[RPG] Living in Hollywood || Speeltopic || 1 - Speeltopics

“Hollywood is a door leading to a thousand doors”

Rollen

~ LittleNinja |Quinn Foyer
~Balloo| Louise Elizabeth Rowe
~ Complexes | Jenna Leda Muir
~HummingBirdx| Kieren Evans
~ Curia | Eden Helena River
~ DormiVeglia
~ MeganKM| Eléonore Gabriella Adams~
~ Robind19 | Jack Zuko

Social Media

Topics

Speeltopic 1
Regels

- Reserveringen blijven vier dagen staan.
- Er is een maximaal aan drie personage's, waarvan minstens één jongen als je er drie neemt.
- Alleen ik maak topics aan.
- Geen ruzie behalve in de RPG zelf.
- Of topic in het speeltopic graag tussen haakjes of in het praattopic.
- 16+ is toegestaan.
- Zonder toestemming mag je de personage's van anderen niet besturen.
- Als je twee weken niet meer reageert, stuur ik je een bericht, als je in de twee weken daarna nog niet reageert, vervalt je rol, tenzij je een geldige reden hebt.
- Alles wat er gezegd wordt is in character. Ik weet dat het soms over kan komen alsof het een persoonlijk aanval is, maar dat is niet zo. Alles wat er tegen je gezegd wordt via twitter/facebook etc. is gericht aan je karakter. Vergeet dat niet en dan blijft het voor iedereen leuk! (:
Probeer zoveel mogelijk je social media erbij te betrekken door links en screen shots aan je post toe te voegen.
- Sluit niemand buiten en probeer zoveel mogelijk andere posts te lezen! Ik snap dat dit best lastig is omdat er - vooral in het begin - veel gepost zal worden, maar er snel doorheen lezen kan ook en dan weet je in ieder geval wat er aan de hand is.
- Probeer een beetje bij de tijd te blijven die ik aangeef.
- Je mag ook gewoon al posten ook al heb je je rol nog niet af, maar probeer hem wel zo snel mogelijk af te maken!
- Als je in het groepsgesprek op Facebook stuur me en bericht
- And above all; have fun!

News
• Als je in de Facebook groep wilt, stuur me even een link van je account!

Upcoming Events
• Movies Night; 2 september.
• Halloween feest; 31 oktober.

Datum
5 augustus, 2015

[ bericht aangepast op 10 juli 2015 - 10:11 ]

---

"Veel oefenen, denk ik" reageerde Louise grijnzend voordat de twee meisjes afgeleid werden door een aankondiging. De boodschap bracht over dat ze zouden gaan landen en iedereen werd verzocht om terug naar de plaatsen te keren indien rechtstaand en om de gordels dicht te klikken. Louise pakte de tekeningen terug maar niet voordat Quinn er een foto van kon trekken. Tijd om mijn twitterpagina wat leven in te blazen dacht ze terwijl ze de foto opsloeg, ze zou die dan wel posten wanneer ze geland waren."Ik ga naar mijn plek, misschien dat we elkaar later nog zien." vervolgde louise terwijl ze al naar haar plaats terugliep. "Hopelijk." antwoordde Quinn, en dat was ook echt gemeend. Die Louise zag er een toffe meid uit. Jammer dat ze geen foto met het meisje heeft. Dan had ze die bij de tekening kunnen posten. Achja.. Wanneer Quinn stond te wachten op haar bagage om op de band te verschijnen, haalde ze haar gsm uit haar zak en postte het bericht op twitter nu ze internet had. Wanneer ze met haar valiezen in de hand de bus inkroop voelde ze de excitement door haar lijf gieren. Een flatje, helemaal voor haar alleen. Geen ouders, geen broer of zus, helemaal. Alleen. Ergens maakte die gedachte haar ook wat verdrietig, maar dat schoof ze vlug opzij. Dit ging fantastisch worden. Een halfuurtje later stopte de bus eindelijk aan het einde van de straat waar Quinn vanaf nu zou wonen. Vanuit de verte zag ze het appartementsblok al uit steken. Het was een keurige laan met allemaal mooi onderhouden tuintjes en huisjes. Het enige wat Quinn wel wat zou missen was misschien een tuintje. Maar ach, ze kon het niet allemaal hebben, ze was in friggin' LA! Wanneer Quinn eindelijk de sleutel in het slot draaide en haar nieuwe verblijf in zich opnam voelde ze een zalig tintelende warmte door haar lichaam stromen. Het was echt perfect! Van het gezellige slaapkamertje/bureau tot het knusse keukentje tot de charmante woonkamer. Quinn haalde even opgelucht adem, ze had alles laten inrichten via internet en even had ze getwijfeld of het bedrijf wel betrouwbaar was. Maar alles leek dik in orde. Zelf de piano stond er. Quinn plaatste haar bagage in haar slaapkamertje en belde toen meteen haar ouders om hen gerust te stellen en hen te verzekeren dat ze goed aangekomen was.

