Hello,
Normaal ben ik niet zo van dit soort topics, maar ik moet echt mijn hart even luchten..
Ik woon nu bijna een jaar lang samen met mijn beste vriendin Alice in Hilversum. Zij is als een zus voor me. We hebben samen zware depressies en een eetstoornis doorstaan, dus we kennen elkaar echt heel goed. Ikzelf zit in mijn derde jaar op de HBO filmopleiding, en zij doet een MBO-studie in Eindhoven waar ze na dit jaar klaar mee is. We kwamen op het idee samen in een huis te gaan wonen in Hilversum omdat zij ook de droom had om hierna door te leren om mijn filmopleiding. Daarvoor moet je toelating doen en proefopdrachten maken, en wanneer zowel deze opdrachten als het toelatingsgesprek succesvol zijn, word je aangenomen. Nou, dat klonk als een plan. Ze zou er na haar jaar in Eindhoven keihard haar best voor doen en op dezelfde school belanden als ik waarna we nog lekker lang samen in dit toffe huis (waar we enorm veel aan gewerkt en geklust hebben btw) blijven wonen.
Omdat ik hartstikke enthousiast bent dat we samen dit huis kunnen houden (we betalen beide de helft aan een vrij hoge huur) doe ik al een tijd lang mijn best om haar te helpen met ideeen voor haar toelatingsopdrachten. Ik neem haar mee naar mijn school zodat ze alvast mensen kan ontmoeten en rond kan kijken, brainstorm met haar, kom zelf met plannen, geef haar allerlei tips voor tijdens haar gesprek etc. etc.
Gisteren was het Open Dag op deze filmopleiding. Samen met haar oom en tante die hier op bezoek waren, zou ze daar heengaan. Ik heb het ontzettend druk met een filmplan dat zeer snel af moet, maar besluit wanneer ze het vraagt toch mee te gaan. Ook weer een stukje mental support en enthusiasmering, want: dit wordt de school waar ze heen wil, dit is haar droom en als dit lukt kunnen we gezellig hier blijven wonen.
Onderweg ernaartoe begint ze eigenlijk al heel rot tegen me te doen wanneer we er met die oom en tante heen wandelen. Kleine opmerkingen die dan grapjes moeten zijn ten kostte van mij maakt ze de hele weg door. Dan heb ik al zoiets van: "Ehm oke, ik loop met jou mee terwijl ik eigenlijk ook andere dingen te doen heb, je kunt op zijn minst wat aardiger zijn." Maar goed, prima.
Eenmaal aangekomen op de Open Dag van mijn filmopleiding, komt ze een of ander niet al te intelligent meisje tegen van haar school in Eindhoven. Dit is een meisje (laten we haar Lisa noemen) waarover ze tegen mij altijd zegt dat ze het zo'n dom kind vindt. Meteen ben ik vergeten en rent ze op haar af met een knuffel en een "Heee, ben jij hier ook dan!" Vervolgens hang ik er eigenlijk grotendeels bij wanneer zij samen als echte vriendinnen door de school heenlopen. Ik ben overbodig.
Die oom en tante, Lisa, Alice en ik komen aan bij de grote zaal van onze school waar een presentatie met informatie over onze school gegeven wordt. Omdat ik me al behoorlijk ongewenst voel tegen deze tijd, zeg ik dat ik de presentatie niet ga bijwonen maar naar beneden ga, naar de andere entreehal. Ik weet namelijk via WhatsApp dat een goede schoolvriend van me daar mensen verwelkomt. Het is een halfuurtje ontzettend gezellig met hem en ik help hem enthousiast met het verwelkomen van mensen. Maar na maar een fucking halfuur staan Alice, Lisa, oom en tante alweer beneden. Ze hebben het wel weer gezien. (Note: de Open Dag bestond uit tal van gastlessen die je kan volgen, lezingen, je kunt portfolios laten checken, leraren tips vragen, de enorme school doorlopen.. maar nee, na die ene presentatie in de grote zaal hadden ze het schijnbaar wel weer gezien). Dus ik neem afscheid van mijn maat bij de entree, en loop samen met ze de school uit. En dan komt het:
"Ja, ik zou [naam nichtje] nooit op deze school zetten, wat een koude, saaie bedoeling hier" - Tante
"Echt, het is dat er niets anders in de buurt is" - Dat Lisa kind
"Ik zou gewoon nog een andere MBO doen hoor. Beter dan dit." - Tante
Maar dan begint Alice zelf ook. Over dat de leraar die de presentatie gaf "zo'n mongool was" en al haar enthousiasme weg had gehaald. En dat ze zo baalt omdat ze "geen plan B heeft" dus nu enorm gestrest is.
Ik weet niet wat ik hoor. Al jaren heeft ze het erover na die MBO opleiding in Eindhoven naar deze filmopleiding in Hilversum te komen en steun en help ik haar. We gaan zelfs fucking samenwonen in een huis (géén studentenhuis, echt een machtig groot, oud huis waar veel aan gedaan moest worden) om deze reden! En nu, ineens, na die ene presentatie is het schijnbaar klaar.
Ik vraag dus: "Oh wauw, die ene presentatie heeft alles omgegooid?"
En ze zegt doodleuk ja. En dat het een kut Open Dag was. Ik ben boos doorgelopen en ben thuis meteen naar boven gegaan.
Ik voel me zo fucking voor de gek gehouden. Waarom ben je in godsnaam hier met me komen wonen en heb je jaren lopen lullen dat het je 'droom' is naar die HBO filmopleiding hier te gaan? Mij altijd laten helpen en advies geven etc om nu maar te zeggen dat het toch maar een kutschool is? Nu weet ik ook niet wat k moet doen na dit jaar, want ik ben uit mijn oude studentenhuis verhuisd om hier in dit huis te komen wonen en ik wil niet weg uit Hilversum. Zelf de huur betalen is veel te duur, dus dan ben ik genoodzaakt iemand anders te zoeken die in dit huis rondloopt. Maar omdat we geen sloten op de slaapkamers hebben en alles delen, kan ik niet zomaar iedereen in huis halen.
Ik ben zo pissig en boos en voel me enorm in de steek gelaten en voor de gek gehouden. Respect als je alles hebt gelezen, ik moest dit echt even kwijt. Sorry voor eventuele spelling errors.
ars moriendi