• In Amerika, om precies te zijn in San Fransisco, is een school voor mensen met veel talent in de paardensport. Deze school staat er nog niet zo lang. Twee maanden na de afronding van de bouw, komen de eerste leerlingen aan op Horse School. Het is een school voor alle soorten disciplines. Van dressuur tot voltige. Alles is er mogelijk, zolang je maar goed met je paard om gaat. Er is één trainer aanwezig, deze trainer kan uitleg geven in alle disciplines. Deze trainer is ook de eigenaar van Horse School. Nadat de leerlingen vijf jaren op Horse School hebben getraind zijn ze klaar met hen opleiding. Ze mogen op de school blijven, maar ook ergens anders heen gaan. Wie op Horse School blijft mag ook een trainer worden. In deze RPG volgen we de leerlingen van het eerste jaar, twee maanden na de bouw.



    Faceclaims
    Gelieve je faceclaim te vermelden
    Lucy Hale ~ Meje
    Nick Robinson ~ Robind19
    Ellie Fanninf ~ Balloo
    Kaya Scodelario ~ Yetti
    Sasha Pieterse ~ Iniminicum
    Ashley Benson ~ Lypophrenia
    Zoe Sugg ~ Unicorntjeee
    Lucas Till ~ EgoTerreo
    Luke Hemmings DreamingGirlx

    Rollen:
    Er is geen stop op de rollen, er staan alleen zoveel puntjes om meer te doen
    Meisjes
    • Reservatie Meje • Lillith 'Lils' Demelza Sylvana Hilova • Quincy • Selle Français • Voltige en Springen • 1.1
    • Balloo • Bella Kristine Moore • Fellow • Hannoveraan • Springen • 1.2
    • Yetti • Cara Cecile Matthews • Prince Davon • Fjord • Dressuur en Volitge • 1.3
    • Lypophrenia • Luna Elizabeth Brown • Romano • Paint • Western • 1.2
    • Reservatie Iniminicum
    • Reservatie Unicorntjeee • Dressuur • 1.2
    •
    Jongens
    • Robind19 • Robin Trigslow • Geertje • Engelse Volbloed • Cross Country • 1.4
    • Reservatie EgoTerreo • Eventing
    • DreamingGirlx
    •
    •
    •
    Trainer
    • Reservatie EgoTerro • Jonathan Derek Blackwater • 1.5
    • Reservatie Bain

    Invullijstje
    Personage invullijstje:
    • Volledige naam • Herkomst en betekenis mag ook vermeld worden
    • Leeftijd • De leerlingen zijn 17 jaar, vermeldt wel de verjaardag. De trainer moet wel een leeftijd invullen
    • Disciplines • Dressuur, voltige, springen, western, cross country. Je mag maximaal twee disciplines
    • Innerlijk • Een goede en een slechte eigenschap
    • Uiterlijk • Graag een duidelijke beschrijving, lengte, oogkleur, haarkleur enz. Plus foto
    • Familie • Wie waren de ouders? Broers of zussen? Hoe was de thuissituatie?
    • Geschiedenis • Wat heeft je personage allemaal beleeft?
    • Kamer • Inclusief foto, deelt je persoon deze met iemand?
    • Relaties • Heeft je personage iemand die die totaal niet mag?
    • Extra's • Dingen die niet onder de andere kopjes passen

    Paarden invullijstje:
    • Naam • Herkomst en betekenis mag
    • Leeftijd • Verjaardag vermelden, geen geboortejaar vermelden
    • Ras • Welk paardenras?
    • Innerlijk • Hoe gedraagt je paard zich?
    • Uiterlijk • Inclusief foto en beschrijving
    • Geschiedenis • Hoe lang zijn je personage en het paard al bij elkaar?