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

(klopt het dat keuken en woonkamer zelfde zijn bij quinn)

Jack Zuko

Na een uur in mijn appartement te hebben gelegen, besloot ik maar opzoek te gaan naar een winkel. Ik had namenlijk geen eten in huis. Ik liep het appartementencomplex uit en probeerde een taxi aan te houden. Na vier mislukte pogingen stopte er gelukkig wel 1 en stapte ik in. "can you bring me to a..... Euhm.... A shop with al the food. Where you go almost every day. " gelukkig begreep de taxi bestuurder mij, en reed erheen. Daar aangekomen betaalde ik netjes en liep naar binnen. Ik was van plan om even een voorraad op te gaan halen. Want je weet maar nooit wanneer je er weer de tijd voor had. Nadat ik al mijn boodschappen had gepakt checkte ik het nog 1 keer na. Aardappels, brood, groente, vlees, chips, eieren, bacon, melk, sinaasappels, cola, en ijsthee. Ik rekende alles af en ging naar een klein winkeltje ernaast. Hier kocht ik een sinaasappel perser. Nadat ik dat ook betaald had begon weer het vervelende werk. Een taxi aanhouden. Na een paar mislukte pogingen. Na 5 keer stopte ik namrlijk met tellen. Stopte er eindelijk 1 en gaf ik mijn adres door. "the quickest way." zei ik nog snel. Vorig keer had de taxi ook vreselijk om gereden. Aangekomen in mijn appartement had ik geen zin om te koken. Snel belde ik een pizza zaak en bestelde een pizza. En nu was het wachten.

[ bericht aangepast op 14 juli 2015 - 16:19 ]

Eléonore Gabriella Adams

Wanneer het vliegtuig veilig land grijp ik mijn tas en doe mijn haar,die de hele tijd los ging ,nog snel in een vlecht. Ik ben eigenlijk wel al nerveus voor morgen. Dat is zoiets typisch aan mezelf. Ik freak veel te snel. Wanneer ik een stem hoor die ons verteld dat we mogen uitstappen doe ik dat ook zo snel mogelijk. Wanneer ik uit het vliegtuig kom voel ik de warmte op me kopen. In Spanje kon het al heel warm zijn maar hier is het net nog iets warmer. Een beetje later ga ik opzoek achter mijn koffer. Ik had maar één bij. Al de rest koop ik hier wel. Het duurt echt lang voordat ik mijn koffer gevonden heb aangezien het zo'n typische zwarte is. Wanneer ik hem dan eindelijk gevonden heb neem ik die van de band en ga snel naar buiten opzoek naar een taxi. Dat ik maar snel geld verdien dat ik een eigen auto kan kopen want ik ben niet van plan om elke keer zo lang te wachten achter een taxi. Een kwartier later stap ik in de taxi en zeg waar ik heen moet. Voorlopig slaap ik nog in een hotel tot ik hier een appartement gevonden heb. Mijn moeder wou niet dat ik dit via internet doe dus moet ik nu nog opzoek gaan. Ik check mezelf in en ga opzoek naar mijn kamer.

[ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 9:50 ]

