Ik zeg niet graag "ik zei het toch", maar... - Liefde, Vriendschap & Familie

Nou, voor de mensen die een van mijn voorgaande topics betreffende mijn moeders 'nieuwe oude vriend' niet heeft gelezen, zal ik die even samenvatten:
Het kwam er dus op neer dat mijn moeder een relatie was begonnen met haar ex, die vorig jaar al bewezen had zeer aggressief te zijn. Ik was kwaad op haar geworden en zij had me gezegd dat ik me er niet mee moest bemoeien. Ik wist van te voren al dat ik en N (de zoon van haar vriend) WEER de dupe zouden worden.
Oftewel: Ik was gefrustreerd omdat mijn moeder ons beide weer in gevaar bracht, en daar ging het topic over.

Afgelopen vrijdag vierde ik mijn verjaardag, het was echt heel gezellig! Een aantal meiden kwamen bij ons BBQen, we hebben truth or dare gespeeld... en mijn moeders vriend en zijn zoon kwamen.
Aan het einde van de avond ging iedereen behalve mijn beste vriendin (C) weg, C bleef slapen... en toen barstte het los. Ik weet niet wat er nu gebeurde, maar mijn moeders vriend werd ontzettend agressief en heeft mijn moeder uiteindelijk ook op de grond geduwt. N (De zoon) ging er wel tussen staan, maar uiteindelijk ging het me toch te ver (N is dertien en C was er bij, en die klootzak ging gewoon door) en heb ik ontdanks het smeken van N om dat niet te doen de politie gebeld én een melding gemaakt van huiselijk geweld. Mijn moeder zweert nu bij hoog en laag dat het ECHT afgelopen is en dat hij (haar vriend) ECHT niet hoeft terug te komen, maar... dat heb ik nu al wel een aantal keer eerder gehoord.
Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik heb al eens getracht uit huis te gaan maar dit liep niet al te goed af, en ik ben nu echt eens klaar met mijn moeders foute smaak in mannen+ het feit dat ze alles maar gewoon accepteerd. Voor mij is het nu klaar, mijn 16e verjaardag is verpest, C maakt zich enorme zorgen en emotioneel ben ik gewoon een wrak. Hoe maak ik mijn moeder duidelijk dat ze nu echt eens de volwassene moet worden en dat ik klaar ben met haar beschermen? Ik sta nu namelijk niet in voor wat er de volgende keer gebeurd.

---

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Het is een ongelukkige situatie, en ik vind het kut voor je dat zoiets (of op welke dag dan ook) precies op je verjaardag gebeurde. Ik weet van dat dit een 'oud' topic is, maar ik wilde er toch even wat op zeggen, want dit is zeker geen leuk iets om mee om te gaan.
Kun je geen Jeugdzorg of de hulplijn bellen? Hun zijn er vaak om te helpen en advies te geven over zulke dingen. Zoiets kun je echt niet alleen af, dat gaat aan je vreten, believe me. Zeker omdat je moeder een onverstandige keuze heeft gemaakt (ach welja, 'liefde maakt blind' zeggen ze weleens).
Hier mogen jij en die zoon van haar vriend niet onder lijden. Je moeder is de volwassene, maar jullie zijn nog jonge kinderen en moeten aan jullie toekomst werken. Dat klinkt misschien cru of hard, maar het is al uit de hand gelopen en er moet wel wat aan gebeuren. Kun je er niet met iemand over praten?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Lolicia schreef:
Het is een ongelukkige situatie, en ik vind het kut voor je dat zoiets (of op welke dag dan ook) precies op je verjaardag gebeurde. Ik weet van dat dit een 'oud' topic is, maar ik wilde er toch even wat op zeggen, want dit is zeker geen leuk iets om mee om te gaan.
Kun je geen Jeugdzorg of de hulplijn bellen? Hun zijn er vaak om te helpen en advies te geven over zulke dingen. Zoiets kun je echt niet alleen af, dat gaat aan je vreten, believe me. Zeker omdat je moeder een onverstandige keuze heeft gemaakt (ach welja, 'liefde maakt blind' zeggen ze weleens).
Hier mogen jij en die zoon van haar vriend niet onder lijden. Je moeder is de volwassene, maar jullie zijn nog jonge kinderen en moeten aan jullie toekomst werken. Dat klinkt misschien cru of hard, maar het is al uit de hand gelopen en er moet wel wat aan gebeuren. Kun je er niet met iemand over praten?

Ik heb niet bepaald iemand om mee te praten, nee. En ik ben niet van plan om jeugdzorg te bellen omdat ik heb gezien wat dat met je doet. Een vriendin van me werd van het ene naar het andere gezin gegooid, en dan zat ze weer in een tehuis... en dat ging niet al te lang goed, zullen we maar zeggen. Ze is er geestelijk nogal aan onderdoor gegaan.
En het is ook niet dat mijn moeder een slechte moeder is ofzo. Ze zorgt altijd voor eten, ze heeft me goed opgevoed en ze zou voor me door het vuur springen. Haar smaak ik mannen is gewoon destructief en gevaarlijk en eerlijk gezegd is ze nog beter single af, al snap ik natuurlijk dat dat niet haalbaar is.
Toch bedankt hoor

[ bericht aangepast op 26 juni 2015 - 12:25 ]

---

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Als het probleem is dat je moeder op foute mannen valt (niet eens de leuke soort, maar daadwerkelijk slecht), kan ze dan niet even stoppen met daten of zich in dat wereldje te gooien? Het klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan, alleen dit is niet enkel een nadeel voor jouw moeder maar eveneens de kinderen. Kan ze zelf geen hulp aanvragen? Er lopen genoeg goede mannen rond die zo niet zullen zijn.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

The_End schreef:
(...)