    Regels Horse School
    • Je gaat netjes met elkaar om
    • Pesterijen worden niet getolereerd
    • Je ruimt je eigen spullen op, ben je iets kwijt is het je eigen schuld
    • Om half 12 's avonds is iedereen in zijn/haar kamer
    • 12 uur zijn de lichten uit

    Regels RPG
    • OOC graag in (), [], {}, --, •• of <>
    • Probeer zo goed mogelijk ABN te schrijven
    • Twee personages per persoon, een jongen en een meisje
    • Ruzie tussen de spelers mag niet, tussen je persoon en een ander persoon mag wel
    • Bestuur de personages van anderen alleen als je toestemming hebt
    • Reageer met regelmaat
    • Reserveringen blijven 3 dagen staan tot er een begin aan is gemaakt, daarna heb je nog vijf dagen de tijd
    • Alleen ik (DistanceKatniss) open nieuwe topics
    • PRAATTOPIC

    HET GEBOUW
    Horse School heeft een begane grond, eerste en tweede verdieping. Op de eerste slapen de meiden, op de tweede de jongens. Op de begane grond heb je een woonkamer waar de wedstrijden worden gekeken. Er is ook een keuken en eetkamer. Allemaal dat soort spul. In de kamers zit vanzelfsprekend een badkamer eraan vast. Zo heb je je eigen privacy. Als je de kamer deelt is er ook maar een badkamer.

    DE STALLEN
    Bij de stallen heb je twee kanten. De kant waar de echte grote paarden staan en de kant waar de pony's staan. Er is een zadelkamer waar alles opgeborgen ligt. Je mag er ook voor kiezen de poetsspullen op je kamer te hebben. Er is een grote weide waar alle pony's en paarden in mogen. Ook zijn er acht paddocks, met afmetingen van 40x50. Er zijn vier bakken. Een van die bakken is speciaal voor voltige. Die bak heeft een afmeting van 50x70. Er zijn twee buitenbakken. Een daarvan heeft een afmeting van 20x40 en die ander heeft een afmeting van 20x60 en dan heb je nog een binnenbak. Die is voor alles bedoeld. De bak heeft een afmeting van 20x60.

    Begin
    We beginnen op zondag, zo rond negen uur 's ochtends. De leerlingen hebben al ontbeten en mogen vrij rijden. Ze mogen samen of alleen. Buitenritten mogen ook gemaakt worden.

    [ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 6:08 ]


    all because i liked a girl


    William Loki Ragnarök
    Ik wachtte geduldig op Jonathan's antwoord. Toen dat kwam knikte ik. "Ik zet Rosa even weg en kom eraan." zei ik, voor ik mer een paar simpele bewegingen het zadel met dekje en al van haar rug tilde. Daarna leidde ik haar naar de paddock waar Fenrir ook stond, zodat ik haar hoofdstel uit kon nemen en haar zo lekker los kon zetten. Met wat moeite deed ik het hek dicht en liep terug naar Jonathan. "Laten we gaan. Ik kijk wel of ik vanmiddag nog wat kan trainen." zei ik tegen hem, terwijl ik de bak uit liep, zadel op een arm, hoofdstel om de ander. "Dus, hoe wil je het verdelen? Of moeten we eerst kijken hoe waar iedereen is gebleven vorige week?" vroeg ik aan hem. Rustig begon ik richting het woongedeelte te lopen. Straks zou ik het tuig wel opruimen. Het was niet heel erg om dat even gewoon binnen te zetten. Normaal spraken we dit al op vrijdagavond af, maar omdat ik toch vandaag hier zou zijn was dit ook mogelijk en wel zo makkelijk. Ik legde de spullen neer tegen de keukentafel en ging zitten. Vanuit het midden pakte ik een paar papieren en een pen, zodat ik aantekeningen kon maken. Ik trok vast wat strepen voor kolommen voor de verschillende banen en de verschillende dagen. Het maakte me weinig uit waar ik les moest geven, als ik maar een paar keer in een grote baan mocht lesgeven, want dat ging toch iets makkelijker dan in de kleine, vooral als je met meerdere mensen was en complexe dressuurstappen probeerde door te nemen.


    Bowties were never Cooler

    Hecuba schreef:
    Mt, als Meje eindelijk mijn rol goedkeurt....


    [sorry, maar je rol was goedgekeurd!]


    all because i liked a girl

    [hihi, top! Sorry ik ben heel enthousiast om te beginnen haha.]


    Spinning around, I'm weightless.