---

Zodra ook de laatste spullen een plekje hebben gevonden in mijn nieuwe appartement, laat ik mezelf op mijn bed ploffen. Zo, perfect. Ik kijk om mij heen, en zag dat alles er vredig en netjes bijlag. Maar... Wat nu? Het is erg gezellig zo alleen maar hier kende ik ook niemand. Ik sta weer op van bed om naar de gevulde boekenkast te lopen. Ik laat mijn vingers over de kaften glijden en trek er eentje uit. Tevreden ga ik bij het raam op de vensterbank zitten. Ik open het raam helemaal en gooi mijn benen over de vensterbank naar buiten. In mijn hoofd neurie ik zachtjes mee met het liedje dat door de oortjes van mijn mobiel schalt, terwijl ik mijn ogen over de regels van mijn boek laat glijden. Af en toe staar ik naar buiten om de omgeving te bewonderen, die op sommige manieren hetzelfde is als in mijn oude woonplaats, maar ook in vele opzichten anders. Wanneer ik het geluid van mijn mobiel harder wil zetten, moet ik meerdere malen het volumeknopje indrukken. Ik vrees dat het binnenkort tijd wordt voor een nieuwe, maar totdat ik het niet meer kan gebruiken, ga ik geen andere kopen. Tegenwoordig kun je allerlei mobiels kopen met in mijn ogen nutteloze functies er op. Als ik foto's wil maken, dan gebruik ik daar wel gewoon mijn camera voor en behoefte aan spelletjes spelen. Vele functies op mobiele telefoons, vind ik ook maar onnuttig, maar de meeste mensen kunnen er niet zonder. Het is natuurlijk handig dat je mensen een bericht kan sturen, vanaf waar ook ter wereld, en dat je binnen vijf seconden een antwoord kunt hebben, maar, ikzelf schrijf het liefst brieven of originele zelfgemaakte kaarten. Er zullen vast mensen zijn die al panikeren wanneer ze een paar uur niet op internet of wi-fi kunnen, maar ik vind het juist wel prettig, gewoon even rust.

[ bericht aangepast op 14 juli 2015 - 21:02 ]

---

Spencer Reid - 'I know what it's like to be afraid of your own mind.'

Jaden Joël Adams

Wanneer een stem zegt dat we mogen uitstappen, pak ik mijn tas die ik onder mijn stoel had geschoven en verlaat het vliegtuig. Snel pak ik een spiegeltje uit m'n broekzak en bekijk of alles nog goed zit, ik ben zo perfectionistisch als de pest als het gaat om mijn look. En met deze warmte al helemaal weet je het maar nooit. Ik zoek snel naar mijn koffers ,ik sjouw maar liefst 2 mee, en kijk rond. Waar is mijn beste vriend die mij zou ophalen? Hij zou mij toch niet vergeten zijn? 'Jaden! Jaden!' hoor ik ineens achter me. Ik draai me om en zwaai zodra m'n vriend op me afkomt. 'Hey Jaden, kom je mee?' vraagt Mitchell. Ik knik en ik sjouw m'n koffers mee naar zijn auto. Mitchell heeft gelukkig een ruime kofferbak, dus mijn koffers passen daar makkelijk in. Ik hoop maar dat ik hier veel geld kan verdienen, anders moet ik bij een bar van mijn oom werken. En daar heb ik dus totaal geen zin in. Zowel mijn vader als mijn vrienden wouden niet dat ik een appartement ging huren en daarom hebben mijn vrienden naar mogelijkheden gekeken. En dus heeft mijn vriend Mitchell gezegd dat ik tijdelijk bij hem kan blijven zolang het nodig is. 'Ehm, Jaden. Ik moet nog wel boodschappen doen. Want ik heb niks wat we vanavond kunnen eten.' zegt Mitchell. Ik kijk hem aan en knik. Mitchell vindt het leuk om in de keuken bezig te zijn als het moet, ik ben lang niet zo. Ik ben meer van eten wat je zo in de magnetron en in de oven kunt opwarmen. Niet dat ik het vreselijk vind om m'n handen vies te maken, maar ik kan simpelweg gewoon niet koken. We stoppen bij een supermarkt en kopen alles wat we nodig hebben. Dan lopen we terug naar de auto en we rijden vervolgens naar het appartement van Mitchell. Ik laat Mitchell z'n gang maar gaan in de keuken, want zelf ben ik een soort mislukking in de keuken. Dat wordt nog wat als ik op mezelf woon, ik moet het echt leren. Ik loop naar de woonkamer zodra we binnen zijn en ga vervolgens op de bank zitten.

[ bericht aangepast op 14 juli 2015 - 21:32 ]

---

"A star has no meaning without a starlight" - Ravi

Complexes schreef:

