• In het oude Griekenland geloofden de mensen in de goden. Deze waren onsterfelijk en zouden voor alles in de wereld zorgen, de liefde, het weer, de dood en van alles wat je je maar kunt bedenken, ook waren ze onsterfelijk en waren ze bovennatuurlijk sterk. Volgens sommige mensen hadden de goden kinderen. Kinderen van hun en een mens, wat hen halfgod maakte. Zij werden Demigods genoemd en hadden betere zintuigen dan de standaard mens.



    Het is nu een tijdje na de oorlog tussen de Titaan van de tijd, genaamd Kronos en de halfgoden en goden. Het Kamp is drukker geworden. De saters hebben het druk met de nieuwe halfgoden naar het Kamp te brengen en de rest is ondertussen druk aan het trainen. Sommige kinderen zijn net terug van hun queeste en anderen blijven hopen op een queeste om te laten zien wat ze kunnen. Op een gegeven moment krijgen ze van Hermes een bericht. Hades wilt zijn broer Zeus, oppergod en god van het weer, van de troon stoten en deze zelf overnemen. Dit komt er op neer dat er een grote oorlog komt, alweer. En de andere goden hebben de hulp nodig van hun kinderen.

    Personages:

    [Stop op meiden!]
    Zeus cabine: [Stop op Zeus kinderen!]
    OO1.
    Gebouwsoudste:
    - Lorena Blake Miller - Alastor


    Poseidon cabine: [Stop op Poseidon kinderen!]
    OO3.
    Gebouwoudste:- Percy Jackson - Philia
    - Adalae Cadence Winchester - Chronos

    Demeter cabine:
    OO4.
    Gebouwoudste:

    Ares cabine:
    OO5.
    Gebouwoudste:
    - Athlea Thompson- Philia
    - Jacob Grimm - Balor

    Athena cabine:
    OO6.
    Gebouwoudste:
    - Heather Rebecca Collins - Fortis
    - Daniël Hyde- EgoTerreo

    Apollo cabine:
    OO7.
    Gebouwoudste:
    - Skylar Thessa Reynes - Daggers
    - Campbell Andreas Williams - Fortis

    Hepheasthos cabine:
    OO9.
    Gebouwoudste: Halia Zahrah Szabados- Syntax

    Aphrodite cabine:
    O1O.
    Gebouwoudste:
    [R]- Alastor
    [R]- EgoTerreo
    [R]- geleninja

    Hermes cabine:
    O11.
    Gebouwoudste:

    Dionysos cabine:
    O12.
    Gebouwoudste:
    - Valerie Nadette Elizabeth Bolger - Beckmann

    Hades cabine: [Stop op Hadeskids]
    O13.
    Gebouwoudste:
    - Aurora Lavender Maia Chadler - Exorcizamus


    Invullijstje:

    Naam:
    Leeftijd:
    Goddelijke ouder + eventueel krachten: (Vraag die krachten eerst aan mij)
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Wapens:
    Goed in/slecht in:
    Angsten:
    Extra:


    Regels:

    x Personages van Rick Riordan zijn toegestaan! Als ze dood zijn kun je een manier verzinnen zodat ze levend zijn.
    x Houdt het wel realistisch, een Poseidonkind heeft geen vuurkrachten en een Zeuskind heeft geen controle over de doden.
    x Maximaal twee personages per persoon, één meisje en één jongen.
    x Houdt de meisjes en jongens gelijk, net zoals de goden.
    x Ik wil geen kinderen van Artemis.
    x Minimaal 15O woorden per post, het kan soms minder zijn omdat je het druk hebt, maar dit gelieve niet te vaak.
    x OOC doe je tussen haakjes.
    x Geen Mary-Sue of Gary-Stu personages! Iedereen heeft zijn slechte eigenschappen!
    x Alleen ik open nieuwe topics!
    x Bestuur enkel jouw eigen personage, of je hebt toestemming van de andere persoon.
    x De aller belangrijkste: Have fun!

    Begin:
    Het is vijf juli, de begin van de vakantie, sommige kinderen komen net weer aan bij het kamp, anderen komen terug van een queest in het ziekenpaviljoen en worden verzorgd, terwijl de rest gewoon normaal wakker wordt.
    De dag verloopt normaal en de lessen gaan ook goed. Wat er niet wordt verwacht is dat Hermes persoonlijk langskomt -dit zal ik in oranje letters doorgeven- om hen te waarschuwen.

