Je zal dit vast niet lezen, maar misschien is dat maar goed ook. Ik weet toch dat je niet met me wilt praten. Je hebt me zoveel dingen geflikt en toch heb ik je vergeven. Je hoort mij er toch ook niet meer verder over praten? Mijn vertrouwen was toen ook beschadigd, maar later konden we het altijd uitpraten. Waar is de lieve jij gebleven? Ja, ik heb je meerdere malen geblokkeerd, maar als ik jou vergeven heb, waarom kan je dat dan niet bij mij? Ben ik dat dan helemaal niet waard? Voor jou was het misschien niet echt, maar zulke gevoelens krijg je niet vanzelf. Of je hebt alles gefaket. Je zegt dat ik moet stoppen met dingen invullen, maar dat is de enige optie als jij niet met me praat en verteld what. the. fack. ik verkeerd gedaan heb en waar je mee zit. Je geeft me niet eens een kans. Ik heb je zo erg gemist, ik mis je nog steeds zo erg.. wanneer is dit nou voorbij? Ik wil je terug. Nu herken ik je nauwelijks. Je was zo lief en je gaf me zo'n veilig gevoel, ik heb je verdedigd bij mensen omdat ik in je vertrouwde (en nog steeds ergens), jij was de reden dat ik elke morgen met een glimlach op stond.
Don't walk. Run, you sheep, run.
