In dit topic ga ik het niet hebben over mijn vriendje ofzo, want dat is onbestaand. Het gaat nu over het vriendje van een vriendin van me and boy... ik begin zo'n hekel aan die gast te krijgen. Het is ook niet mijn bedoeling om advies hierover te krijgen, maar ik wil het gewoon even kwijt omdat ik deze domheid en stoerdoenerij niet aankan.
Om de situatie even te schetsen. Ik heb een vriendin (laten we haar even Laura noemen. Dit is een fictieve naam) en zij is op dit moment 9 maanden samen met een jongen. Wij zijn dus langer bevriend dan dat zij samen is met die gast en wij lachen nogal wat wanneer we uitgaan. We hebben altijd veel lol en doen wat gek. Naar mijn gevoel is dat normaal wanneer je weggaat met een vriendin.
Nu krijg ik al een paar maanden te horen dat haar vriendje mij helemaal niet mag en dat hij mij een onderkruiper vindt. Hij denkt dat ik stiekem met haar samen ben en dat we dus meer zijn dan alleen vrienden. Wat belachelijk is, want ik val op jongens. Dat weet hij en volgens mij is dat ook wel duidelijk. Ik gedraag mij misschien niet altijd heel flamboyant, maar als je vaak met me weggaat, dan merk je het wel. Alleen wil hij maar niet geloven dat ik op jongens val, want je zou het volgens hem niet aan mij zien. Nou, geen probleem. Als je dat denkt, goed voor mij. Mij irriteert dat niet.
Maar nu hoorde ik echter van Laura dat haar vriendje met een vriend van hem besproken heeft om mij in elkaar te gaan slagen omdat hij denkt dat ik in een relatie ben met Laura end at ik lieg over mijn geaardheid. Die gast bedreigt mij al een paar maanden dat hij mij in elkaar zal slagen wanneer het uitkomt dat ik en Laura meer hebben dan alleen maar vriendschap. Ik heb het toen maar over me heen laten gaan, want ik denk dat het alleen maar stoere praat is. Ik heb op dit moment niet echt bang van hem, maar het begint mij steeds meer te irriteren dat hij steeds maar weer moet gaan dreigen met op de vuist gaan.
Die gast heeft zijn relatie te danken aan mij. Ik wil niet uit de hoogte doen, maar ik moest ervoor zorgen dat hij en Laura op date gingen, ik heb haar aangemoedigd voor de eerste kus en al dat gezeik. Daarnaast probeer ik de laatste acht maanden ervoor te zorgen dat Laura niet vreemd gaat. Ik heb haar preken moeten geven en probeerde haar altijd duidelijk te maken dat ze aan haar vriend moet denken. En last but not least, ik val op jongens. Waar the fuck moet hij bang voor zijn? Niet voor mij, want terwijl hij zich druk maakt om mij en mij in elkaar wilt slagen, zit zijn vriendin naaktfoto's uit te wisselen met een andere gast die ze leren kennen heeft. Als hij dan nog steeds denkt dat ik de slechte persoon ben in dit verhaal, mij goed. Het interesseert mij allemaal niet meer wat Laura nu allemaal zit te doen. Voor mijn part bedriegt ze haar vriend met de eerste man die ze tegenkomt, ik zeg er niks meer van. Want blijkbaar ben ik toch een leugenaar en duik ik met zijn vriendin het bed in.
En als klap op de vuurpijl heb ik nu ruzie met Laura omdat ik nog weiger met haar weg te gaan als haar vriend meegaat. Sorry, maar ik ben die bedreigingen meer dan zat van hem. Ik wil hem niet meer zien. Mij kan het niks schelen dat ze in een relatie is met die gozer, zolang ik hem naar niet meer zie.
Rant over. Ik weet niet of mijn zinnen nog wat steek houden, maar ik ben nu te lui om ze na te kijken.
[ bericht aangepast op 13 mei 2015 - 0:04 ]
Take me to wonderland