JENNA LEDA MUIR
Twintig ~ Rol onbekend ~ Zenuwachtig ~ outfit

Lachend knik ik en haal ik mijn camera tevoorschijn, waarna ik hem op mij en de jongen naast me richt. "Hi guys! Ik zit in het vliegtuig, aaaaah" zeg ik dan vrolijk, en voel de boze ogen van de mevrouw naast haast door mijn hoofd heen branden. "En deze aardige meneer vond het okay om gefilmd te worden!" Grinnik ik, "en aangezien hij nu een ontzettend groot deel van mijn leven uitmaakt - hij heeft volgens mij mijn onderbroek gezien toen ik over hem heen op mijn plek viel- moeten jullie hem ook zien!" Ik laat de camera rondgaan, film de boze mevrouw naast me ("deze mevrouw vindt mij niet zo lief, ik heb haar misschien een klein beetje geschopt toen ik gracieus mijn stoel probeerde te bereiken") en babbelde vrolijk in de camera voor ik hem weglegde, en besloot dat ik niemand meer lastig zou vallen. Het was goed geweest. De rest van de vlucht verliep prima, en ik nam lachend afscheid van de jongen die naast me had gezeten, voor ik op zoek ging naar mijn koffer. Toen ik die had, liep ik naar buiten, hield ik een taxi aan en probeerde ik mijn weg naar mijn nieuwe appartement te vinden. Na een tijdje bedankte ik de chauffeur, betaalde hem en pakte mijn koffer uit de kofferbak. Hier ergens moest het toch zijn...? Na een tijdje zoeken had ik het toch eindelijk gevonden en stapte ik het appartement dankbaar binnen. Het was niet groot, maar het was van mij, en ik was zó blij! Eindelijk, mijn eerste plekje. Snel pakte ik mijn camera tevoorschijn. "Ik heb mijn appartement gevonden! Hoe mooi is dit!" Roep ik vrolijk tegen het apparaatje, en laat de camera het appartement rondgaan. Ik richt het enigszins in, zet mijn foto's neer, mijn favoriete koffiemok in de kast en ruim mijn kleding op, en besluit dan dat het tijd werd voor grocery shopping, en vrolijk huppelde ik dan ook naar buiten met mijn portemonnee en sleutel van mijn nieuwe appartement in mijn tas en hield nog een taxi aan. "To the grocery store!" Riep ik vrolijk, al leek de oude man het niet te kunnen waarderen, en filmde de hele rit, bedankte de man opnieuw en betaalde hem, waarna ik de supermarkt binnen liep.

-sorry, telefoonpost -

---

Spinning around, I'm weightless.

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Eléonore Gabriella Adams

Ik staar uit het raam van mijn hotelkamer naar buiten. Naar alle mensen die constant voorbijlopen. Het begint stil aan te verduisteren buiten. Ik besluit maar om mijn pyjama uit mijn valies te halen en me klaar te maken om te gaan slapen. Mijn valies gooi ik open en zoek een t-shirt en short die ik ging gebruiken als pyjama. Hierna wandel ik naar de badkamer. Wanneer ik klaar ben om te gaan slapen steek ik mijn telefoon in mijn valies en kruip het grote bed in. Zalig! Ik sluit mijn ogen en voor ik het besef val ik in slaap.

De zonnestralen vallen de kamer binnen. Ik was gisteren vergeten de gordijnen dicht te doen met gevolg dat ik vandaag vroeg wakker ben door het licht die heel de kamer verlicht. Ik ging toch niet veel langer kunnen slapen hebben. De zenuwen gaan door mijn lijf. Eindelijk begon mijn Hollywood verhaal. Ik hoop dat hij lang mag blijven duren. Mijn hoofd draai ik naar de kant van mijn nachttafel en ik steek mijn hand uit om het kaartje die erop ligt te grijpen. Dit was het kaartje waar alle info opstond waar we moeten zijn voor de briefing enzo. Op het kaartje staat dat we naar de studio's moeten gaan waar de serie opgenomen wordt. Het adres hiervan staat ook op het kaartje. Ik vertrek beter wat vroeger als ik dit nog moet zoeken en te laat komen is geen optie.

[ bericht aangepast op 22 juli 2015 - 11:57 ]

---

Wanneer Quinn haar ogen opende werd ze begroet door het felle oranje licht dat de kamer verlichtte. Verdwaasd stond ze op, en toen herinnerde ze het zich weer, oh, juist, verhuisd. Ze strompelde richting de badkamer terwijl ze een zachte geeuw over haar lippen liet rollen. Pas wanneer ze het water over zich heen voelde stromen kwam het besef dat vandaag de dag was waarop ze zou weten welke rol ze speelde in de serie, wie haar collega's zouden worden, hoe haar nieuwe leven eruit ging zien. Quinn ademde eens diep in en uit, het had geen nut om te stressen, dat zou toch niets helpen. Terwijl de druppels nog over haar lijf rolden waadde ze uit de oduche. Hmm, moeilijk, moeilijk, moeilijk dacht ze terwijl ze voor haar kast stond die ze gisteren helemaal had gevuld. Uiteindelijk koos ze voor een wit en zwart gestreepte top en een bijpassende broek. Misschien was het een beetje extravagant, maar ach, was ze dat ook niet? Nadat Quinn nog een kwartiertje had besteed aan het verzorgen van haar gelaat nam ze vlug een ontbijt dat bestond uit cornflakes en een glas sinaasappelsap voordat ze opstond, haar tas pakte en vertrok. Eenmaal buiten het appartement keek ze naar het adres dat op haar kaartje stond. Tja, te voet ging niet lukken.. Misschien de bus? Ze had gisteren terwijl ze naar haar appartement liep ergens een bushalte zien staan. Met een vaste tred liep ze ernaartoe, vastbesloten om niet te laat te komen.

