• De stelling van deze week luidt:
    Mensen moeten beter nadenken voordat ze aan kinderen beginnen.

    (dit is niet mijn mening, ik plaats alleen de stelling)

    [ topic verplaatst door een moderator ]


    Deep inside, I've never felt alive

    Conaway schreef:
    Ik ben het voor een groot deel eens met Assassin.

    Adopteren gebeurt echter niet zomaar.
    Het is een heel gedoe en in het ergste geval kan er wel 10 jaar overheen gaan voordat je dan eindelijk mag adopteren.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    Eens, je moet in ieder geval eerst je studie afronden, anders is je leven echt verpest.
    Maar voor de rest moet je ook nadenken, want het is een grote stap.


    tiptoe through the tulips...

    Enerzijds mee eens, maar er zijn genoeg mensen die juist heel goed nadenken voordat ze aan kinderen beginnen. Je moet ook niet beginnen overdenken, want zo kom je altijd wel op een punt uit dat je beter er nog niet aan begint, terwijl je er perfect klaar voor kan zijn.

    Ik heb wel eens een verhaal gehoord dat een meisje gewoon een kind wilde hebben toen ze zag dat haar schoonzus en nicht zoveel aandacht kregen sinds ze een kind hadden. Zucht. Zo een mensen moeten inderdaad erover nadenken. Je gaat niet aan een kind beginnen omdat je aandacht wil hebben of omdat anderen er 1 hebben. Als je het zelf echt wil en er klaar voor bent, begin je aan kinderen.

    Een kind verzorgen lijkt voor sommigen makkelijk maar het is een van de zwaarste dingen in je leven. Je moet tijd kunnen besteden aan ze, kunnen verzorgen (er zijn mensen die niet eens voor een plant of een huisdier kunnen zorgen, laat staan een kind), over de nodige middelen beschikken (financieel), weten hoe je met kinderen omgaat en veel geduld hebben.


    Ik wil een tuin vol egels

    Ligt er een beetje aan.
    Sommige mensen zijn echt geschikt voor ouder schap en zijn van nature gelijk al ouders. Maar sommige mensen hebben veel problemen.

    Hoe ik het altijd zeg:
    Begin eerst met een goudvis, dan met een vogel, dan met een konijn, dan met een kat , dan met een hond en dan pas een baby :Y)


    you never leave my mind, even when i have a million things to worry about

    Elros schreef:
    Ligt er een beetje aan.
    Sommige mensen zijn echt geschikt voor ouder schap en zijn van nature gelijk al ouders. Maar sommige mensen hebben veel problemen.

    Hoe ik het altijd zeg:
    Begin eerst met een goudvis, dan met een vogel, dan met een konijn, dan met een kat , dan met een hond en dan pas een baby :Y)

    Volgens mij kun je dan pas aan kinderen beginnen als je 50 bent :'D


    I'm like Coca Cola, I can open happiness too.

    Assassin schreef:
    (...)

    Daar zit nou net het probleem van de mensheid. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken.
    Als zelfs behandeling na behandeling niet lukt, moet je toch even een zelfreflectie doen.


    O wauw. Je noemt hier de mensen die zelf dolgraag kinderen willen en dure behandelingen nemen om heel misschien toch zwanger te kunnen worden egoïsten, maar de mensen die erop los neuken om vervolgens hun baby af te staan zijn geen probleem in deze maatschappij? Kinderwens is altijd egoïstisch. Je neemt kinderen omdat je het wil, niet omdat je een onbestaand wezen een leven gunt (anders zou je immers iedere eicel moeten laten bevruchten). Is dat slecht? Nee, dat is de natuur. Als ik bijna wordt aangereden door een vrachtwagen spring ik ook aan de kant. Ja, super egoïstisch, maar zo zitten we nou eenmaal in elkaar.
    Het probleem zit hem niet in de mensen die de dure behandelingen nemen. Hun kind zal tenminste gewenst zijn, je kan verwachten dat zijn ouders hem/haar heel hartelijk zullen ontvangen na zo'n lange strijd. Het probleem zit hem in de mensen die niet nadenken voordat ze kinderen nemen (krijgen? Moeten we nou echt moeilijk doen over dat verschil?). Oftewel, de mensen over wie deze stelling gaat.
    Daarnaast snap ik je 'spirituele' visie op dit soort dingen niet. Dus omdat iets van nature niet lukt, zal het wel voorbestemd zijn? Door wie? De vruchtbaarheidsgodin? Laten we dan meteen baby's met een open ruggetje aan hun lot overlaten, want zij zullen ook wel gewoon zo bedoeld zijn door de natuur.

    Overigens, over een andere post van je: mijn moeder kreeg mij op haar veertigste en ik ben, zover ik weet althans, kerngezond. Ja, hoe ouder je bent, des te groter de kans op afwijkingen, maar deze kans is nog steeds minimaal, vooral in een welvarend land als Nederland. Mijn moeder zal waarschijnlijk eerder te overlijden komen dan de meeste moeders van vriendinnen, so be it. Een goede moeder heeft geen leeftijd. Daarnaast valt het niet te ontkennen dat ouders op latere leeftijd 9/10 keer economisch, maar ook emotioneel stabieler zijn. Het is een typisch kwaliteit-kwantiteitsverschil: jij zegt dat het aantal jaar samen bepaalt hoe goed de relatie tussen kind en ouder is, ik zeg dat de stabiliteit een veel belangrijkere rol speelt.