    [ bericht aangepast op 7 maart 2015 - 16:50 ]


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    STORM NOËLLE HALE.
    • Daughter of Hades. •


    Ondanks dat ze absoluut nooit last had van een ochtendhumeur, werd haar stemming volledig verpest door alle nieuwelingen die aan waren gekomen. Het was niet zozeer dat iedereen op haar zenuwen werkte, maar gezien de gemiddelde leeftijd van de nieuwe halfgoden rond de dertien jaar lag, waren de meeste wild aan het rondrennen en schreeuwen alsof ze een stelletje kleine kleuters waren met een of ander aandachtsprobleem. De felle neonkleuren die de meeste tieners droegen deden pijn aan haar ogen en haar al verpeste humeur werd enkel erger toen een van de rennende glowsticks vol tegen haar op liep.
          'Verdomme let eens op!' Ze duwde het jongetje van zich af. 'Ga een boom knuffelen of iets dergelijks, maar kijk uit je doppen!' Gromde ze chagrijnig richting de zoon die overduidelijk van Demeter kwam, wat niet te missen was door het pak ontbijtgranen waar hij uit aan het eten was. Ze wilde niet eens weten waarom hij het overal mee naar toe sleepte, maar ze duwde zichzelf overeind en klopte het zand van haar outfit af voor ze door liep en het mes in de riem rond haar donkerblauwe broek goed trok. Er werd regelmatig aan haar gevraagd of ze een dochter van Ares was, voornamelijk omdat haar boog en pijlkoker standaard over haar rug hingen en in haar riem altijd minstens zes werpmessen zaten. Daarnaast was haar kleding ook niet bepaald de keuze die je zou verwachten bij een dochter van Hades, maar iedereen die de opmerking maakte lachte ze recht in hun gezicht uit. Ares... Ze sloeg mensen niet in elkaar om aandacht te krijgen. Die Areskinderen daar in tegen vonden het nodig zich beter voor te doen als ze werkelijk waren en voelde zich al heel wat als ze een Aphroditekamper kwaad hadden gekregen doordat ze hun nagel hadden gebroken door tegen hun hand aan te slaan.
          'Hee Newbie!' Ze keek naar iemand die aan de rand van het veld stond. Het meisje droeg veel te grote kleding en het zou overigens zomaar een jongen kunnen zijn, maar haar leeftijd lag zeker hoger dan de dertien van de meeste hier, dus besloot Storm zo aardig te zijn haar te redden van alle kleine kleuters hier en liet ze naar haar toe. Ze haalde haar handen uit haar legerjack en bleef een kleine twee meter voor haar staan. 'De weg kwijt?'

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 16:11 ]


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    Dominique Alana Florentine


    Ik ben misschien net een kwartier op het kamp wanneer ik geen idee heb waar ik nu eigenlijk ben. De kleding die ik draag begint me veel te warm te worden zo in de volle zomerzon en daarbij sta ik ook nog eens op een open veld. Slecht begin van mijn tijd hier, bah. Ik heb überhaupt geen idee wat dit allemaal is. Sinds een of andere veelste grote hond me heeft aangevallen is alles in slecht een paar dagen tijd totaal veranderd. Het zint me niet, gezien ik liever nu thuis achter mijn computer een spelletje wil spelen. Maar ach, je moet er iets voorover hebben. Wat ik wel weet is dat dit kamp speciaal is voor kinderen zoals ik, voor halfgoden. Wat dat inhoudt, geen idee. Het zal wel. 'Hee newbie! De weg kwijt?' Hoor ik vervolgens ergens achter me. Ik draai me in de richting van het geluid en zie dan een meid staan waarvan het eerste dat me opvalt haar rode haar is. Haar blik staat niet bepaald vriendelijk, wat op zich wel past bij haar kleding en de hoeveelheid wapens. Ik steek mijn handen onwillekeurig in de zakken van mijn broek, die ik zelf helemaal niks vindt. Deze te grote kleding is eerder praktisch dan dat het mijn smaak is. 'Nou, zo zou je het kunnen noemen.' Mijn toon is wat nonchalant, alsof het me allemaal geen biet interesseert. Ik hoop maar dat ze me niet gaat vergelijken met die koters en hun verschrikkelijke kledingsmaak.