---

Jump, and you will find out how to unfold your wings as you fall

Jack Zuko

Ik werf voor het eerst niet nukkig wakker. Alleen maar door het idee dat vandaag de brieving was. Ik liep naar me kast en trok een blouse aan. Met een simpele spijkerbroek en gympen. Daarna liep ik naar de keuken om een eitje met bacon te maken. Ik perste was sinaasappel sap uit. En zette alles klaar op tafel. Toen het eind resultaat klaar was ging ik zitten en begon aan het ontbijt. Die ik tot mijn ergenis snel op Had. Ik keek naar de klok en besloot toen nog maar even onder de douche te stappen. Tijd Had ik nog wel.
Na het douchen kleedde ik me weer aan. Spoot nog een laag Deo op en ging op de bank zitten. Terwijl ik de tv aan zette.

[ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 14:54 ]

Jaden Joël Adams

De uren verstrijken en het is voor Mitchell en mij tijd om te slapen. Ik ben enorm zenuwachtig voor morgen, want morgen moet ik naar de studio's waar de serie opgenomen wordt. Ik kleed me om en loop vervolgens naar de badkamer. Ik verwijder m'n make-up and poets m'n tanden. Dan loop ik naar m'n bed en kruip onder de dekens. Voor Mitchell naar zijn eigen bed gaat, komt hij nog eerst even bij mij langs. 'Zin in morgen?' vraagt Mitchell. Ik knik. 'Maar ik ben ook best wel zenuwachtig, want ik zal ook de rest van de cast ontmoeten.' zeg ik en gaap. Ik ben echt moe, maar het zal het denk ik wel waard zijn. 'Hoe laat moet je er zijn?' vraagt Mitchell als hij opstaat. Ik pak het kaartje die ik thuis al had gekregen en kijk naar de tijd. 'Ik moet er om half 10 zijn, maar ik ga waarschijnlijk al om kwart voor 9 weg. Omdat ik nog eerst moet uitvogelen waar ik moet zijn.' zeg ik en leg het kaartje weer weg. Wacht eens, ik kan nu ook al gaan kijken waar ik morgen moet zijn. Ik pak weer het kaartje en mijn mobiel en ik zoek op Google Maps waar ik moet zijn. 'Dat is hier niet zo ver vanaf, de studio's zijn hier 45 minuten vanaf. Dus zoals ik al zei, ik vertrek om kwart voor 9.' zeg ik en leg mijn mobiel en het kaartje weer weg. Ik geef Mitchell nog snel een vriendschappelijke knuffel en Mitchell verlaat vervolgens de kamer waar ik slaap. Ik kijk naar het plafond en glimlach als ik denk aan morgen. En met die gedachte val ik in slaap.