    [ik zal zo even een flutpost posten]

    [ bericht aangepast op 2 april 2015 - 8:01 ]


    take me back to the basics and the simple life

    Cara Cecile Matthews



    Zonder een word neemt de jingen Prince terug naar stap, en Prince reageert er kalmpjes op. De overgang is al snel gemaakt en ik geef het paard een knuffel, terwijl ik over zijn hals hang. Aan Prince is duidelijk te merken dat hij zich goed heeft ingespannen, en voor mij geld eigenlijk hetzelfde. Een kleine glimlach vormt zich ondertussen op mijn gezicht, en de zon staat helder aan de lucht. Mijn blik wend ik naar het hoofdgebouw, waar een grote klok op hangt. De wijzers van de gesierde klok geven aan dat het iets over half tien is, en ik dus al twintig minuten bezig ben geweest met oefeningen en losrijden. Zometeen moet ik eigenlijk wat moeilijkere dingen oefenen, maar het probleem is altijd zo dat ik geen handen op mijn lichaam wil die me ondersteunen, niet van mannen en jongens in keer geval. Maar er zijn hier geen vrouwelijke trainers, en de blonde jongen is ook duidelijk een jongen. Een lichte zucht verlaat mijn mond als ik de opties overga van mensen die ik om hulp zou kunnen vragen.


    take me back to the basics and the simple life

    Dylan Wilkinson


    "Bless me father, for I have sinned."
    Outfit.
    Mijn ontbijtspullen spoel ik af en zet ik in de vaatwasser, waarna ik slaperig in mijn ogen wrijf. Ik ben gisteravond lang op gebleven, omdat Julie me in paniek belde. Vandaar dat ik bij het ontbijt nog in mijn pyjama had gezeten, en me nu pas om kan kleden. Omdat mijn rijbroek nog in de was zit en ik niet van plan ben om vandaag veel meer te doen dan een buitenrit te maken, trek ik een gewone broek, shirt en vest aan, met daaronder mijn afgetrapte stalsneakers. Op mijn hoofd doe ik mijn beanie, die ik straks zal vervangen door een cap. Ik zucht en loop langzaam naar beneden, en ontdek dat de meeste mensen al buiten zijn. Ik wrijf nog even in mijn ogen en loop dan richting de stallen. Daar aangekomen loop ik naar Blue zijn stal en sla mijn armen om zijn nek en verberg mijn hoofd in zijn manen. "Hi buddy." Mompel ik zachtjes, terwijl ik mijn ogen sluit. Het was een lange nacht, en het is moeilijk om mijn zusje zo te zien.

    Julie Olivia Wilkinson


    "It is the only thing that makes us feel alive."
    Vest x Broek x Schoenen
    Nadat ik de hele avond bij Dylan op de kamer had zitten huilen, het ging weer eens niet goed en mn medicijnen deden hun werk niet, het was de sterfdag van Mitch en ik miste hem, moest ik om half 12 echt terug naar mijn eigen kamer. Daar hebben we vervolgens nog tot 3 uur zachtjes aan de telefoon gezeten, tot ik hem ervan overtuigd had dat hij moest gaan slapen. Ik kon me niet inhouden, en heb uiteindelijk toch toegegeven aan de drang.
    Ik wordt wakker, en mijn roze haar kleeft aan mijn gezicht, vastgeplakt met opgedroogde tranen en uitgelopen mascara. Mijn armen brandden, net als mijn bovenbenen en mijn buik, en de tranen stroomden over mijn wangen. Niemand mocht het weten. Alleen Dylan. Ik mocht er niet aan toegeven. Ik voel me, als ik heel eerlijk ben, al een stuk beter dan gisteren, en moet maar accepteren dat dit een kleine setback was. Mijn leven gaat toch verder, en ik kan er niet veel meer aan veranderen. Met die gedachte kalmeer ik mijn ademhaling en stap ik voorzichtig onder de douche. Als ik gedoucht heb, trek ik een groot zwart vest van Dylan aan en mijn zwarte rijbroek, en ga ik naar beneden om te ontbijten. Daarna loop ik richting de stallen, waar Atticus al ongeduldig op me staat te wachten.