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    ADALAE CADENCE WINCHESTER
    • Daughter of Poseidon • Outfit


    Ze nam mijn hand aan en stelde zich voor als Halia. Ik bestudeerde haar weer even, sinds ik even wilde inschatten bij welke God ze zou toebehoren. Daarna liet ik een brede glimlach zien en keek even om me heen. Justin en Danny zaten een eindje verderop en ik zwaaide kort, maar draaide me daarna weer om naar Halia. ''Dus, Halia.. Je weet echt niet waarom je hier bent?'' vroeg ik toch en beende langzaam naar The Big House, waar Chiron negen van de tien keer wel zat in zijn kantoor. Ik haalde een hand door mijn haren en ging in mijn gedachtes drie jaar terug in de tijd. Dat ik voor het eerst hier was, maar niks van de reis hierheen herinnerde.
          Mijn outfit was makkelijk, sinds ik geen zin had om iets anders te zoeken in mijn kast. Een flannel, een kort broekje met erboven een crop top en mijn Doc. Martens. Neuriënd liep ik naar boven, hopend dat Halia nog achter me liep en klopte op Chiron's deur.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Percy Jackson
    Son of Poseidon.


    Percy schrok wakker en hapte even naar adem. Godverdomme niet weer. Percy zuchtte even en probeerde moeilijk te slikken. De smaak in zijn mond was ondraaglijk, maar hij kon er niet veel aan doen. Percy had dit jaar eerder vrij gehad, omdat hij volgend jaar zou studeren en hij een tussen jaar jad genomen. Chiron had het als de perfecte gelegenheid gezien om Percy om een queest te sturen. Percy zuchtte even. Het laatste wat hij zich herinner was overhoop gegooid worden door, nja, iets wat hij niet herkend had. Dat gaf Percy een ongemakkelijk gevoel. Hij had het moeten weten, hij had ook moeten weten dat aangezien Chiron hem gestuurd had, hij had kunnen verwachten dat het een moeilijke taak was. Percy keek naar buiten en zag hij het kamp langzaam volstroomde met jongen demigoden. Het was bijna net als zijn eerste jaar, maar ook weer niet helemaal. Het bekende gezicht van Annebeth miste. Hij zuchtte en deed een poging om op te staan. Tien viel het hem pas op dat hij een snee in zijn been had, maar dit hield hem niet tegen. Hij duwde zichzelf rechtop en liep naar buiten. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. Na alles was het eindelijk weer rustig. Na dood en verderf en het mogelijke einde van alles was eindelijk alles rustig. Nu was zijn grootste probleem dat hij anaklusmos wel is met een andere pen vergiste, maar dood? Nee, dat leek hem nu niet meer tegelijk te komen.


    We've lived in the shadows for far too long.

    STORM NOËLLE HALE.
    • Daughter of Hades. •


    Terwijl ze haar shirt zo trok dat de messen niet te zien waren, had het meisje haar kant op gekeken. 'Nou, zo zou je het kunnen noemen.' Ze hield haar handen in de zakken van haar veel te wijde broek en uit haar stem wist Storm op te maken dat ze wel een meisje moest zijn, maar ze bleef rustig op dezelfde afstand staan. Als ze zo nodig handjes zou moeten schudden, zou ze daar zelf maar mee moeten komen.
          'Welk gebouw moet je hebben?' Ze trok haar boog even recht zodat ze geen last had van een pees die in haar schouder drukte en stopte vervolgens haar handen weer in haar zakken. Normaal gesproken werden de erkende kampers direct richting hun gebouwoudste gestuurd voor een korte uitleg en eindigde de on-erkende kampers bij Chiron, waarna iedereen tegen het avondeten het welbekende verhaaltje aan mocht horen over wat ze hier deden en hoe speciaal ze wel niet waren. Storm kon alle verhaaltjes die ze al sinds haar zesde te horen kreeg inmiddels allemaal wel uit haar hoofd en gezien het bij de meeste gebouwoudste klonk alsof ze een of andere goedkope reclame aan het presenteren waren, besloot ze dat ze vast wel even een korte rondleiding en uitleg kon geven die niet uit een boekje kwam, als het meisje het nodig zou vinden. 'Ik ben overigens Storm, voor als dat je wat uitmaakt.'