    Ik heb dit bericht overigens niet geschreven omdat ik zo graag wil dat je het met me eens bent, want meningsverschillen over kwesties als deze zullen er altijd wel zijn en dat is best. Maar toch kon ik na je berichten te hebben gelezen niet zomaar weg klikken, omdat ik de dingen die je hier hebt gezegd al met al behoorlijk kwetsend vind. Je mag best wat genuanceerder zijn.


    i put the fun in funeral

    Overkill schreef:
    (...)

    O wauw. Je noemt hier de mensen die zelf dolgraag kinderen willen en dure behandelingen nemen om heel misschien toch zwanger te kunnen worden egoïsten, maar de mensen die erop los neuken om vervolgens hun baby af te staan zijn geen probleem in deze maatschappij? Kinderwens is altijd egoïstisch. Je neemt kinderen omdat je het wil, niet omdat je een onbestaand wezen een leven gunt (anders zou je immers iedere eicel moeten laten bevruchten). Is dat slecht? Nee, dat is de natuur. Als ik bijna wordt aangereden door een vrachtwagen spring ik ook aan de kant. Ja, super egoïstisch, maar zo zitten we nou eenmaal in elkaar.
    Het probleem zit hem niet in de mensen die de dure behandelingen nemen. Hun kind zal tenminste gewenst zijn, je kan verwachten dat zijn ouders hem/haar heel hartelijk zullen ontvangen na zo'n lange strijd. Het probleem zit hem in de mensen die niet nadenken voordat ze kinderen nemen (krijgen? Moeten we nou echt moeilijk doen over dat verschil?). Oftewel, de mensen over wie deze stelling gaat.
    Daarnaast snap ik je 'spirituele' visie op dit soort dingen niet. Dus omdat iets van nature niet lukt, zal het wel voorbestemd zijn? Door wie? De vruchtbaarheidsgodin? Laten we dan meteen baby's met een open ruggetje aan hun lot overlaten, want zij zullen ook wel gewoon zo bedoeld zijn door de natuur.

    Overigens, over een andere post van je: mijn moeder kreeg mij op haar veertigste en ik ben, zover ik weet althans, kerngezond. Ja, hoe ouder je bent, des te groter de kans op afwijkingen, maar deze kans is nog steeds minimaal, vooral in een welvarend land als Nederland. Mijn moeder zal waarschijnlijk eerder te overlijden komen dan de meeste moeders van vriendinnen, so be it. Een goede moeder heeft geen leeftijd. Daarnaast valt het niet te ontkennen dat ouders op latere leeftijd 9/10 keer economisch, maar ook emotioneel stabieler zijn. Het is een typisch kwaliteit-kwantiteitsverschil: jij zegt dat het aantal jaar samen bepaalt hoe goed de relatie tussen kind en ouder is, ik zeg dat de stabiliteit een veel belangrijkere rol speelt.

    Ik heb dit bericht overigens niet geschreven omdat ik zo graag wil dat je het met me eens bent, want meningsverschillen over kwesties als deze zullen er altijd wel zijn en dat is best. Maar toch kon ik na je berichten te hebben gelezen niet zomaar weg klikken, omdat ik de dingen die je hier hebt gezegd al met al behoorlijk kwetsend vind. Je mag best wat genuanceerder zijn.


    Je hoeft me geen woorden in mijn mond te leggen. Ik heb helemaal niet gezegd dat die mensen geen probleem in de maatschappij zijn. Het probleem is vaak dat als er iets gezegd wordt, er vaak het ene of het andere uiterste van gemaakt wordt. Ja, natuurlijk zullen we gelijk al die baby's met complicaties laten sterven, waarom ook niet! Als je het over die boeg gaat gooien, mensen die een kind dan adopteren zullen vast helemaal niet blij zijn uiteindelijk en ze zullen helemaal niet gewenst zijn, want het is zo snel besloten.
    Jij hoeft niet moeilijk te doen over krijgen of nemen, maar het is nou eenmaal mijn visie erop en die mag ik hebben. Spiritualiteit hoeft niet gelijk over goden of godinnen te gaan, het kan net zo goed iets zijn als het lot of karma.

    Het is maar wat jij vindt dat onder kerngezond valt. Die kans is er gewoon en helemaal niet zo minimaal. Ik vind het geen kwestie van kwaliteit-kwantiteit, want het is niet alsof je alleen het één of het ander kan hebben. Sommige jonge mensen gaan eerder dood en sommige ouderen worden heel oud. Sommige jonge moeders zijn beter of rijker dan oudere moeders. Het is nogal lastig om een oordeel op dat gebied te vellen, het enige dat vaststaat is dat complicaties na je 30ste gewoon erg toenemen, niet alleen voor je kind, maar ook voor jezelf. Daarbij is (opnieuw) veel geld niet het belangrijkste als je een kind hebt. Ben je een beter moeder omdat je je kind meer materieel spul kan geven?