    [ bericht aangepast op 2 april 2015 - 8:53 ]


    Spinning around, I'm weightless.

    Mt zodat ik het terug kan vinden wanneer mijn rol is goedgekeurd


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Daniël "Danny" Hyde
    » Courage is being scared to death but saddling up anyway «



    Terwijl ik met mijn gedachten nog altijd bij het probleem van Chase zijn lege box zit, zie ik vanuit mijn ooghoeken het meisje haar paard knuffelen, waarbij ze over zijn hals hangt. Om eerlijk te zijn vind ik het er wat schattig uitzien, iets wat ik niet echt bij dit meisje vind passen. Wanneer haar blik afdwaalt naar de klok besluit ik ook maar even een kijkje te nemen om mijn voorgevoel te bevestigen. Het meisje is maar liefst twintig minuten bezig geweest met het losrijden, waardoor ik ongeveer nog een half uur heb om alles voor Chase te regelen. Ik kijk vervolgens weer naar het meisje en merk op dat zij zucht. Dit neemt mijn initiatief om haar te vragen of ze het vanaf hier alleen redt weer weg en ik zucht eveneens, niet wetend wat ik met de situatie moet. Ik wil haar namelijk ook niet zomaar laten stikken.


    Jonathan Derek Blackwater
    » There's no secret so close as that between a rider and his horse «



    'Ik zet Rosa even weg en kom eraan,' antwoordt William, waarna hij zijn paardje afzadelt. Ik ga weer rechtop staan, terwijl William zijn paard naar de paddock leidt. 'Laten we gaan. Ik kijk wel of ik vanmiddag nog wat kan trainen,' zegt hij zodra hij ook het hoofdstel uitgedaan heeft en het hek sluit. Ik knik enkel als reactie erop, waarna ik met hem besluit mee te lopen. 'Dus, hoe wil je het verdelen? Of moeten we eerst kijken hoe waar iedereen is gebleven vorige week?' 'Ik stel voor dat we eerst een kijkje nemen naar waar iedereen vorige week gebleven is. Vanaf daar kunnen we wel een nieuw rooster maken. Wat mij betreft hoeft het namelijk niet geheel overhoop gegooid te worden. Het moet gewoon zo zijn dat de nieuwe leerlingen er ook bij passen, tenzij het rooster jou niet uitkomt zo uiteraard,' leg ik aan hem uit, terwijl we naar het woongedeelte lopen. We lopen naar binnen en Willam legt zijn spullen op de keukentafel, waarna hij gaat zitten. Ik kom tegenover hem zitten terwijl hij al pen en papier pakt. Hij trekt alvast wat lijnen om zo alles direct in te kunnen vullen. Ik pak mijn telefoon erbij gezien daarop het vorige rooster te vinden is en zoek het dan vlug op. Wanneer ik deze gevonden heb leg ik mijn telefoon zo op tafel dat William het rooster ook kan bekijken. 'Goed, dit was het vorige rooster. Laten we beginnen met de tijden en banen die we graag anders zouden willen hebben, voor het gemak.'

    [ bericht aangepast op 2 april 2015 - 21:50 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."