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    HALIA ZAHRAH SZABADOS

    Daughter of Hephaesthos •

    Outfit


    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    Ze glimlacht naar me en begint langzaam te lopen, onzeker volg ik haar, mijn bloementassen achter me aan slepend. "Dus, Halia.. Je weet echt niet waarom je hier bent?" vraagt ze dan, en ik schud mijn hoofd. "Nee.." zeg ik erbij, gezien het me sterk lijkt dat Adalae mijn hoofd niet kan zien schudden als ze voor me loopt en niet achterom kijkt.
    Uiteindelijk lopen we een gigantisch gebouw binnen, en ik moet mijn best doen om mijn mond niet open te laten vallen. De twee deuren worden geopend en ik stap naar binnen, Adalae nog steeds volgend. Uiteindelijk stoppen we voor een houten deur, waar Adalae een paar maal op klopt.
    De deur wordt opengedaan, en ik krijg bijna een hartverzakking. Een man stond in de deuropening, echter was het niet zomaar een man. De bovenkant was wel man, begrijp me niet verkeerd, echter had hij het onderlijf van een paard. Ik hield van paarden, maar dit ging te ver. "W-w-w.. Wat is dit?" breng ik dan bang en achteruit deinzend uit.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    Dominique Alana Florentine


    'Welk gebouw moet je hebben?' Ik haal mijn schouders op. Daar heeft die sater niks over gezegd. 'Ja weet ik veel. Ik moet naar een of andere Chiron.' Nog altijd klink ik even nonchalant. Ik krijg het idee dat de houding haar wel aan staat. 'Ik ben overigens Storm, voor als dat je wat uitmaakt.' Ik bekijk haar even. Storm dus.. Oké. 'Ik ben Dominique,' Antwoord ik dan. Haar stijl staat me wel aan. Niet zo tuttig als een aantal meiden van een of ander gebouw dat verschrikkelijk naar parfum stinkt. Ik mag hopen dat ik daar ver uit de buurt blijf. Voor de rest heb ik de gebouwen nog niet echt bekeken. Ik snap er maar weinig van, dus waarom zou ik? Het zijn maar gebouwen.. Wel is me opgevallen dat het zowat overal een enorme bende is. Ik mag hopen dat wanneer ik uit moet gaan pakken het wel wat rustiger zal zijn.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 17:00 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."



    Valerie Nadette Elizabeth Bolger

    ~ Dochter van Dionysos ~




    De fles zet ik nog eens aan mijn lippen om een goede slok te nemen. Dan vervolg ik mijn weg naar Justin. Hij is de perfecte combinatie, stoer qua vechten, maar dat gezicht kan soms zo schattig zijn. De bril die hij altijd draagt, helpt zeker bij het schattigheidsgehalte en zijn onhandige klunzigheid. Maar goed, ik moet niet gaan dagdromen over Justin McMillan. Nog maar een slokje dan. In de buitenwereld met normale mensen kan ik dagdromen over jongens en een strategie uit denken om er een zover te krijgen dat ie mij zoent, hier moet ik focussen en mezelf niet voor schut zetten. Hoewel eerlijk gezegd, sommige jongens hier op het kamp maken het soms wel moeilijk om bij dat plan te blijven, maar goed focussen dus. En ervoor zorgen dat mijn drank niet weer wordt gejat anders hou ik niks meer over en dan moet ik weer nieuwe drank zien te regelen. Dat laatste moet sowieso. Ik plof naast Justin neer, als ik er eindelijk ben en zet de fles tequila naast Justin neer. Dan draai ik mijn hoofd om hem te begroeten.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 19:26 ]


    Physics is awesome

    ADALAE CADENCE WINCHESTER
    • Daughter of Poseidon • Outfit


          Geduldig wachtte ik op antwoord van Chiron en nadat hij de deur opende, zag ik vanuit mijn ooghoeken Halia haast een hartverzakking krijgen. Oeps, ze wist dus echt helemaal niets? Ik beet op mijn lip en keek haar even aan. Ze deinsde iets naar achteren en ik stak mijn hand naar haar uit. ''Halia, als je even naar binnen komt, leggen we het je allemaal uit.'' Chiron knikte en zuchtte, waarna hij een stap opzij ging om ruimte te maken voor haar. ''Ren alsjeblieft niet weg, anders zit je nog dieper in het gevaar.'' zei ik daarna, haast smekend om haar binnen te halen. Het zou vast een grote shock voor haar zijn sinds ze er absoluut niets van heeft gehoord. God, hoe kon een moeder dat nou weer doen. ''Halia, toch?'' vroeg Chiron daarna en glimlachte licht.

