Bang... - Liefde, Vriendschap & Familie

Sorry voor dit stomme topic met amper uitleg. Ik moet het gewoon even in een paar zinnen kwijt. Echt uitleggen wil/kan ik niet.

Ik ben bang voor mensen (altans, zoiets denk ik). Ik weet niet hoe ik bepaalde mensen moet aanspreken en heb de neiging ze enorm te ontwijken/negeren. Met vrienden en familie kan ik prima praten. Met de meeste onbekenden ook wel. Maar sommige mensen jagen me op de een of andere manier angst aan. En ik weet niet hoe ik deze angst moet overwinnen. Misschien moet ik op een vertrouwenspersoon afstappen, maar hoe moet ik dat dan weer durven?

Zeg wat je wilt, maar a.u.b. geen haat.
Zucht.

Ik heb zelf een sociale fobie, dus ik begrijp wel hoe je je voelt.
Het is natuurlijk niet handig om bang te zijn voor mensen aangezien je elke dag met ze te maken hebt - niet alleen bekenden, ook vreemden. Als je denkt dat het zo erg is dat je er echt hulp voor nodig hebt, dan moet je inderdaad de stap zetten om naar een vertrouwenspersoon te gaan of misschien een psycholoog. Als je dit zelf niet durft (ik weet niet hoe oud je bent) dan kan je ook vragen aan je vader of moeder of zij je daarmee willen helpen.

Als er wat is mag je me altijd een berichtje sturen! (:

"Libraries were full of ideas – perhaps the most dangerous and powerful of all weapons."

Oh god, ik herken dit zo hard – alleen heb ik het dus ook, misschien zelfs nog meer, met mensen die heel dicht bij me staan, zoals mijn vader of beste vriendin. Waarschijnlijk durf je zelf ook geen hulp te zoeken bij vreemden voor je probleem, juist omdat het zo eng is. Ik heb helaas geen advies voor je, aangezien ik er zelf ook mee kamp, maar ik wens je wel heel veel sterkte ermee en ik hoop dat je er ooit een oplossing voor zult vinden, want het kan echt zwaar zijn om met zulke angst te leven.

I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

Bedankt voor de reacties. Ze spreken me moed in, vooral omdat ik met die reacties weer besef dat ik niet de enige ben.