Assassin schreef:
(...)
Daar zit nou net het probleem van de mensheid. Ikke ikke ikke en de rest kan stikken.
Als zelfs behandeling na behandeling niet lukt, moet je toch even een zelfreflectie doen.
O wauw. Je noemt hier de mensen die zelf dolgraag kinderen willen en dure behandelingen nemen om heel misschien toch zwanger te kunnen worden egoïsten, maar de mensen die erop los neuken om vervolgens hun baby af te staan zijn geen probleem in deze maatschappij? Kinderwens is altijd egoïstisch. Je neemt kinderen omdat je het wil, niet omdat je een onbestaand wezen een leven gunt (anders zou je immers iedere eicel moeten laten bevruchten). Is dat slecht? Nee, dat is de natuur. Als ik bijna wordt aangereden door een vrachtwagen spring ik ook aan de kant. Ja, super egoïstisch, maar zo zitten we nou eenmaal in elkaar.
Het probleem zit hem niet in de mensen die de dure behandelingen nemen. Hun kind zal tenminste gewenst zijn, je kan verwachten dat zijn ouders hem/haar heel hartelijk zullen ontvangen na zo'n lange strijd. Het probleem zit hem in de mensen die niet nadenken voordat ze kinderen nemen (krijgen? Moeten we nou echt moeilijk doen over dat verschil?). Oftewel, de mensen over wie deze stelling gaat.
Daarnaast snap ik je 'spirituele' visie op dit soort dingen niet. Dus omdat iets van nature niet lukt, zal het wel voorbestemd zijn? Door wie? De vruchtbaarheidsgodin? Laten we dan meteen baby's met een open ruggetje aan hun lot overlaten, want zij zullen ook wel gewoon zo bedoeld zijn door de natuur.
Overigens, over een andere post van je: mijn moeder kreeg mij op haar veertigste en ik ben, zover ik weet althans, kerngezond. Ja, hoe ouder je bent, des te groter de kans op afwijkingen, maar deze kans is nog steeds minimaal, vooral in een welvarend land als Nederland. Mijn moeder zal waarschijnlijk eerder te overlijden komen dan de meeste moeders van vriendinnen, so be it. Een goede moeder heeft geen leeftijd. Daarnaast valt het niet te ontkennen dat ouders op latere leeftijd 9/10 keer economisch, maar ook emotioneel stabieler zijn. Het is een typisch kwaliteit-kwantiteitsverschil: jij zegt dat het aantal jaar samen bepaalt hoe goed de relatie tussen kind en ouder is, ik zeg dat de stabiliteit een veel belangrijkere rol speelt.
Ik heb dit bericht overigens niet geschreven omdat ik zo graag wil dat je het met me eens bent, want meningsverschillen over kwesties als deze zullen er altijd wel zijn en dat is best. Maar toch kon ik na je berichten te hebben gelezen niet zomaar weg klikken, omdat ik de dingen die je hier hebt gezegd al met al behoorlijk kwetsend vind. Je mag best wat genuanceerder zijn.
i put the fun in funeral