    William Loki Ragnarök
    Ik knikte bij Jonathan's woorden. Dat was inderdaad wel slim. Meestal deden we het wel zo, maar zo nu en dan veranderde het wel omdat we dan allebei zelf ook dingen buiten het weekend hadden gepland. Ik liep met hem naar binnen en legde mijn spullen even tegen de tafel. Hier binnen ging Tanje in de opening van het zadel, waar normaal de rug van het paard zat, liggen. Ik glimlachte even naar het hondje en pakte toen papieren, om er direct een rooster op de tekenen voor de verschillende banen. Ik keek even naar het rooster op de telefoon en keek toen naar de banen. "Het maakt mij weinig uit, zolang het maar een standaard baan is en geen kleine baan. Welke disciplines wil je trouwens deze week geven?" vroeg ik aan hem. Nu hadden we twee standaard banen, dus dat was mooi. Die kleine banen vond ik maar niets om in les te geven, gewoon omdat de ruimte te klein was. "En ik had zo het idee om deze week een of twee keer een goede conditietraining te doen, want daar doen de kinderen echt te weinig aan en ik wil de paarden niet daardoor aan de sport onderdoor te zien gaan." zei ik. Zeker alle kinderen die meededen met het Eventing, en dan bovenal Cross-Country, vergaten vaak dat je paard een absurd goede conditie moest hebben om het te kunnen doen en niet dood neer te vallen. Ik had ze te vaak dood zien neervallen door een hartaanval of een tekort aan zuurstof, doordat de conditie van het paard niet goed genoeg was. "Ik weet niet wat jij daarvan vind. In plaats van een buitenrit 's avonds, bijvoorbeeld." zei ik tegen hem, terwijl ik voelde hoe Benji met moeite aan kwam hobbelen en op mijn schoot kroop. Ik aaide de hond rustig. Hij zag er zo intimiderend uit, maar was zo'n angsthaas, vooral door zijn verleden, en hij verdiende alleenmaar liefde, de goedzak die hij was.


    Bowties were never Cooler


    Floris James Barrath

    "Equestrians speak a different language, a language build in silence"


    Ik open mijn ogen en werp een blik op de wekker. Meteen schiet ik overeind want de wekker vertelt me dat ik een uur geleden had moeten opstaan. Snel sta ik op en kleed ik me aan. Gelukkig lagen mijn kleren van gisteren nog op de grond en hoef ik niet iets nieuws te zoeken.
    Wanneer ik eenmaal ben aangekleed, loop ik naar de eetzaal en graai even een appel mee. Fatsoenlijk eten doe ik wel bij de lunch, Bay wacht waarschijnlijk al.
    Als ik bij de stallen aankom, staat Bay met zijn hoofd over de staldeur alles nieuwsgierig te bekijken. Ik pak zijn halster en zet hem voor de stal vast, waarna ik hem begin te poetsen. De vlecht in zijn manen haal ik eruit en voorzichtig begin ik de manen door te borstelen.
    "Dat is lekker hè, jochie?" fluister ik tegen mijn knappe paard. Ik kan nog steeds niet helemaal beseffen dat hij echt van mij is. Precies op dat moment briest Bay, alsof hij het geheel met me eens is en van de poetsbeurt geniet en ik lach zacht.
    Als ik eindelijk klaar ben met poetsen, zit letterlijk alles onder het haar. Ik zadel Bay op en begin richting de rijbak te lopen.
    Eigenlijk twijfel ik wel of ik wel in de bak zou gaan rijden. Dan kan iedereen meteen zien dat ik hier niet hoor. De rest is vast ontzettend rijk en hebben de duurste paarden - niet dat ik Bay zou inruilen maar toch - en ze hebben vast de allerbeste en nieuwste spullen. Ik kijk even naar mijn kleding: een versleten rijbroek die eigenlijk vervangen moet worden maar waar ik simpelweg geen geld voor heb, versleten rijlaarzen, een simpel t-shirt die ooit zwart was maar nu onder het stof en Bay's haren zit. Verder zit mijn haar in een slordige staart waar ook al een paar plukken losgeraakt zijn. Ik zie er waarschijnlijk meer uit als de stalknecht dan een leerling.
    Ik besluit om niet meteen naar de rijbak te gaan maar eerst het terrein een beetje te verkennen, wat natuurlijk heel handig is om met een paard aan de hand te doen. Ik loop een willekeurige kant op en kom bij een bak die waarschijnlijk voor voltige bedoeld is, tenminste die conclusie trek ik uit het feit dat er een meisje, een jongen en een pony aan een longeerlijn staan.
    Ik besluit om ze maar even te groeten, het zijn immers medeleerlingen en ik wil niet alleen overblijven omdat er al allerlei groepjes gevormd worden.
    "Hallo," zeg ik hard genoeg om te worden verstaan maar niet zodat er een kans is dat de pony schrikt. Dat zou anders een leuke eerste indruk worden

