MSV | Living in space | Speeltopic - Speeltopics

[ bericht aangepast op 9 juli 2015 - 18:49 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Rune's wangen waren nog roder dan ze al waren na het complimentje van Bird. Hij keek op toen de muziek zachter werd en zag iedereen naar de grote ramen lopen. Hij keek Bird aan toen ze bleef staan.
"Zullen we ook naar het raam gaan?" vroeg hij terwijl hij haar hand vastpakte. "Het gebeurd niet vaak hé." Rune keek even naar de ramen. Wat wilde hij het graag zien zeg. Hij heeft hier zijn hele leven op gewacht en wilde het eigenlijk niet missen.

Half struikelend door de gangen, waar niet gerend mocht worden, maar dat kon Olivier nu niets schelen, hij moest en zou die komeet zien. Hij was in slaap gevallen op de bank. Het is dat zijn moeder hem wakker maakte om mee te gaan, anders had hij er doorheen geslapen. Tegen de tijd dat de volgende komeet langs zou komen zouden er alweer twintigtal jaren voorbij zijn. Hij kwam de bocht om, waardoor hij hard tegen iemand aan klapte; een bewaker.
"Ho, shit!" zei Olivier waarna hij snel wegrende richting de grote hal, met de bewaker achter zich aan.
"Rune, Bird! Cover me!" zei hij en dook tussen de mensen bij het raam. Hij propte zich tussen de mensen door en zakte iets door zijn benen, zodat andere ook nog dingen konden zien.

[ bericht aangepast op 9 juli 2015 - 18:55 ]

Ich liebe dich 27.12.23

Bird stond op het punt Rune te antwoorden, toen ze de boze bewaker zag binnenkomen. Olivier. Het meisje rolde haar lichte ogen voor ze zich verontschuldigend losmaakte van Rune, om haar vingers rondom de bovenarm van de man te krullen. ‘Dit is een iconisch moment, Hershall.’ Ze sloeg het toontje aan dat ze vaak tegen patiënten gebruikte als ze niet luisterden. De man keek haar met een mengeling van boosheid en enige verwarring aan toen ze haar hand terug trok. ‘Maar als u het echt wil weten: hij is vast terug naar de eetzaal.’ Dat leek de man meer te interesseren. Hij maakte zich uit de voeten, en Bird verborg haar geamuseerde glimlach achter haar hand. ‘Dat was de laatste keer, Olivier.’ Ze had hem wel zien wegduiken om een plaatsje vooraan te bemachtigen. Hoofdschuddend liet ze haar hand opnieuw in die van Rune glijden. ‘Laten we kijken.’

Feel the fire, but do not succumb to it.

Gaan we nog verder? Want dit loopt wel erg snel dood!

Ich liebe dich 27.12.23

[Ik zal straks iets schrijven]

16 - 09 - '17

Ik kan niet zoveel aangezien ik de laatste ben die heeft gereageerd.

Feel the fire, but do not succumb to it.

[ (ik reageer zo wel even denk ik)
Dacht dat ik nog niet had gereageerd maar is blijkbaar nog niet zo heel lang geleden -voor deze rpg-
Ik wil wel even zeggen dat ik enkel in de avond kan reageren en dan waarschijnlijk moe ben omdat ik een hele dag heb moeten werken maar ik zal proberen te reageren ]

[ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 19:16 ]

Ik wil vrij zijn zoals de wind

Rune moest lachen toen hij de duim van Olivier boven de mensen uit zag steken en keek met roze gekleurde wangen naar Bird en zijn hand. Bird had haar hand zelf weer in die van Rune laten glijden.
"Kom, snel. Ik weet een leuke plek," zei Rune en hij trok Bird, zonder op haar reactie te wachten, mee naar een deur in de ruimte. Hij keek om zich heen en gebaarde Bird dat ze stil moest zijn. Hij opende de deur en ging er door. Nog altijd hielt hij de hand van Bird vast. Hij hoorde de stemmen van een paar bewakers die hun pauze hielden in de ruimte. "Het wordt wel krap, maar we hebben ons eigen uitkijkpunt," zei hij zachtjes en ze gingen een gangetje door. Toen opende hij de deur naar een kleie ruimte, nét iets groter dan een toiletruimte en hij trok Bird met een lachje naar binnen. Hij schoof het luikje dat voor het raam zat open.
"Tadaa," zei hij en hij keek naar Bird. "Speciaal voor jou."

Ich liebe dich 27.12.23

[ Iemand interesse om mee te doen in mijn nieuwe MSV? Inside Mount Weather.]

Ich liebe dich 27.12.23

[Nakama > Scira]

Anastasia kwam terecht in een overvolle zaal. Ze zag zoveel mensen. Bekende en onbekende gezichten. Moest ze iemand aanspreken? Heel veel mensen leken druk in de weer met elkaar, al zag ze af en toe ook wel eens mensen helemaal alleen staan. Met een diepe zucht streek ze haar jurkje wat platter en vouwde ze uiteindelijk haar handen even in elkaar.
      Haar blik ging van de ene naar de andere kant door de ruimte. Waar kon ze rustig gaan staan, zonder nog in de weg te staan hier? Ze wrong zich dus al snel door de menigte heen, op zoek naar een rustig plekje ergens achterin.

16 - 09 - '17

Bostick schreef:
[ Iemand interesse om mee te doen in mijn nieuwe MSV? Inside Mount Weather.]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Mediocre schreef:
(...)

| Mij lijkt het op zich wel leuk, maar ik stalk je al bij zo'n beetje al deze dingen. :') |

Ich liebe dich 27.12.23