden die geen inhoud hebben. Je karakter maakt je mooi. Als je het gevoel hebt dat mensen zich van je afzonderen, moet je dit niet altijd persoonlijk oppakken, dit had ik ook. Soms hebben zij ook hun zorgen. Probeer met zoveel mensen te praten, over goede en slechte dingen! Mijn inbox staat altijd open. Dikke knuffel meid xoxo

Dankjewel. Ik kom het huis nog wel uit, gelukkig. Ja ik heb echt het gevoel dat mensen gewoon niets over hebben voor mij omdat het allemaal 'te moeilijk' is.

Iedereen trouwens heel erg bedankt voor het advies en de lieve woorden, I'll try maar ik ben een beetje bang dat het eerst nog wat erger zal gaan voor het beter wordt.

---

The truth is out there.