De volgende ochtend gaat Mitchell's wekker die ik vanuit mijn kamer kan horen. Als Mitchell die wekker zo vroeg zet, dan heeft het een reden. 'Jaden, sta op. Je moet binnen een uur al weg. En jou kennende, jij neemt echt voor alles de tijd.' zegt Mitchell en verlaat de kamer. Ik wrijf in m'n ogen en ga rechtop zitten. Dan sta ik op en loop naar de badkamer om mij op te frissen. Ik doe wat make-up op en doe m'n haar goed. Als ik tevreden ben met alles, loop ik terug naar 'mijn' slaapkamer en kleed me aan. Ik heb voor vandaag een zwart leren jasje, een grijs shirt met glitters en een zwarte leren broek gekozen, echt mijn stijl natuurlijk. Als ik helemaal klaar ben, pak ik mijn spullen en loop naar beneden. Mitchell had ondertussen al ontbijt gemaakt voor mij en is ondertussen bezig met zijn eigen ontbijt. Ik ga zitten op een stoel zodra ik beneden ben en ik begin te eten. Ik voel hoe zenuwachtig ik voor vandaag ben, maar ik probeer het te onderdrukken. Als ik het niet onderdruk, dan kan ik amper eten en krijg ik echt geen hap door mijn keel. 'Jaden, moet ik je vandaag naar de studio's brengen? Of ga jezelf met het openbaar vervoer?' vraagt Mitchell als hij vervolgens bij mij komt zitten. 'Als jij me wilt brengen, vind ik het goed. Maar ik hoop echt dat ik zo snel mogelijk geld kan verdienen om zelf een auto te kopen om hier van A naar B te kunnen.' zeg ik en kijk Mitchell aan. Mitchell knikt en blijkt er vrede mee te hebben. Als ik mijn ontbijt op heb, sta ik op en breng de beker en het bord naar de keuken. Ik zet het in de gootsteen en loop terug. Ik pak mijn mobiel en zie dat het 5 over half 9 is. 'Goed, over 10 minuten vertrekken we.' zeg ik zenuwachtig. Mitchell weet wel wanneer ik zenuwachtig ben, hij merkt dat altijd. Zolang ik nog op Mitchell moet wachten, pak ik mijn mobiel en sms wat met mijn familie die willen weten hoe het nu met me gaat. Ik ben dan wel zenuwachtig, toch kijk ik er best wel naar uit. Zodra ik opmerk dat Mitchell opstaat, sta ik ook op en pak mijn jas. Als Mitchell terug komt uit de keuken en z'n sleutels pakt, wacht ik op hem in de hal. Ik open de deur zodra Mitchell klaar is om te gaan. Ik stap in de auto van Mitchell en kijk naar buiten. 'Klaar voor?' vraagt Mitchell als hij naast mij instapt. Ik knik zenuwachtig. Zodra we wegrijden, kijk ik weer naar buiten en zucht zenuwachtig. 'Ach joh, je bent zo van die zenuwen af Jaden. Het komt goed.' zegt Mitchell en legt voor een aantal seconden een hand op mijn been. Ja, Mitchell heeft gelijk. Het komt goed, ik zal van de zenuwen af zijn als ik eenmaal op locatie ben.

[ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 23:10 ]

---

"A star has no meaning without a starlight" - Ravi

Eléonore Gabriella Adams

Ik beslis om uit bed te stappen en maar een outfit uit te zoeken. Uiteindelijk neem ik een witte sweater en een jeans uit mijn valies dan zoek ik nog gepaste schoenen. Ik twijfel of ik platte schoenen of pumps zou aandoen. Ik kies dan toch zwarte pumps en neem mijn gsm om te kijken hoe ver het van hier wandelen is. Blijkbaar is het maar tien minuutjes van hier maar met mijn hakken reken ik er toch nog een paar bij. Ik heb echt dringend een auto en een huis nodig! Hopelijk verdien ik snel wat geld want op dit moment kan ik dit allebei niet kopen. Ik neem mijn jas en begin aan mijn wandeling. Nu wordt ik nog zenuwachtiger! Ook al is dat helemaal niet nodig. Ik denk dat ik nog nooit zo zenuwachtig geweest ben. Wanneer ik er aangekomen ben blijf ik voor het gebouw staan en kijk naar boven. "Hier zal het dus gebeuren", zeg ik tegen mijzelf.

[Damn iets ging verkeerd]

[ bericht aangepast op 22 juli 2015 - 22:07 ]

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Jack Zuko

Op het laatste moment besloot ik mijn leren jasje met wit shirt om te ruilen voor iets simpelers. En liep toen naar buiten. Ik had nog tijd voor de brieving en Had ook besloten om te gaan lopen. Zodat ik de buurt ook beter leerde kennen. Onderweg kwam ik veel leuke winkels tegen. Waar ik een blouse tegen kwam. Het zelfde als ik nu droeg. Ik kocht hem en gooide me oude weg. Die intussentijd toch zijn beste tijd al Had gehad. Ik kwamen nog veel leuke winkels tegen. Tot ik merkte dat de tijd drong. Ik besloot maar gouw door te lopen. Na nog eens 10 minuten doorgestapt te hebben. Kwam ik er achter dat ik vreselijk verdwaald was. Snel hield ik een taxi aan gaf hem het adres en vroeg hoe ver het was. Toen ik het antwoord kreeg maakte ik snel een som in mijn hoofd. "Oke. One straight line. 30$ not more!" De man knikte. Ik wist dat ik teveel betaalde maar moest gewoon optijd komen. Dus Had geen zin in omrijden. Na een rit van 5 minuten kwamen we op locatie. Ik betaalde de man en stapte uit. Ik was optijd.