    [ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 17:23 ]


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    HALIA ZAHRAH SZABADOS

    Daughter of Hephaesthos •

    Outfit


    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    "Halia, als je even naar binnen komt, leggen we het je allemaal uit," zegt Adalae dan, haar hand naar mij uitstekend. Ik slik duidelijk hoorbaar. Dit was niet echt.. Dit was niet echt..
    "Ren alsjeblieft niet weg, anders zit je nog dieper in het gevaar," zei Adalae daarna, mij uit mijn gedachten wekkend. "W-w-w.. Welk gevaar?" breng ik dan stotterend uit. Jezus waarom kreeg ik dit weer over me heen. Ook het half-paard, half-mens ding begon te praten, vragend of ik Halia was. Kort knik ik, en de gedachte dat dit Chiron zou kunnen zijn kwam omhoog borrelen. "B-b.. Bent u Chiron?" vraag ik dan, en hij knikt glimlachend. "W-w-w.. Wat is dit allemaal?" vraag ik dan, bang.
    Chiron wenkt ons naar binnen, en hopend dat hij me alles uit zou gaan leggen volg ik hem uiteindelijk naar binnen.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either

    STORM NOËLLE HALE.
    • Daughter of Hades. •


    Al snel was het duidelijk dat haar naam Dominique was en ze nog niet was erkend, gezien ze naar Chiron zou moeten. 'Kom, ik laat je wel zien waar je hem kan vinden.' In de tijd dat ze hier rond liep had ze de centaur aardig leren kennen. Hij had grotendeels voor haar opvoeding gezorgd en als ze eerlijk moest zijn was ze hem als haar vaderfiguur gaan zien, maar ze had ook niet echt anders verwacht gezien ze sinds haar zesde verjaardag op het kamp rond hing.
          Op haar gemak liep ze het grote huis binnen, snauwde ze halverwege een Apollokind af dat half tegen haar op liep en stopte ze haar handen weer in haar zakken, waardoor ze eenmaal bij het grote huis met haar schouders de deuren open duwde. 'Okay, newbie gevonden!' Ze haalde haar handen in haar zakken zodat ze zogenaamd enthousiast een klap in haar handen kon geven. Ze ging bij Chiron staan en nam plaats op de eettafel die in de woonkamer van het grote huis stond, waarbij ze haar voeten op een stoel plaatste en zelf op het tafelblad ging zitten. Haar blik viel dan ook al snel op Halia, waarbij ze het niet kon laten een opmerking te maken. 'Wat is er aan de hand meid? Je kijkt alsof Hades opeens voor je neus is komen staan en op het punt staat je te vermoorden.'


    And I'm nothing. You've always said you want nothing.

    Dominique Alana Florentine


    'Kom, ik laat je wel zien waar je hem kan vinden.' 'Goh, werd tijd dat iemand me eens zou vertellen waar ik nu heen moet.' Het kwam er sarcastischer uit dan bedoeld maar achja, boeiend. Ik volg Storm naar het grote huis terwijl ik wat om me heen kijk. Het is echt een ongelofelijke chaos hier met al die kampers en hun tassen. Ik mag hopen dat dit eenmalig is, anders zit ik voor de rest van mijn leven op mijn bed.
    Eenmaal in het grote huis rolt ze geërgerd met haar ogen wanneer een kamper bijna tegen Storm oploopt. Misschien moeten ze in het kamper overlevingspakket een bril stoppen voor al doe koters die hun ogen niet kunnen gebruiken. 'Okay, newbie gevonden!' Roept Storm vervolgens en ik rol met mijn ogen. Nouja, ergens heeft ze wel gelijk want ik ben een newbie, maar dat hoeft toch zeker niet geroepen te worden. Even kijk ik naar de twee anderen aanwezigen en knik ter begroeting, maar moet grinniken om Storm haar opmerking over Halia. Misschien niet erg aardig van me, maarja, ik word dan ook niet betaald om aardig te doen.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 18:38 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    ADALAE CADENCE WINCHESTER
    • Daughter of Poseidon • Outfit