    Sorry als ik nog niet mocht reageren, maar ik hoorde maar niet of Floris was goedgekeurd en rollen die erna gemaakt zijn, waren wel goedgekeurd dus heiruit trok ik de conclusie dat ik als Floris niet goed was, het ondertussen wel gehoord zou hebben.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Cara Cecile Matthews



    Ik merk dat de blonde jongen nogmaals zucht, en wend mijn blik af. Ik ben bang dat ik hem ophoud, maar dat zeg ik natuurlijk niet. Als hij er genoeg van heeft geeft hij dat vast wel aan, toch? Mijn gedachten laat ik lichtjes afdwalen naar de tweeling, die ook op deze school terecht is gekomen. Dylan vertrouw ik wonder boven wonder genoeg om een redelijk gesprek mee te voeren. Tenminste, voor mijn doen dan. Met Julie heb ik altijd wat minder contact gehad, maar we hielpen elkaar wel met de voltige. Toen ik opstond waren ze nog niet wakker, of tenminste, nog niet hun bed uit, waardoor ik de blonde jongen die hier nu in het midden staat gevraagd had om te helpen. Ik weet zijn naam niet eens. En weer twijfel ik of ik het wel had moeten vragen. Ik heb zo iemand nodig die kan helpen met oefeningen, terwijl Prince los staat, of stapt. Maar ik ken deze jongen niet goed, ik ken hem niet. No way dat ik hem mij laat helpen. Ik laat me niet meer aanraken, zeker niet door jongens, mannen. Julie vertrouw ik hiermee wel, gezien ik weet dat zij ook niet de meest makkelijke en vrolijke geschiedenis had. Dylan kan ik ook wel vertrouwen, maar het kost tijd, en met lang niet alle oefeningen laat ik hem mij helpen. Vele blauwe plekken heb ik dan ook, omdat ik weigerde dat iemand me aanraakte.
          "Hallo," hoor ik van de rand van de bak komen. Een jongen met lang haar, stond samen met een paard aan de zijkant. Iets terugzeggen deed ik niet, ik vormde slechts een zwakke, neppe glimlach, die ik hem schonk.


    take me back to the basics and the simple life

    Luna Elizabeth Brown
    Sweater × Rijbroek × Schoenen
    †You might see a beast, but I see my best friend†


    Terwijl ik richting de stallen loop met Romano aan mijn rechterkant zie ik een jongen staan die lijkt te twijvelen en me dan simpel toeknikt. Ik glimlach even terug , terwijl ik doorloop naar het stallencomplex. Daar aangekomen zadel ik Romano af. De merrie blijft braaf staan en loopt achter me aan wanneer ik naar haar stal loop. Nadat de staldeur geopend is, loopt Romano naar binnen en ik doe de onderste helft van de deur dicht. Het zadel leg ik de goede plaats en het hoofdstel hang ik, na het bit afgespoeld te hebben, op de haak naast het zadel. Vervolgens loop ik weer terug naar de stal met in mijn ene hand een halster en in mijn andere hand een poetskist. De kist zet ik in eerste instantie voor de stal neer terwijl ik Romano het halster om doe. Romano voor de stal vastgezet hebbende, begin ik het dier te poetsen. Tijdens het poetsen zie ik een paar mensen de stal binnen komen, hoewel ze vaak ook het gebouw weer verlaten, al dan niet met hun paard. Wanneer ik Romano uitgebreid heb gepoetst zet ik mezelf af en al snel zit ik op de rug van het gevlekte dier. Met mijn benen geef ik aan dat ze moet stappen en door met mijn lichaam te draaien laat ik het dier onder mij weten welke kant ze op moet. Al doende stuur ik haar naar een paddock. Daar laat ik me weer van haar rug afglijden. Romano briest even naar me en duwt haar neus tegen me aan. Grinnikend pak ik het rolletje pepermunt uit mijn broekzak, waarna ik er zelf een neem en ook een aan Romano geef. Met een laatste klopje op haar hals open ik vervolgens de paddock, waar ze vrolijk in draaft. Meteen begint ze te grazen en ik sluit het hek en loop terug naar Horse School. Mijn tas heb ik nog lang niet uitgepakt en ik vind dat ik daar wel even aan mag beginnen.


    be gay do crimes