    Ik vind trouwens niet dat mijn berichten meer genuanceerd hoeven te zijn. Zo erg waren ze nou ook weer niet. Raak je dan gekwetst als ik zeg dat kinderen van oudere ouders meer complicaties kunnen verwachten, of dat het egoïstisch is om ondanks alles toch nog door te gaan? Ik denk eerder dat het meer zegt over de persoon die er gekwetst van raakt.


    Your make-up is terrible

    Ik ben te lui om de al genoemde argumenten te herhalen, dus ben ik het eens met de stelling.


    "If you're gonna say that you've always been secretly gay for me, everyone always just kind of assumed it."

    KatyLovertje27 schreef:
    Eens. Mensen moeten echt beter na denken. Ik hoor zo vaak verhalen dat mensen hun baby in de vuilnisbak gooien. Echt volkomen harteloos!!!!


    Ja dat is gewoon gestoord dat kind heeft ook een leven

    Overkill schreef:
    (...)

    O wauw. Je noemt hier de mensen die zelf dolgraag kinderen willen en dure behandelingen nemen om heel misschien toch zwanger te kunnen worden egoïsten, maar de mensen die erop los neuken om vervolgens hun baby af te staan zijn geen probleem in deze maatschappij? Kinderwens is altijd egoïstisch. Je neemt kinderen omdat je het wil, niet omdat je een onbestaand wezen een leven gunt (anders zou je immers iedere eicel moeten laten bevruchten). Is dat slecht? Nee, dat is de natuur. Als ik bijna wordt aangereden door een vrachtwagen spring ik ook aan de kant. Ja, super egoïstisch, maar zo zitten we nou eenmaal in elkaar.
    Het probleem zit hem niet in de mensen die de dure behandelingen nemen. Hun kind zal tenminste gewenst zijn, je kan verwachten dat zijn ouders hem/haar heel hartelijk zullen ontvangen na zo'n lange strijd. Het probleem zit hem in de mensen die niet nadenken voordat ze kinderen nemen (krijgen? Moeten we nou echt moeilijk doen over dat verschil?). Oftewel, de mensen over wie deze stelling gaat.
    Daarnaast snap ik je 'spirituele' visie op dit soort dingen niet. Dus omdat iets van nature niet lukt, zal het wel voorbestemd zijn? Door wie? De vruchtbaarheidsgodin? Laten we dan meteen baby's met een open ruggetje aan hun lot overlaten, want zij zullen ook wel gewoon zo bedoeld zijn door de natuur.

    Overigens, over een andere post van je: mijn moeder kreeg mij op haar veertigste en ik ben, zover ik weet althans, kerngezond. Ja, hoe ouder je bent, des te groter de kans op afwijkingen, maar deze kans is nog steeds minimaal, vooral in een welvarend land als Nederland. Mijn moeder zal waarschijnlijk eerder te overlijden komen dan de meeste moeders van vriendinnen, so be it. Een goede moeder heeft geen leeftijd. Daarnaast valt het niet te ontkennen dat ouders op latere leeftijd 9/10 keer economisch, maar ook emotioneel stabieler zijn. Het is een typisch kwaliteit-kwantiteitsverschil: jij zegt dat het aantal jaar samen bepaalt hoe goed de relatie tussen kind en ouder is, ik zeg dat de stabiliteit een veel belangrijkere rol speelt.

    Ik heb dit bericht overigens niet geschreven omdat ik zo graag wil dat je het met me eens bent, want meningsverschillen over kwesties als deze zullen er altijd wel zijn en dat is best. Maar toch kon ik na je berichten te hebben gelezen niet zomaar weg klikken, omdat ik de dingen die je hier hebt gezegd al met al behoorlijk kwetsend vind. Je mag best wat genuanceerder zijn.





    precies dit ^


    ~Born Tiger, Not Gonna Live Like a Dog~ Fame, Flash, Light. GIVE IT TO ME!

    Ik denk niet dat mensen niet nadenken over het nemen van kinderen, maar ik denk wel dat het heel moeilijk is om de moeilijkheden die het ouderschap ùet zich mee brengt in te schatten en dat veel mensen zich hierin vergissen.


    I know there's a way so I promise: 'I'm gonna clean up the mess I made'

    Eens, maar mensen moeten uberhaupt meer nadenken over beslissingen.


    My name isn't Luna, but I sure know how to love good.

    Eens. Er zijn genoeg mensen die niet eens kinderliefhebbers zijn, en er toch aan beginnen.


    Darling, in the end, you've got to be your own hero, because everybody's busy trying to save themselves.

    Niet alleen over kinderen moet beter worden nagedacht, maar over vele andere dingen ook. Er komen vaak problemen doordat mensen niet goed nadenken voordat ze iets doen.


    26 - 02 - '16

    Overigens ben ik het eens met Assassin; houden van een kind hoeft niet af te hangen van het feit of het kind je eigen vlees en bloed is of niet.


    26 - 02 - '16