          "W-w-w.. Welk gevaar?" vroeg ze en een zucht rolde over mijn lippen. Het zou veel makkelijker zijn geweest als haar moeder haar alles had verteld, maar ach, ze was hier toch. "W-w-w.. Wat is dit allemaal?" vroeg ze daarna. Een paar momenten later kwam Storm, dochter van Hades eraan met een onbekend meisje achter haar aan. Ik rolde kort met mijn ogen en liep Chiron's kantoor binnen waarna ik op een willekeurige bank neerplofte. ''Wees toch eens aardig, Storm.'' mompelde ik en keek om me heen of er een kraan aanwezig was. Met een brede grijns zag ik de kraan staan en hief daarna mijn hand op om de kraan open te draaien en een klein bolletje water eruit te krijgen. Met mijn concentratie bestuurde ik het water en slikte die daarna in.
          Chiron keek me fronsend aan en zuchtte daarna, maar haalde zijn schouders daarna op. Hij was het wel gewend van me. Na drie hele jaren op het kamp wer hij toch wel een soort van vaderfiguur voor me, ongeveer dan. Mijn moeder had ik al drie jaar niet meer gezien en eigenlijk wist ik niet of ik haar nog wilde zien – sinds ze het te gevaarlijk voor me vond.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Daniël "Danny" Hyde



    vanuit mijn ooghoeken zie ik iemand onze kant opkomen en herken dan algauw Valerie. Of het meisje van de drank, zoals ik haar naam heb geleerd. Algauw word me duidelijk dat ze enkel oog heeft voor Justin gezien ze enkel zijn kant opkijkt en hem begroet. Ergens ben ik niet heel blij met het feit genegeerd te worden, maar het voorkomt wel een erg ongemakkelijk gesprek dus leg ik me erbij neer. Ik pak de laptop die ik naast me gelegd heb weer op en klap die open. De nieuwspagina waar ik zonet nog naar zat te kijken staat nog open. Het lezen van krantenberichten is voor mij een dagelijkse bezigheid. Hierdoor blijf ik toch nog enigszins op de hoogte van wat erin de sterfelijke wereld allemaal gebeurd. Niet dat ik het heel leuk vind, gezien 80% van de nieuwsberichten toch enkel maar negatief is, maar het is tenminste wat en daar ben ik blij mee. Het geeft een soort verbondenheid met een wereld waar ik het gevoel heb er slechts weinig mee te maken te hebben, tot mijn teleurstelling.

    [ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 18:35 ]


    "A good book is always good, no matter how many times you've read it."

    HALIA ZAHRAH SZABADOS

    Daughter of Hephaesthos •

    Outfit


    "Enjoy life. Live it like you never lived before. Live it like this is the last time you do. Just enjoy it."


    We gaan aan een eettafeltje zitten, en binnen een seconde zijn er twee anderen de deur binnengelopen. Eén van de twee heeft rood haar, wat mijn aandacht trekt, gezien rood altijd al mijn lievelingskleur is geweest. "Okay, newbie gevonden!" roept ze op zo'n manier dat ik er geen emotie uit kan halen.
    Ze komt naast mij zitten en kijkt me aan op een hele indringende manier. "Wat is er aan de hand meid? Je kijkt alsof Hades opeens voor je neus is komen staan en op het punt staat je te vermoorden." Dan dringt alles tot me door. Chiron is een centaur, en dit rood-harige meisje heeft het over de God van de Onderwereld. Dit alles had ik bij mijn Latijn-lessen gehad, lessen die mij meer interesseerden dan wat dan ook. Dom van me dat dit niet eerder in me is opgekomen.
    "Nou, emh, ik heb dus nog nooit een echte centaur gezien. En dat van Hades heb ik liever niet," glimlach ik dan licht. Ik wijs kort naar haar haar. "Mooi, die kleur. Rood is mijn lievelinskleur," zeg ik dan, mijn sociale kant naar boven gooiend. Ik kijk kort even naar Adalae, maar paniek slaat op dat moment toe. Adalae bestuurt een waterdruppel om deze in haar mond te laten eindigen, iets wat bovennatuurlijk en vooral onmogelijk is.
    Chiron ziet mijn paniekaanval en brengt mij tot rust, waarna hij alles uit begint te leggen en mijn angstpercentage er niet beter op wordt.


    I don't know if life is greater than death — but love was more than either