Ik heb niet bepaald iemand om mee te praten, nee. En ik ben niet van plan om jeugdzorg te bellen omdat ik heb gezien wat dat met je doet. Een vriendin van me werd van het ene naar het andere gezin gegooid, en dan zat ze weer in een tehuis... en dat ging niet al te lang goed, zullen we maar zeggen. Ze is er geestelijk nogal aan onderdoor gegaan.
En het is ook niet dat mijn moeder een slechte moeder is ofzo. Ze zorgt altijd voor eten, ze heeft me goed opgevoed en ze zou voor me door het vuur springen. Haar smaak ik mannen is gewoon destructief en gevaarlijk en eerlijk gezegd is ze nog beter single af, al snap ik natuurlijk dat dat niet haalbaar is.
Toch bedankt hoor

Ik bedoel ook niet zozeer dat je dan uit huis gaat, maar ze kunnen meestal wel advies/hulp bieden als je niet meer weet hoe 't moet, vooral dat met zijn zoontje vind ik het erg, want hij heeft niks verkeerds gedaan.
Ik denk dat je er vooral op dit moment ook voor je moeder moet zijn. Het is een slechte man waar zij mee omging, maar dat betekend niet dat ze er niet mee zit of heartbroken is. Misschien hulp bieden en vragen of ze iemand heeft om mee te praten, want als ik 't zo lees gaat het ook niet helemaal goed met je moeder.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Morticia schreef:
Als het probleem is dat je moeder op foute mannen valt (niet eens de leuke soort, maar daadwerkelijk slecht), kan ze dan niet even stoppen met daten of zich in dat wereldje te gooien? Het klinkt misschien makkelijker gezegd dan gedaan, alleen dit is niet enkel een nadeel voor jouw moeder maar eveneens de kinderen. Kan ze zelf geen hulp aanvragen? Er lopen genoeg goede mannen rond die zo niet zullen zijn.

Alsof ik haar dat niet allemaal al gezegd heb. Ze zegt altijd zo'n twee maanden dat ze voorlopig geen relatie meer hoeft, en dan is 'voorlopig' blijkbaar voorbij. Maar bedankt voor je reactie.

---

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Lolicia schreef:
(...)
Ik bedoel ook niet zozeer dat je dan uit huis gaat, maar ze kunnen meestal wel advies/hulp bieden als je niet meer weet hoe 't moet, vooral dat met zijn zoontje vind ik het erg, want hij heeft niks verkeerds gedaan.
Ik denk dat je er vooral op dit moment ook voor je moeder moet zijn. Het is een slechte man waar zij mee omging, maar dat betekend niet dat ze er niet mee zit of heartbroken is. Misschien hulp bieden en vragen of ze iemand heeft om mee te praten, want als ik 't zo lees gaat het ook niet helemaal goed met je moeder.

Ik ben ondertussen al bijna sinds ik kon praten mijn moeders therapeut. Als ze hulp nodig heeft zoekt ze maar een echte.
Met de zoon praat ik ondertussen niet meer, maar zoals ik het begrepen heb zou hij hulp niet heel erg op prijs stellen.
Toch bedankt. Dat advies/hulp zoeken bij een instantie is iets om over na te denken.

---

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Ik vind het lastig om hier advies voor te geven, omdat ik zelf ook uit eigen ervaring kan spreken dat huiselijk geweld niet altijd even makkelijk op te lossen is en dat de ernst ervan heel erg kan oplopen. En dat je dan vaak nóg niet gezien of gehoord wordt. Zelfs niet door de officiële instanties zoals Jeugdzorg, het AMK, kinderbescherming enzovoorts.
Het lijkt me in ieder geval héél goed om niet je moeders therapeut te gaan spelen. Zij heeft een probleem en ze trekt jou daarin mee, maar dat betekent niet dat jij het moet oplossen. Die scheve verhouding dat jij voor je moeder zou moeten zorgen in plaats van zij voor jou is gewoon echt schadelijk. Ze zal uiteindelijk zelf haar probleem moeten erkennen en er ook écht iets aan doen in plaats van al die valse beloftes maken.
Wat jij het beste kan doen is denk ik vooral goed voor jezelf blijven zorgen en je eigen grenzen in de gaten houden. Eventueel naar een vriendin gaan of iemand bellen als het weer mis dreigt te gaan en daar steun zoeken. Het kutte is, is dat je haar gedrag gewoon niet kan veranderen, je kan haar er hooguit op wijzen, maar dat heb je geloof ik allang gedaan en het had weinig effect. Maar zij is niet jouw verantwoordelijkheid.

Heel veel sterkte. Als je behoefte hebt om er over te praten mag je me altijd pb'en.

---

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso

The_End schreef:
(...)
Alsof ik haar dat niet allemaal al gezegd heb. Ze zegt altijd zo'n twee maanden dat ze voorlopig geen relatie meer hoeft, en dan is 'voorlopig' blijkbaar voorbij. Maar bedankt voor je reactie.

Okay, no need to get all defensive. Ik probeer gewoon te helpen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Morticia schreef:
(...)
Okay, no need to get all defensive. Ik probeer gewoon te helpen.

Het spijt me. Was niet defensive bedoeld. Het helpen van mijn moeder is een gevoelig onderwerp waar ik al langere tijd mee struggle. Na een lange tijd heb ik besloten dat mijn moeder maar moet leren haar eigen problemen op te lossen, daar dat nietmijn verantwoordelijkheid is. Het enige wat ik wel van haar verwacht is dat ze eens leert mij er buiten te houden... Wat ze dus niet doet, zoals uit dit topic al gebleken is.

---

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.